Charlize Theron: mooi zijn als handicap

Wanneer Charlize op zestienjarige leeftijd een modellenwedstrijd wint, gaan moeder en dochter naar Milaan. Na wat modellenwerk in Europa vertrekt Charlize een jaar later alleen naar New York, waar ze wordt aangenomen op de Joffrey Ballet School. Charlize wil danseres worden, maar een ernstige knieblessure zorgt ervoor dat aan die droom al snel een einde komt.

Daarna koopt ze een enkeltje Hollywood en gaat zich richten op acteren. Haar eerste sprekende rol is in de actiekomedie 2 Days in the Valley (1996). Daarin speelt ze femme fatale Helga Svelgen en heeft ze een memorabele catfight met hoofdrolspeelster Teri Hatcher. De verschijning van de blonde, langbenige Theron maakt zo veel indruk dat uiteindelijk niet hoofdrolspeelster Hatcher maar Theron op de metershoge reclameposters staat. 

Handicap
Na die rol volgen er snel meer, maar Theron merkt dat je in Hollywood meteen in een hokje wordt gestopt als je niet uitkijkt. Kortom: dat mooi zijn soms een handicap is. 

Later zegt ze daarover in een interview: ‘Rollen met enige diepgang gaan naar mensen die daar fysiek gezien bij passen. En zo hoort het ook. Maar hoeveel rollen zijn er voor prachtige, boomlange, avondjurken dragende supermodellen? Ik heb vaak auditie gedaan voor serieuze rollen en dan werden de mooie actrices als eerste naar huis gestuurd. Mensen denken dat het makkelijker is als je een bepaald uiterlijk hebt. En ja, natuurlijk gaan er deuren voor je open. Maar zijn dat de deuren die je open wilt hebben?’

Theron heeft een punt. Mooi zijn kan een handicap zijn. Maar natuurlijk lang niet zo’n grote handicap als niet mooi zijn. En dat de mooie Theron zich lelijk maakte voor haar rol van Aileen Wuornos in Monster heeft ongetwijfeld een rol gespeeld bij het winnen van de Oscar. Maar daar kan Theron weer weinig aan doen.

Dat Monster een einde zou maken aan de nadruk op haar schoonheid, zoals Theron tegen Oprah zei, bleek valse hoop. Haar uiterlijk bleef een belangrijke rol spelen bij alle personages die Theron na Wuornos speelde. Al koos de eigenzinnige actrice wel rollen waarin die schoonheid werd gekoppeld aan twee belangrijke contragewichten.

Zo speelt Theron bij voorkeur onsympathieke personages. Zoals de zelfingenomen stadsmeid Mavis Gary, die in Jason Reitmans Young Adult (2011) terugkeert naar haar geboortedorp om daar de levens van haar voormalige klasgenoten op hun kop te zetten. 

Vuisten
Ook zullen haar personages nooit teer of weerloos zijn. Theron staat zelf haar mannetje wel. Dat deed ze onlangs nog in Mad Max: Fury Road (2015), waarin ze als de eenarmige Imperator Furiosa meer indruk maakte dan Tom Hardy als titelheld Mad Max. 

En dat doet ze nu weer in de spionagethriller Atomic Blonde. Daarin speelt Theron de Britse MI6-agente Broughton, Lorraine Broughton. Het is 1989, en vlak voor het vallen van de Muur moet Broughton gevoelige informatie Oost-Berlijn uit zien te krijgen. 

Wat opvalt in deze enerverende actiefilm zijn de vele vrouw-tegen-mangevechten die Broughton in de film moet leveren met Russische kleerkasten. Gevechten die er – ondanks het fysieke overwicht van de tegenstrevers – opvallend echt uitzien. 

Regisseur van de film is ex-stuntman David Leitch (John Wick), die in overleg met Theron besloot dat de geheim agente haar tegenstrevers nooit hard met haar vuisten zou slaan. Omdat een vrouw in het echt dan ongetwijfeld haar polsen zou breken. Broughton vecht met haar ellebogen, knieën en benen, of maakt gebruik van een van de heavy blunt objects die ze vindt.

Theron trainde drie maanden lang vier tot vijf uur per dag om de gevechten er enigszins geloofwaardig uit te laten zien. En om die geloofwaardigheid nog verder te vergroten, komt Broughton gehavend uit de strijd. Deze geheimagente is net zo kwetsbaar als collega James Bond. Dat wil zeggen: de Bond uit de recentste Bond-films, gespeeld door acteur Daniel Craig. 

Craig heeft onlangs aangegeven dat hij Bond in nog maximaal twee films zal vertolken. Een opvolger is nog niet bekend, maar hier is ze! De nieuwe James Bond is een vrouw.