Yves Angelo: regie, scenario en camera.
Er zijn 26 films gevonden.

Police

2020 | Misdaad, Drama

Frankrijk​/​​België​/​​China 2020. Misdaad van Anne Fontaine. Met o.a. Virginie Efira, Omar Sy, Grégory Gadebois, Peyman Maadi en Elisa Lasowski.

Een dag uit het leven van drie Parijse politieagenten, die na hun dienst samen nog een uit te zetten asielzoeker naar het vliegveld brengen. Alledrie de dienders blijken met privéproblemen te kampen, waardoor ze het naar huis gaan liever uitstellen. De opgekropte emoties geven de film een flinke, ingehouden spanning, maar het heeft iets decadents dat de makers zich niet voor het perspectief van de te deporteren Tadzjiek interesseren. Ondanks de sterke bezetting een wat ongelijkmatige slice of life, die zich schuldig maakt aan eurocentrisme.

Marvin ou la belle éducation

2017 | Drama

Frankrijk 2017. Drama van Anne Fontaine. Met o.a. Finnegan Oldfield, Grégory Gadebois, Vincent Macaigne, Catherine Salée en Catherine Mouchet.

Een jonge homoseksuele acteur in opleiding verwerkt zijn sombere jeugd in een arm, homofoob Frans arbeidersgezin tot een toneelstuk. Een coming of age-verhaal over hoe hij zichzelf een eigen identiteit verschafte, inclusief een nieuwe naam. Hoewel geen boekverfilming, heeft Marvin ou la belle éducation verdacht veel weg van het veelbesproken autobiografische romandebuut Weg met Eddy Bellegueule (2014) van de nu als Édouard Louis bekend staande jonge Franse schrijver. Meeslepend in vooral de jeugd-episoden, maar wat vlak door de vele sprongen tussen heden en verleden.

Ouvert la nuit

2016 |

Frankrijk 2016. Edouard Baer. Met o.a. Edouard Baer, Sabrina Ouazani en Audrey Tautou.

Louis Steiner alias Luigi heeft vierentwintig uur om zijn theater L'Étoile te redden, stakend personeel te betalen en, o ja, voor het toneelstuk van een excentrieke Japanse regisseur een chimpansee op te duikelen. Niets voor moeilijkkijkers, deze voortdenderende farce van multitalent-durfal Baer, wiens Luigi een hyperversie van hemzelf is. Al stuitert het tweede deel van de film bijna lukraak door zijn Parijse nachtscènes, het fantasieplezier spat ervanaf en de kleurrijke nevenfiguren zijn amper te tellen. Laatste (bij)rol van raskomiek Michel Galabru (1922-2016). Het vrolijke titelnummer is van popveteraan Alain Souchon.

Primaire

2016 | Drama

Frankrijk 2016. Drama van Hélène Angel. Met o.a. Sara Forestier, Vincent Elbaz, Patrick d'Assumçao en Ghillas Bendjoudi.

Florence is zo’n juf die met hart en ziel haar leerlingen op de basisschool inspireert, helpt en een aai over de bol geeft. Haar leven draait om kinderen: haar eigen tienjarige zoon zit op dezelfde school. Hun leven krijgt een nieuwe wending met de komst van Sacha, een jochie dat met probleemgedrag de klas op z’n kop zet. Sympathiek drama met serieuze ondertoon over zorg voor kinderen in het algemeen en onderwijs in het bijzonder. Forestier heeft een leuke hoofdrol als de juf die zich misschien iets te toegewijd op haar pet project stort.

Des fleurs pour Algernon

2015 | Drama

Frankrijk 2015. Drama van Yves Angelo.

Charlie heeft een bijzonder laag IQ en neemt deel aan hetzelfde wetenschappelijk experiment als de muis Algernon: een operatie die hun intellectuele capaciteiten zal verhogen. Het is een succes, ze worden allebei hoogbegaafd. Charlie's leven verandert grondig. Dan begint de begaafdheid van Algernon af te nemen.

Au plus près du soleil

2015 | Drama

Frankrijk 2015. Drama van Yves Angelo. Met o.a. Sylvie Testud, Grégory Gadebois, Mathilde Bisson, Zacharie Chasseriaud en John Arnold.

In fictie gaat het verondersteld waarschijnlijke doorgaans boven het onwaarschijnlijk werkelijke. Deze semi-Griekse tragedie à la française, mede geschreven door François Dupeyron (1950-2016), trekt zich van geen plausibiliteitsdogma iets aan. Een echtpaar wordt, bij toeval en verlaat, geconfronteerd met de mannenverslindende moeder van hun adoptiefzoon. Zij (Testud) is advocaat, hij (Gadebois) magistraat. Hun benaderingen van het plotselinge professionele én privégevaar (Bisson) zijn diametraal tegenovergesteld. Er valt in dit drama lichtstreepje noch lachebekje te bespeuren, en juist daarom bezit het een eigenaardige hypnotiserende kwaliteit.

Mon âme par toi guérie

2013 | Drama

Frankrijk 2013. Drama van François Dupeyron. Met o.a. Grégory Gadebois, Céline Sallette, Jean-Pierre Darroussin en Marie Payen.

Introverte Frédi, inwonend bij zijn door het leven getekende vader, hobbelt van baantje naar baantje en houdt emotie op afstand. Van zijn recent heengegane moeder heeft Frédi het genezen door handoplegging geërfd. De gave blijft vooralsnog onbenut, totdat de dolende dertiger onopzettelijk een kind aanrijdt dat in een coma belandt. Wat klinkt als eersteklas zweefkezenmelodrama is de facto een in snippers verteld louteringsverhaal met een soms onbestemde sfeer. Gadebois (de zoon) en Darroussin (de vader) zijn geweldig. Zwanenzang van Dupeyron (1950-2016), stille kracht van het bedachtzame Franse drama-op-de-millimeter.

La bonté des femmes

2011 | Drama

Frankrijk 2011. Drama van Yves Angelo en Marc Dugain. Met o.a. André Dussollier, Caroline Silhol, Annelise Hesme, Amandine Dewasmes en Grégory Gadebois.

Parijse uitgever Paul (Dussolier), een weinig spraakzame zestiger, krijgt via zijn netwerk de waarschuwing dat een gevaarlijke grieppandemie de Franse metropool zal bereiken. Met zijn gezin neemt hij zijn intrek in zijn tweede huis op het platteland. En nodigt daar ook, met een smoes voor echtgenote Hélène (Sihol), zijn maîtresse en haar kindje uit. Romancier Dugain en cameraman Angelo, allebei classicist van nature, co-regisseerden een compact huis clos-drama waarin dialoog en acteurs ouderwetse discretie uitstralen. Al dan niet naderend virusonheil zorgt voor een omineus sfeertje.

Crime d’amour

2010 | Thriller

Frankrijk 2010. Thriller van Alain Corneau. Met o.a. Kristin Scott Thomas, Ludivine Sagnier, Patrick Mille en Gérald Laroche.

Drama van Alain Corneau over de bikkelharde strijd tussen twee meedogenloze carrièrevrouwen.

La jeune fille et les loups

2008 | Drama

Frankrijk 2008. Drama van Gilles Legrand. Met o.a. Laetitia Casta, Jean-Paul Rouve en Stefano Accorsi.

Maximaal 500 wolven. Dat is het plan voor de Franse Alpen begin jaren 20 van deze eeuw. Schrikbeeld voor de schapen daar, want iedere wolf eet zo'n twee schapen per maand. Althans, dat is wat de schapenboeren declareren. Het meisje en de wolven gaat honderd jaar terug, toen de roedels bijna waren uitgeroeid. Het meisje redt een exemplaar en springt als volwassen dierenarts (bikinimodel Laetitia Casta) na de Eerste Wereldoorlog op de bres voor de roofdieren. Veel prietpraat, in een film die verder staat als een huis vanwege het overdonderende natuurschoon.

Les ames grises

2005 | Drama

Frankrijk 2005. Drama van Yves Angelo. Met o.a. Jean-Pierre Marielle en Franck Manzoni.

Maximaal 500 wolven. Dat is het plan voor de Franse Alpen begin jaren 20 van deze eeuw. Schrikbeeld voor de schapen daar, want iedere wolf eet zo'n twee schapen per maand. Althans, dat is wat de schapenboeren declareren. Het meisje en de wolven gaat honderd jaar terug, toen de roedels bijna waren uitgeroeid. Het meisje redt een exemplaar en springt als volwassen dierenarts (bikinimodel Laetitia Casta) na de Eerste Wereldoorlog op de bres voor de roofdieren. Veel prietpraat, in een film die verder staat als een huis vanwege het overdonderende natuurschoon.

Warum Salieri, Signora Bartoli?

2004 | Muziek

Frankrijk 2004. Muziek van Yves Angelo. Met o.a. Gérard Depardieu en Cecilia Bartoli.

Maximaal 500 wolven. Dat is het plan voor de Franse Alpen begin jaren 20 van deze eeuw. Schrikbeeld voor de schapen daar, want iedere wolf eet zo'n twee schapen per maand. Althans, dat is wat de schapenboeren declareren. Het meisje en de wolven gaat honderd jaar terug, toen de roedels bijna waren uitgeroeid. Het meisje redt een exemplaar en springt als volwassen dierenarts (bikinimodel Laetitia Casta) na de Eerste Wereldoorlog op de bres voor de roofdieren. Veel prietpraat, in een film die verder staat als een huis vanwege het overdonderende natuurschoon.

Malabar Princess

2004 | Komedie, Drama

Frankrijk 2004. Komedie van Gilles Legrand. Met o.a. Jacques Villeret, Claude Brasseur, Michèle Laroque en Jules-Angelo Bigarnet.

Komedie en drama gaan huppelend hand in hand in deze fascinerende film waarin de achtjarige Tom (Bigarnet) zoekt naar zijn moeder op en rond de alpengletsjer Bossons, tegen de hellingen van de Mont Blanc. Zijn moeder is waarschijnlijk verdwenen in een scheur in het ijs maar Tom is niet overtuigd van haar dood. Tijdens zijn verblijf bij opa Gaspard (Villeret) komt hij in contact met garagehouder Robert (Brasseur) die - met behulp van dynamiet - speurt naar de vermeende schat aan boord van de 'Malabar Princess', een vliegtuig dat in 1950 werd opgeslokt door de gletsjer na een crash met de Mont Blanc. De crash is non-fictie.

Inguélézi

2004 | Drama

Frankrijk 2004. Drama van François Dupeyron. Met o.a. Marie Payen, Éric Caravaca, Françoise Lebrun en Mar Sodupe.

Na zijn innemende filmhuishit Monsieur Ibrahim et les fleurs du Coran, waarin Omar Sharif een oude Turk speelt die bevriend raakt met een Franse tiener, verfilmde Dupeyron zijn eigen roman Inguélézi, weer over een multiculturele vriendschap. Jonge weduwe Geneviève (Payen) stuit in haar kofferbak op Kader (Caravaca), een gevluchte Koerd die Engeland probeert te bereiken. Uit medelijden besluit ze hem te brengen. Zo begint een onconventionele roadmovie met twee personages die elkaar niet verstaan, maar zich herkennen in elkaars verdriet. Subtiel gedaan, al maken het trage tempo, bibberige camerawerk en de lange stiltes Inguélézi moeilijker uit te zitten dan Monsieur Ibrahim.

Stupeur et tremblements

2003 | Komedie, Drama

Frankrijk​/​​Japan 2003. Komedie van Alain Corneau. Met o.a. Sylvie Testud, Tsuji Kaori, Suwa Taro en Katayama Bison.

De Belgische Amelie heeft als kind in Japan gewoond en wil na haar studie in Tokyo als vertaalster aan de slag. De cultuurverschillen zijn onoverbrugbaar: elke poging van Amelie om aardig te zijn, wordt als een belediging opgevat. De verfilming van Amelie Nothombs autobiografische roman is niet helemaal geslaagd. De amusante slapstick-regie van Corneau staat in ongemakkelijk contrast met de pretentieuze toon die de regisseur op andere momenten aanslaat.

12 regards sur le racisme: Poitiers, voiture 11

2001 | Korte film

Frankrijk 2001. Korte film van Yves Angelo. Met o.a. Rabah Loucif, Fatiah Cheriguene en Jean-Pierre Darroussin.

De Belgische Amelie heeft als kind in Japan gewoond en wil na haar studie in Tokyo als vertaalster aan de slag. De cultuurverschillen zijn onoverbrugbaar: elke poging van Amelie om aardig te zijn, wordt als een belediging opgevat. De verfilming van Amelie Nothombs autobiografische roman is niet helemaal geslaagd. De amusante slapstick-regie van Corneau staat in ongemakkelijk contrast met de pretentieuze toon die de regisseur op andere momenten aanslaat.

Voleur de vie

1998 | Drama

Frankrijk 1998. Drama van Yves Angelo. Met o.a. Emmanuelle Béart, Sandrine Bonnaire, André Dussollier, Vahina Giocante en Eric Ruf.

De Belgische Amelie heeft als kind in Japan gewoond en wil na haar studie in Tokyo als vertaalster aan de slag. De cultuurverschillen zijn onoverbrugbaar: elke poging van Amelie om aardig te zijn, wordt als een belediging opgevat. De verfilming van Amelie Nothombs autobiografische roman is niet helemaal geslaagd. De amusante slapstick-regie van Corneau staat in ongemakkelijk contrast met de pretentieuze toon die de regisseur op andere momenten aanslaat.

Un air si pur

1997 | Oorlogsfilm, Komedie

Frankrijk​/​​Polen 1997. Oorlogsfilm van Yves Angelo. Met o.a. Fabrice Luchini, André Dussollier, Marie Gillain, Jerzy Radziwilowicz en Yolande Moreau.

De Belgische Amelie heeft als kind in Japan gewoond en wil na haar studie in Tokyo als vertaalster aan de slag. De cultuurverschillen zijn onoverbrugbaar: elke poging van Amelie om aardig te zijn, wordt als een belediging opgevat. De verfilming van Amelie Nothombs autobiografische roman is niet helemaal geslaagd. De amusante slapstick-regie van Corneau staat in ongemakkelijk contrast met de pretentieuze toon die de regisseur op andere momenten aanslaat.

Level Five

1997 | Experimenteel, Oorlogsfilm

Frankrijk 1997. Experimenteel van Chris Marker. Met o.a. Catherine Beikhodja, Nagisa Ôshima, Kenji Tokitsu, Ju'nishi Ushiyama en Shigeaki Kinjo.

De Belgische Amelie heeft als kind in Japan gewoond en wil na haar studie in Tokyo als vertaalster aan de slag. De cultuurverschillen zijn onoverbrugbaar: elke poging van Amelie om aardig te zijn, wordt als een belediging opgevat. De verfilming van Amelie Nothombs autobiografische roman is niet helemaal geslaagd. De amusante slapstick-regie van Corneau staat in ongemakkelijk contrast met de pretentieuze toon die de regisseur op andere momenten aanslaat.

Le colonel Chabert

1994 | Drama, Romantiek, Oorlogsfilm

Frankrijk 1994. Drama van Yves Angelo. Met o.a. Gérard Depardieu, Fanny Ardent, Fabrice Luchini, André Dussollier en Daniel Prévost.

Gesitueerd begin 1800. De titelpersonage komt uit een tehuis voor vondelingen in Parijs, neemt dienst in het leger van de Republiek, huwt met een jonge vrouw, verdient zijn strepen aan het front, wordt kolonel en blijft voor dood liggen tijdens de slag van Eylau. Hij ontwaakt tussen de lijken, is zijn geheugen kwijt, wordt door boeren opgevangen en door een arts verzorgd, en krijgt langzamerhand zijn geheugen terug.

Germinal

1993 | Drama

Frankrijk​/​​België​/​​Italië 1993. Drama van Claude Berri. Met o.a. Gérard Depardieu, Jean Carmet, Renaud, Judith Henry en Jean-Roger Milo.

Na Albert Capellani (1913) en Yves Allégret (1963) waagde ook Claude Berri zich aan de verfilming van Zola's gelijknamige roman over de kommervolle arbeidsomstandigheden van mijnwerkers in het laat negentiende-eeuwse Frankrijk. De nuances uit Zola’s verhaal zijn in Berri's peperdure productie ver te zoeken. De meeste personages zijn weinig meer dan karikaturen waaraan de solide spelende acteurs te weinig eer konden behalen. Depardieu speelt een tekortgedane mijnwerker voor wie de maat nu echt vol is. Cameraman en inmiddels ook regisseur Yves Angelo deed vooral z'n best bij het in beeld brengen van de frequent langsmarcherende 'verworpenen der aarde'.

Un coeur en hiver

1992 | Romantisch drama

Frankrijk 1992. Romantisch drama van Claude Sautet. Met o.a. Daniel Auteuil, Emmanuelle Béart, André Dussollier en Myriam Boyer.

Meester-vioolbouwer Stéphane (Auteuil) kan niet met mensen omgaan, zijn compagnon Maxime (Dussolier) is sociaal veel vaardiger. Dan verschijnt op een dag de getalenteerde en beeldschone violiste Camille (Béart) in hun winkel. Ze krijgt eerst een relatie met Maxime, wordt dan verliefd op de vioolbouwer. Maar het is winter in Stéphanes hart. Sautet legt in zijn prachtige film nauwkeurig de onuitgesproken, verwarde gevoelens van zijn opmerkelijke acteurs vast. Auteuil kreeg de European Film Award, Dussolier en Sautet kregen allebei een César.

L'accompagnatrice

1992 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1992. Drama van Claude Miller. Met o.a. Romane Bohringer, Richard Bohringer, Elena Safonova, Claude Rich en Samuel Labarthe.

Miller heeft de gebeurtenissen in de roman van Nina Berberova verplaatst naar het bezette Parijs van 1942. Centraal staat de aantrekkingskracht die een mooie, jonge zangeres op een adolescente uit een bescheiden milieu uitoefent. Als talentvol pianiste wordt zij de begeleidster van eerstgenoemde. Hoewel Miller laat merken niet wezenlijk geraakt te zijn door het onderwerp, herkent de kijker zijn muziek en vakmanschap, als het gaat om het vastleggen van een blik, een traan of een gebaar, niet onder woorden te brengen gevoelens en de ingehouden confrontaties tussen de personages. De uitstekende acteursregie dwingt bewondering af. Een opmerkzame vertolking van Richard Bohringer en Safonova. Romane Bohringer is een ware ontdekking. Scenario van Miller en Luc Beraud. Camerawerk van Yves Angelo.

Tous les matins du monde

1991 | Biografie, Drama, Romantiek

Frankrijk 1991. Biografie van Alain Corneau. Met o.a. Gérard Depardieu, Jean-Pierre Marielle, Anne Brochet, Guillaume Depardieu en Caroline Silhol.

Drama naar de gelijknamige roman van Pascal Quignard, met in de hoofdrol Gérard Depardieu als basse de viole Marin Marais, die aan het hof van Lodewijk XIV als hofmuzikant op Versailles werkt. In flashbacks vertelt een vergrijsde Depardieu over zijn jeugdjaren en zijn rivaliteiten. De jonge Marais wordt gespeeld door Depardieu's zoon Guillaume. Dit juweeltje over barokke muziek is indrukwekkend in beeld gebracht met een spel van licht en schaduw in de stijl van de toenmalige schilder Georges de la Tour. De beeldvoering, de taal en de muziek zorgen voor een meeslepend melancholische sfeer. Genomineerd voor maar liefst elf Césars, waarvan er drie werden verzilverd (Beste Film, Beste Regisseur en Beste Acteur). 

Netchaïev est de retour

1991 | Mysterie, Thriller

Frankrijk 1991. Mysterie van Jacques Deray. Met o.a. Carolina Rosi, Patrick Chesnais, Vincent Lindon, Maxime Leroux en Philippe Leroy.

Montand speelt de directeur van een Franse contraspionagedienst. Zijn zoon Netchaiev (Lindon) is een beruchte terrorist, die terugkeert naar Parijs waar hij zijn levensverhaal wil verkopen aan de hoogste bieder, wat hem ongeliefd maakt bij collegae en wat zijn vader stimuleert om hem levend in handen te krijgen. Het verhaal komt van Jorge Semprun, die eerder de beroemde politieke thriller Z (1969) scriptte, ook met Montand. Netchaiev est de retour is niet zo'n klassieker, maar mag er wel wezen.

Nocturne indien

1989 | Drama

Frankrijk 1989. Drama van Alain Corneau. Met o.a. Jean-Hugues Anglade, Otto Tausig, Clémentine Célarié, Luis Santos en T.P. Jain.

Een bewerking van de roman van Antonio Tabucchi. Een Fransman gaat naar India op zoek naar een vriend die hij uit het oog is verloren. In werkelijkheid weet hij nog niet dat hij vooral naar zichzelf op zoek gaat en hij ontdekt zodoende een heel ander India dan dat van de toeristen. Een humane en spirituele speurtocht, beschreven op een wijze waar een zekere fascinerende kracht vanuit gaat, nog geaccentueerd door de dialogen die het tegendeel van de gebruikelijke clichés laten horen en de betoverende opnamen van Yves Angelo. Met deze film betreedt Alain Corneau nieuwe paden en sluit zich aan bij het gevolg van Jean Renoir van de film LE FLEUVE uit 1951.