Jean Périer: cast.
Er zijn 8 films gevonden.

Le comédien

1948 | Drama, Biografie

Frankrijk 1948. Drama van Sacha Guitry. Met o.a. Lana Marconi, Pauline Carton, Marguerite Pierry, Yvonne Hébert en Ludmilla Pitoëff.

Guitry verfilmde zijn toneelstuk, dat hij al in 1921 schreef met zichzelf in de hoofdrol. In feite is het de rozig gekleurde biografie van zijn vader - een gevierd fin-de-siècle acteur van het grote theater - met wie hij een moeizame relatie had. De film laat zien hoe Guitry's vader door zijn grootvader geen strobreed in de weg werd gelegd om als dertien-jarige jongen met lessen zijn toneelcarrière te beginnen en op zijn twintigste, na Rusland veroverd te hebben, te triomferen in de Parijse zalen. Het hoogtepunt van deze behoorlijk statische film is de generale repetitie voor een operette. Oorspronkelijk zou de film getiteld worden Lucien Guitry. Camerawerk van Nicolas Toporkoff. Scenario van Guitry dat tevens geput is uit de door hem geschreven biografie Lucien Guitry.

La septième porte

1948 | Mysterie

Frankrijk 1948. Mysterie van André Zwobada. Met o.a. María Casares, Catherine Arley, Georges Marchal, Aimé Clariond en Jean Servais.

Een van de twee oosterse fabels van deze unieke maar geenszins onbelangrijke regisseur. De andere is NOCES DE SABLE. De jonge Ali erft de rijkdommen van een Pasja in ruil voor de belofte nooit de zevende deur van het paleis te openen. Hij doet het toch en wordt veroordeeld tot het vernemen van zijn hele verdere levensloop. Zijn jeugd is hij vanaf dat moment verloren. Een film in een traag tempo en in de vorm van een dichterlijk en vervreemdend verweerschrift, dank zij met name de beelden van Marcel Grignon. Scenario en dialogen zijn van Aurenche en Bost. Marchal in de rol van Ali is ongeloofwaardig.

Les Trois valses

1938 | Komedie, Romantiek, Muziek

Frankrijk 1938. Komedie van Ludwig Berger. Met o.a. Yvonne Printemps, Pierre Fresnay, Henri Guisol, Jean Périer en Guillaume de Sax.

Een drieluik: zijn liefde voor een danseres brengt de militaire loopbaan van een markies in gevaar; zij vlucht, met een engagement in het buitenland. Haar dochter wordt een succesvolle operette-ster die de zoon van de markies leert kennen. Deze eist dat ze kiest voor het theater of voor hem. De kleindochter is een filmactrice die in een verfilmde biografie van oma zal spelen, waarbij de kleinzoon haar tegenspeler wordt. Deze neemt haar angst, dat de geschiedenis van de vorige generaties zich zal herhalen, weg. Een met walsen van drie generaties componisten ondersteunde en sierlijk gestileerde operettefilm in de stijl van Ernst Lubitsch. Printemps is een goed equivalent van Jeanette MacDonald, maar Fresnay is houtenklazig in een hem vreemd genre. Deze romantische flut boeit door de enscenering en het camerawerk van Eugen Schüfftan.

Le roman de Werther

1938 | Romantiek, Drama

Frankrijk 1938. Romantiek van Max Ophüls. Met o.a. Pierre Richard-Wilm, Annie Vernay, Jean Galland, Jean Périer en Paulette Pax.

Een dichter sterft aan een ongelukkige liefde voor een jonge vrouw die met zijn vriend is getrouwd. Ophüls geeft een ontnuchterende versie van de romantische Weltschmerz uit Goethe's beroemde roman die de personages aardser en volwassener maakt en bepaalt, door of in verzet tegen sociale conventies. Vernay vooral is opmerkelijk in de genadeloze oprechtheid van Lotte en de virtuose cameravoering geeft zowel interieurs als fraaie landschappen en motoriek en expressie van de acteurs alle aandacht. Deze minder bekende film doet nauwelijks onder voor klassiek naoorlogs werk van deze regisseur. Scenario van Ophüls en Hans Wilhelm. Camerawerk van Eugen Schüfftan, Paul Portier, Fédote Bourgassof en Georges Stilly.

La Mort du Cygne

1937 | Familiefilm

Frankrijk 1937. Familiefilm van Jean Benoît-Levy en Marie Epstein. Met o.a. Yvette Chauviré, Mia Slavenska, Janine Charrat, France Ellys en Mady Berry.

Illusie en desillusie van een aankomend danseresje (Janine Charrat). Veel emoties en gevoelens van geluk in de coulissen van de Opéra, waarbij de jonge kijkers van destijds konden wegdromen. Scenario van Paul Morand, camerawerk van Léonce Burel en de choreographie is van Serge Lifar.

L'affaire du courrier de Lyon

1937 | Misdaad, Historische film, Drama

Frankrijk 1937. Misdaad van Maurice Lehmann. Met o.a. Dita Parlo, Sylvia Bataille, Hélène Robert, Monique Joyce en Gilberte Géniat.

In 1796 wordt de koerier uit Lyon die zeven miljoen Frank soldij voor het leger van Napoleon in Noord-Itali[KA3]e vervoert, overvallen door vijf struikrovers. De politie houdt al spoedig vier van hen aan en kent de identiteit van de vijfde onverlaat. Ze arresteren een zekere Lesurques (Blanchard), die erg op de overvaller Dubosc (Blanchard in een dubbelrol) lijkt maar die beweert onschuldig te zijn. Hij wordt echter rap veroordeeld tot de guillotine en het vonnis wordt snel voltrokken. Zijn vrouw en later zijn weduwe Parlo protesteert heftig tegen de gang van zaken. Deze goed geregisserde en uitstekend gespeelde film reconstrueert d.m.v. flashbacks de waar gebeurde historische feiten. Reeds eerder verfilmd in 1911 door Capellani en in 1923 door Léon Poirier onder dezelfde titel met Roger Karl en Blanche Montel. Aanvankelijk getiteld: L'AFFIARE LESURQUES en LE COURRIER DE LYON.

Mister Flow

1936 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1936. Komedie van Robert Siodmak. Met o.a. Edwige Feuillère, Fernand Gravey, Louis Jouvet, Wladimir Sokoloff en Jean Périer.

Een gentleman-inbreker is voor een klein vergrijp gearresteerd en probeert vanuit de cel zijn onwetende advocaat zijn zaakjes te laten voortzetten. Ook zijn geraffineerde maîtresse doet haar invloed gelden tot ze echt verliefd op de advocaat wordt. Beroemde namen voor een lichtgewicht misdaadkomedie, met vooral Feuillère als een amusante vamp.

Le Mioche

1936 | Familiefilm, Komedie

Frankrijk 1936. Familiefilm van Léonide Moguy. Met o.a. Lucien Baroux, Gabrielle Dorziat, Pauline Carton, Jean Périer en Madeleine Robinson.

Bijgestaan door een hele meisjeskostschool neemt een bekwame leraar een in de steek gelaten baby in huis. Zijn toewijding doet de jonge moeder, die aanvankelijk de moed had opgegeven, van gedachten veranderen. Een film waarbij je beurtelings moet lachen en huilen. Betuttelend maar toch geslaagd in zijn soort. Extra vermelding verdienen het scenario, de dialogen en het camerawerk. Wat betreft de regie: Moguy heeft wel slechter gepresteerd.