De film in tien woorden
Filmisch verslag van de Apollo-maanmissies, geschoten door de astronauten zelf.
Prijzen
Deze baanbrekende film uit 1989 greep naast de Oscar voor beste documentaire, maar won wel de grote juryprijs op het Sundance Film Festival.
Gekozen door
Zomergast Hoyte van Hoytema is een van de meest gevraagde cinematografen van Hollywood. Zijn camerawerk is te zien in moderne klassiekers als Her en in de films van Christopher Nolan, de befaamde Britse regisseur van wie Hoytema inmiddels de vaste cameraman is. Voor zijn werk in Dunkirk werd Hoytema genomineerd voor een Oscar, als eerste Nederlandse cinematograaf ooit. De uitzending is op 30 juli vanaf 20.20 uur te zien op NPO 2.
Setverhalen
De Texaanse filmmaker Al Reinert (1947-2018) begon zijn carrière als journalist. Naast misdaadverslaggeving schreef Reinert ook over ruimtevaart, een van zijn grote passies. Het was via dit werk dat Reinert in contact kwam met de NASA en erachter kwam dat zij een gigantische hoeveelheid aan filmmateriaal van de Apollo-maanmissies op de plank hadden liggen, en meer dan 90 uur aan interviews met de betrokken astronauten. Verbaasd over het feit dat er nooit iets met die beelden en gesprekken was gedaan, ploeterde hij zich door het materiaal heen. Hij besefte dat hij goud in handen had en besloot een documentaire te maken.
De beelden waren gefilmd op locatie door de astronauten zelf, die voor hun maanmissies naast fysieke en mentale training ook les kregen in cinematografie en fotografie. Ook plaatste de NASA camera’s aan boord van de raketten, zodat ze konden terugvallen op die beelden als er iets mis zou gaan met bijvoorbeeld de motors bij een van de ruimte-expedities.
De NASA hield er bijzondere methodes op na om de filmbeelden veilig terug op aarde te krijgen. In speciaal daarvoor ontworpen, hittebestendige capsules werd het materiaal terug naar aarde gelanceerd door de astronauten. Het werd door vrachtvliegtuigen onderschept in de lucht of kwam terecht in de oceaan, waar de capsules door marineduikers werden opgediept.
Quote van de maker
Reinert in een interview met de International Documentary Association: ‘Wat je drie dagen lang doet als je naar de maan gaat, is staren naar de aarde die steeds kleiner wordt. Elk mens dat in de ruimte is geweest, is daardoor gehypnotiseerd. Het heeft al die mensen veranderd. En het fascineerde me enorm toen ik dat hoorde.’ Reinert deed er tien jaar over om de documentaire te voltooien. Via private investeerders kwam hij aan het geld dat daarvoor nodig was.
Buiten beeld
Volgens James Gray, regisseur van onder andere het ruimtevaart-epos Ad Astra, had de film een immense invloed op de publieke perceptie van ruimtereizen: ’Het wonder van de Apollo-missies was altijd iets abstracts voor mij geweest, iets uit lezingen en geschiedenisboeken. Maar de film van Al Reinert maakte het tastbaarder, en op een bepaalde manier ook juist mysterieuzer. De film is een prachtige prestatie, episch en intiem tegelijk.’ Niet voor niets raakten vele filmmakers geïnspireerd door de film: zo rekent Christopher Nolan For All Mankind tot een van zijn absolute favorieten.