Fabienne Chaudat: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

Tenue correcte exigée

1997 | Komedie

Frankrijk 1997. Komedie van Philippe Lioret. Met o.a. Jacques Gamblin, Elsa Zylberstein, Zabou Breitman, Jean Yanne en Daniel Prévost.

De elite komt bijeen voor de jaarlijkse avond van het World Business Forum in het chique hotel Charles VII. Buiten bevindt zich Richard Poulenc (Gamblin), een dakloze zwerver met een hond. Hij heeft geprobeerd het hotel binnen te komen, maar is er uitgesmeten. Hij heeft jarenlang een uitkering genoten. Aangezien hij niet officieel gescheiden is van zijn vrouw Catherine (Zabou), die multi-miljonaire is geworden, dreigt hem gevangenisstraf als hij het geld niet terugstort. Hij wil van Catherine, die binnen is, scheiden, tegen een prijs natuurlijk. De directeur (Yanne) van de Charles VII is druk in de weer met de ontvangst van zijn dure gasten. De lagere klasse is echter ook vertegenwoordigd; de rusteloze conciërge (Prévost), een call-girl (Zylberstein), een nerveuze taxichauffeur met losse knuisten (Soualem), een maître d'hotel die alles observeert, en een Amerikaanse bodyguard. Een verwarrende koldereske vertoning van Jan Klaassen, waarin de betrekkelijkheid van het standsverschil op de korrel wordt genomen. Er wordt verschrikkelijk druk gedaan, maar het is uiteindelijk 'veel drukte om niets', zoals Shakespeare al zei. De film zit vol karikaturen, maar deze zijn allesbehalve leuk. Maker van reclamefilmpjes Lioret schreef zelf het idiote scenario en achter de camera stond Catherine Cabrol.

Temps de chien

1997 | Komedie, Drama

Frankrijk 1997. Komedie van Jean Marboeuf. Met o.a. Julie Marboeuf, Catherine Arditi, Françoise Arnoul, Evelyne Bouix en Fabienne Chaudat.

De elite komt bijeen voor de jaarlijkse avond van het World Business Forum in het chique hotel Charles VII. Buiten bevindt zich Richard Poulenc (Gamblin), een dakloze zwerver met een hond. Hij heeft geprobeerd het hotel binnen te komen, maar is er uitgesmeten. Hij heeft jarenlang een uitkering genoten. Aangezien hij niet officieel gescheiden is van zijn vrouw Catherine (Zabou), die multi-miljonaire is geworden, dreigt hem gevangenisstraf als hij het geld niet terugstort. Hij wil van Catherine, die binnen is, scheiden, tegen een prijs natuurlijk. De directeur (Yanne) van de Charles VII is druk in de weer met de ontvangst van zijn dure gasten. De lagere klasse is echter ook vertegenwoordigd; de rusteloze conciërge (Prévost), een call-girl (Zylberstein), een nerveuze taxichauffeur met losse knuisten (Soualem), een maître d'hotel die alles observeert, en een Amerikaanse bodyguard. Een verwarrende koldereske vertoning van Jan Klaassen, waarin de betrekkelijkheid van het standsverschil op de korrel wordt genomen. Er wordt verschrikkelijk druk gedaan, maar het is uiteindelijk 'veel drukte om niets', zoals Shakespeare al zei. De film zit vol karikaturen, maar deze zijn allesbehalve leuk. Maker van reclamefilmpjes Lioret schreef zelf het idiote scenario en achter de camera stond Catherine Cabrol.

Les cinq dernières minutes: Le quincallier amoureux

1995 | Mysterie, Misdaad

Frankrijk 1995. Mysterie van Jean Marboeuf. Met o.a. Pierre Santini, Pierre Hoden, Daniel Prévost, Patricia Malvoisin en Pierre Cognon.

Inspecteur Massard (Santini) is met vakantie in een dorpje aan de Bretonse kust. In deze toeristische streek is altijd wel wat te doen. Zo volgt hij eerst een processie dan de heropening van een vernieuwde nachtclub. Tijdens het feestje krijgt Pierre Le Fur (Mallenec), de plaatselijke ijzerhandelaar, het aan de stok met een bende jonge kerels. Een tussenkomst van Massard verhindert bloedvergieten. De plaatselijke inspecteur Larcher (Prévost), die zijn collega uit de grootstad niet kan luchten, zet Massard op zijn plaats. Wat later wordt het verkoolde lijk van Le Fur aangetroffen in zijn uitgebrande auto. Le Fur was een dronkaard, geweldenaar en vrouwenloper en hij haatte zijn homoseksuele zoon. Werd hij vermoord door een van zijn minnaressen, een bedrogen echtgenoot, zijn eigen zoon of was het de wraak van de jeugdbende? Routineuze politiefilm, goed gemaakt maar totaal zonder verrassingen. Of het nu Maigret, Hercule Poirot of Massard is die het onderzoek leidt, het klinkt allemaal hetzelfde. Maar dat zal de genre-fanaten waarschijnlijk worst wezen. Ze zullen er wel van houden. Bernard Thomas schreef het scenario. Fotografie is van Jean-Bernard Aurouet. Aflevering nummer van totaal 82. Mono.