Stéphane Metzger: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

Vivante

2002 | Drama

Frankrijk 2002. Drama van Sandrine Ray. Met o.a. Vahina Glocante, Samuel Jouy, François Berléand, Fanny Cottençon en Pierre Cassignard.

Debuutfilm van Sandrine Ray over de 19-jarige Parijse studente Claire (Vahina Giocante) die emotioneel implodeert na een groepsverkrachting. Als reactie op het trauma stopt Claire met school en dompelt zich onder in een riskante combinatie van uitgaan, vluchtige seks en drugs tot grote schrik en ongenoegen van haar broer en vader. Alleen overdaad lijkt enig leven in haar bestaan te verschaffen. Claire kan het niet opbrengen om iemand in vertrouwen te nemen tot een sympathieke oudere vrouw en een dito vriend haar losweken van haar destructieve neigingen. Sterke eersteling van Ray die focust op het verlammende effect van seksueel misbruik en het slopende proces van het hervinden van vertrouwen in familie en omgeving. Giocante (1981) imponeert met haar ingetogen spel.

L'homme est une femme comme les autres

1998 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1998. Komedie van Jean-Jacques Zilbermann. Met o.a. Antoine de Caunes, Elsa Zylberstein, Gad Elmaleh, Michel Aumont en Maurice Bénichou.

Opgewekt kunststukje van de bevlogen Joodse film- en theatermaker Zilbermann. Een geslaagde komedie, ook dankzij het prachtige spel van klezmermuzikant Giora Feidman (die ook te horen was in Schindler’s List). De man die doet alsof hij degene is die klarinet speelt is ­Simon, een levenslustige musicus. Z’n oom biedt hem een fortuin om de familienaam voor te zetten. Maar dan moet hij dus trouwen en zich voortplanten, met een vrouw. En hij is gay. Goedmoedig vertier alom, met allerlei serieuze ondertonen over seksualiteit en familie. En over orthodoxie, want z’n poten­tiële partner lijkt streng in de leer.

Dobermann

1997 | Misdaad

Frankrijk 1997. Misdaad van Jan Kounen. Met o.a. Vincent Cassel, Monica Bellucci, Antoine Basler, Dominique Bettenfeld en Chick Ortega.

In het begin van de jaren 1980 waren de als pocket verschenen [KL]Dobermann[KLE]-verhalen over een misdadigersbende van Joel Houssin heel populair in Frankrijk. Houssin schreef voor deze film het scenario naar een nieuw verhaal in de serie. Het is snel verteld. De bende die aangevoerd wordt door Dobermann (Cassel), beraamt een overval op een bank in een Parijse voorstad. Om de politie af te leiden en bezig te houden zijn er allerlei incidenten zoals nepinbraken door de gehele Lichtstad. De list slaagt en de bende trekt zich terug met een vette buit ergens in een ontoegankelijk autokerkhof buiten de Franse hoofdstad. Er is een politieman, die in de kieren heeft wie achter de overval zat: inspecteur Christini (Karyo); hij is nog veel gemener dan al het schorem, waarop hij jaagt. In zijn uppie gaat hij er tegen aan. Het debuut van de 33-jarige Frans-Nederlandse regisseur Kounen is een uiterst gewelddadige film die de kijker geen enkel moment rust gunt. Het dialoog bestaat grotendeels uit schuttingtaal, het ultieme doel is drugs en de teneur is seksistisch. Bij liefhebbers van rauwe films een absolute voltreffer, die de status van cultfilm heeft verkregen. Net een stripverhaal van Heiki Bilal met Peckinpah-geweld in een computeromlijsting van de jaren 1990. Het camerawerk is van Michel Amathieu.