Een vastberaden debuut uit Zuid-Afrika, een melige komedie uit Amerika en een gerestaureerde film uit Nederland.

Promised Land van Jason Xenopoulos
Vastberaden, soms te gretig debuut over de Londense advocaat George die naar Zuid-Afrika afreist om de as van zijn moeder uit te strooien op het land van een oude oom. Hij strandt midden op het platteland, waar hij stuit op een blanke familie die vecht voor een terugkeer naar de apartheid. Xenopoulos geeft veel ruimte aan het landschap en de luchten van Zuid-Afrika, die de eenzaamheid van de hoofdpersoon beklemtonen. Want naar wie gaat zijn sympathie eigenlijk?
(Ronald Ockhuysen)

Freaky Friday van Mark S. Waters
Freaky Friday is een komedie met maar één grap, maar die werkt wel. Een moeder en haar 15-jarige dochter krijgen, wanneer ze ruzie maken in een Chinees restaurant, van een oude dame ieder een betoverde Fortune Cookie. Na gebruik wisselen de twee van lichaam, en de rest spreekt vanzelf. In de remake van de gelijknamige komedie uit 1976 ontdekt moeder dat het leven van haar opstandige dochter heel wat minder leuk is dan ze dacht, en merkt het meisje dat het runnen van haar moeders psychiatrische praktijk evenmin een eenvoudige opgave is. Melige misverstanden met minnaars en natuurlijk het wederzijdse begrip dat tenslotte ontstaat: alles is voorspelbaar in Freaky Friday, maar de twee hoofdrolspeelsters Jamie Lee Curtis en Lindsay Lohan slagen erin de vaste patronen goed uit te voeren.
(David Sneek)

Als twee druppels water van Fons Rademakers
Bijna veertig jaar lang werd de beste film van regisseur Fons Rademakers vrijwel niet vertoond, omdat biermagnaat Freddy Heineken, die de rechten bezat, geen toestemming wilde geven . De reden die Heineken gaf voor het verhinderen van televisievertoningen was dat hij bang was voor inkomstenverlies door video-opnames, maar dat verklaarde uiteraard niet waarom ook bioscoopvoorstellingen werden tegengehouden. En dus bleef het gerucht de ronde doen dat Heineken zijn voormalige maitresse, Nan Los , die in de W.F. Hermans-verfilming een hoofdrol speelde, wilde pesten met het verbod. Nu is dan eindelijk een gerestaureerde kopie te zien.
(David Sneek)