De Amsterdamse burgemeester Femke Halsema heeft het kabinet opgeroepen meer te doen om vrede in Gaza af te dwingen. “Het Nederlandse kabinet zegt een streep in het zand te trekken. Dat is enkel betekenisvol als het tot praktische daadkracht leidt: de Israëlische regering tot de orde wordt geroepen en vrede wordt afgedwongen.”
Wat is de rol van een burgemeester in internationale politiek? En Hoe is de verklaring gevallen bij de Amsterdammers?

Vannacht is het KIT-gebouw in Amsterdam beklad door demonstranten. Op deze locatie viert het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI) het 50-jarige jubileum. Volgens Halsema heeft iedereen het recht om bijeen te komen en iedereen heeft het recht te demonstreren. Echter ‘een bekladding kan nooit. Dat is vernieling van andermans eigendom. In principe valt dat onder geweld. En dat is echt kwalijk’, stelt ze.  

Hoe duidt de burgemeester wat er in Gaza gebeurt? Is het genocide? ‘Misdadig is het sowieso, want het is in strijd met al het internationaal recht wat daar op dit moment gebeurt’, aldus Halsema. 'Welke precieze term je eraan geeft; het is onaanvaardbaar wat daar gebeurt'.  

Halsema’s toespraak in de Amsterdamse gemeenteraad kreeg geen bijval vanuit politiek Den Haag. Vicepremier Agema stelde dat het niet aan de burgemeester was. ‘Ik vind dat een gelegenheidsargument. Want de mensen die nu kritiek hebben waren ook de mensen die stonden te juichen toen Amsterdam de Israëlische vlag hees direct na de gruwelijke aanslag van Hamas’, vertelt Halsema. ‘Dus het is politiek gemotiveerd. Het heeft niet te maken met het feit dat ik iets zeg, maar met wat ik zeg’.  

Ook de Israëlische ambassadeur in Nederland uitte felle kritiek op Halsema. ‘Een Israëlische ambassadeur heeft zich niet te bemoeien met de binnenlandse verhoudingen in Nederland', stelt Halsema. De burgemeester rekent erop dat de Nederlandse regering de ambassadeur op het matje roept: 'Ik ga daar van uit'. 

Lees meer:

• Toespraak Femke Halsema in de gemeenteraad over Gaza op 14 mei 2025 (Gemeente Amsterdam)
• Niod-onderzoeker: ‘Genocide is geen lichtknopje, maar een dimmer waarbij het geweld geleidelijk wordt opgevoerd’ (De Volkskrant)
• In Gaza is sprake van genocidaal geweld, zegt de directeur van het NIOD (NRC)
• Genocide- en antisemitisme-expert Amos Goldberg: ‘In Gaza is een genocide gaande’ (NRC)
• Tweet Israëlische ambassadeur in Nederland
• Wilders haalt uit naar Halsema na Gaza-verklaring: ’Ik hoop op een ontslagbrief’ (de Telegraaf)
• Gebouw waar CIDI jubileum viert beklad met rode verf, buiten protest (NOS)

Elk jaar maken honderdduizenden distelvlinders een bijna onvoorstelbare reis: van Noord-Afrika naar Scandinavië, meer dan 15.000 kilometer, dwars door landschappen, grenzen en klimaten. Op hun tere vleugels, gescheurd en versleten na duizenden kilometers, trekken ze noordwaarts, generatie op generatie. Deze spectaculaire migratie is niet alleen een biologisch wonder, maar ook een indringende metafoor voor onze tijd.

De Amerikaanse fotograaf en journalist Lucas Foglia volgde deze vlinders op hun tocht. Onderweg legde hij niet alleen hun reis vast, maar ook die van mensen: vluchtelingen, arbeidsmigranten, en gemeenschappen die worstelen met de gevolgen van klimaatverandering. Zijn nieuwste boek, Constant Bloom, brengt deze werelden samen in een krachtige visuele vertelling over beweging, kwetsbaarheid en volharding. Wat vertelt de reis van generaties distelvlinders ons over klimaat, migratie en onze onderling verbonden wereld? Wat zeggen deze beelden over menselijke veerkracht, over aanpassing en hoop?

‘Ze combineren bij hun reis instinct en mogelijkheden, net als jij of ik. Afhankelijk van het seizoen vliegen ze naar het noorden of zuiden. Ze hebben bloemen nodig en vliegen dus mee met de bloeiperiode. Voor hen moet hun wereld continu in bloei staan,’ aldus fotograaf Lucas Foglia. ‘Ze doen deze migratie al miljoenen jaren’, vertelt hij. ‘Ze hebben met hun migratie de dinosaurussen overleefd. Ze zijn dus sterker dan we denken, al komen ze op ons fragiel over. Maar naarmate het klimaat verandert, worden ze afhankelijker van ons.’ Hij zag hoe de vlinders door het veranderende klimaat meer en meer aangewezen zijn op tuinen en parken. In zijn boek Constant Bloom legde Foglia niet alleen hun reis vast, maar ook die van mensen: vluchtelingen en arbeidsmigranten.  

Volgens de fotograaf leren distelvlinders ons een les van doorzettingsvermogen en het vermogen van een populatie om verschillende plekken te voeden. Als je fruit eet, kan dat bevrucht zijn door een distelvlinder afkomstig uit Afrika of het Midden-Oosten’. 

Hij hoop dat de mensheid de wereld gaat zien als één plek, die verbonden is met elkaar. Ook hoopt hij dat we inzien dat we ‘zorgplicht en verantwoordelijkheid hebben over mensen en natuur over grenzen heen’. 

Foto's: Lucas Foglia / Galerie Caroline O’Breen

Lees meer

• Tentoonstelling Vlindervlucht (Fotomuseum Den Haag)
• Lucas Foglio op Instagram