Wendell Smith: cast.
Er zijn 4 films gevonden.

You Know My Name

1999 | Western, Biografie, Misdaad, Actiefilm, Drama

Verenigde Staten 1999. Western van John Kent Harrison. Met o.a. Sam Elliott, Arliss Howard, Carolyn McCormick, James Gammon en R. Lee Ermey.

Question of Privilege

1999 | Misdaad, Thriller

Canada​/​​Verenigde Staten 1999. Misdaad van Rick Stevenson. Met o.a. Jessica Steen, David Keith, Wendy Crewson, Tom Butler en Benjamin Ratner.

Heart Full of Rain

1997 | Drama

Verenigde Staten 1997. Drama van Roger Young. Met o.a. Ricky Schroder, Richard Crenna, Carroll Baker, Gabriel Mick en Kim Dickens.

Zes jaar nadat hij zijn familie bijna had geruïneerd, keert de verloren zoon Isaiah terug naar de boerderij van zijn ouders en broer om zijn schuld in te lossen. De hereniging van de familie wordt overschaduwd door de ongeneselijke ziekte van de moeder en door een rivieroverstroming, waardoor de boerderij moet worden geevacueerd

Road to Saddle River

1993 | Western, Drama

Canada 1993. Western van Francis Damberger. Met o.a. Paul Jarette, Paul Coeur, Eric Allan Kramer, Sam Bob en Shaun Johnston.

De volwassen zoon van Oosteuropese immigranten laat zijn leven leiden door westernfilms. Hij noemt zichzelf Cowboy (Jarrett) en de avond dat hij een zadel vindt besluit hij op zoek te gaan naar Saddle River, het stadje uit zijn lievelingsfilm. Hij krijgt een lift van spraakwaterval Sam (Coeur), die al zijn bezittingen in zijn auto heeft liggen. Ze komen terecht bij veedrijvers, worden bestolen door een koppel Indianen, komen in conflict met Japanse projectontwikkelaars en maken kennis met een Duitser (Kramer), een geflipte versie van Arnold Schwarzenegger, die alles betaalt met stukjes van de Berlijnse muur. Uiteindelijk voegt ook nog Norman Manyheads (Bob), een indiaan die dweept met Elvis, zich bij hen. Een gek kwartet op zoek naar Saddle River. Langdradige, saaie satire op de wegdeemstering van de waarden die zo mooi gelegd worden in de na[KA3]ieve westerns. Het idee is formidabel, maar de uitwerking kraakt in al zijn voegen. De helft van de tijd staan de acteurs voor zich uit te staren zonder dat er iets gebeurt. De meeste dialogen zijn eenlettergrepig (op Sam na) en verschrikkelijk repetitief. Het acteerpeil brandt op een laag pitje en wie op het einde nog kan volgen is een genie. Het stroeve scenario is van de hand van Damberger. Het enige pluspunt is de fraaie breedbeeldfotografie van Peter Wunstorf. Ultra Stereo. Panavision.