Earl Pastko

Century Hotel

Canada 2001. David Weaver. Met o.a. Tom McCamus, Raine Maida, Eugene Lipinski, ChantalKreviazuk en Mia Kirshner.

Dog Park

Canada​/​​Verenigde Staten 1998. Romantiek van Bruce McCulloch. Met o.a. Natasha Henstridge, Luke Wilson, Kathleen Robertson, Janeane Garofalo en Bruce McCulloch.

The Sweet Hereafter

Canada 1997. Drama van Atom Egoyan. Met o.a. Ian Holm, Sarah Polley, Bruce Greenwood, Tom McCamus en Arsinée Khanjian.

Klein opgezet maar aangrijpend drama speelt zich af in een ingesneeuwd Canadees dorpje waar een ongeluk met een schoolbus heeft plaatsgevonden. Advocaat (Holm) benadert nabestaanden voor een mogelijke schadeclaim, maar tobt ook met eigen sores. Integere studie van verlies en rouw werd gebaseerd op een boek van Russell Banks (te zien als Dr. Robeson), ook auteur van het eveneens verfilmde 'Affliction'. Opmerkelijke rol van Polley als een jong meisje dat blijvend invalide is geraakt. (RdL/VPRO Gids)

Masterminds

Verenigde Staten 1997. Misdaad van Roger Christian. Met o.a. Patrick Stewart, Vincent Kartheiser, Brenda Fricker, Brad Whitford en Matt Craven.

Roger Christian heeft indrukwekkende talenten. Zo was hij set ontwerper bij Star wars, art director voor Alien, liedjesschrijver voor Tequila Sunrise en second unit regisseur voor Star Wars: The phantom menace. Maar de kinderthriller Masterminds regisseren ging zijn macht te boven. Wellicht moeten we daarvoor de scenaristen de schuld geven, want ook Shakespeare acteur Patrick 'Picard' Stewart vermocht het niet Masterminds van de ondergang te redden. Hij speelt Ralph Bentley, een supercrimineel die voor de beveiliging werkt van de exclusieve school van het obstinate genietje Ozzie (Kartheiser). Bentley wil tien kinderen kidnappen voor veel geld, maar Ozzie is er om met bespottelijke vindinkjes de plannen te verijdelen.

Heads

Canada​/​​Verenigde Staten 1994. Komedie van Paul Shapiro. Met o.a. Jon Cryer, Jennifer Tilly, Edward Asner, Shawn Thompson en Roddy McDowall.

In een slaperig gehucht in het Westen van Canada gebeuren vreemde, bijna rituele moorden. Slachtoffers raken hun kop kwijt en dat leidt weer tot koppen in het plaatselijke sufferdje. Aankomend, eerzuchtig reporter Guy Franklin (Cryer) ziet zijn kans schoon als een oudere collega tot een van de slachtoffers behoort.

Eclipse

Duitsland​/​​Canada 1994. Drama van Jeremy Podeswa. Met o.a. Von Flores, John Gilbert, Pascale Montpetit, Manuel Aranguiz en Maria Del Mar.

De film begint met Brian (Gilbert), die midden in de veertig is en Henry (Flores), een mannelijke prostitu[KA1]e, oppikt. Na een nauwelijks bevredigende ontmoeting keert hij huiswaarts, waar hij eenmaal thuis de hulp in de huishouding Sylvie (Montpetit) pakt, omdat het woensdag is en zijn vrouw er niet is. Vervolgens zien we hoe Sylvie Engelse les geeft (ze draagt totaal iets anders, zodat je haar niet meteen herkent) en uit de kleren gaat voor haar leerling Gabriel (Aranguiz), een vluchteling uit Centraal-Amerika, die vervolgens met Sarah (Del Mar), de vrouw van de advocaat, die zijn vluchtelingenstatus behartigt, tussen de lakens glijdt; Sarah`s echtgenoot Norman (Ellwand) blijkt een voorkeur voor heren te hebben; en zo gaat het nog een tijdje door met totaal tien personen; de ontmoetingsplaatsen zijn wisselend en zo zien we o.a. nog dingen gebeuren in de studio van een kunstenaar en in het toilet van een nachtgelegenheid. Dit alles binnen een tweetal kaders: een middelbare scholier, Angelo (Ferguson) wil een video maken en de zonsverduistering vastleggen. Dat laatste zien we op de film, gedraaid in 1991 door Podeswa in Mexicaans Californi[KA3]e en moet als symbolisch beschouwd worden, omdat je er met het blote oog niet naar mag kijken en zo is het eigenlijk met de film. Er zullen kijkers zijn, die deze rolprent saai erotisch gedoe (in zwart-wit) vinden, terwijl er kijkers zijn die Podeswa beschouwen als een geesteskind van David Cronenberg en Atom Egoyan, die een nieuwe SEX, LIES AND VIDEOTAPE heeft gemaakt. Homo`s, biseksuelen en hetero`s komen aan hun trekken, maar (feministische) lesbische vrouwen komen niet voor - daarover kunnen (dus) protesten komen! Hoe het ook zij, de Canadese rolverdeling doet verschrikkelijk zijn best en het camerawerk van Miroslaw Baszak mag er zijn. Het scenario is van debuterend regisseur Podeswa. De tweede film van Podeswa THE FIVE SENSES liet vijf jaar op zich wachten en werd geselecteerd voor de Quinzaine des réalisateurs op het festival van Cannes. David Cronenberg was dat jaar voorzitter van de jury. Voor liefhebbers zijn er nog THE WAY WE ARE en THE CHAIN REACTION van andere regisseurs weliswaar. Ultra Stereo.

Highway 61

Canada​/​​Verenigd Koninkrijk 1991. Muziek van Bruce McDonald en Bruce MacDonald. Met o.a. Don McKellar, Valerie Buhagiar, Earl Pastko, Peter Breck en Tracy Wright.

Een leuke, pittige road movie. Een na[KA3]ieve Canadese kapper/musicus McKellar reist - omdat hij medelijden heeft met Buhagiar, een gewetenloze drugkoerierster - met een lijk naar een begrafenis in New Orleans, onbewust van het feit dat het lichaam is volgestopt met coca[KA3]ine. Als hij erachter komt is het te laat, want hij is smoor op d`r. Hij wordt achternagezeten door een malloot (Pastko), die misschien wel de duivel is. Tweede thema van de film is popmuziek. Op doek en geluidsband dient zich dan ook een ongewone verzameling muzikanten aan.