Brigitte Auber (1925): cast.
Er zijn 14 films gevonden.

To Catch a Thief

1955 | Thriller, Romantische komedie

Verenigde Staten 1955. Thriller van Alfred Hitchcock. Met o.a. Cary Grant, Grace Kelly, Jessie Royce Landis, Charles Vanel en Brigitte Auber.

Niet zoveel suspense van de Master of Suspense ditmaal, in deze thriller annex romantische komedie waarin de altijd charmante Grant een super-inbreker met pensioen vertolkt. Hij raakt in moeilijkheden wanneer er een serie inbraken plaatsvindt die zijn stempel dragen. Om zijn onschuld te bewijzen gaat hij samen met een rijke erfgename (Kelly) op zoek naar de dader. Een Oscar voor beste camerawerk van Robert Burks. De plot werd in 1974 opnieuw gebruikt voor de Blake Edwards komedie The Return of the Pink Panther.

Oncle Paul

2000 | Drama

Frankrijk 2000. Drama van Gérard Vergez. Met o.a. Pascal Légitimus, Georges Du Fresne, Peter King Junior, Yaël Simion en Brigitte Auber.

Niet zoveel suspense van de Master of Suspense ditmaal, in deze thriller annex romantische komedie waarin de altijd charmante Grant een super-inbreker met pensioen vertolkt. Hij raakt in moeilijkheden wanneer er een serie inbraken plaatsvindt die zijn stempel dragen. Om zijn onschuld te bewijzen gaat hij samen met een rijke erfgename (Kelly) op zoek naar de dader. Een Oscar voor beste camerawerk van Robert Burks. De plot werd in 1974 opnieuw gebruikt voor de Blake Edwards komedie The Return of the Pink Panther.

Le secret de Saint-Junien

1997 | Komedie, Drama

Frankrijk 1997. Komedie van Christiane Spierro. Met o.a. Caroline Tresca, Luc Thuilier, Grace De Capitani, André Valardy en Brigitte Auber.

Niet zoveel suspense van de Master of Suspense ditmaal, in deze thriller annex romantische komedie waarin de altijd charmante Grant een super-inbreker met pensioen vertolkt. Hij raakt in moeilijkheden wanneer er een serie inbraken plaatsvindt die zijn stempel dragen. Om zijn onschuld te bewijzen gaat hij samen met een rijke erfgename (Kelly) op zoek naar de dader. Een Oscar voor beste camerawerk van Robert Burks. De plot werd in 1974 opnieuw gebruikt voor de Blake Edwards komedie The Return of the Pink Panther.

Julie Lescaut : Crédit revolver

1995 | Misdaad

Zwitserland​/​​Frankrijk 1995. Misdaad van Josée Dayan. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Alexis Desseaux en Roger Dumas.

Julie Lescaut (Genest) wordt geconfronteerd met een vervelende zaak: sinds kort dringen mannen, die zich uitgeven voor politie-agenten, de woningen binnen van bejaarde mensen om hun spaarcentjes te stelen. Tot op heden ging dit nog niet gepaard met geweld, maar hoelang zal dat nog duren? Het debat over de onveiligheid in de stad komt weer ter sprake en de nieuwe assistent van de burgemeester ziet hier zijn kans mooi om voor een aparte lokale politiemacht te pleiten, die Lescaut en haar mensen de duivel kunnen aandoen. Interessant gegeven dat goed uitgewerkt werd en gemixt met enkele boeiende neventhema's. Het scenario van Eric Kristy tracht het verzwakte imago van de reeks wat op te vijzelen. Aan de camera stond Jean Monsigny. Formaat 16/9. Nicam Stereo.

Rocca : Mortels rendez-vous

1994 | Misdaad

Frankrijk 1994. Misdaad van Paul Planchon. Met o.a. Raymond Pellegrin, Jan Rouiller, Henri Guybet, Fiona Gélin en Didier Sauvegrain.

Na een gewelddadige ruzie met haar man, verlaat Gélin samen met haar zoontje de echtelijke woning. Ze roept de hulp in van commissaris Pellegrin, die besluit moeder en kind bij hem thuis onder te brengen. Ondertussen onderzoekt Pellegrin een reeks geheimzinnige moorden, die veel op rituele slachtingen lijken. Enkele uitlatingen van Gélin geven de commissaris bepaalde aanwijzingen. Politiefilm met alle bekende ingrediënten, zonder verrassingen. Zou door een computer geschreven kunnen zijn. De acteurs leveren hun werk af zonder enig enthousiasme. Het scenario is van Margueritte Gourgue naar een roman van Marcel Jullian en Claude Brami. Het camerawerk is van Serge Palatsi.

Quiproquos

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Claude Vital. Met o.a. Bernard Fresson, Claude Gensac, Laure Sabardin, Valérie Rojan en Serge Dupire.

Satire over de politieke gebruiken in de provincie: de louche tegenstander van een (eerlijke) burgemeester die al dertig jaar zijn ambt uitoefent, ontvoert zijn dochter. Hij zal haar gezond en wel terugbezorgen als de burgemeester zich terugtrekt bij de komende verkiezingen. Wordt vrij snel een boulevardkomedie zoals de titel al aangeeft. Wat de satire betreft, die houdt plotseling op: de inspiratie was kennelijk uitgeput. Het hele werk van deze ex-cineast getuigt van een oppervlakkige kundigheid die in dienst is gesteld van absolute onpersoonlijkheid. En voor deze film geldt 'iedereen is mooir, iedereen is aardig' zoals Jean Yanne zou zeggen. Scenario van Louis-Michel Colla en Jean-Claude Massoulier.

Mon curé chez les nudistes

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Robert Thomas. Met o.a. Paul Préboist, Georges Descrières, Katia Tchenko, Jean-Marc Thibault en Philippe Nicaud.

De beproevingen die een priester moet doorstaan terwijl hij een groep nudisten probeert te bekeren zijn debiel, waardeloos en stompzinnig. Het zou teveel gevraagd zijn iets anders te verwachten van Thomas, maar hier is hij werkelijk beneden alle peil. Het valt te betreuren dat een goed acteur als Préboist verdwaalt in zijn onmogelijke priesterrol en dat de andere acteurs niet veel beter zijn.

Le Coeur fou

1969 | Drama

Frankrijk 1969. Drama van Jean-Gabriel Albicocco. Met o.a. Ewa Swann, Michel Auclair, Madeleine Robinson, Brigitte Auber en Marc Michel.

Een tweederangs journalist laat zich door een sensatieblad overhalen tot een interview met zijn ex-vrouw, een beroemde actrice die met een zenuwinzinking is opgenomen. In de inrichting wordt hij verliefd op een jonge patiënte. Hij ontfermt zich over haar nadat zij uit de inrichting ontsnapt is. Irritante mooifilmerij en opgeklopte regie van op zich bekwame acteurs maken de film tot een zeer vermoeiend en gekunsteld geheel waarom niet eens gelachen kan worden.

Lorsque l'enfant paraît

1956 | Komedie

Frankrijk 1956. Komedie van Michel Boisrond. Met o.a. André Luguet, Gaby Morlay, Brigitte Auber, Guy Bertil en Béatrice Atlariba.

Op de dag dat een politicus een wetsvoorstel tot sluiting van bordelen moet verdedigen, blijkt zijn vrouw na 20 jaar weer zwanger te zijn, wordt hij geconfronteerd met een onwettige zoon van een vroegere scharrel en blijken ook zijn andere gezinsleden alles-behalve voorbeelden van deugdzaam gedrag te zijn. De toneelklucht van André Roussin, die op de planken een ijzeren succes was, kreeg in de filmversie weinig meer mee dan vlotte vaart en theatrale maar aanstekelijke verve van de acteurs. Dat blijkt ruimschoots voldoende te zijn voor vlot vermaak.

Ce soir les jupons volent

1956 | Komedie

Frankrijk 1956. Komedie van Dimitri Kirsanoff. Met o.a. Sophie Desmarets, Anne Vernon, Brigitte Auber, Sylvia Montfort en Nadine Basile.

Vijf mannequins zetten op kerstavond de bloemetjes buiten en komen zo stuk voor stuk aan de man. Een vlot geacteerde, maar zonder veel variatie geschreven en vlak geregisseerde komedie die de 'stille nacht heilige nacht'-gedachte met wulpse voeten treedt.

Les aristocrates

1955 | Drama

Frankrijk 1955. Drama van Denys de La Patellière. Met o.a. Pierre Fresnay, Brigitte Auber, Maurice Ronet, Jacques Dacqmine en Georges Descrières.

Deze film gaat over de autoritaire markies de Maubrun (Fresnay) die niet meer met zijn tijd kan meegaan. Hij is tegen het voorgenomen huwelijk van zijn dochter Daisy (Auber), die met een rijkaard beneden haar stand wil trouwen. Hij geeft de strijd op als hij merkt dat hij alleen staat. Het fatale ongeluk dat een van zijn zoons krijgt, is de druppel die de emmer doet overlopen: hij trekt zich terug in een klooster. Hoewel het verhaal een draak is, zeker een halve eeuw later (het speelt in N.O. Frankrijk in Bourgondië rond 1950), is de psychologische aanpak van het familiedrama goed gedaan, waardoor het niet veroudert. De spelprestaties zijn heel behoorlijk, maar er zijn even sterke, zo niet betere, boeiendere en modernere films over dit onderwerp gemaakt die gemakkelijk kunnen opwegen tegen deze rolprent. Het scenario is van Roland Laudenbach naar de roman van Michel de Saint-Pierre. De fotografie was in handen van Pierre Petit.

Sous le ciel de Paris

1950 | Drama

Frankrijk 1950. Drama van Julien Duvivier. Met o.a. Brigitte Auber, René Blancard, Jean Bretonnière, Jean Brochard en Pierre Destailles.

Deze op de geluidsband door François Perier aan elkaar gebabbelde episodenfilm toont individuele Parijzenaars van alle leeftijden en maatschappelijke stand in hun kleine en grotere drama's met goede en slechte afloop. Een soepel gemaakte film over flarden stadsleven, die boeit door een voortdurende wisseling van toon, hoewel sommige scènes - zoals een suggestief verfilmde hartoperatie - onevenredig veel aandacht krijgen. Sfeervol gefotografeerd Parijs blijkt op den duur - en tegen de strekking in - toch onvoldoende bindmiddel tussen al die verschillende levens.

Rendez-vous de juillet

1949 | Drama, Komedie

Frankrijk 1949. Drama van Jacques Becker. Met o.a. Daniel Gélin, Nicole Courcel, Brigitte Auber, Pierre Trabaud en Maurice Ronet.

Jonge Parijzenaars uit diverse milieus sluiten vriendschap omdat ze in hun eigen omgeving weinig begrip vinden voor hun aspiraties die in de praktijk moeilijk realiseerbaar blijken. Dit historisch geworden document van zgn. 'Saint-Germain-des- Près-jeugd' is met ironische objectiviteit in beeld gebracht. De spontane regie van de jonge acteurs aan het begin van hun carrière heeft alle frisheid behouden.

Les Amoureux sont seuls au monde

1948 | Drama

Frankrijk 1948. Drama van Henri Decoin. Met o.a. Louis Jouvet, Renée Devillers, Fernand René, Philippe Nicaud en Brigitte Auber.

Ach, het lot van de beperkt zelfbewuste naïeveling. De man die meent dat je onbekommerd kunt leven met meerdere aanbidders. Zelfs in Frankrijk – het land dat de wereld het woord maîtresse schonk – is dat een luchtspiegeling. Acteur Louis Jouvet beeldt het uit als een beroemd componist, geflankeerd door een liefhebbende vrouw en een dito leerlinge. Les amoureux sont seuls au monde is een meesterstuk van tedere dialogen met Jouvet op de top van zijn kunnen als het fijnbesnaarde middelpunt van belangstelling. Oorspronkelijk uitgebracht zonder blij einde.