De auteursdocumentaire Les fils de la terre is een dubbelverhaal over het sombere lot van de hedendaagse boerenstand in Frankrijk.

ind jaren negentig draaide regisseur François Dupeyron C’est quoi la vie? In het door de Japanse cameravirtuoos Tetsuo Nagata geweldig gefotografeerde boerendrama pleegt een van de agrariërs zelfmoord. Wat in Dupeyrons film ‘slechts’ fictie is, is ieder jaar opnieuw harde realiteit voor honderden Franse boerengezinnen. Ieder jaar maken naar schatting tussen de 600 en 800 Franse boeren een einde aan hun leven. Bedolven onder schulden kunnen ze ondanks dag en nacht ploeteren nauwelijks overleven. Op het platteland zelf wordt over het heikele onderwerp voornamelijk gezwegen.

Melk- en veeprijzen liggen, op een kapotgeconcurreerde globale grotespelersmarkt, vaak onder de kostendekkingsgrens. De rente op leningen is hoog. Van Parijse politici en de royaal gesalarieerde eu-technocraten, die wel andermans geld in graaibanken en malafide economieën pompt, valt weinig te verwachten. Waarom zou je anno 2013 in Frankrijk dan nog een boerenbedrijf willen voeren? Nou, omdat het een mooi, eerlijk beroep is. Omdat je als boer wordt geboren. Afstand doen van het voorvaderland is zoiets als je kind afstaan.

Dat weet ook Edouard Bergeon, boerenzoon uit de Poitou-Charentes. Zijn vader, melkveehouder Christian Bergeon, pleegde op 45-jarige leeftijd zelfmoord. In 1999, hetzelfde jaar waarin Dupeyrons C’est quoi la vie? in de Franse bioscoop kwam. Nee, Edouard Bergeon nam de boerderij niet over. Hij ging tvreportages en films maken .

Zijn aangrijpende documentaire Les fils de la terre (2012) is de verwerking van een verlies, een hommage aan de vader. Een stiltedoorbreking. En tezelfdertijd het portret van Sébastien Itard, een boer in Figeac in het departement Lot (Midi-Pyrenées).

Sébastien worstelt, zoals Edouards vader deed, in de wurggreep van banken en marktwerking. Tracht een gezin te onderhouden. Probeert daarnaast om conflicten met zijn pa te vermijden, een autoritaire boer van de oude stempel. Zou boer Itard junior soms een beetje moedeloos worden, denkt u?