Jean Gruault (1924-2015): regie, cast en scenario.
Er zijn 11 films gevonden.

François Truffaut : Portraits volés

1993 | Documentaire, Biografie

Frankrijk 1993. Documentaire van Serge Toubiana en Michel Pascal. Met o.a. Gérard Depardieu, Eva Truffaut, Claude Chabrol, Jean-Louis Richard en Jean Gruault.

Degelijk portret van de grote regisseur Fran[KA10]cois Truffaut (1932-1984) waarin alle aspecten van zijn talent belicht worden. Vanaf zijn jeugd, waarin hij zich voor het medium film ging interesseren tot en met de eerste stappen als assistent en scenarist. Over zijn grote doorbraak met LES 400 COUPS inclusief de apotheose van de prijsuitreiking op het Festival van Cannes en zijn grote bewondering voor Alfred Hitchcock. De film bevat zeldzame opnamen van Truffaut met de Master of Suspense. Ook het verhaal van zijn alter-ego Antoine Doinel, in de films steeds vertolkt door Jean-Pierre Léaud. Tot slot een resem fragmenten uit zijn bekendste films. Het geheel wordt van commentaar voorzien door een hele reeks bekende namen uit de Franse cinema die allen vrienden waren van - of gewerkt hebben met Truffaut. Pure hulde waardoor de film wellicht kritiekloos lijkt. Toubiana en Pascal schreven het scenario en beeldmateriaal werd bijeengeschoten door Maurice Fellous, Jean-Yves Le Mener en Michel Sourioux.

Napoléon et l'Europe: Napoléon et Marie Walewska

1990 | Oorlogsfilm, Historische film, Romantiek

Frankrijk 1990. Oorlogsfilm van Jean Gruault en Jean Tulard. Met o.a. Jean-François Stévenin, Jean-Claude Durand, Christophe Waltz, Joanna Szcepkowska en Andrzej Seweryn.

Derde deel van de serie Napoléon et l'Europe. Deze speelt in het Polen van 1806, opgedeeld tussen Rusland, Oostenrijk en Pruisen, met de overwinning van Jena en de romance tussen de tiran en Walewska. Na zovele films over Napoleon presteert ook deze film het, nauwelijks indruk te maken. Het lijkt wel een kostuum-operette. Het spel van Stévénin als Napoleon is onder de maat, en dat van Szcepkowska als Walewska stelt ook al niet veel voor. De historische betrouwbaarheid van deze warboel lijkt bovendien twijfelachtig.

Australia

1989 | Drama

Zwitserland​/​​België​/​​Frankrijk 1989. Drama van Jean-Jacques Andrien. Met o.a. Fanny Ardant, Jeremy Irons, Tchéky Karyo, Agnès Soral en Hélène Surgère.

België omstreeks 1955. De gegoede burgerij van Verviers dankt zijn macht aan de wol-industrie. Zoals de titel al aangeeft komt de wol uit Australië, waar een verschrikkelijke crisis ontstaat. Tegelijkertijd beleeft een jong paar een hartstochtelijke liefde. Andrien staat bekend als een ambitieus cineast maar hij had misschien beter niet op deze manier een tijdperk kunnen behandelen dat hij niet heeft gekend. Het resultaat is een wat aarzelende film met niet altijd even overtuigende dialogen, als het gaat om het verband waarin ze gezien moeten worden. Wat rest is een werk dat de cineast zich niet eigen heeft kunnen maken en dat niet af is. Maar bij wijze van troost zijn er wel enkele flitsende en poëtische scènes tussengevoegd. Scenario van Jean Gruault, Jacques Audiard en J.J. Andrien. Camerawerk van Yorgos Arvanitis.

L'amour à mort

1984 | Drama

Frankrijk 1984. Drama van Alain Resnais. Met o.a. Sabine Azéma, Pierre Arditi, Fanny Ardant, André Dussollier en Jean Dasté.

Simon (Arditi) bezwijkt plotseling en wordt dood verklaard. Maar even later staat hij toch weer op. Sterker, deze ervaring maakt hem levenslustiger dan voorheen. Zijn geliefde, Elisabeth (Azéma), staat voor raadselen, en een bevriend stel probeert het incident religieus te duiden. Stylist Alain Resnais (Hiroshima mon amour) maakte een wat sombere, naar binnen gekeerde verhandeling over liefde en dood, waarbij de muziek van Hans Werner Henze grotendeels de sfeer bepaalt. In eigen land genomineerd voor vijf Césars, waaronder voor beste film en het camerawerk van Sacha Vierny.

Mon oncle d'Amérique

1980 | Komedie, Drama

Frankrijk 1980. Komedie van Alain Resnais. Met o.a. Gérard Depardieu, Nicole Garcia, Roger Pierre, Marie Dubois en Nelly Borgeaud.

Aan de hand van drie fictieve levenslopen giet Resnais de theorieën van neurochirurg-filosoof Henri Laborit (1914-1995) in een hoogst originele cinepuzzelvorm. Textielfabrieksdirecteur René, actrice Janine en schrijver-politicus Jean handelen allemaal zowel naar oerinstincten als naar maatschappelijke 'wetten' zoals door Laborit geponeerd. Deze worden geïllustreerd met rattenexperimenten. Geestoprekkende, veelbekroonde cinema van een meester. Voor het oorspronkelijke afficheontwerp tekende stripauteur Enki Bilal. Nevenrolletje van Catherine Frot, die later tot Frankrijks meest geliefde actrice zou uitgroeien.

L'histoire d'Adèle H.

1975 | Drama, Biografie

Frankrijk 1975. Drama van François Truffaut. Met o.a. Isabelle Adjani, Bruce Robinson, Sylvia Marriott, Joseph Blatchley en Ivry Gitlis.

Adèle (Adjani), de dochter van de schrijver Victor Hugo, is smoorverliefd op de Britse luitenant Albert Pinson (Robinson). Hij beantwoordt haar liefde niet. Toch blijft ze hem achterna reizen, haar obsessie gaat een eigen leven leiden, zelfs als ze hem op straat niet meer herkent. Gebaseerd op de in code geschreven dagboeken van Adèle Hugo, gedragen door intens spel van de jonge Adjani in werkzaam contrast met Truffauts ascetische vormgeving. Adjani kreeg een Oscarnominatie voor haar rol en werd, net als Truffaut, genomineerd voor een César.

Les deux anglaises et le continent

1971 | Drama, Experimenteel

Frankrijk 1971. Drama van François Truffaut. Met o.a. Jean-Pierre Léaud, Kika Markham, Stacey Tendeter, Sylvia Marriott en Marie Mansard.

Een jonge Fransman wordt rond 1900 verliefd op twee Engelse zusters, bemint hen beurtelings en verliest beiden. Gevoelige, ingetogen verfilming van de roman van Jules et Jim- auteur Henri-Pierre Roché over de tot fysieke pijn onderdrukte passies in het Victoriaanse tijdperk. Deze tweetalige Truffaut-film had in Frankrijk weinig succes, maar daarbuiten des te meer. De regisseur schreef samen met Jean Gruault het scenario en Nestor Almendros zorgde voor de fotografie.

L'enfant sauvage

1970 | Drama

Frankrijk 1970. Drama van François Truffaut. Met o.a. Jean-Pierre Cargol, François Truffaut, Françoise Seigner, Jean Dasté en Annie Miller.

n 1799 werd in Zuid Frankrijk een jongen van ongeveer twaalf ontdekt die waarschijnlijk zijn hele leven in het wild had geleefd. De jonge arts Jean Itard nam hem onder zijn hoede en probeerde hem taal en empathie bij te brengen. In fraai zwart wit volgt Truffaut, die zijn scenario baseerde op de aantekeningen van de arts die hij zelf speelt, het moeizame proces. Terwijl Itard van invloed zou blijken op onderwijs voor dove kinderen, zijn hedendaagse pedagogen en gedragswetenschappers nog altijd gefascineerd door het ‘wilde kind’ van Aveyron.

La prise du pouvoir par Louis XIV

1966 | Biografie, Historische film

Frankrijk​/​​Italië 1966. Biografie van Roberto Rossellini. Met o.a. Jean-Marie Patte, Raymond Jourdan, Giulio Cesare Silvagni, Katharina Renn en Dominique Vincent.

De jonge koning Lodewijk XIV blijkt na de dood van kardinaal Mazarin veel meer ter zake kundig dan de ministerraad die al een intrige om de strijd om macht had verwacht. Hij zet een politiek programma op waarbij het industrialiseringsproces gestimuleerd moet worden en de belangen van adel en bourgeoisie strikt gescheiden blijven. Onopgesmukte historische reconstructie van een tijdperk en personages die van romantisering (in talloze andere films en boeken) is ontdaan, maar niettemin spannend is als avonturenverhaal. Eerste en beste van Rossellini's didactische historische films, waarmee hij zich tot aan zijn dood in 1977 heeft beziggehouden.

Les carabiniers

1963 | Oorlogsfilm, Drama, Experimenteel

Frankrijk​/​​Italië 1963. Oorlogsfilm van Jean-Luc Godard. Met o.a. Marino Masé, Albert Juross, Geneviève Galéa, Catherine Ribeiro en Gérard Poirot.

Een aantal simpele mannen wordt door de carabinieri opgeroepen voor de oorlog en zwerft moordend en plunderend rond, onderwijl ansichten naar de vrouwen thuis sturend. Na de vrede denken ze als helden beloond te worden, maar ze worden door dezelfde carabinieri gefusilleerd. Deze geabstraheerde en tijdloze verfilming van het anti-oorlogstoneelstuk van Beniamino Joppolo - op de planken geregisseerd door Rossellini, die aan het scenario meeschreef - boeit door zijn kernachtigheid en bizarre humor tijdens de meeste episodes, hoewel de betrekkelijk korte film in andere opzichten nóg puntiger had gekund. Een briljante, quasi-primitieve fotografie van Raoul Coutard.

Jules et Jim

1962 | Drama, Komedie, Romantiek

Frankrijk 1962. Drama van François Truffaut. Met o.a. Jeanne Moreau, Oskar Werner, Henri Serre, Vanna Urbino en Marie Dubois.

F 1962. Van François Truffaut. Truffauts Jules et Jim had eigenlijk Jules, Jim et Cathérine moeten heten, want Jeanne Moreau's Cathérine is een inmiddels klassiek geworden filmpersonage. Grillig, eigenzinnig, wonderschoon en een beetje gek, én de grote liefde van Jules en Jim. De drie houden zielsveel van elkaar, maar de kijker heeft al snel door dat de ménage à trois tussen de verlegen Duitser Jim (Oskar Werner), de flamboyante Fransoos Jim (Henri Serre) en de eerder genoemde Cathérine tot mislukken is gedoemd. Aan het slot van de film denkt Jim te weten waarom: 'La maxime de Cathérine est: Dans un couple, il faut que l'un des deux au moins soit fidèle: 'l'autre'.