Jean Becker

Bon rétablissement!

Frankrijk 2014. Komedie van Jean Becker. Met o.a. Gérard Lanvin, Fred Testot, Jean-Pierre Darroussin, Claudia Tagbo en Swann Arlaud.

Bienvenue parmi nous

Frankrijk 2012. Drama van Jean Becker. Met o.a. Patrick Chesnais, Miou-Miou, Xavier Gallais en Jacques Weber.

Hij mag een gevierd schilder zijn, plotsklaps houdt Taillandier (Chesnais) het voor gezien. Hij stapt in de auto en vertrekt, zonder doel en zonder zijn naasten een uitleg te geven. Zijn ontmoeting met een tienermeisje (Lambert) dat in de knel zit, geeft een nieuwe wending aan zijn leven. Regisseur Becker, die zijn scenario baseerde op de gelijknamige roman van Eric Holder, weet zijn drama over een lente-herfst relatie niet boven allerlei clichés uit te tillen. Jammer voor Chesnais, die ongeveer tegelijkertijd schitterde in Je ne suis pas là pour être aimé.

La tête en friche

Frankrijk 2010. Drama van Jean Becker. Met o.a. Gérard Depardieu, Gisèle Casadesus, Maurane, Patrick Bouchitey en Jean-François Stévenin.

De vriendelijke dikkerd Germain (Depardieu) leidt een simpel bestaan op het Franse platteland. Hij is zo goed als analfabeet, maar daar komt verandering in wanneer hij in een parkje de 95-jarige kinderloze vrouw Margueritte (Casadesus) ontmoet. Zij introduceert hem in de wondere wereld van (Franse) literatuur. Doordat hij gaat lezen gaan er nieuwe werelden voor hem open. Becker schetst een nogal zoet verhaal dat zonder het prima spel van Depardieu en vooral Casadesus het glazuur van de tanden zou laten springen. Een mooie film voor wie daar tegen kan.

Dialogue avec mon jardinier

Frankrijk 2007. Komedie van Jean Becker. Met o.a. Daniel Auteuil, Jean-Pierre Darroussin, Fanny Cottençon en Hiam Abbass.

Een mondaine schilder (Auteuil), graag geziene gast op hippe vernissages, die een midlifecrisis uitzit op het platteland, huurt een tuinman (Darroussin) in, een simpele ziel die de stad alleen van de tv kent. Het blijkt dat ze vroeger samen op school hebben gezeten. Ze brengen hun tijd door met het voeren van lange gesprekken, waarbij de tuinman blijk geeft over een rustieke wijsheid te beschikken. Regisseur Becker (L'été meurtrier) verfilmde de gelijknamige, semi-autobiografische roman van schilder-schrijver Henri Cueco in het pittoreske gat Villefranche-sur-Saone. Aardige running gags, een ontroerend, of sentimenteel, einde. Op een ouderwetse manier mooi.

Un crime au Paradis

Frankrijk 2001. Komedie van Jean Becker. Met o.a. Jacques Villeret, Josiane Balasko, André Dussollier, Suzanne Flon en Daniel Prévost.

In een interview zei scriptschrijver-regisseur Becker (Les enfants du marais) dat hij nogmaals wilde aantonen dat Jacques Villeret - met wie hij vaker werkte - een van de beste (komische) acteurs van Frankrijk is. Dat lukte met Un crime au Paradis, en op het nippertje, want Villeret stierf enkele films later. De zwarte komedie is gebaseerd op La poison (1951), maar de hoofdpersoon is minder cynisch, en dat beviel Villeret volgens eigen zeggen zeer. Jojo woont op de aftandse boerderij 'Paradis', met zijn helse vrouw Lulu, die hij haat. Een slim gestructureerd gesprek met een topadvocaat (Dussollier) licht Jojo in over moord zonder zware consequenties.

Les enfants du marais

Frankrijk 1998. Komedie van Jean Becker. Met o.a. Jacques Villeret, Jacques Gamblin, André Dussollier, Michel Serrault en Isabelle Carré.

In een interview zei scriptschrijver-regisseur Becker (Les enfants du marais) dat hij nogmaals wilde aantonen dat Jacques Villeret - met wie hij vaker werkte - een van de beste (komische) acteurs van Frankrijk is. Dat lukte met Un crime au Paradis, en op het nippertje, want Villeret stierf enkele films later. De zwarte komedie is gebaseerd op La poison (1951), maar de hoofdpersoon is minder cynisch, en dat beviel Villeret volgens eigen zeggen zeer. Jojo woont op de aftandse boerderij 'Paradis', met zijn helse vrouw Lulu, die hij haat. Een slim gestructureerd gesprek met een topadvocaat (Dussollier) licht Jojo in over moord zonder zware consequenties.

Élisa

Frankrijk 1995. Drama van Jean Becker. Met o.a. Vanessa Paradis, Gérard Depardieu, Clotilde Courau, Sekkou Sall en Florence Thomassin.

Nadat haar moeder zelfmoord pleegde bracht Marie (Paradis) jaren door in een treurig weeshuis, sloot zich later in de straten van Parijs aan bij een bende boefjes, en besluit op zeventienjarige leeftijd op zoek te gaan naar haar vader (Depardieu) om eens een flink appeltje met hem te schillen; was hij immers niet in hoge mate verantwoordelijk voor de dood van haar moeder? Sterk acteerwerk van Paradis, Depardieu en de anderen zorgt dat Élisa blijft boeien. Regisseur Becker maakte in 1983 L'été meurtrier, waarin Isabelle Adjani ook al op zoek ging naar het verleden.

L'été meurtrier

Frankrijk 1983. Film noir van Jean Becker. Met o.a. Isabelle Adjani, Alain Souchon, Maria Machado, Michel Galabru en Suzanne Flon.

In deze broeierige noir-tragedie, geschreven door cultauteur/co-scenarist Sébastien Japrisot (alias Jean-Baptiste Rossi; 1931-2003), is Adjani vrijgeviger met haar fysiek dan ooit. Ze excelleert als de verleidster Eliane, bijgenaamd 'Elle', die met haar Duitse moeder en invalide stiefvader in de lente van 1976 verhuist naar een dorp in de Franse Alpen. Dat met de jonge schone een zeer getroebleerde wraakengel is gearriveerd, vermoedt geen dorpeling. Ook niet de beminnelijke garagehouder-brandweerman Florimond, alias Pin Pon (chansonnier Souchon), op wie 'Elle' duidelijk haar zinnen heeft gezet. Met de compositie van het complexe, provocerende personage oogstte Adjani na Possession haar tweede César.

Dites-le avec les fleurs

Frankrijk 1974. Komedie van Pierre Grimblat. Met o.a. Delphine Seyrig, Fernando Blanche, Rocio Durcal, John Moulder-Brown en Julien Guiomar.

Verfilming van de roman van Christian Charière. Het lijkt een heel somber verhaal: sommigen verdwijnen, anderen hangen zich op en weer anderen worden gek in de Duitse villa waar alles zich afspeelt. In werkelijkheid een miskend meesterwerk vol zwarte humor. Het is bijna surrealistisch en zonder enige twijfel de beste film van Grimblat.

Tendre voyou

Frankrijk​/​​Italië 1966. Komedie van Jean Becker. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Mylène Demongeot, Nadja Tiller, Stefania Sandrelli en Geneviève Page.

Een rokkenjager leeft op kosten van zijn veroveringen die hem van de wintersport tot op Tahiti brengen waar een onschuldig lijkend meisje hem tenslotte oplicht. De sterke bezetting kan deze flauwe film noch de eigen rollen redden.

Pas de caviar pour Tante Olga

Frankrijk 1965. Komedie van Jean Becker. Met o.a. Pierre Brasseur, Sophie Daumier, Pierre Vernier, Francis Blance en Dora Doll.

Een werkster in het NATO-gebouw laat zich tot diefstal van een microfilm overhalen door haar Russische minnaar die haar vervolgens vermoordt. Haar dochtertje heeft onwetend de film bemachtigd, zodat de spionnen haar volgen. Deze kluchtige spionagekomedie is te lang en te ingewikkeld en daardoor alleen bij vlagen leuk, vooral door de verve van de kleurrijke rolbezetting.

Échappement libre

Spanje​/​​Italië​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1964. Komedie van Jean Becker. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Jean Seberg, Gert Fröbe, Renate Ewert en Wolfgang Preiss.

Een smokkelaar krijgt de opdracht om als journalist goud van Barcelona naar Beiroet te brengen, met een fotografe als reisgezelschap. Het goud is omgegoten tot de carrosserie van een sportwagen, een Triumph TR4. De contactpersoon in Beiroet is gearresteerd en een smokkelaar probeert voor zijn eigen rekening de auto te verkopen. De misdaadorganisatie zet Fröbe in om de wagen te recupereren. Het avontuur speelt in Italië, Griekenland en Duitsland, maar de locaties en internationale rolbezetting rond het duo uit A BOUT DE SOUFFLE weten de film niet van eentonigheid te redden. Vijf schrijvers konden van het misdaadromannetje geen onderhoudend scenario maken en de regisseur heeft geen gevoel voor ritme of dynamiek.

Echappement libre

Duitsland​/​​Italië​/​​Spanje​/​​Frankrijk 1964. Thriller van Jean Becker. Met o.a. Gert Fröbe, Jean Seberg en Jean-Paul Belmondo.

Een smokkelaar krijgt de opdracht om als journalist goud van Barcelona naar Beiroet te brengen, met een fotografe als reisgezelschap. Het goud is omgegoten tot de carrosserie van een sportwagen, een Triumph TR4. De contactpersoon in Beiroet is gearresteerd en een smokkelaar probeert voor zijn eigen rekening de auto te verkopen. De misdaadorganisatie zet Fröbe in om de wagen te recupereren. Het avontuur speelt in Italië, Griekenland en Duitsland, maar de locaties en internationale rolbezetting rond het duo uit A BOUT DE SOUFFLE weten de film niet van eentonigheid te redden. Vijf schrijvers konden van het misdaadromannetje geen onderhoudend scenario maken en de regisseur heeft geen gevoel voor ritme of dynamiek.

Un nommé la Rocca

Italië​/​​Frankrijk 1961. Misdaad van Jean Becker. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Christine Kauffmann, Pierre Vaneck, Béatrice Altariba en Michel Constantin.

Een Marseillaanse gangster probeert zijn makker steeds uit de nood te helpen met een gewoonlijk averechts tragisch resultaat, maar de vriendschap blijft intact tot bij een nieuwe coup de op de held verliefde zuster van de vriend om het leven komt. De zoon van de begaafde regisseur kon dankzij zijn voetbalvriendschap met Belmondo zijn filmdebuut maken, maar heeft weinig greep op de structuur en de individuele sc[KA2]enes, waardoor alleen de fotografie van Ghislain Cloquet een suggestieve werking geeft. De geromantiseerde onderwereldvriendschap kwam uit de roman van Jose Giovanni, die z[KA1]o ontevreden was met het resultaat dat hij het als regisseur z[KA2]elf elf jaar later overdeed in LA SCOUMOUNE (met Belmondo in dezelfde rol en Constantin in de plaats van Vaneck).

Un nomme La Rocca

Verenigde Staten​/​​Frankrijk 1961. Thriller van Jean Becker. Met o.a. Christine Kaufmann, Pierre Vaneck en Jean-Paul Belmondo.

Een Marseillaanse gangster probeert zijn makker steeds uit de nood te helpen met een gewoonlijk averechts tragisch resultaat, maar de vriendschap blijft intact tot bij een nieuwe coup de op de held verliefde zuster van de vriend om het leven komt. De zoon van de begaafde regisseur kon dankzij zijn voetbalvriendschap met Belmondo zijn filmdebuut maken, maar heeft weinig greep op de structuur en de individuele sc[KA2]enes, waardoor alleen de fotografie van Ghislain Cloquet een suggestieve werking geeft. De geromantiseerde onderwereldvriendschap kwam uit de roman van Jose Giovanni, die z[KA1]o ontevreden was met het resultaat dat hij het als regisseur z[KA2]elf elf jaar later overdeed in LA SCOUMOUNE (met Belmondo in dezelfde rol en Constantin in de plaats van Vaneck).