J.J. Abrams is hip and happening. Elk televisieseizoen lanceert hij één of meerdere nieuwe series – voor het komende jaar zijn de verwachtingen vooral hooggespannen rondom Almost Human – en daarnaast is zijn naam momenteel verbonden aan de twee grootste space-franchises die bestaan. In 2015 komt de nieuwe Star Wars uit onder zijn supervisie, nu borduurt hij nog even voort op de succesvolle resurrectie van Star Trek uit 2009.

Star Trek Into Darkness begint op een primitieve planeet, waar de crew een missie probeert uit te voeren zonder dat de nog niet beschaafde inwoners de technologische wonderen van Starfleet zien (interessant voer voor politiek correcte filmwetenschappers). Hoewel de scènes veel weg hebben van een Indiana Jones-opening, vormen ze ook een perfecte samenvatting van Star Trek onder leiding van Abrams. Visueel overweldigend spektakel in wonderbaarlijke decors, een 3D-element dat daadwerkelijk iets toevoegt, goed gesneden actiescènes, en aan de basis een warmbloedige 'bromance'.

Chris Pine en Zachary Quinto doen als Kirk en Spock wederom de eerdere versies van hun personages eer aan. Ze distilleren de beste en meest karakteristieke trekjes van de voorlopers en bouwen daar frisse, nieuwe helden omheen. De twee hebben chemie en dat resulteert in fijn gekibbel tussen de rebelse Kirk die op gevoel vaart en de overrationele Spock, die zonder blikken of blozen zijn eigen leven zou opofferen.

Samen moeten ze de hindernissen overwinnen die ontstaan door het botsen van emotie en logica, maar tevens dienen ze het hoofd te bieden aan John Harrison. Deze duistere vlerk, maniakaal en onderkoeld gespeeld door Sherlock-ster Benedict Cumberbatch, dreigt Starfleet van binnenuit kapot te maken en deinst daarbij niet terug voor een totale oorlog met de Klingons. De ster van Cumberbatch is snel rijzende en dat is niet vreemd als je ziet hoe hij in slechts enkele blikken cool en kwaadaardig weet te combineren.

De overige bijrollen zijn gewichtig genoeg om relevant aan te voelen. Simon Pegg zorgt voor een komische noot in zijn rol als Scotty, en John Cho weet zijn personage Sulu in slechts enkele minuten screentime een enorme diepte te geven. Ieder heeft zo zijn dramatische moment, vaak gevolgd door een explosie aan actie voor de afwisseling. Het maakt de avonturen, die verhaaltechnisch gezien niet bijster veel voorstellen, levensecht.

Abrams mengt opnieuw een achtbaanrit van special effects met iconische elementen uit het originele Star Trek-universum van Gene Roddenberry, tot een uiterst vermakelijke blockbuster.

Meer over Star Trek Into Darkness