Het Atelierbezoek: Rudi Fuchs op bezoek bij Karel Appel 1
Inleiding door interviewer Rudi Fuchs.
Appel vertelt over de typische eigenschappen van het Hollandse licht en de manier waarop dat terug te vinden is in de Hollandse schilderkunst. Hij beaamt de opmerking dat ook de abstracte schilderijen van Mondriaan door het Hollandse licht zijn beïnvloed. Appel gaat vervolgens in op de manier waarop Van Gogh licht en kleur heeft gebruikt. Het vangen van het licht hangt volgens Appel samen met het aanraken van het geheim van het leven, hetgeen hij als taak van de schilder ziet.
Appel vertelt dat hij zich verwant voelt met Van Gogh vanwege diens compassie met de mens. Deze compassie is volgens Appel een Hollandse traditie die stamt van Rembrandt.
Zijn 'Hollandse' afkomst ervaart Appel met name in het buitenland. Appel stelt dat emotionaliteit bij schilderkunst hoort. Daarom wijst hij conceptuele kunstvormen af.
Appel gaat in op de typische eigenschappen van olieverf. Hij meent dat olieverf beter in staat is om de toon en de toets van de verfstreek vast te houden. De kleuren worden met de tijd mooier. Bij acrylverf is dat niet het geval. Hij is dan ook geen voorstander van het al te rigide restaureren en schoonmaken van oude olieverfschilderijen.
Appel geeft uitleg over zijn opvattingen over het licht, de invloed van licht op de mens, en de taak van de schilder om dat licht te vangen. Hij noemt daarbij als voorbeelden Rembrandt, Van Gogh en Mondriaan. Op vraag int. verklaart Appel dat hij bij ieder licht kan schilderen en vertelt hoe hij als schilder het licht ervaart.
Appel vertelt over zijn vertrek vanuit Nederland naar New York in 1956. Door de eigenschappen van het licht in New York ging hij anders schilderen. Ook de stad als zodanig beïnvloedde hem. De 'onafheid' van New York maakte dat hij onaffe schilderijen ging maken.
Appel vertelt over zijn jongensjaren en over de toenmalige subcultuur in de Amsterdamse rietlanden. Hij gaat daarbij in op zijn voorkeur voor subculturen als inspiratiebron voor zijn werk.
Appel beaamt dat hij in wezen een sentimenteel mens is en daarom een afkeer heeft van de intellectualistische benadering van kunst.
Appel gaat in op de vraag hoe zijn voorliefde het schilderen van naakten zich verhoudt tot zijn liefde voor het licht. Appel verklaart dat hij het naakt als inspiratiebron gebruikt, als een vorm die ontdaan is van tijdelijke verschijnselen zoals mode. Hij vertelt vervolgens hoe hij te werk gaat bij zijn naaktschilderijen, waarbij hij gebruik maakt van verschillende modellen.
Appel gaat in op de vraag in hoeverre hij zich met het schilderen van naakten in een traditie voelt staan. Hij heeft er in zijn carrière naar gestreefd zich te bevrijden van tradities, maar met het schilderen van naakten is hij het experiment aangegaan om zijn vrijheid te gebruiken in een traditionele vorm.
Appel gaat in op zijn technische ontwikkeling. Hij meent dat hij met het schilderen van naakten op een punt is aangekomen waar zijn technische en geestelijke ontwikkeling gelijke tred houden. Als jonge schilder was hij geestelijk verder ontwikkeld dan technisch. Hij vindt het daarom een verrijkende ervaring om oud te worden.
Afkondiging door presentator Wim Brands.
Het Atelierbezoek was een onderdeel van De Avonden