Ik vind het heel erg belangrijk om discriminatie en racisme als doorwerking van de slavernij, stereotype beelden die leven over en weer, aan diggelen te slaan’, zegt voorzitter van de Staatscommissie tegen Discriminatie en Racisme Joyce Sylvester. Excuses van de Nederlandse regering voor het slavernijverleden helpen daarbij: ‘Ik zie het als een moment van verzoening, van excuses, daarna herstelprogramma's die in samenwerking met elkaar worden afgesproken en dan moeten we het achter ons laten en vooral door met elkaar in de samenleving.’ 

‘Ik droom soms over het moment dat ik met mijn vader in Teheran kan lopen’, vertelt VVD-Kamerlid Ulysse Ellian over zijn vaderland Iran waar al maandenlang protesten aan de gang zijn. Voorlopig houdt hij zijn hart vast: ‘Dit regime is zo machtig, zo wreed. Ze kunnen met één pennenstreek letterlijk het doodvonnis tekenen van deze mensen. Het enige wat zij zeggen is: ‘wij willen vrij zijn’.’ Hij doet een oproep aan de mensen in Nederland: ‘Blijf retweeten, blijf reposten op Instagram, onderschat niet de kracht van het beeld dat nu wordt doorgeven. Dat is uiteindelijk een doorn in het oog van die mullahs daar’. 

De Israelische schrijver David Grossman ontvangt dinsdag de Erasmusprijs. Het thema van de prijs is dit jaar: verbinders in een verdeelde wereld. Grossman is een verbinder pur sang. Zijn oeuvre is gericht op de ander daadwerkelijk begrijpen, zelfs de vijand. 
‘Ik smacht naar het moment dat we de taal van de vrede spreken’, zegt de Israëlische schrijver David Grossman. ‘We moeten ons niet verzetten om de ander te begrijpen. Meestal als we een conflict hebben met iemand graven we ons in en luisteren we niet meer. We bestoken anderen dan met ons narratief. Dat is een woord dat ik verafschuw, dat is een menselijk verhaal dat bevroren is’. In plaats daarvan moeten we de vijand proberen te begrijpen: ‘Probeer het verhaal van de ander eens te vertellen in je eigen woorden, om iets wat vastzit te laten stromen.’