Frédéric de Pasquale

Le refuge : L'enfant qui dérange

Frankrijk 1998. Drama van Christian François. Met o.a. Maxime Leroux, Marie-Dominique Dessez, Robin Maridet, Dora Doll en Valérie Gil.

Le codicille

Frankrijk 1989. Drama van Marcel Moussy. Met o.a. Frédéric de Pasquale, Lucienne Hamon en Henri Serre.

Een naargeestige geschiedenis over het gekonkel rond het codicil in het testament van een oude senator. De familieruzies staan centraal. De overeenkomst met NOEUD DE VIPERES (François Mauriac) is verwarrend, hoewel het hier gaat om een armzalige versie daarvan. Een zeurderig melodrama was het sowieso al, maar deze tv-regisseur, die ooit debuteerde met een bioscoopfilm, is evemin nooit een hoogvlieger geweest. Hoewel de talentvolle acteurs hun best deden, konden ook zij niets van deze aaneenschakeling van cliché's maken. Erger dan

Feroz

Spanje 1984. Manuel Gutiérrez Aragón. Met o.a. Fernando Fernán Gómez, Frédéric de Pasquale, Elena Lizarralde, Javier Carcía en Julio César Sanz.

In de bossen in het noorden van Spanje wordt een soort halve beer ontdekt, waarover twee mannen zich ontfermen. Door toedoen van dit dier komen al spoedig de verschillen tussen beiden aan het licht. Een van de grootste mislukkingen van de hedendaagse Spaanse film, zodat de capaciteiten van de tot dan toe overschatte regisseur enigszins in twijfel kunnen worden getrokken.

La boum

Frankrijk 1980. Komedie van Claude Pinoteau. Met o.a. Sophie Marceau, Claude Brasseur, Brigitte Fossey, Denise Grey en Bernard Giraudeau.

Ongeacht de puike thrillers die hij in zijn carrière draaide, blijft laatbloeier Pinoteau in Frankrijk voor eeuwig de regisseur-van-La-boum-met-Sophie-Marceau. Daarop is de immer goedgehumeurde vakman terecht fier. Want deze in tandem met Gérard Oury's dochter Danièle Thompson geschreven film is de Franse tienerklassieker tout court. De tijdloze plot draait rond de veertienjarige Vic en haar holderdebolder door opgroei- en kalverliefdesland, en openbaart het tomeloze talent van de ontwapenende ingénue Marceau. Brasseur en Fossey zijn sterk als ouders en in nevenrollen duiken bekende gezichten op. De lichtvoetige Vladimir Cosma-soundtrack is even aanstekelijk als de filmaffiche. Hartverwarmend.

Certaines nouvelles

Frankrijk 1979. Drama van Jacques Davila. Met o.a. Micheline Presle, Bernadette Lafont, Gérard Lartigau, Caroline Cellier en Frédéric de Pasquale.

Twee Franse gezinnen wonen bij een afgelegen strand in de omgeving van Oran in 1961. Algerijnse oorlog, aanslagen en agitaties worden in door de hitte lome, dagelijkse gang van zaken met visites over en weer en een verjaardagsfeestje angstvallig niet besproken, evenmin als de tegengestelde politieke standpunten van beide mannen. Alleen de in Parijs studerende zoon kan bij bezoek aan ouders gebeurtenissen niet negeren die tenslotte toch hun voordeuren bereiken. Film toont nauwelijks meer dan futiele alledaagse gebeurtenissen die echter een beklemmende werking krijgen door de wetenschap van nabij woedende oorlog die vooral via de radio wordt gesuggereerd. Oogkleppenmentaliteit uit zelfbescherming krijgt daardoor indringende overtuigingskracht, met name in het spel van Presle als moeder van student.

Los Pájaros de Baden-Baden

Zwitserland​/​​Spanje 1976. Drama van Mario Camus. Met o.a. Catherine Spaak, Frédéric de Pasquale, José Luis Alonso, Carlos Larranga en Andrès Mejulto.

Een schrijfster zoekt een fotograaf voor het illustreren van haar boek. Parallel aan hun samenwerking ontstaat een liefdesaffaire, die ze beide gelijktijdig afbreekt. Als ze beseft dat de man meer voor haar betekent, vindt ze hem niet meer terug. De film, die handelt over de onbestendigheid van gevoelens en communicatiestoornissen, is enigszins geïnspireerd door Antonioni, en is ook even traag, en meer pretentieus dan overtuigend. De vitaliteit van Spaak is aan haar rol verspild.

Il Soldato di ventura

Italië​/​​Frankrijk 1975. Avonturenfilm van Pasquale Festa Campanile en Pasquale Festa-Cama. Met o.a. Bud Spencer, Enzo Cannavale, Jacques Dufilho, Andréa Ferréol en Angelo Infanti.

Een Italiaans dorpje wordt in de 16e eeuw belegerd door de Fransen, zodat de bevolking en het Spaanse garnizoen uitgehongerd dreigen te worden. De aanvoerder van een groep huurlingen stelt de Spanjaarden een uitbraakpoging voor. Deze komisch- avontuurlijke, nieuwe versie van de film van vóór WO II, ETTORE FIERAMOSCA, geeft de goedmoedige kolos Spencer de kans om zijn krachtpatserij te tonen in een minder kinderlijke film dan we van hem gewend zijn. De willekeurige, losse verhaaltrant en het verdwijnen en verschijnen van de personages wekken de indruk dat de film drastisch werd ingekort.

Revolver

Frankrijk​/​​Italië 1973. Misdaad van Sergio Sollima. Met o.a. Oliver Reed, Fabio Testi, Agostina Belli, Paola Pitagora en Frédéric de Pasquale.

De vrouw van een politieman wordt gekidnapt in ruil voor vrijlating van een gevangene. Hij gijzelt zelf die gevangene om zijn echtgenote uit handen van de kidnappers te krijgen, maar merkt dat deze hem alleen willen liquideren. Deze geraffineerd opgebouwde film start als thriller à la DIRTY HARRY, maar wordt steeds subversiever en maakt van de politieheld een verwerpelijke schoft. Deze linkse regisseur vecht het systeem aan met filmische middelen van dat systeem. Ook bekend als BLOOD IN THE STREETS.

Le Fils

Italië​/​​Frankrijk 1973. Misdaad van Pierre Granier-Deferre. Met o.a. Yves Montand, Marcel Bozzuffi, Frédéric de Pasquale, Germaine Delbat en Klaus Grünberg.

Een Corsicaanse gangster keert na jaren terug uit New York, omdat zijn moeder op sterven ligt. Er komen jeugdherinneringen bij hem op en hij wil zijn vak er aan geven, maar zijn voorgeschiedenis laat hem niet los. Een voorspelbaar misdaadverhaal dat extra dimensie krijgt door goed spel en het gebruik van de locatie. Scenario van Henri Graziani.

La bonne année

Frankrijk​/​​Italië 1973. Misdaad van Claude Lelouch. Met o.a. Charles Gérard, Lino Ventura, Françoise Fabian, André Falcon en Mireille Mathieu.

Twee criminelen beramen een overval op een juwelierszaak in Cannes, maar het plan dreigt in de soep te lopen wanneer een van beiden verliefd wordt op de leuke dame van de antiekwinkel ernaast. De onnodig ingewikkelde flash-backstructuur doet weinig af aan wat een van Lelouchs beste films is geworden, met een fantasievol in beeld gebrachte kraak en een ongewone romance tussen de rechtlijnige Simon (Ventura) en de intellectuele en geëmancipeerde Françoise (Fabian). Film kreeg in 1987 onder de titel Happy New Year een Amerikaanse remake (met Peter Falk en Charles Durning) waarin Lelouch een kort cameo-optreden had.

The French Connection

Verenigde Staten 1971. Misdaad van William Friedkin. Met o.a. Gene Hackman, Fernando Rey, Roy Scheider, Tony Lo Bianco en Marcel Bozzuffi.

Gebaseerd op een legendarische drugsvangst in de VS in 1962, vertelt de film het verhaal van de niet aflatende jacht van undercover agent Jimmy 'Popeye' Doyle op het brein achter een groot drugstransport van Frankrijk naar New York. Gene Hackman is briljant als de gemene, sadistische Doyle, die misschien een slecht mens is, maar een fantastische politieman. Hoogtepunt in de film is een adembenemende achtervolgingsjacht dwars door New York, als Doyle in een auto een metrotrein probeert bij te houden. In 1975 maakte John Frankenheimer de sequel French Connection II, weer met Hackman en Rey.

L' Explosion

Frankrijk​/​​Italië 1971. Actiefilm van Marc Simenon. Met o.a. Mylène Demongeot, Frédéric de Pasquale, Michèle Ricard, Dominique Delpierre en Richard Harrisson.

Na een spectaculaire overval op zee worden de twee gangsters van elkaar gescheiden. Eén van hen slaagt erin de diamanten te verbergen alvorens door de politie te worden ingerekend. Als hij zeven jaar later vrijkomt zijn verschillende partijen zéér geïnteresseerd in de buit. Klassieke actie- en avonturenfilm, al wordt de pret gedeeltelijk bedorven door een onverschillige cast en een regie die verschillende kanten tegelijk uit wil.

La Peau de torpédo

Duitsland​/​​Italië​/​​Frankrijk 1970. Thriller van Jean Delannoy. Met o.a. Stéphane Audran, Lilli Palmer, Klaus Kinski, Frédéric de Pasquale en Michel Constantin.

De vrouw van een antiquair weet niet dat haar man in werkelijkheid een spion is en ziet daardoor zijn onderduiken met een vrouwelijke collega aan voor overspel. Ze doodt beiden, waardoor ze zowel de politie als de spionage-organisatie achter zich aankrijgt, maar uiteindelijk gaat ze toch vrijuit. De film is te spanningsloos en fragmentarisch voor een thriller en te oppervlakkig in het particuliere drama. Palmer als spionagehoofd en Kinski als killer geven sterke en verontrustende accenten in dit matig onderhoudend spionage-avontuur.

Le Temps de vivre

Frankrijk 1969. Drama van Bernard Paul. Met o.a. Marina Vlady, Frédéric de Pasquale, Cristea Avram, Catherine Allégret en Yves Afonso.

Een arbeider neemt steeds meer overwerk aan voor materieel welzijn van gezin, maar beseft niet dat hij het daardoor in tijd en aandacht te kort doet. Hoewel hij de verwijdering van zijn vrouw toeschrijft aan een leraar die ze tijdens een uitstapje met de kinderen heeft ontmoet, doet hij toch een poging om de situatie van vroeger terug te halen. Deze intieme en sobere film van een communistische regisseur om de invloed van sociale omstandigheden op het privéleven te tonen, steunt erg op dialoog, maar boeit vanwege onderwerp en spelprestaties.

Delphine

Frankrijk 1968. Drama van Eric Le Hung. Met o.a. Dany Carrel, Maurice Ronet, Paul Guers, Frédéric de Pasquale en Nino Ferrer.

Een geëmancipeerde journaliste vindt haar primeurs in het mondaine nachtleven door er uiteenlopende minnaars op na te houden. Ze wordt oprecht verliefd op een door haar geïnterviewde kunstschilder, maar vlucht in de armen van weer een ander, voordat ze het risico loopt haar vrijheid op te moeten geven. Een weinig overtuigende film die zelfstandigheid gelijk schakelt met het rondhangen in nachtclubs. Bovendien zijn alle minnaars - ook De Pasquale als de Ware Jacob - onderling zó inwisselbaar dat het gewetensconflict van de heldin niet overtuigend overkomt.

Tu seras terriblement gentille

Frankrijk 1967. Drama van Dirk Sanders. Met o.a. Karen Blanguernon, Frédéric de Pasquale, Victor Lanoux, Leslie Bedos en Jean-Pierre Moulinot.

Een getrouwde fotograaf in Lyon besluit zijn carri[KA2]ere in Parijs te vervolgen; vrouw en kind laat hij in de provincie achter. Als zij zich na jaren bij hem voegen, treffen ze een verbitterde mislukkeling aan, die zich alleen wel voelt in zijn zogenaamde vrijgezellenstatus. Deze sympathieke film van een Nederlandse danser-choreograaf blijft steken in goede bedoelingen en te rooskleurige clich[KA1]es; het is dan ook bij een eenmalige poging gebleven. Blanguernon (mevrouw Sanders) had echter een succesvoller carrière verdiend.

Ne jouez pas avec les Martiens

Frankrijk 1967. Komedie van Henri Lanoë. Met o.a. Jean Rochefort, Macha Méril, Haydée Politoff, André Valardy en Frédéric de Pasquale.

Een incompetent duo Parijse journalistenduo moet een artikel maken over de geboorte van een vijfling op een Bretons eilandje. Een door hun sarcasme geërgerde sociaal werkster verspreidt een gerucht over de landing van Marsmannetjes, waarna inderdaad wezens verschijnen van wie er één een zesling verwekt. De SF is niet meer dan een alibi voor een doorsnee-komedie over Parijzenaars en provincialen die tot voorspelbare situaties en contrasten leidt. Het aanstekelijk animo van de acteurs maakt de eenmalige regie-poging van de assistent van Philippe de Broca onderhoudend.

Le Viol

Zweden​/​​Frankrijk 1967. Drama van Jacques Doniol-Valcroze. Met o.a. Bibi Andersson, Bruno Cremer, Frédéric de Pasquale en Katerina Larsson.

Als haar man op zondag aan het jagen is, wordt een vrouw bezocht door een bezorger die haar vastbindt - in opdracht, zegt hij - maar aan wie ze zich vrijwillig geeft. Op een party waar ze die avond met haar echtgenoot heen gaat is de 'aanrander' ook aanwezig en hij blijkt een gewone bekende te zijn rond wie de vrouw haar gefrustreerde fantasieën heeft geweven. Deze subtiele en prikkelende - en soms irritante - psychologische fantasie werd als coproduktie met Zweedse technici in Zweden opgenomen, wat resulteerde in een combinatie van formele koelheid en verfijnde esprit. Andersson is opmerkelijk als het mentaal dominerende 'slachtoffer'.

Jeff

Frankrijk​/​​Italië 1966. Misdaad van Jean Herman. Met o.a. Alain Delon, Mireille Darc, Frédéric de Pasquale, Georges Rouquier en Suzanne Flon.

Een bendeleider gaat in Nederland de buit van een juwelenroof verkopen en komt niet meer terug. De bendeleden denken verraden te zijn en martelen zijn vriendin. Eén bendelid gelooft in de onschuld van zijn baas en gaat met de vriendin in Nederland op onderzoek uit. Dit bekwaam scenario kreeg een middelmatige regie en een voorspelbare rol van Delon als de jonge gangster. De eerste film met Darc en Delon.

La Belle vie

Frankrijk 1964. Drama van Robert Enrico. Met o.a. Frédéric de Pasquale, Josée Steiner, Françoise Giret, Lucienne Hamon en Grégory Chamara.

Ex-dienstplichtige ontmoet allerhande problemen bij terugkeer in burgermaatschappij: huwelijk, woningnood, werkloosheid. Net als zijn situatie er rooskleuriger begint uit te zien, wordt hij gemobiliseerd voor oorlog in Algerije. Sympathieke en sobere kroniek van alledaagse gebeurtenissen werd drie jaar door Franse censuur getroffen om referenties aan oorlogssituatie.