Aldo Maccione

La femme de chambre du Titanic

1997 | Komedie, Romantiek

Italië/Spanje/Frankrijk 1997. Komedie van Bigas Luna. Met o.a. Olivier Martinez, Romane Bohringer, Didier Bezace, Aldo Maccione en Jean-Marie Juan.

Aan de vooravond van het vertrek van de Titanic ontmoet de Franse staalwerker Horty (Martinez) een kamermeisje (Sánchez-Gijón) dat met het gedoemde schip zal vertrekken. Ze brengen samen de nacht door waarna Horty terugkeert naar Frankrijk. Eenmaal thuis hoort hij geruchten over de ontrouw van zijn vrouw Zoe (Bohringer). Het brengt hem ertoe, in steeds dramatischer bewoordingen, op te scheppen over de passievolle nacht die mogelijk heeft plaatsgevonden. In flashback zien we hoe het verhaal reële vorm aanneemt. Horty wordt zelfs 'ontdekt', begint een theatertoer en kan uiteindelijk geen onderscheid meer maken tussen realiteit en fantasie. Deze intrigerende studie van onze elementaire behoefte aan mooie verhalen laat zien dat die steeds 'beter' worden naarmate het publiek groeit. Bigas Luna verhaalt van het machismo en wijst en passant op de annexatie van de Titanic tragedie door Hollywood. Bigas Luna maakte onder meer Jamón jamón (1992) en La teta y la luna (1994). (RdL/VPRO Gids)

Un cane sciolto 2

1991 | Misdaad, Drama

Italië 1991. Misdaad van Giorgio Capitani. Met o.a. Sergio Castellitto, Aldo Maccione, Laure Killing, Michael Lonsdale en Margaret Mazzantini.

Magistraat De Sanctis (Castellitto) keert terug om de strijd aan te binden met de corruptie in hoge financiele kringen en in de politiek. Hij krijgt opdracht om naar Parijs te gaan om de uitlevering te bewerkstelligen van een Italiaanse zakenman die in het verleden betrokken is geweest bij een onkiese affaire rond een faillissement. Onze magistraat raakt echter betrokken bij het onderzoek naar de smokkel van chemische wapens, waarbij een onervaren jonge rechter gedood wordt. Omdat het om een eenvoudige zaak lijkt te gaan, denkt De Sanctis in eerste instantie zijn dochtertje te kunnen opzoeken, die bij zijn ex-vrouw in Parijs woont, maar gaandeweg worden de zaken ingewikkelder dan hij had gedacht.

L'affare s'ingrossa

1991 | Erotiek

Italië 1991. Erotiek van Giovanni Narzini. Met o.a. Adriana Asti, Gino Bramieri, Vittorio Caprioli, Stafania Cassini en Gianfranco D'Angelo.

Een vijfluik met het nodige bloot rond het thema van de z.g. 'Latin Lover'. Een toerist op de veroveringstoer wordt door een verleidelijke dame bij de neus genomen; een echtpaar uit het Zuiden leert kennis maken met liberale noordelijke seksgenoegens; een vettige, vieze, stinkrijke fabrikant meent als een oude bok die een jong blaadje lust, daarmee ook de eeuwige jeugd hervonden te hebben, enz., enz. Behalve de smakelijke dames is er niet veel aan.

L'affaire Rampoldi

1991 | Misdaad

Italië/Frankrijk 1991. Misdaad van Giorgio Capitani. Met o.a. Sergio Castellitto, Aldo Maccione, Michael Lonsdale, Ludmila Mikaël en Carlo Cartier.

Rechter Castellitto komt naar Parijs om een eenvoudige zaak op te lossen. Zakenman Maccione wordt daar vastgehouden voor enkele verduisteringen bij een faillissement. Maar terwijl hij dit snel tracht af te handelen blijkt dat de man, volgens een getuige, mede verantwoordelijk is voor een internationaal smokkelnetwerk van chemische wapens. Plotseling wordt er van alle kanten druk op hem uitgeoefend, niet in het minst door de medeplichtigen van Maccione, die er zelfs niet voor terugdeinzen de rechter die de zaak in Italië behandelt, uit de weg te ruimen. Veel te lange misdaadgeschiedenis met een aantal spectaculaire beelden van aanslagen en misleidingen van het gerecht. Je krijgt een beeld van de corruptie die in Italië schering en inslag is geworden. De acteurs doen hun best maar kunnen niet verhelpen dat er aan het scenario van Sergio Donati, naar een verhaal van Pier-Guiseppe Murcia en Antonio Servidio, geen eind lijkt te komen.

L'aventure extraordinaire d'un papa peu ordinaire

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Philippe Clair. Met o.a. Aldo Maccione, Laura del Sol, Michael Clair en Philippe Khorsand.

Een tweederangsacteur keert terug van een buitenlandse toernee, en bemerkt dat zijn vrouw en jonge zoon voor hem een leeg appartement hebben achtergelaten. Van een detective verneemt hij, dat zij in Venezuela zijn en onze vriend haast zich erheen. Clair heeft dit thema vanuit komische invalshoek benaderd. De pech is, dat hij een van de meest waardeloze oeuvres van de hedendaagse Franse cinema op zijn naam heeft gebracht, en dat deze vage film nog niet eens tweederangs genoemd kan worden.

Avanti

1990 | Komedie

Italië/Frankrijk 1990. Komedie van Patrick Bureau. Met o.a. Jean-Pierre Cassel, Annick Blancheteau en Aldo Maccione.

Bewerking van het stuk van Samuel Taylor over een Amerikaan die allerlei tegenslagen te verwerken krijgt, wanneer hij in Italië aan land gaat om het stoffelijk overschot van zijn vader te repatriëren, die bij een ongeval om het leven is gekomen. De televisieregisseur heeft zich beperkt tot het verluchtigen van de toneelenscenering van Pierre Mondy, waardoor de verpletterende dialoog zich in een zeer traag tempo ontwikkelt. In 1972 reeds verfilmd door Billy Wilder als AVANT! en veel beter.

Aldo tous risques

1990 | Misdaad, Komedie

Frankrijk 1990. Misdaad van Michel Wyn. Met o.a. Aldo Maccione, Charly Bertoni, Yolande Folliot, Michel Prud'homme en Gilles Gaston Dreyfus.

Een jet-setkoppel organiseert een luxueus diner in hun appartement, waarbij alle gasten verkleed moeten zijn als een bekend persoon. Plotseling verschijnen drie personen met een Landru-masker die met de juwelen van de gastvrouw aan de haal gaan. Maccione, expert van de verzekeringsmaatschappij, wordt met het onderzoek belast. Debiel als altijd, weet hij daarbij geen moment natuurlijk of geloofwaardig over te komen. Alleen wie zich niet stoort aan Maccione's overacting zal de film uitzitten zonder kwaad te worden. Het scenario van Christian François en Corinne Elizondo stelt al evenmin iets voor. Martial Thury stond achter de camera. Ook bekend als MASCARADE.

Tu Meurs Si Tu Vas A Rio

1987 | Komedie

Frankrijk 1987. Komedie van Philippe Clair.

Een jet-setkoppel organiseert een luxueus diner in hun appartement, waarbij alle gasten verkleed moeten zijn als een bekend persoon. Plotseling verschijnen drie personen met een Landru-masker die met de juwelen van de gastvrouw aan de haal gaan. Maccione, expert van de verzekeringsmaatschappij, wordt met het onderzoek belast. Debiel als altijd, weet hij daarbij geen moment natuurlijk of geloofwaardig over te komen. Alleen wie zich niet stoort aan Maccione's overacting zal de film uitzitten zonder kwaad te worden. Het scenario van Christian François en Corinne Elizondo stelt al evenmin iets voor. Martial Thury stond achter de camera. Ook bekend als MASCARADE.

Si tu vas à Rio...tu meurs

1987 | Komedie

Frankrijk/Brazilië 1987. Komedie van Philippe Clair. Met o.a. Aldo Maccione, Roberta Close, Carolin Ohrner, Zeev Revah en Philippe Clair.

Een komedie met persoonsverwisselingen gebaseerd op het uitgekauwde thema van de tweelingbroers, zich afspelend in Rio de Janeiro: de [KA1]e[KA1]en is geestelijke, de ander is drugssmokkelaar. Armzalig knoeiwerk en om te huilen zo stompzinnig, wat voor een komedie wel het toppunt is. Bovendien gaat het om een herhaling want Clair heeft Maccione al in dezelfde dubbelrol gehad in PLUS BEAU QUE MOI...TU MEURS (1982), een waardeloze film. Deze film lijkt erop als twee druppels water.

Pizzaiolo et Mozzarel

1985 | Komedie

Frankrijk 1985. Komedie van Christian Gion. Met o.a. Aldo Maccione, Beth Todd en Sidney Duteil.

Gion, ooit een ambitieuze regisseur, trakteert zijn publiek op een potsierlijke klucht à la Napolitana of à la Romana van de jaren 1950-1960. Echter wel geschikt voor Aldo Maccione die een dubbelrol speelt, namelijk die van Pizzaiolo die affaires heeft met de vrouwtjes op het strand van La Croisette aan de Franse Rivièra, en van Mozzarel, een Latijns- amerikaanse dictator, waarmee hij verwisseld wordt. Onzinnig scenario van Wolinski. Slechts de typisch Italiaanse komische elementen zorgen voor enige compensatie.

Le Cow-boy

1984 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1984. Komedie van Georges Lautner. Met o.a. Aldo Maccione, Renée Saint-Cyr, Michel Beaune, Michel Peyrelon en Corinne Lorrain.

César Cappucino, een politie-inspecteur uit Nice die zowel onhandig als incompetent blijkt te zijn, krijgt te maken met drugshandelaren in de Chinese wijk van Parijs. Na diverse zotte verwikkelingen zet hij de bende buitenspel. Het onderwerp is aardig, maar het scenario en de dialogen van Georges Wolinski zijn zwak, de personages zijn stereotypen, Maccione maakt zichzelf keer op keer bespottelijk, en bovendien is het komische element nogal lomp.

Aldo et Junior

1984 | Komedie

Frankrijk 1984. Komedie van Patrick Schulmann, Gilles Legrand en Bertrand Delpierre. Met o.a. Aldo Maccione, Andréa Ferréol, Riton Leibman, Louis Rego en Sylvie Nordheim.

De film is een bewerking van het Junior album van Wolinski. Helaas is de film niet trouw gebleven aan het album door zijn vergezochte humor; ondanks een aangenaam begin. De rest van het verhaal rammelt aan alle kanten en het is des te meer bedroevend daar Patrick Schulmann de maker is van de opmerkelijke komedie ZIG-ZAG STORY. Zelfs een paar goede scènes kunnen de film niet redden.

Le bourreau des cœurs

1983 | Komedie

Frankrijk 1983. Komedie van Christian Gion. Met o.a. Aldo Maccione, Anna-Maria Rizzoli, Jean Parédès, Jean-Claude Levis en Jole Silvani.

Rokkenjager Maccione heeft altijd al een beroemd acteur willen worden. Verder dan figurantenrolletjes heeft hij het echter nooit gebracht. Op een dag krijgt hij zijn kans als, stand-in voor een grillige, norse hoofdrolspeler. Met zijn natuurlijke charme wint hij de sympathie van de producer, die hem het produktiekapitaal toevertrouwt. Enkele kruimeldieven zijn echter uit op het geld. Oubollige, domme komedie die aan bloedarmoede lijdt. Op de mimiek van Maccione ben je vlug uitgekeken en meer heeft dit geval niet te bieden. Het werd bovendien nog amateuristisch gemaakt ook, terwijl je elke grap een half uur van te voren al ziet aankomen. Het weinig ter zake doende scenario werd geschreven door regisseur Gion, die betere dagen gekend heeft. Achter de camera stond Lionel Legros.

Tu Meurs Plus Beau Que Moi

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Philippe Clair.

Rokkenjager Maccione heeft altijd al een beroemd acteur willen worden. Verder dan figurantenrolletjes heeft hij het echter nooit gebracht. Op een dag krijgt hij zijn kans als, stand-in voor een grillige, norse hoofdrolspeler. Met zijn natuurlijke charme wint hij de sympathie van de producer, die hem het produktiekapitaal toevertrouwt. Enkele kruimeldieven zijn echter uit op het geld. Oubollige, domme komedie die aan bloedarmoede lijdt. Op de mimiek van Maccione ben je vlug uitgekeken en meer heeft dit geval niet te bieden. Het werd bovendien nog amateuristisch gemaakt ook, terwijl je elke grap een half uur van te voren al ziet aankomen. Het weinig ter zake doende scenario werd geschreven door regisseur Gion, die betere dagen gekend heeft. Achter de camera stond Lionel Legros.

Te marre pas... c'est pour rire!

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Jacques Besnard. Met o.a. Aldo Maccione, Michel Galabru, Michel Frémont, Marthe Mercadier en Jacques Marin.

Een komedie tegen de achtergrond van een fabriek met een onbekwame directeur, stakingen, toevlucht tot de astrologie als redmiddel, etc. De rest is van hetzelfde laken een pak. Naar een stuk van de zogeheten Bricaire en Lasaygues, Les deux vierges. Het geheel doet onwaarschijnlijk, zo niet belachelijk aan. Het zwaar aangezette spel van Maccione in de rol van de directeur getuigt hiervan.

T'es Folle Ou Quoi

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Michel Gerard.

Een komedie tegen de achtergrond van een fabriek met een onbekwame directeur, stakingen, toevlucht tot de astrologie als redmiddel, etc. De rest is van hetzelfde laken een pak. Naar een stuk van de zogeheten Bricaire en Lasaygues, Les deux vierges. Het geheel doet onwaarschijnlijk, zo niet belachelijk aan. Het zwaar aangezette spel van Maccione in de rol van de directeur getuigt hiervan.

Porca vacca

1982 | Komedie, Oorlogsfilm

Italië 1982. Komedie van Pasquale Festa Campanile. Met o.a. Laura Antonelli, Renato Pozzetto en Aldo Maccione.

Een geschifte zanger, geen onbegaafd oplichter, probeert tijdens WO I een manier te vinden om uit handen van de vijand te blijven. Hij komt in contact met een boer en een meisje, zwendelaars tot en met, en gedrieën weten ze zich buiten de oorlog te houden. Amusant en soms zelfs grappig.

Plus beau que moi...tu meurs

1982 | Komedie

Frankrijk/Italië 1982. Komedie van Philippe Clair. Met o.a. Aldo Maccione, Philippe Clair, Philippe Castelli, Raymond Pellegrin en Philippe Nicaud.

Maccione wordt ervan beschuldigd een overval te hebben gepleegd en neemt de benen maar is onschuldig. Zijn tweelingbroer, een geestelijke, achtervolgt hem dwars door Noord- Afrika om hem te laten weten dat de politie achter hem aanzit. De ware schuldigen worden uiteindelijk gearresteerd. Rond dit idiote scenario dat de regisseur zelf schreef, heeft hij een stroom grappen verzonnen waarvan het merendeel voorspelbaar is. De indruk het allemaal al eens eerder gezien te hebben overheerst bij het zien van deze klucht van laag allooi. Camerawerk van Mario Vulpiani en Didier Tarot.

Le Corbillard de Jules

1982 | Komedie, Drama

Frankrijk 1982. Komedie van Serge Penard en Serge Pénard. Met o.a. Aldo Maccione, Francis Perrin, Jean-Marc Thibault, Henri Courseaux en Cheik Doukouré.

Bewerking van de roman van Alphonse Boudard die zwarte humor en een scherpe satire op het Franse achterland eind 1944 bevat. Deze elementen zijn nauwelijks terug te vinden in de film, de komische kant is afgezwakt, de personages zijn verlaagd tot marionetten, de regie is magertjes en de acteurs leggen het er te dik bovenop. Liever zou men het boek nog een tweede keer lezen.

C'est Pour Rire Te Marre Pas

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Jacques Besnard.

Bewerking van de roman van Alphonse Boudard die zwarte humor en een scherpe satire op het Franse achterland eind 1944 bevat. Deze elementen zijn nauwelijks terug te vinden in de film, de komische kant is afgezwakt, de personages zijn verlaagd tot marionetten, de regie is magertjes en de acteurs leggen het er te dik bovenop. Liever zou men het boek nog een tweede keer lezen.

Tais-toi quand tu parles

1981 | Komedie

Frankrijk/Italië 1981. Komedie van Philippe Clair. Met o.a. Aldo Maccione, Edwige Fenech, Jacques François, Philippe Nicaud en Clément Harari.

Een mislukkeling die zichzelf in zijn dromen als James Bond ziet, wordt verward met een homoseksueel geheim-agent en op een riskante missie naar Tunesië gestuurd. Een combinatie van de flauwste en platste grollen uit Franse en Italiaanse B-kluchten, vol fantasieloze verwijzingen naar 007-films, waarbij Fenechs imitatie van Ursula Andress de laatste van de weeromstuit een begenadigd actrice doet lijken. De resterende grappen zijn racistisch en homofobisch, maar behalve bedenkelijk óók nooit leuk, hoewel het publiek dat van deze film onverwacht een bioscoopsucces maakte, daar kennelijk anders over dacht. Scenario van de regisseur en Enrico Oldoini.

Reste avec nous, on s'tire

1981 | Misdaad, Komedie

Frankrijk/Italië 1981. Misdaad van Michele Massimo Tarantini. Met o.a. Edwige Fenech, Aldo Maccione, Alvaro Vitali, Giacomo Rizzo en Edith Peters.

Een vreselijk rotzooitje: de politie neemt het op tegen twee elkaar beconcurrerende gangsterbendes. Het recht zegeviert uiteindelijk, maar dan wel op zijn Frans/Italiaans. Zoals gebruikelijk bij een film van Jacques Leitienne is dit weer een opeenhoping van domme en ordinaire grappen (d'r wordt letterlijk tegen Fenech aangepiest, om maar een voorbeeld van het 'fijne' soort humor te geven). Alles rammelt aan deze film, de regie, het acteerwerk en het scenario.

Pourquoi pas nous?

1981 | Komedie

Frankrijk 1981. Komedie van Michel Berny. Met o.a. Aldo Maccione, Dominique Lavanant, Florence Giorgetti, Henri Guybet en Maurice Biraud.

Een vanwege loensheid schichtige boekverkoopster - wier zuster haar vergeefs aan de man probeert te brengen - komt letterlijk in botsing met een simpele beroepsworstelaar die verliefd op haar wordt. Ondanks ontwikkelings- en mentaliteitsverschillen en conflicten wint de liefde. Deze bijna poëtische, volkse komedie over kneusjes, die óók aanspraak op liefde en geluk maken, mist de bevlogenheid van haar beroemde vooroorlogse voorbeelden van dit genre, maar de innemende aanpak geeft de in middelmatige kluchtigheid getypeerde acteurs verrassende menselijkheid en humor. Naar de roman van Patrick Cauvin.

Poliziotta a New York

1981 | Komedie

Italië 1981. Komedie van Michele M. Tarantini. Met o.a. Aldo Maccione, Alvaro Vitali en Edwige Fenech.

Een vanwege loensheid schichtige boekverkoopster - wier zuster haar vergeefs aan de man probeert te brengen - komt letterlijk in botsing met een simpele beroepsworstelaar die verliefd op haar wordt. Ondanks ontwikkelings- en mentaliteitsverschillen en conflicten wint de liefde. Deze bijna poëtische, volkse komedie over kneusjes, die óók aanspraak op liefde en geluk maken, mist de bevlogenheid van haar beroemde vooroorlogse voorbeelden van dit genre, maar de innemende aanpak geeft de in middelmatige kluchtigheid getypeerde acteurs verrassende menselijkheid en humor. Naar de roman van Patrick Cauvin.

Sono fotogenico

1980 | Komedie

Frankrijk/Italië 1980. Komedie van Dino Risi. Met o.a. Renato Pozzetto, Edwige Fenech, Aldo Maccione, Michel Galabru en Julien Guiomar.

Een cinefiele nietsnut vertrekt van Lago Maggiore naar Rome om een filmcarrière te beginnen en laat zich daar bedriegen door impressario's, producenten, speldocenten en ambitieuze starlets om tenslotte als stuntman invalide te worden. Deze bittere satire op filmambities werd door Risi al eerder en beter bedreven en met name de acteurskeuze is nadelig voor de werking. Hoewel Pozetto een nationale populariteit geniet, zijn zijn voorkomen en acteren zo weinig innemend, dat men hem alles gunt, wat hem overkomt. Cynische verhaalswendingen en zelfkarikaturen van filmprominenten weten los van de hoofdrol te vermaken.

Fico d'India

1980 | Romantiek, Komedie

Italië 1980. Romantiek van Steno. Met o.a. Renato Pozzetto, Aldo Maccione en Gloria Guida.

Stefano Vanzina regisseert onder het pseudoniem Steno een leuke komedie over één van de veroveringen van de onvermoeibare Don Giovanni, de meester in de verleidingskunst. In een landelijke provincie daagt Don Giovanni zichzelf ertoe uit de jonge, onschendbare vrouw van de burgemeester te verleiden om zijn talenten op dat gebied te controleren. Pozzetto is erg sympathiek, Gloria Guida is mooi en sexy en de film is zeer onderhoudend.

Scusi, lei é normale

1979 | Komedie, Familiefilm

Italië 1979. Komedie van Umberto Lenzi. Met o.a. Renzo Montagnani, Ray Lovelock, Anna-Maria Rizzoli, Aldo Maccione en Salvatore Jacono.

Een jongeman heeft een verhouding met een travestiet, maar wordt verliefd op een pikant fotomodel. De travestiet wendt zelfmoord voor. Bij de daarop volgende complicaties met de politie roept de jongeman een fatsoenlijke oom te hulp. Het fotomodel blijkt een brave dichter te zijn. De oom wordt, geheel onwetend, zelf oeverloos verliefd op de travestiet. Deze platvloerse klucht in het voetspoor van LA CAGE AUX FOLLES haalt alle afgetrapte nichtenclichés uit de motteballen en parodieert een moraalprofetie die al even afgezaagd en flauw is. Op de ongenietbare Maccione na vragen de acteurs zich vertwijfeld af wat er nu eigenlijk zo leuk aan hun rollen moet zijn.

Riavanti marsh!

1979 | Musical, Komedie

Italië 1979. Musical van Luciano Salce. Met o.a. Carlo Giuffré, Silvia Dionisio, Sandra Milo, Olga Karlatos en Alberto Lionello.

Vijf ex-onderofficieren van over de veertig moeten in veertig dagen leren omgaan met de nieuwe NAVO-raketten. Een stompzinnige komedie. De plot is zo stupide dat men zich er nauwelijks een voorstelling van kan maken. De spelers doen tevergeefs hun best. Scenario van Augusto Caminito en Luciano Salce.

C'est pas moi, c'est lui!

1979 | Komedie, Avonturenfilm

Frankrijk 1979. Komedie van Pierre Richard. Met o.a. Pierre Richard, Danièle Minazzoli, Aldo Maccione, Valérie Mairesse en Antoinette Poivre.

Een ghost-writer kan niet hebben dat hij geen deel heeft in het succes van de komedie-schrijver voor wie hij werkt. Hij laat zich paaien om voor een Italiaanse ster op locatie in Tunesië een filmscript op maat te schrijven. Fransman Richard heeft beslist komische kwaliteiten, maar als hij zelf de regie ter hand neemt is het door hem afgeleverde werk minder. En vooral als de Italiaan Maccione zijn partner is. Het duo gaat de strijd aan met ergerlijke ongein en weet niet van ophouden, zodat er ook aan het magere verhaaltje absoluut niets meer valt te beleven. Scenario van regisseur Richard en Alain Godard. Camerawerk van Claude Agostini.

Taxi Girl

1978 | Komedie, Actiefilm

Italië 1978. Komedie van Michele Massimo Tarantini. Met o.a. Edwige Fenech, Aldo Maccione, George Hilton, Michele Cammino en Enzo Cannavale.

Een niet bijster geslaagde poging van Fenech om over te schakelen van platte sekskluchten naar komische actiefilms voor een breed publiek. Tijdens de talrijke autoachtervolgingen wordt ze bijgestaan door de als steeds boertige, luidruchtige etter Maccione en een uitgebluste Hilton. Veel gierende banden en schroot, daar niet van, maar lelijk en inspiratieloos gefilmd.

Les Ringards

1978 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1978. Komedie van Robert Pouret. Met o.a. Mireille Darc, Julien Guiomar, Aldo Maccione, Georges Wilson en Geneviève Fontanel.

De vrouw van een politiecommissaris die in een commissie voor liberalere strafmaatregelen zit, zorgt voor vrijlating van drie kruimeldieven en beraamt dan samen met hen een inbraak. Dit uitzonderlijk flauw en onbedoeld (?) demagogisch scenario kan niet gered worden door de regisseur die aardiger komedies maakte en een rolbezetting die ook leuker kan zijn.

Je suis timide, mais je me soigne

1978 | Komedie

Frankrijk 1978. Komedie van Pierre Richard. Met o.a. Pierre Richard, Aldo Maccione, Mimi Coutelier, Jacques François en Jacques Fabbri.

Een verlegen bankbediende ziet een schoonheid in de hal van een sjiek hotel en wordt hopeloos verliefd. Samen met een therapeut die drastische methodes toepast om hem zelfverzekerdheid te bezorgen volgt hij haar naar mondaine vakantieplaatsen en stapelt de ene blunder op de andere. Een achtervolging is de rode draad tussen losse episodes van het ongelijksoortig duo (dat zeer weinig leuk op dreef is) met twee grappige eilandjes in een oceaan van flauwiteiten - een gesaboteerde p[KA1]etanque-wedstrijd en het in de maling nemen van een nietsvermoedende klant in een wegrestaurant (Fabbri). Scenario van Richard, Jean-Jacques Annaud en Alain Godard. Claude Agostini stond achter de camera.

Le grand escogriffe

1976 | Komedie, Drama

Frankrijk/Italië 1976. Komedie van Claude Pinoteau. Met o.a. Yves Montand, Claude Brasseur, Agostina Belli, Valentina Cortese en Aldo Maccione.

Een oplichter met vernuftige ideeën die in de praktijk vaak misgaan, wil de baby van een miljonairsechtpaar kidnappen en strikt een oude makker en een werkeloze actrice om voor de ouders door te gaan. De te verwachten fantasierijkheid van Montand blijkt niet uit het scenario, zodat hij en zijn partners zich overmatig moeten uitsloven om de film een schijn van luchtigheid te geven. Regisseur Pinoteau is in andere genres meestal veel beter op dreef. Michel Audiard en de regisseur bewerkten de roman van Rennie Airth tot scenario. Jean Collomb deed het camerawerk.

Le avventure e gli amori di Scaramouche

1976 | Avonturenfilm, Komedie, Historische film

Italië/Duitsland/Joegoslavië 1976. Avonturenfilm van Enzo G. Castellari. Met o.a. Michael Sarrazin, Ursula Andress, Aldo Maccione, Giancarlo Prete en Michael Forest.

Scaramouche wordt vals beschuldigd van een moordcomplot tegen consul Bonaparte en vlucht in het Italiaanse leger, waar hij per ongeluk een Russische generaal gevangen maakt. Hij weet de aanstichter van het complot te ontmaskeren, Bonaparte in de maling te nemen en diens echtgenote Joséphine te verleiden. Buiten de verrassing, om de latere Franse keizer als volstrekte malloot en de keizerin als nymfomane voorgesteld te krijgen, biedt de avonturenkomedie niets nieuws, spannends of leuks (op tekenfilmsequentie tijdens de aftiteling na, maar dat is wel héél weinig)

Bruciati da cocente passione

1976 | Komedie

Italië 1976. Komedie van Giorgio Capitani. Met o.a. Jane Birkin, Aldo Maccione, Catherine Spaak, Cochi Ponzoni en Mario Maranzana.

Een getrouwde vrouw en een getrouwde man forensen dagelijks gezamenlijk van een voorstad naar Milaan. De jaloerse echtelieden troosten zich met elkaar vóór hun partners overspel hebben kunnen plegen. De nieuwe gevormde paren raken wantrouwend met elkaar in conflict, ook over de kinderen, maar bij een toevallige ontmoeting wordt de oorspronkelijke situatie hersteld. Temperamentvolle komedie parodieert clichés van neo-realisme en houdt er de vaart in, al reikt de humor niet erg hoog. Mooie actrices en onooglijke acteurs geven de liefdesverwikkelingen een curieus aanzien. Scenario van Nicola Badalucco. Camerawerk van Roberto Gerardi.

Quaranta gradi all' ombra del lenzuolo

1975 | Komedie, Erotiek

Italië 1975. Komedie van Sergio Martino. Met o.a. Marty Feldman, Barbara Bouchet, Edwige Fenech, Dayle Haddon en Alberto Lionello.

Vijf episodes, waarin mooie vrouwen een perverse voorkeur voor onooglijke of gedegenereerde mannen hebben. Verbazingwekkend dat prominente acteurs zich lenen voor een reeks van platvloerse flauwiteiten. Feldman zorgt voor de enige humor als lijfwacht van een miljonairsdochter. Op de tv wordt de vijfde episode weleens weggelaten. Te zien zijn o.a. Il SOLDI IN BOCCA (Motesano en Bouchet), UN POSTO TRANQUILO (Maccione en Rome), LA GUARDIA DEL CORPO (Feldman en Haddon) en LA CAVALLONA (Fenech).

Prendimi, straziami, che brucio di passione

1975 | Horror, Komedie

Italië 1975. Horror van Armando Crispino. Met o.a. Ninetto Davoli, Aldo Maccione, Gianrico Tedeschi en Jenny Tamburi.

Een low-budget komedie die ondanks povere acteurs en plot toch af en toe om te lachen is. Dr. Frankenstein zit met een probleem: hij kan niet met zijn verloofde trouwen als zijn schepping ligt te ontbinden, en dus wordt het wezen voorlopig uit elkaar gehaald. Het is aan Igor om de stukken weer bij elkaar te zoeken.

Due cuori e una cappella

1975 | Actiefilm

Italië 1975. Actiefilm van Maurizio Lucidi. Met o.a. Renato Pozzetto, Agostina Belli, Aldo Maccione en Leopoldo Trieste.

Een oude vrouw sterft en laat voor haar zoon Aristide (Pozzetto) de juwelen na die zij in haar beroep gedurende vele jaren bij elkaar had verzameld. Aristide besluit ze in de familiekapel te begraven, maar als hij verliefd wordt op de mooie Claudia (Belli) ontstaan er problemen. Iedereen zit achter de sieraden aan. Pozetto zit onder zijn gebruikelijke niveau. Alleen Belli is het kijken waard in deze bar slecht geregisseerde klucht.

Professors venga accompagnato dai suoi genitori

1974 | Komedie

Italië 1974. Komedie van Mino Guerrini. Met o.a. Jacques Dufhilo, Aldo Maccione, Didi Perego, Enzo Cannavale en Piero Mazzarella.

In Italië werd er tussen 1970 en 1980 heel wat gedemonstreerd door studenten die vroegen om onderwijshervorming en studentenrechten. Het verhaal gaat over een Romeinse universiteit die geteisterd wordt door demonstrerende studenten en andersdenkende leraren, die elkaar niet begrijpen en niet met elkaar kunnen communiceren, en door intolerantie en politie- optreden, dat ontwrichtend inplaats van stabiliserend werkt. Helaas is het een slappe klucht geworden, slecht gespeeld en nog slechter geregisseerd. Een flop.

La Pupa del gangster

1974 | Misdaad, Komedie

Italië 1974. Misdaad van Giorgio Capitani. Met o.a. Sophia Loren, Marcello Mastroianni, Aldo Maccione, Pierre Brice en Dalila di Lazzaro.

Een pooier wordt verliefd op een prostituée die niet voor hem werkt, vanwege haar gelijkenis met Rita Hayworth. Hij maakt haar een ster in zijn nachtclub, maar ontmoet een tweede Hayworth-dubbelgangster die kort daarna wordt vermoord. Het ster- duo doet wanhopig hun best om in deze misdaadkomedie zo uitbundig mogelijk te zijn. Bij gebrek aan betere ideeën komt hierin de zoveelste uitgebreide auto-achtervolging voor. Scenario van Ernesto Gastaldi en Giorgio Capitani. Camerawerk van Alberto Spagnoli.

Il colonnello Buttiglione diventa generale

1974 | Drama, Komedie

Italië 1974. Drama van Mino Guerrini. Met o.a. Aldo Maccione en Jacques Dufilho.

Een militaire situatie-komedie met in de hoofdrol kolonel Buttiglione, die bevorderd is tot generaal na een miraculeus herstel van een operatie. Boven zijn verwachting wordt hij aangesteld als commandant van een militair gekkenhuis in Zanzibar. Nogal wat malle situaties waar de kijkers om kunnen lachen, maar eigenlijk niet meer dan een middelmatige komedie.

Il Piatto piange

1974 | Drama

Italië 1974. Drama van Paolo Nuzzi. Met o.a. Agostina Belli, Aldo Maccione, Andréa Ferréol en Erminio Macario.

Een paar vrijgezellen op leeftijd houden vast aan hun gewoonte om te hoerenlopen en te gokken. Fascisme, werk en de oorlog in Ethiopië, ze hebben het allemaal al achter de rug. Deze ontroerende film, opgenomen op mooie plekjes in het noorden van Italië, is gebaseerd op de roman van Piero Chiara. Prima spel.

Fischia il sesso

1974 | Komedie

Italië 1974. Komedie van Gian Luigi Polidoro. Met o.a. Rita Tushingham en Aldo Maccione.

Verhaal over een niet al te mooi meisje, dat wanhopig de ware Jacob zoekt. Hopend deze te vinden neemt zij naïef haar toevlucht tot de computer, maar dat leidt alleen maar tot droevige en vernederende avonturen. Rita Tushingham speelt geloofwaardig, maar haar talent is aan deze middelmatige film verspild.

Un ufficiale non si arrende mai...Col. Buttiglione

1973 | Drama, Komedie

Italië 1973. Drama van Mino Guerrini. Met o.a. Aldo Maccione, Jacques Dufilho en Michele Gammino.

Een militaire klucht, gesitueerd in een kazerne in Zanzibar, die onder bevel staat van kolonel Buttiglione. Er komt een groep recruten aan voor de eerste training. De kolonel zweert bij strakke discipline, maar in werkelijkheid is hij ijdel en incompetent, zodat alles wat hij aanpakt op een grandioze manier de mist ingaat. Een hoop overdreven gedoe onder slechte regie.

Si Si Mon Colonel

1973 | Komedie

Frankrijk 1973. Komedie van Mino Guerrini.

Een militaire klucht, gesitueerd in een kazerne in Zanzibar, die onder bevel staat van kolonel Buttiglione. Er komt een groep recruten aan voor de eerste training. De kolonel zweert bij strakke discipline, maar in werkelijkheid is hij ijdel en incompetent, zodat alles wat hij aanpakt op een grandioze manier de mist ingaat. Een hoop overdreven gedoe onder slechte regie.

Mais où est donc passée la septième compagnie ?

1973 | Komedie, Oorlogsfilm

Italië/Frankrijk 1973. Komedie van Robert Lamoureux. Met o.a. Jean Lefebvre, Pierre Mondy, Aldo Maccione, Robert Lamoureux en Eric Colin.

In mei 1940 weten drie Fransen bij toeval te ontsnappen uit krijgsgevangenschap en trekken naar het zuiden om zich bij de andere troepen te voegen. Met meer geluk dan wijsheid of moed slagen ze erin een Panzer-tank te vernietigen, waarna ze in gevangenschap hun kwijtgeraakte compagnie hervinden. De rats- kuch-en-bonen-klucht hemelt heldendom tegen wil en dank op in een reeks revueachtige sketches. Ondanks (of door) de bedenkelijke strekking resulteerde het succes in twee vervolgen. Het scenario is van de regisseur zelf. Camerawerk van Marcel Grignon.

Mais Ou Est Donc Passee La 7ieme Compag

1973 | Komedie

Frankrijk 1973. Komedie van Robert Lamoureux. Met o.a. Pierre Mondy, Jean Lefebvre en Aldo Maccione.

In mei 1940 weten drie Fransen bij toeval te ontsnappen uit krijgsgevangenschap en trekken naar het zuiden om zich bij de andere troepen te voegen. Met meer geluk dan wijsheid of moed slagen ze erin een Panzer-tank te vernietigen, waarna ze in gevangenschap hun kwijtgeraakte compagnie hervinden. De rats- kuch-en-bonen-klucht hemelt heldendom tegen wil en dank op in een reeks revueachtige sketches. Ondanks (of door) de bedenkelijke strekking resulteerde het succes in twee vervolgen. Het scenario is van de regisseur zelf. Camerawerk van Marcel Grignon.

Dov'è finita la 7a compagnia?

1973 | Oorlogsfilm, Komedie

Italië/Frankrijk 1973. Oorlogsfilm van Robert Lamoureux. Met o.a. Aldo Maccione, Jean Lefebvre en Pierre Mondy.

Deze oorlogskomedie speelt in 1940 aan het Frans-Duitse front. De Franse 7e compagnie wordt ingesloten door het leger van het Derde Rijk, maar een paar helden weten de Fransen uit hun netelige positie te bevrijden.

Mais Je Me Soigne Je Suis Timide

1972 | Komedie

Frankrijk 1972. Komedie van Pierre Richard. Met o.a. Mimi Coutelier, Pierre Richard en Aldo Maccione.

Deze oorlogskomedie speelt in 1940 aan het Frans-Duitse front. De Franse 7e compagnie wordt ingesloten door het leger van het Derde Rijk, maar een paar helden weten de Fransen uit hun netelige positie te bevrijden.

L'aventure, c'est l'aventure

1972 | Komedie, Avonturenfilm

Frankrijk/Italië 1972. Komedie van Claude Lelouch. Met o.a. Jacques Brel, Charles Denner, Lino Ventura, Yves Robert en Juan Luis Buñuel.

Kassucces over oude houwdegens in een veranderende wereld. Na de gebeurtenissen van mei 1968 gaan bankovervallers Lino, Jacques en Simon in ontvoeringszaken. Rockzanger Johnny Hallyday, een ambassadeur, een Latijns-Amerikaanse revolutionair, ze moeten er allemaal aan geloven. Aansluitend viert het trio met hun twee handlangers het dolce far niente in de tropenzon, maar al snel slaat de ennui toe. Waarop regisseur Lelouch de grote blufbus opentrekt. Niets voor azijnpissers, twee uur feest voor liefhebbers van Franse cinéma populaire met karakterkoppen en heerlijke muziek. Gastoptredens van Michel Drucker, Catherine Allégret en anderen.

Le voyou

1970 | Komedie, Misdaad, Avonturenfilm, Thriller

Italië/Frankrijk 1970. Komedie van Claude Lelouch. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Charles Gérard, Christine Lelouch, Charles Denner en Judith Margre.

Een gangster heeft een ingenieus kidnap-komplot tot een goed einde gebracht, maar is door één van zijn handlangers verraden. Na vijf jaar ontsnapt hij uit de gevangenis, haalt het losgeld op en gaat zich op de verrader wreken. De kokette stijl van Lelouch steunt hier het uitermate vernuftig en vermakelijk scenario dat door de acteurs met aanstekelijk plezier wordt uitgevoerd. Geringe ruimte voor romantiek behoedt de film voor kitscherige ontsporingen zodat de vaart zelden verslapt. Scenario van Lelouch, Claude Pinoteau en Pierre Uytterhoeven. Camerawerk van Jean Collomb.

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1997	La femme de chambre du Titanic
1991	Un cane sciolto 2
1991	L'affare s'ingrossa
1991	L'affaire Rampoldi
1990	L'aventure extraordinaire d'un papa peu ordinaire
1990	Avanti
1990	Aldo tous risques
1987	Tu Meurs Si Tu Vas A Rio
1987	Si tu vas à Rio...tu meurs
1985	Pizzaiolo et Mozzarel
1984	Le Cow-boy
1984	Aldo et Junior
1983	Le bourreau des cœurs
1982	Tu Meurs Plus Beau Que Moi
1982	Te marre pas... c'est pour rire!
1982	T'es Folle Ou Quoi
1982	Porca vacca
1982	Plus beau que moi...tu meurs
1982	Le Corbillard de Jules
1982	C'est Pour Rire Te Marre Pas
1981	Tais-toi quand tu parles
1981	Reste avec nous, on s'tire
1981	Pourquoi pas nous?
1981	Poliziotta a New York
1980	Sono fotogenico
1980	Fico d'India
1979	Scusi, lei é normale
1979	Riavanti marsh!
1979	C'est pas moi, c'est lui!
1978	Taxi Girl
1978	Les Ringards
1978	Je suis timide, mais je me soigne
1976	Le grand escogriffe
1976	Le avventure e gli amori di Scaramouche
1976	Bruciati da cocente passione
1975	Quaranta gradi all' ombra del lenzuolo
1975	Prendimi, straziami, che brucio di passione
1975	Due cuori e una cappella
1974	Professors venga accompagnato dai suoi genitori
1974	La Pupa del gangster
1974	Il colonnello Buttiglione diventa generale
1974	Il Piatto piange
1974	Fischia il sesso
1973	Un ufficiale non si arrende mai...Col. Buttiglione
1973	Si Si Mon Colonel
1973	Mais où est donc passée la septième compagnie ?
1973	Mais Ou Est Donc Passee La 7ieme Compag
1973	Dov'è finita la 7a compagnia?
1972	Mais Je Me Soigne Je Suis Timide
1972	L'aventure, c'est l'aventure
1970	Le voyou

name

email

mijn instellingen

La femme de chambre du Titanic

Un cane sciolto 2

L'affare s'ingrossa

L'affaire Rampoldi

L'aventure extraordinaire d'un papa peu ordinaire

Avanti

Aldo tous risques

Tu Meurs Si Tu Vas A Rio

Si tu vas à Rio...tu meurs

Pizzaiolo et Mozzarel

Le Cow-boy

Aldo et Junior

Le bourreau des cœurs

Tu Meurs Plus Beau Que Moi

Te marre pas... c'est pour rire!

T'es Folle Ou Quoi

Porca vacca

Plus beau que moi...tu meurs

Le Corbillard de Jules

C'est Pour Rire Te Marre Pas

Tais-toi quand tu parles

Reste avec nous, on s'tire

Pourquoi pas nous?

Poliziotta a New York

Sono fotogenico

Fico d'India

Scusi, lei é normale

Riavanti marsh!

C'est pas moi, c'est lui!

Taxi Girl

Les Ringards

Je suis timide, mais je me soigne

Le grand escogriffe

Le avventure e gli amori di Scaramouche

Bruciati da cocente passione

Quaranta gradi all' ombra del lenzuolo

Prendimi, straziami, che brucio di passione

Due cuori e una cappella

Professors venga accompagnato dai suoi genitori

La Pupa del gangster

Il colonnello Buttiglione diventa generale

Il Piatto piange

Fischia il sesso

Un ufficiale non si arrende mai...Col. Buttiglione

Si Si Mon Colonel

Mais où est donc passée la septième compagnie ?

Mais Ou Est Donc Passee La 7ieme Compag

Dov'è finita la 7a compagnia?

Mais Je Me Soigne Je Suis Timide

L'aventure, c'est l'aventure

Le voyou