Olivier Perrier: cast.
Er zijn 17 films gevonden.

Une vie

2016 | Drama

Frankrijk​/​​België 2016. Drama van Stéphane Brizé. Met o.a. Judith Chemla, Jean-Pierre Darroussin, Yolande Moreau, Swann Arlaud en Nina Meurisse.

Onopgesmukt, naturalistisch verslag van het volwassen leven van de negentiende-eeuwse deemoedige dochter van een baron, die een hardvochtige burggraaf trouwt die haar van haar idealen berooft. Regisseur Brizé (La loi du marché) toont het leven als desillusie in een vierkant beeldformaat. Een onthutsend portret van hoe een onbevangen geest verstrikt raakt in morele kaders, beloftes en bedrog. Naar het gelijknamige boek van Guy de Maupassant en bekroond met de prijs van de internationale filmkritiek op het Filmfestival van Venetië.

Le combat ordinaire

2015 | Drama

Frankrijk 2015. Drama van Laurent Tuel. Met o.a. Nicolas Duvauchelle, Maud Wyler, Ludovic Berthillot, André Wilms en Olivier Perrier.

Ingetogen drama, een haar voorbij de grens van de realiteit, rond vroegoude oorlogsfotograaf Marco (Duvauchelle) in de Dordogne, de streek van zijn jeugdherinneringen. Dikwijls overmand door depressie en trauma zoekt hij naar zingeving in eenvoud, met zijn kat, dierenartsvriendin, en een fotografieproject waarbij hij de dokwerkers van een naburige haven portretteert (Port de Lorient). Le combat ordinaire is een stripboekverfilming van de gelijknamige vierdelige serie (2003-2008) van gevierd stripauteur Manu Larcenet, waarbij filmmaker Laurent Tuel heel knap de onbestemde aard van de hoofdpersoon intact liet, ten gunste van de vrije beleving - het leidmotief - van de toeschouwer.

Quelques heures de printemps

2012 | Drama

Frankrijk 2012. Drama van Stéphane Brizé. Met o.a. Vincent Lindon, Hélène Vincent, Emmanuelle Seigner, Sylvie Jobert en Olivier Perrier.

Na een tijd in de gevangenis trekt veertiger Alain (Lindon), vrachtwagenchauffeur, noodgedwongen in bij zijn moeder. Dat valt beiden, de ene nog koppiger dan de ander, niet mee. Mooie observaties van onderhuidse spanningen, waarbij ook de familiehond betrokken raakt, gaan vervolgens over in een bijna documentaire weergave van de euthanasie die moeder Yvette (Vincent), ongeneeslijk ziek, in een Zwitserse kliniek pleegt. Vier Césarnominaties in eigen land, waaronder voor beide uitstekende hoofdrolspelers. Muziek van Nick Cave en Warren Ellis.

Seule

2008 | Drama

Frankrijk 2008. Drama van Fabrice Cazeneuve. Met o.a. Barbara Schulz, Jean-Pierre Lorit, Emma-Lycia Gomez en Olivier Perrier.

Een jonge vrouw (Schulz) ondervindt onpeilbaar leed nadat haar man zelfmoord pleegt in het bedrijf waar ze samen werken. Haar pijnlijke situatie verslechtert nadat collega's en familieleden haar negeren of juist beschuldigen. Seule is meesterlijk omdat de talloze vragen die opwellen na een zelfdoding worden beantwoord met de hartverscheurende stilte die daadwerkelijk volgt. Met lof voor actrice Schulz die diep in haar eigen verdriet wroette om de grotendeels non-verbale rol te verbeelden. Eén van de mooiste televisiefilms ooit van de Franse commerciële zender TF1, vergelijkbaar met het intense bioscoopwerk van bijvoorbeeld Claire Denis (Nénette et Boni) en Laurant Cantet (L'emploi du temps).

Celle qui reste

2005 | Drama

Frankrijk 2005. Drama van Virginie Sauveur. Met o.a. Justine Jouxtel, Julie Depardieu, Julien Boisselier en Olivier Perrier.

Een jonge vrouw (Schulz) ondervindt onpeilbaar leed nadat haar man zelfmoord pleegt in het bedrijf waar ze samen werken. Haar pijnlijke situatie verslechtert nadat collega's en familieleden haar negeren of juist beschuldigen. Seule is meesterlijk omdat de talloze vragen die opwellen na een zelfdoding worden beantwoord met de hartverscheurende stilte die daadwerkelijk volgt. Met lof voor actrice Schulz die diep in haar eigen verdriet wroette om de grotendeels non-verbale rol te verbeelden. Eén van de mooiste televisiefilms ooit van de Franse commerciële zender TF1, vergelijkbaar met het intense bioscoopwerk van bijvoorbeeld Claire Denis (Nénette et Boni) en Laurant Cantet (L'emploi du temps).

Violence des échanges en milieu tempéré

2003 | Drama

Frankrijk​/​​België 2003. Drama van Jean-Marc Moutout. Met o.a. Jérémie Renier, Laurent Lucas, Cylia Malki, Samir Guesmi en Olivier Perrier.

In 1999 kwam cineast Laurent Cantet (Emploi du temps) met het doortimmerde ontslagdrama Ressources humaines. Debutant Moutout (1966) borduurde voort op het thema met een overnamedrama waarin gehaaide beginneling Philippe (Rénier) door zijn Parijse baas wordt opgehitst om de efficiëntie van een provinciaal bedrijf in kaart te brengen. Zijn project blijkt een flinterdun excuus voor een ontslagronde. Tegenwicht wordt geboden door een verliefde alleenstaande moeder die probeert de sociale kant van Philippe te beroeren. Eersteling Violence... imponeert omdat het verhaal de onderhavige materie overstijgt met subtiele overpeinzingen over de scheidslijn tussen cijfermatige efficiëntie en sociaal verantwoord handelen.

Sur mes lèvres

2001 | Thriller, Misdaad

Frankrijk 2001. Thriller van Jacques Audiard. Met o.a. Emmanuelle Devos, Vincent Cassel, Olivier Gourmet, Olivier Perrier en Olivia Bonamy.

Carla, in de dertig, is een toegewijde kantoormedewerkster. Maar ze heeft een gehoorprobleem en niemand lijkt haar erg serieus te nemen. Wanneer ze een assistent mag aannemen kiest ze voor een ruwe jongeman die net uit de gevangenis is. Samen blijken ze een curieus maar uitstekend team wanneer ze plannen gaan beramen voor een kraak. Fascinerende thriller met uitstekende hoofdrolspelers: Devos werd in eigen land geëerd met een César voor haar rol als de 'grijze muis' met onverwachte talenten. De spannendste scène draait om haar vermogen tot liplezen. Sur mes lèvres werd in Nederland onder andere vertoond op Deaf in the Picture, een festival met films over (vooroordelen ten aanzien van) doven en slechthorenden.

Les destinées sentimentales

2000 | Romantiek

Frankrijk​/​​Zwitserland 2000. Romantiek van Olivier Assayas. Met o.a. Emmanuelle Béart, Charles Berling, Isabelle Huppert, Olivier Perrier en Dominique Reymond.

De ochtend is een geschikt dagdeel voor het weldadig geacteerde epos Les destinées sentimentales. Aansluitend een lichte lunch. Daarna wellicht nog een keer kijken. Dan is de ochtend voor dertig jaar trage liefde en mild hartenzeer rond een rijkgeboren jongeman en zijn vrijgevochten tweede vrouw. Met een niet onaanzienlijke rol voor de eerste vrouw. Allemaal begin vorige eeuw in lommerrijk Frankrijk en Zwitserland. De middagzit is dan meer een documentaire-aangelegenheid, waarbij de toeschouwer kan opgaan in alle details van de porseleinfabriek van het duo dan wel trio. Boeiend voor de aanhouder.

La savetière prodigieuse

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Jacques Nichet. Met o.a. Renaud Saint Pierre, Isabelle Candellier, Olivier Perrier en Gérard Victor.

De bewerking van een zeer vaak gespeeld stuk van een Spaanse dichter en toneelschrijver (1930). Het draait rond de avonturen van een vrouw, wier man herbergier in een Andalusisch dorp is. Ze verveelt zich en overlaadt haar (christelijke) echtgenoot met verwijten, tot hij haar verlaat en zij herbergierster wordt, met het onverwachtse dat dit vak met zich meebrengt. Deze zedenkomedie lijkt meer op een vrijgevochten klucht. Geen enkele bijzondere vondst in een overigens vakkundige regie. Vooral de vindingrijke en grappige teksten en overtuigende acteurs maken indruk.

Un médecin des lumières 2

1990 |

Frankrijk 1990. René Allio. Met o.a. Vincent Gauthier, Emmanuelle Grange, Jean-Paul Wenzel en Olivier Perrier.

In dit tweede deel van de serie over de jonge plattelandsarts redt hij een vrouw het leven, waardoor de norse, bekrompen dorpelingen respect voor hem krijgen. Tegelijkertijd vrezen ze hem. De gravin uit de omgeving verklaart hem de liefde, wat een schandaal wekt en als hij een autopsie verricht, breekt de hel los. Onderhoudend maar door zijn clichématigheid

Un médecin des lumières 1

1990 |

Frankrijk 1990. René Allio. Met o.a. Vincent Gauthier, Emmanuelle Grange, Jean-Paul Wenzel en Olivier Perrier.

Een kroniek over een jonge dokter, die zich in epidemieën heeft gespecialiseerd. Hij neemt echter de praktijk over van zijn oom, een arts in de provincie, die zich moet terugtrekken.

Un Médecin des lumières 3

1990 |

Frankrijk 1990. René Allio. Met o.a. Vincent Gauthier, Emmanuelle Grange, Jean-Paul Wenzel en Olivier Perrier.

Het derde deel over de lotgevallen van de voortploegende plattelandsarts, die in deze aflevering geconfronteerd wordt met een epidemie, die hij effectief weet te bestrijden. Hij wordt beloond met een apotheek door zijn bewonderaarster, de gravin en een gouden medaille van de Société Royale de Médecine. De bevolking reageert primitiever: ze plunderen de bezittingen van de slachtoffers van de epidemie.

Gardien de la nuit

1986 | Drama, Misdaad, Experimenteel, Thriller

Frankrijk 1986. Drama van Jean-Pierre Limosin. Met o.a. Jean-Philippe Écoffey, Aurelle Doazan, Nicolas Silberg, Vincent Perez en Olivier Perrier.

Deze film is al even duister als zijn titel. Yves (Ecoffey), een jonge politieagent in een Frans provinciegat, steelt auto`s en pleegt een overval op een postkantoor, maar wordt uiteindelijk aangehouden. Zijn beweegredenen (hij is niet op geld belust) zijn onbegrijpelijk. Doazan is femme fatale van de avontuurlijke Dr. Jekyll en Mr. Hyde-achtige politieman. Het lijkt een overpeinzing wat betreft de film in het algemeen maar dan rest de vraag of Jean-Pierre Limosin het bij het rechte eind heeft. In ieder geval is het camerawerk van Thierry Arbogast schitterend en hij biedt de kijker een universeel schouwspel van een ongekende nauwkeurigheid. Pascale Ferran schreef samen met de regisseur het scenario.

Faux-Fuyants

1983 | Drama

Frankrijk 1983. Drama van Alain Bergala en Jean-Pierre Limosin. Met o.a. Olivier Perrier, Rachel Rachel, Serge de Closets, Nicolas Raynaud en Claude Gaignaire.

Serge (Perrier) rijdt per ongeluk een man omver. Hij vlucht in paniek en leest de volgende morgen de naam van het slachtoffer in de krant. Hij neemt contact op met de weduwe (Mercier) zonder de ware motieven naar voren te laten komen. Zo ontmoet Serge ook de dochter, Rachel (Rachel), een aantrekkelijk jong ding dat nog op de middelbare school zit. Hij wordt verliefd op haar, maar tegelijkertijd verscheurd door wroeging. Ondertussen probeert een detective (Calle) de zaak uit te pluizen. Dit noodlotsdrama met een scenario van de regisseurs Bergala en Limosin met medewerking van Philippe Arnaud, deed niet veel in de Franse bioscopen toen het uitkwam en raakte zeer snel in het vergeetboek. Het camerawerk is van Denis Gheerbrant.

Retour à Marseille

1980 | Drama

Frankrijk 1980. Drama van René Allio. Met o.a. Raf Vallone, Andréa Ferréol, Jean Maurel, Gilberte Rivet en Paul Allio.

Een in Itali[KA3]e getogen vijftiger (Vallone) keert voor een begrafenis naar zijn geboorteplaats, Marseille, terug waar zijn losgeslagen neefje (Paul Allio) zijn auto steelt (die vervalste facturen en een clandestiene revolver bevat). De speurtocht naar de wagen wordt geleidelijk aan een vergeefse reddingspoging van de jongen, die een inbraak heeft beraamd en voor de ogen van zijn oom door de politie wordt neergeschoten. Dit misdaadmelodrama is voor Allio niet meer dan aanleiding voor een verkenning van Marseille, dat door industrialisering een eigen karakter heeft verloren (met bizarre contrasten in oude en nieuwe architectuur). Rake en gedetailleerde portretten worden te vaak afgewisseld met de verplichte nummers van het genre, namelijk actiescènes en achtervolgingen, die met hooguit vakbekwame middelmaat zijn uitgevoerd en de film, hoewel interessant, ook zeer onevenwichtig maken. Scenario van de regisseur en Janine Peyre. Camerawerk van Renato Berta.

A Constant

1977 | Biografie

Frankrijk 1977. Biografie van Christine Laurent. Met o.a. Agnès Laurent, Agnès de Brunhoff, Andrée Tainsy, Antoine Bourseiller en Jandira Télès.

Twee zusjes proberen uit te zoeken waarom het dienstmeisje van hun grootouders, Alice Constant, zelfmoord heeft gepleegd op de leeftijd van vijfentwintig jaar. Dit leidt tot een onderzoek naar hun eigen jeugd en het milieu en de sfeer waarin ze zijn grootgebracht. Origineel onderwerp, gevaarlijk en moeilijk te behandelen. Het resultaat is een trage film die soms wervelend, soms star is. Een veelbelovende film, maar eerlijkheidshalve moet erbij vermeld worden dat dat vooral te danken is aan René Allio als technicus en het mooie werk van de cameraman Renato Berta.

Rude journée pour la reine

1973 | Drama, Komedie

Frankrijk​/​​Zwitserland 1973. Drama van René Allio. Met o.a. Simone Signoret, Jacques Debary, Orane Demazis, Olivier Perrier en Arlette Chosson.

Een werkster van middelbare leeftijd droomt uit haar arbeidsomstandigheden en gezinsleven weg in fantasieën die gevoed worden door de geïllustreerde pers en kasteelromans. Gevangenisstraf voor haar stiefzoon die een jong meisje zwanger heeft gemaakt wordt door haar ook geromantiseerd, met alle bittere gevolgen vandien. Het idee dat onontwikkelde mensen worden gesust met valse droombeelden waardoor ze hun eigen situatie gelaten accepteren, kreeg een rechtlijnige uitwerking die snel voorspelbaar wordt. Signoret kan haar eigen intelligentie niet wegspelen in deze naïeve rol, maar blijft bezienswaardig als altijd.