Eddie Constantine

Happy Birthday Berlinale

Duitsland 2000. Documentaire van Michael Strauven. Met o.a. Alexandre Askoldov, Manfred Barthel, Robert Begnini, Frank Beyer en Willy Brandt.

Europa

Denemarken​/​​Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Zweden​/​​Zwitserland 1991. Drama van Lars von Trier. Met o.a. Barbara Sukowa, Ernst-Hugo Järegård, Jorgen Reenberg, Udo Kier en Eddie Constantine.

Geen krampachtige glimlach, maar een opgeheven middelvinger. Dat was de reactie van Lars von Trier in Cannes in 1991 toen niet zijn Europa, maar Barton Fink van de gebroeders Coen de Palme d’Or kreeg toegewezen. En terecht, want hoewel Von Trier wel werd gelauwerd met Beste Regisseur, torende zijn visuele meesterstuk Europa met kop en schouders boven alles uit. Woorden schieten tekort voor deze non-lineaire psychologische en historische tienkamp waarin naoorlogs Duitsland anno eind 1945 wordt uitgebeend door de ogen van een naïeve Amerikaans-Duitse nachttreinconducteur.

Allemagne année 90 neuf zéro

Frankrijk 1991. Thriller van Jean-Luc Godard. Met o.a. Eddie Constantine, Hanns Zischler, Claudia Michelsen, Robert Wittmers en André S. Labarthe.

Lemmy Caution (Constantine) is een vergeten spion die na het vallen van de Muur van Berlijn in de ex-DDR ronddoolt. Hij wil naar zijn vaderland in het Westen terugkeren, maar weet niet waar hij thuishoort. Hij komt allerlei vreemde lieden tegen. w.o. Don Quixote (Wittmers). Een Duitse filosoof, graaf Zelten (Zischler), komt ondertussen Caution op het spoor. Een film van Godard, die nu eens voor de gewone kijker heel toegankelijk is. Het is zijn ironische en cynische kijk op het herenigde Duitsland, wat iedereen 45 jaar lang voor onmogelijk en een utopie gehouden had. Godard schrijf zijn eigen scenario. Het camerawerk is van Stephan Brenda, Andreas Erben en Christophe Pollock. Meer een geschiedkundige kunstfilm dan iets anders, ondanks de verhelderende aanwezigheid van Constantine met zijn pokdalige gezicht vol vouwen en plooien. Bekroond op het festival van Venetië, maar dat zegt niets.

Mais qui a tué Harry?

Frankrijk 1989. Mysterie van Jean Sagols. Met o.a. Agostina Belli, Marc Adjadj, Christian Rauth, Eddie Constantine en Jean Barney.

De drie medewerkers van het reisbureau moeten een reis naar Marseille organiseren, de geboortestad van een Amerikaanse miljardaire. De reis verloopt uitermate onrustig. De televisieregisseur die de opdracht voor deze film kreeg, heeft de titel van een film van Hitchcock gejat, hetgeen streng verboden zou moeten zijn. Voor het overige is het het bekende snel in elkaar gedraaide lopende band-vermaak.

Le retour de Lemmy Caution

Frankrijk 1989. Actiefilm van Josée Dayan. Met o.a. Eddie Constantine, Corinne Touzet, Thierry Redler en Philippe Polet.

Over het door Peter Cheyney gecre[KA3]eerde personage, met scenario en dialogen van Philippe Setbon. De Amerikaanse eigenaar van een populaire Parijse discotheek wordt in zijn appartement door een psychopaat om het leven gebracht. Zijn dochter is getuige van de moord en ontsnapt op het nippertje aan de moordenaar, die vervolgens achter haar aan gaat. Zij laat zich echter beschermen door Zorro-Caution (Constantine). Laatstgenoemde neemt de rol van privé-detective waarmee hij sinds zijn debuut op het witte doek succes heeft geoogst weer op. In elk geval draagt hij zijn leeftijd waardig. Voor de rest is dit een klassieke detective met een pittig tempo en een behoorlijke dosis galgenhumor in de dialogen. Geen hoogtepunt van deze gewoonlijk wat intelligentere regisseur, maar ondanks de beperkingen toch geslaagd.

Europa, abends

Duitsland 1989. Sciencefiction van Claudia Schröder. Met o.a. Maja Maranow, Christoph Moosbrukker en Eddie Constantine.

De algemeen directeur van een groot amerikaans concern wordt belast met de organisatie van de overname van Europese bedrijven. Tot zijn grote ontsteltenis ontdekt hij dat zijn opdracht een onderdeeltje is van een gecompliceerd plot dat tot doel heeft Europa te vernietigen. Een goed gemaakte film met een niet eens zo'n gekke toekomstvisie.

Helsinki Napoli All Night Long

Duitsland​/​​Finland 1987. Misdaad van Mika Kaurismäki. Met o.a. Kari Väänänen, Roberta Manfredi, Jean-Pierre Castaldi, Nino Manfredi en Samuel Fuller.

Finse derde rangshulde aan de B-gangsterfilms van en met Fuller, Constantine e.a. met West-Berlijn als goor decor waarin drugs, sloeries, verraad, nachtkroegen de ingredi[KA3]enten vormen om de gijzeling van een tweeling te omkaderen. Hakkelende gangsterfilm wordt verder bevolkt door Finnen, lawaaierige Italianen (vader en dochter Manfredi!), Fransen, Amerikanen en Duitsers. Je lacht om de beslist niet zo bedoelde onhandigheden en het geheel is onvoorstelbaar irritant banaal.

Macaroni Blues

Noorwegen 1986. Komedie van Bela Csepcsanyi. Met o.a. Ricardo de Torrebruna, Anne Marie Ottesen, Patrizio Caracchi, Odd Börretzen en Arild Nyquist.

Door de strenge alcoholwetgeving in Noorwegen ziet een gefrustreerde Italiaanse restauranthouder in Oslo zich verplicht van zijn eettent een clandestiene kroeg te maken. Zijn broer komt over uit Itali[KA3]e om wraak te nemen op de autoriteiten. De oorspronkelijk lieve, komische satire krijgt dan meteen de allures van een klucht. In de klassieke Italiaanse neo- realistische (zwart-wit) stijl gedraaid door de van Hongaarse origine zijnde, Italiaanse regisseur Csepcsanyi, die al geruime tijd in Noorwegen werkt.

Paul Chevrolet en de Ultieme Hallucinatie

Nederland 1985. Komedie van Pim de la Parra. Met o.a. Peter Faber, Jenny Arean, Liz Snoyink, Ellen Vogel en Cas Enkelaar.

Een inventieve, gedeeltelijk geïmproviseerde B-film met Faber als een ontevreden schrijver van detectiveromans, die in een sfeervol gefotografeerd en functioneel benut Amsterdam de ene rare vogel na de andere tegen het lijf loopt. Bewust rommelig en nauwelijks gehinderd door een scenario moet de film het vooral hebben van sterke, geïsoleerde scènes en een aantal opmerkelijke acteurs-prestaties. Met name Faber bewijst nog maar eens zijn grote klasse, hoewel zijn inspanningen voor een groot deel verloren gaan in een eigenzinnig, doelloos geheel waar je als toeschouwer moeilijk vat op krijgt.

Uno Scugnizzo a New York

Italië 1984. Drama van Mariano Laurenti. Met o.a. Nino D'Angelo, Claudia Vegliante en Eddie Constantine.

Een slecht geproduceerde film met heel wat zwak acteerwerk, hoewel het verhaal niet zo slecht is. Een jonge Napolitaan die in New York woont, droomt ervan naar Napels terug te kunnen keren en probeert het geld dat hij voor de reis nodig heeft bij elkaar te krijgen. Bij het verwezenlijken van dat doel wordt hij geholpen door een met hem bevriende zwarte jonge man. Een melige film die alleen interessant is voor een lokaal, en dan meer bepaald Napolitaans publiek. Een in New York opgenomen Italiaanse soap voor de bioscoop.

Rambo Zambo

Duitsland 1984. Komedie van Reinhard Donga. Met o.a. Werner Stocker, Horst Kummeth, Bettina Redlich, Maria Singer en Walter Sedlmayr.

Een onderhoudende familiefilm over drie jongelui, Stocker, Kummeth en Redlich, die elkaar regelmatig ontmoeten in de ijssalon, en dromen van veel geld. Als grap en om de chef van de spaarbank te plagen, overvallen zij tijdens carnaval de bank. Maar het geld brengt hun hoofd op hol, en zij gaan naar München om daar feest te vieren, en geld uit te geven. Ze logeren in een viersterren hotel, kopen de mooiste kleren en dineren met sjieke mensen. Dan beseffen ze, dat ze zich behoorlijk in de nesten gewerkt hebben, en met behulp van Redlich redden zij zich uit de situatie.

La Bête noire

Frankrijk 1983. Drama van Patrick Chaput. Met o.a. Philippe Sfez, Richard Bohringer, Sabine Haudepin, Jean Bouise en Eddie Constantine.

Het kind van een prosituée wordt gedwongen door de kinderbescherming in een pleeggezin op het platteland geplaatst. Als 17-jarige delinquent ontmoet hij een scenarioschrijver die in zijn levensverhaal wel filmstof ziet. De dubbele bodem van fictionalisering van de ervaring van de hoofdpersoon maakt de tamelijke voorspelbaarheid ervan - geweldsdelicten, drugs - acceptabel. Men ziet goed spel van Sfez en Bohringer en veel bekende gezichten in de bijrollen.

J'ai bien l'honneur

Frankrijk 1983. Misdaad van Jacques Rouffio. Met o.a. Eddie Constantine, Mylène Demongeot, Marie Wiart, Paul Blain en Jean-Louis Richard.

Een verfilming van de roman van Yvan Dailly uit de `S[KA1]erie Noire` van Gallimard. Speelt zich af in het New York van de daklozen, met als hoofdpersoon een tamelijk boeiende oude rot in het vak (Constantine). Deze filmer, nu toevallig televisieregisseur, brengt een menselijk tintje aan in een stereotiep scenario.

Flight to Berlin

Verenigd Koninkrijk​/​​Duitsland 1983. Thriller van Christopher Petit. Met o.a. Tusse Silberg, Paul Freeman, Lisa Kreuzer, Jean-François Stévenin en Eddie Constantine.

In Berlijn opgenomen, volstrekt onontwarbare thriller van de over het paard getilde ex-journalist Petit, die er tot nu toe nog niet in is geslaagd zijn talrijke pretenties in filmtaal om te zetten. Bij gebrek aan originaliteit en filmische zeggingskracht citeert hij dan maar uit Godard, Rivette, Bresson en de onvermijdelijke Wenders. Hij strooit gul knipoogjes rond die vermoedelijk alleen gewaardeerd zullen worden door het handjevol geflipte filmjournalisten dat Petit omhoog heeft geschreven.

Das Mikado-Projekt

Duitsland 1983. Komedie van Torsten Emrich. Met o.a. Torsten Emrich, Eddie Constantine, Alfred Edel, Burkhard Peters en Sabine Stoffel.

Een ietwat suffe priv[KA1]edetective en een beroemd agent (gespeeld door Eddie Constantine) redden gezamenlijk de wereld door te verhinderen dat een wetenschapper met behulp van gevaarlijke stralingsapparatuur de wereldheerschappij naar zich toetrekt. Deze politiefilm, waarin ook nog een verhaal rond een persoonsverwisseling is verweven, was als een parodie op James Bond bedoeld, maar glijdt vaak af naar het niveau van platte lol.

Rote Liebe - Wassilissa

Duitsland 1982. Drama van Rosa von Praunheim. Met o.a. Sacha Hammer, Mark Eins, Olga Demetrieescu, Eddie Constantine en Rolf Eden.

Voor deze film baseerde Praunheim zich op de novelle van de Russische schrijfster Alexandra Kollantai. Het gaat over de liefde tussen Wassilissa en Wladimir. In het Rusland van ná de revolutie zijn de oude idealen vervlogen en Wassilissa moet zich verzetten tegen de onderdrukking door haar man. In dit verhaal is een videoportret ingelast van Helga Götze, een in Berlijn wonende vrouw die zich vastberaden voor de seksuele bevrijding van de vrouw inzet.

Neige

Frankrijk 1981. Misdaad van Juliet Berto en Jean-Henri Robert. Met o.a. Juliet Berto, Jean-François Stévenin, Robert Liensol, Jean-François Balmer en Patrick Chesnais.

De dood van een jonge dealer veroorzaakt dat junks in en om Pigalle zonder hero[KA3]ine komen te zitten. De pogingen van Anita (Berto), een moederlijk barmeisje, om hen te helpen brengt haar in conflict met haar vriend, een scharrelaar, die in een poging haar terug te winnen zelf hero[KA3]ine bemachtigt en daarbij in de val van de politie loopt. Dit clich[KA1]ematig zelfkant-drama krijgt meerwaarde door het reportage-achtige, authentieke beeld van Pigalle en haar bewoners. Berto heeft zichzelf een irritant nobele rol toebedeeld en is als actrice veel beter op dreef in de regie van anderen. De titel slaat op drugs zoals coca[KA3]ine (of heroïne). Het scenario is van Marc Villard. Het camerawerk is van William Lubtchansky. Mono.

Les fugitifs

België 1981. Misdaad van Freddy Charles. Met o.a. Bernard Menez, Erika Maaz, Claude Gensac en Eddie Constantine.

Een EG-functionaris treft bij hem thuis het lijk van een vermoorde vrouw aan. Vanaf dat moment worden hij en zijn vriendin meegesleept in een reeks van avonturen waarin echte en nep- agenten, zwervers en autodieven alsmede zeven miljoen dollar in goudstaven een rol spelen. De televisieregisseur is er niet in geslaagd vat op het scenario te krijgen, zodat de film al gauw zo verwarrend wordt dat niemand er nog een touw aan vast kan knopen.

Freak Orlando

Duitsland 1981. Drama van Ulrike Ottinger. Met o.a. Magdalena Montezuma, Delphine Seyrig, Albert Heins, Hiro Uchijama en Eddie Constantine.

Eigenzinnige verfilming van Virginia Woolfs boek Orlando met Montezuma als de man/vrouw die de eeuwen over- en doorleeft als buitenstaander.

EXIT - Nur keine Panik

Oostenrijk​/​​Duitsland 1981. Misdaad van Franz Novotny. Met o.a. Paulus Manker, Hanno Pöschl, Isolde Barth, Eddie Constantine en Konrad Becker.

Regisseur Frank Novotny had in Oostenrijk al het nodige opzien gebaard met zijn televisiefilms en zijn eerste speelfilm doet daar niet voor onder. Op realistische wijze worden zeer harde scénes getoond. Het verhaal draait om Kirchhoff, een jongeman die voor niets terugdeinst om zijn ideaal, een eigen cafè in Wenen, te verwezenlijken. Ook bekend als ZWEI SCHLITZOHREN HAUEN AUF DEN PUTZ.

The Long Good Friday

Verenigd Koninkrijk 1980. Misdaad van John Mackenzie. Met o.a. Bob Hoskins, Eddie Constantine, Helen Mirren, Bryan Marshall en Derek Thompson.

Uitmuntende, extreem gewelddadige gangsterfilm met intelligent plot wordt gedragen door Hoskins, die met deze rol in Amerika doorbrak. Hoskins is dan ook schitterend als de complexe, aanvankelijk super arrogante misdadiger die in een psychologische crisis raakt als zijn misdaadimperium dreigt in te storten.

Tango durch Deutschland

Duitsland 1980. Drama van Lutz Mommarzt. Met o.a. Eddie Constantine, Maya Faber-Jansen, Gerta Reinhardt, Detlef F. Neufert en Sebastian Feldmann.

Constantine maakte een volledige come-back bij de Neue Deutsche Film, maar hij blijft in dit verwarde betoog over het sterrensysteem een vreemde eend in de bijt.

Panische Zeiten

Duitsland 1980. Misdaad van Udo Lindenberg en Peter Fratzscher. Met o.a. Udo Lindenberg, Leata Galloway, Walter Kohut, Eddie Constantine en Vera Tschechowa.

Gevierde, rockzanger Lindenberg (Himself!) wordt op het slotfeest na zijn succesvolle (...) toernee door Germania in de val gelokt door twee schalkse, maar bloed-mooie meiden. Priv[KA1]edetective Carl Collman (Udo in een dubbelrol) spoort hem op weer op. Een gerimpelde Eddie Constantine nog eenmaal als Lemmie Caution doet mee in deze ontvoerings-farce. Flink wat actie en stunts. Scenario van regisseur en Kalle Freynik.

Car-Napping

Duitsland 1980. Avonturenfilm van Wigbert Wikker en Wigbert Wicker. Met o.a. Anny Duperey, Bernd Stephan, Ivan Desny, Günter Tabor en Eddie Constantine.

Een film over een autodief die op bestelling werkt. Als actieklucht lijkt de film op die van Belmondo-regisseur Philippe de Broca, maar sinds GONE IN 60 SECONDS was het thema niet nieuw meer.

Die Dritte Generation

Duitsland 1979. Drama van Rainer Werner Fassbinder. Met o.a. Harry Baer, Margit Carstensen, Hark Bohm, Eddie Constantine en Hanna Schygulla.

Fassbinders aanklacht tegen het kreupele politieke denken van de Westduitse terroristen werd een film met schitterende acteerprestaties over de ontvoering van een rijke Amerikaan door uit gegoede kringen afkomstige 'linkse' activisten. De geluidsband is een mengelmoes van dialoog en costant jengelende tv's en radio's. Scenario en camerawerk van regisseur Fassbinder.

It Lives Again

Verenigde Staten 1978. Horror van Larry Cohen. Met o.a. Frederic Forrest, Kathleen Lloyd, John Ryan, John Marley en Andrew Duggan.

De moorddadige baby van Ryan werd door de politie onschadelijk gemaakt, maar inmiddels is gebleken dat er nog meer van dergelijke kinderen geboren werden. Ryan onderzoekt Lloyd en vertelt haar dat de baby die zij van haar man Forrest verwacht, een bloeddorstig monster zal zijn. De overheid onderneemt alles opdat het kind niet levend ter wereld zal komen, maar Ryan en de toekomstige ouders zijn ervan overtuigd dat het hier om een superieur ras gaat en willen dat het kind geboren wordt. Ondertussen richt Ryan een opvangcentrum op voor dit soort babies. De sequel op IT'S ALIVE is duidelijk met meer geld gemaakt, zodat de speciale effecten beter overkomen dan in deel 1, maar aan het opdrijven van de spanning schort wel wat. Toch zit er nog heel in om van te rillen. Het scenario is van regisseur Cohen. Fenton Hamilton was ook nu weer de cameraman en hij deed zijn job zorgvuldig. Laurie Johnson bewerkte de ijzingwekkende score die Bernard Herrmann voor het origineel componeerde. Gevolgd door IT'S ALIVE III: ISLAND OF THE ALIVE.

Raid on Entebbe

Verenigde Staten 1976. Actiefilm van Irvin Kershner. Met o.a. Peter Finch, Charles Bronson, Yaphet Kotto, Martin Balsam en Horst Buchholz.

In juni 1976 werd een geheime Israëlische operatie uitgevoerd om ruim honderd gijzelaars te bevrijden van het vliegveld in Entebbe in Oeganda. Raid on Entebbe is een gedramatiseerde, grotendeels waarheidsgetrouwe televisiefilm over de hachelijke gebeurtenissen. Zelfverklaard anti-patriot Kershner maakte er een gortdroog gemonteerd drama van dat nauwelijks spannender is dan het volgen van een papieren hoedje op een zomers beekje. De historische waarde compenseert de wollige productie gelukkig ruimschoots. En, lest best, de film is een walhalla voor liefhebbers van antiek militair materieel, de Mercedes 600, borstelige snorren, funky marsmuziek en de fluwelen rookstem van Charles Bronson.

Le Couple témoin

Frankrijk​/​​Zwitserland 1976. Sciencefiction van William Klein. Met o.a. André Dussollier, Anémone, Georges Descrières, Eddie Constantine en Zouc.

Een jong echtpaar wordt vanwege zijn voorbeeldige gemiddeldheid uitgekozen om als proefpersonen te fungeren in een appartement in een nieuw te bouwen stad. Op alle aspecten van hun leven worden ze geobserveerd, getoetst en geregistreerd door psycho-sociologen en via de tv worden ze in de openbaarheid gebracht. Op den duur gaan ze zich steeds minder voorbeeldig gedragen, krijgen actiegroepen op hun dak en worden omdat ze niet nuttig meer zijn, aan hun anonieme lot overgelaten. Het scenario is [KA1]e[KA1]en (uitgebouwd) element uit een oorspronkelijk project van satire op een in [KA2]alle onderdelen gestandaardiseerde toekomstmaatschappij. Het blijkt op zich te mager om de aandacht vast te houden. Deze karikatuur van de massa-media is amusant en beklemmend (en nauwelijks overtrokken), maar trekt alle aandacht van de hoofdzaken weg.

Bloedverwanten

Frankrijk​/​​Nederland 1976. Horror van Wim Lindner. Met o.a. Maxim Hamel, Sophie Deschamps, Eddie Constantine, Ralph Arlis en Wim Kouwenhoven.

Soms wat gelikt, deze horrorfilm naar een fantastisch verhaal van Belcampo. De camera werd nu vaardig gehanteerd door Walter Bal. Een verpleegster stuit op een gezelschap dat dol is op bloed, en dit modern, als keurige burgers, nuttigt uit glaasjes. Een ongewone, verrassende film met helaas een erg zwakke regie.

Der Zweite Frühling

Duitsland 1975. Komedie van Ulli Lommel. Met o.a. Curd Jürgens, Eddie Constantine, Irmgard Schönberg, Anna Orso en Umberto Raho.

J[KA3]urgens en Constantine als oude rotten in een film met een scenario en een regie die helaas niet helemaal willen deugen. Ulli`s tweede film en mislukte poging om het `succes` van ULTIMO TANGO A PARIGI te evenaren gaat over de belegen journalist J[KA3]urgens met een roddel column in de [KL]Daily American[KLE] die in Itali[KA3]e verschijnt, en die besluit verpleegster Sch[KA3]onberg te huwen (een ex-fotomodel, die niet spelen kan). Ze zijn veelvuldig uit de kleren. Constantine's onduidelijke rol is die van een Amerikaanse showman.

Une Baleine qui avait mal aux dents

Frankrijk 1974. Komedie van Jacques Bral. Met o.a. Bernadette Lafont, Francis Blanche, Julian Guiomar, Henri Labussière en Jean-Claude Drouot.

Een vrouw leeft ongecompliceerd met drie mannen, haar echtgenoot en zijn twee vrienden, maar tijdens het weekend gaan hun platvloerse grappen en eindeloze kaartspelletjes haar danig vervelen en ze voegt een vierde, wat subtielere man toe aan haar entourage. Deze met de losse pols gemaakte debuutfilm vol improvisatie heeft spontane en rake scènes en een verbazende zwartheid tussen alle opgewektheid, maar de optelling is te episodisch en te schetsmatig. Binnen de Franse cinema een ongewone vrijheid in cameravoering en acteren, die aan de Newyorkse underground-films doet denken. Het geheel is echter veel zonniger.

Souvenir of Gibraltar

België​/​​Frankrijk 1974. Komedie van Henri Xhonneux. Met o.a. Annie Cordy, Eddie Constantine en Armand Xhonneux.

Een film over het maken van een film. Een groepje vrienden schrijft een scenario voor een lange speelfilm over Armand, slager maar tevens plaatselijke bokskampioen. Een weinig pretentieuze, verzorgde, soms originele debuutfilm.

Geen paniek

Nederland 1973. Komedie van Ko Koedijk. Met o.a. Rijk de Gooyer, John Kraaykamp, Hetty Blok, Trudy Labij en Eddie Constantine.

Johnny heeft een gevangenisstraf uitgezeten door Rijk. Na ontslag wil hij voor zichzelf beginnen, maar gaat toch weer samenwerken met Rijk. De twee belanden in moeilijkheden, maar alles komt goed. We zien sappige creatie van Hetty Blok en een klein rolletje van internationale ster Eddie Constantine.

Warnung vor einer heiligen Nutte

Italië​/​​Duitsland 1971. Drama van Rainer Werner Fassbinder. Met o.a. Lou Castell, Eddie Constantine, Hanna Schygulla, Marquard Bohm en Ulli Lommel.

Een groep filmmensen wacht op de regisseur, op geld en op de hoofdrolspeler (Constantine), en als dit allemaal arriveert, ontstaat er niets dan chaos. Fassbinders negende lange film was een bijtend, maar niet geheel geslaagd commentaar op zijn onverkwikkelijke ervaringen als theaterregisseur. Het camerawerk is van Michael Ballhaus.

Malatesta

Duitsland 1970. Historische film van Peter Lilienthal. Met o.a. Eddie Constantine, Christine Noonan, Vladimír Pucholt, Siegfried Graue en Diana Senior.

Over anarchistenleider Enrico Malatesta en de belegering van zijn actiegroep door Londense bobby's. Lilienthals debuut en een van de weinige objectieve verslagen over de roemruchte gebeurtenissen in 1910 in Sydney Street, met prima regie en camerawerk.

Lions Love

Verenigde Staten​/​​Frankrijk 1969. Documentaire van Agnès Varda. Met o.a. Shirley Clarke, James Rado, Gerome Ragni, Viva en Carlos Clarens.

Non-lineaire Franse film in een film waarin avant-gardistische cineast Shirley Clarke probeert een film te draaien rond de ménage à trois van Andy Warhols muze Viva en de makers van de musical Hair, Jerome Ragni en James Rado. Aanlokkelijk gesitueerd in een riant huurhuis op een heuvel in Hollywood, met een enorm bed, een zwembad en plastic binnen- en buitenplanten. Of zoals regisseur Varda het destijds zelf verwoordde: 'een film over sterren, films, huurhuizen, vrije liefde, plastic bloemen, bomen, vrije eindmontage, televisie en de aanslag op Bobby Kennedy.' Prettig naïef en heerlijk Frans.

Les Gros malins

Italië​/​​Frankrijk 1968. Komedie van Raymond Leboursier. Met o.a. Jacques Jouanneau, Tina Buranzo, Francis Blanche, Michel Galabru en Jean Carmet.

Na het gebruik van slaappillen droomt een slager de juiste uitslag van de paardenrennen en wint zo bij het gokken. Zijn geheim lekt uit en iedereen wil zijn pillen bemachtigen. Franse klucht, waarbij de regisseur meende dat het voldoende was om in het genre gespecialiseerde acteurs hun uitbundige gang te laten gaan. Omdat hij vergat een scenario voor hen te schrijven, resulteert zijn veronderstelling in een ergerlijke vergissing.

Residencia para espias

Spanje 1967. Thriller van Jesús Franco. Met o.a. Eddie Constantine, Diana Lorys, Otto Stern, Anita Hofer en Mari Paz Pondal.

De geheim agent Layton (Constantine) speurt in Istanboel naar een organisatie, die Amerikaanse staatsgeheimen aan de Russen verkoopt. De zeer magere plot is opgesmukt met velerlei nevenintriges en natuurlijk amoureuze avontuurtjes, want Eddie blijft Eddie. Traag tempo; weinig spanning. Pover amusement en teleurstelling voor fans van Constantine. Beter bekend onder de Franse titel: ÇA BARDE CHEZ LES MIGNONNES!

Des frissons partout

Frankrijk 1967. Komedie van Raoul André. Met o.a. Eddie Constantine, Perrette Pradier, Clément Harari, Janine Vila en Daniel Emilfork.

Twee rivaliserende bendes betwisten elkaar de buit van de meest onwaarschijnlijke overval van de eeuw, bestaande uit diamanten die op de place Vendôme werden gestolen. In één van die bendes is een agent van de FBI geïnfiltreerd. Een pretentieloze misdaadkomedie, zoals alle films van deze cineast, nog altijd het bekijken waard, dankzij het humoristische spel van Constantine als Jeff Gordon. Scenario van Michel Lebrun. Camerawerk van Henri Persin.

A tout casser

Italië​/​​Frankrijk 1967. Actiefilm van John Berry. Met o.a. Eddie Constantine, Johnny Hallyday, Michel Serrault, Catherine Allégret en Annabella Incontrera.

Enkele jongeren hebben vlakbij Parijs een dancing geopend. Ze doorkruisen daarmee de plannen van een gangster die een grote overval heeft voorbereid en lastige pottekijkers daarbij niet kan gebruiken. Een Amerikaanse avonturier komt de jongens te hulp en weet met hen de gangsterbende op te rollen. Deze film is zorgvuldiger en met meer middelen gemaakt dan de latere Eddie-films. Helaas verloopt het allemaal wat traag waardoor het accent vooral op de grappen en de gangster-parodie van Serrault komt te liggen.

Las Cartas boca arriba

Spanje​/​​Frankrijk 1966. Thriller van Jesús Franco. Met o.a. Eddie Constantine, Françoise Brion, Fernando Rey, Sophie Hardy en Alfredo Mayo.

Geheim agent Pereira (Constantine) infiltreert in een internationale organisatie, die zich bedient van humanoïde robots om hoge regeringsfunctionarissen uit de weg te ruimen. Deze dwaze nonsens probeert een persiflage te leveren op SF-films en geheimagenten-thrillers, maar komt op de keper beschouwd niet verder dan overdrijving. Weer zo'n mislukt Constantine-avontuur. Franse titel: LES CARTES SUR TABLE.

Nick Carter et le trèfle rouge

Italië​/​​Frankrijk 1965. Actiefilm van Jean-Paul Savignac. Met o.a. Eddie Constantine, Nicole Courcel, Jo Dassin en Jeanne Valerie.

Routinewerkje met Eddie die achter een stel gestolen kernraketten aangaat. Het thema is achterhaald en de actie is met recht ouderwets, maar Eddie's smoel blijft sympathiek. Het scenario is van regisseur Sauvignac en gebaseerd op het boek Bombe sur table van Claude Rank. Cameraman van dienst was Claude Beausoleil.

Mafia Hail

Verenigde Staten 1965. Misdaad van Raoul Lévy. Met o.a. Henry Silva, Jack Klugman, Eddie Constantine, Elsa Martinelli en Micheline Presle.

Redelijk interessant melodrama over huurmoordenaars die achter een getuige van een slachtpartij door gangsters aanzitten; film heeft enkele goede Europese spelers en mooie fotografie door Raoul Coutard.

Alphaville, une étrange aventure de Lemmy Caution

Frankrijk​/​​Italië 1965. Film noir van Jean-Luc Godard. Met o.a. Eddie Constantine, Anna Karina, Akim Tamiroff, Howard Vernon en László Szabó.

Fascinerende melange van film noir, spionageverhaal en existentieel drama in science fiction-kader met als stoïcijnse spil Lemmy Caution. Onder het alziend haviksoog van rochelende Übercomputer Alpha 60 moet het personage uit de romans van Peter Cheyney als geheim agent op missie in het totalitaire Alphaville. Briljant verbeeldt en verklankt Godard het troosteloze bestaan in de Orwelliaanse technocratenmetropool, oftewel sixties-Parijs zonder oriëntatiepunten. Kunst is er uitgeroeid, liefde, tranen en de vraag 'Waarom?' zijn taboe. Behalve querulante genrepastiche vol filmgrapjes is deze modernistische oogstreling in zwart-wit Godards mooiste liefdesverklaring aan muze Karina. Gouden Beer, Berlijn 1965. Cameo van Jean-Pierre Léaud.

Nick Carter va tout casser

Italië​/​​Frankrijk 1964. Actiefilm van Henri Decoin. Met o.a. Eddie Constantine, Daphné Dayle, Charles Belmont, Paul Frankeur en Barbara Somers.

Een Franse geleerde roept de hulp van meester-detective Carter in omdat hij vreest dat een bende hem zijn uitvinding van een vernietigingswapen afhandig wil maken. Carter kan zijn dood niet voorkomen, maar verdenkt de pleegzoon van de geleerde. De film is beter gemaakt en houdt de parodistische toon meer vast dan de meeste latere Eddie-produkties, maar de ster wordt wat oud en stram voor stuntwerk waardoor het avontuur moeizaam op gang komt. Scenario van Jean Marcillac, André Haguet en André Legrand.

Lucky Jo

Frankrijk 1964. Komedie van Michel Deville. Met o.a. Eddie Constantine, Françoise Arnoul, Pierre Brasseur, Georges Wilson en Christiane Minazzoli.

Christopher ‘Lucky Jo’ Jowett (Constantine) heeft helemaal niet zo veel geluk, vinden zijn vrienden, met wie hij een bende vormt. Want elke keer als hij meegaat met een klus wordt iemand gearresteerd. Nadat Jowett zelf een tijdje de petoet in moet, willen ze daarom niets meer met hem te maken hebben. En dan worden ze ook nog beschuldigd van een overval en een moord die door een andere bende zijn gepleegd. Prima misdaadfilm, vaak grappig, soms best bruut. Maar dat laatste wordt dan weer gecompenseerd door een glansrol van de charmante cockerspaniël Sécotine.

Laissez tirer les tireurs

Italië​/​​Frankrijk 1964. Komedie van Guy Lefranc. Met o.a. Eddie Constantine, Daphné Dayle, Maria Grazia Spina, Guy Tréjean en Patricia Viterbo.

Een ingenieur steelt het model van een geheim wapen en wordt door zijn medeplichtigen gedood. Een FBI-agent wordt met het onderzoek belast en komt via een foto van een mooie vrouw uit de bezittingen van het slachtoffer op het spoor van een komplot. De onveranderlijkheid van de formule voor Eddie-films blijkt geleidelijk aan fataal voor de spanning, omdat verrassingen zijn uitgesloten en hij nooit tegenstanders van enig formaat krijgt. De humor om de geringe spanning te compenseren wordt al even sleets. Scenario van Michel Lebrun en Gilles M. Dumoulin. Camerawerk van Henry Persin.

Ces dames s'en mêlent

Frankrijk​/​​Italië 1964. Actiefilm van Raoul André. Met o.a. Eddie Constantine, Carla Marlier, Patricia Viterbo, Daniele Vargas en Jany Clair.

Een FBI-agent moet in Parijs een bende oprollen die valse dollars maakt. Zijn tegenstanders maken gebruik van zijn zwak voor vrouwelijk schoon en brengen een reeks misleidende dames in het spel. Een vlot gemaakte Eddie-klucht volgens het overbekende stramien, met een finale waarin de actrices elkaar letterlijk de gunsten van de held bevechten. Scenario van Michel Lebrun. Camerawerk van Claude Lecomte.

Ces Dames S'en Melent

Frankrijk 1964. Thriller van Raoul André. Met o.a. Hubert de Lapparent, Daniele Vargas en Eddie Constantine.

Een FBI-agent moet in Parijs een bende oprollen die valse dollars maakt. Zijn tegenstanders maken gebruik van zijn zwak voor vrouwelijk schoon en brengen een reeks misleidende dames in het spel. Een vlot gemaakte Eddie-klucht volgens het overbekende stramien, met een finale waarin de actrices elkaar letterlijk de gunsten van de held bevechten. Scenario van Michel Lebrun. Camerawerk van Claude Lecomte.

Tela de arena

Spanje​/​​Frankrijk 1963. Actiefilm van José Luis Monter. Met o.a. Eddie Constantine, Elisa Montès, Sylvia Solar, José Nieto en Mayra Rey.

Een Amerikaanse schrijver in Spanje helpt de autoriteiten aldaar om een miljoenenroof te voorkomen. Deze Spaanse Eddie-film wijkt alleen qua locaties af van de gebruikelijke formule. Het element van zelfpersiflage gaat verloren in zeer langdurige en ook niet bar spectaculaire knokscènes. Scenarioschrijver Niels Larsen wist voor die momenten kennelijk niets anders te verzinnen. Fotografie van Michel Kelber.

Rote Lippen soll man küssen

Oostenrijk 1963. Komedie van Franz Antel. Met o.a. Johanna Matz, Peter Weck, Sabine Sesselman, Peter Vogel en Trude Herr.

In dit romantische verhaal met veel muziek wil een Amerikaanse miljonairsdochter een prima ballerina worden en ze gaat daarvoor naar Wenen.

Mignonne A Toi De Faire

Frankrijk 1963. Thriller van Bernard Borderie. Met o.a. Christiane Minazolli, Elga Andersen en Eddie Constantine.

In dit romantische verhaal met veel muziek wil een Amerikaanse miljonairsdochter een prima ballerina worden en ze gaat daarvoor naar Wenen.

Darling Your Turn

1963. Bernard Borderie. Met o.a. Gaia Germani, Henri Cogan en Eddie Constantine.

In dit romantische verhaal met veel muziek wil een Amerikaanse miljonairsdochter een prima ballerina worden en ze gaat daarvoor naar Wenen.

Comment trouvez-vous ma soeur?

Frankrijk 1963. Komedie van Michel Boisrond. Met o.a. France Anglade, Claude Rich, Jacqueline Maillan, Michel Serrault en Dany Robin.

Ongezeglijke scholier probeert zijn zuster aan een jonge leraar te koppelen in de hoop op betere cijfers. Misverstanden met de ouders en diens verhouding met een getrouwde vrouw zijn obstakels v[KA1]o[KA1]or het doel bereikt wordt. Vlot tempo en kleurrijke bijrollen wegen tegen de magere intrige op, al kan de talentloosheid van (de welgevormde) Anglade als de omworven zuster door niets gecompenseerd worden.

As If It Were Raining

1963. Jose Monter. Met o.a. Elisa Montes, Henri Cogan en Eddie Constantine.

Ongezeglijke scholier probeert zijn zuster aan een jonge leraar te koppelen in de hoop op betere cijfers. Misverstanden met de ouders en diens verhouding met een getrouwde vrouw zijn obstakels v[KA1]o[KA1]or het doel bereikt wordt. Vlot tempo en kleurrijke bijrollen wegen tegen de magere intrige op, al kan de talentloosheid van (de welgevormde) Anglade als de omworven zuster door niets gecompenseerd worden.

A toi de faire, mignonne

Frankrijk 1963. Actiefilm van Bernard Borderie. Met o.a. Eddie Constantine, Elga Andersen, Christiane Minazolli, Gaia Germani en Philippe Lemaire.

Lemmy Caution komt de FBI te hulp bij het opsporen van een ontvoerde geleerde. Deze met méér vaart en parodistische humor dan gewoonlijk gemaakte Eddie-film biedt aanstekelijk plezier voor velen.

Les sept péchés capitaux

Frankrijk 1962. Komedie van Sylvain d' Homme, Philippe de Broca, Jacques Demy, Claude Chabrol en Edouard Molinaro. Met o.a. Jean-Pierre Aumont, Claude Brasseur, Jean-Claude Brialy, Jean-Pierre Cassel en Eddie Constantine.

Het nouvelle vague-antwoord op het onder dezelfde titel gemaakte zevenluik van de gearriveerde regisseurs uit de jaren vijftig geeft door het beperkt bestek de beroemde regisseurs, acteurs en schrijvers weinig speelruimte, waardoor het resultaat vlak en nauwelijks onderhoudend is. Een aardige sketch van Godard met Constantine, die zelfs te lui is om op de avances van een starlet in te gaan, en zowaar een uitschieter van Vadim, die een overspelrelatie laat stuk lopen op de verongelijkte hoogmoed van de gelieven ten aanzien van hun huwelijkspartners. Een gaaf klein verhaal dat de barokke ontsporingen van zijn lange films mist.

Les femmes d'abord

Frankrijk 1962. Actiefilm van Raoul André. Met o.a. Eddie Constantine, Christiane Minazolli, Bernadette Lafont, Darío Moreno en Mischa Auer.

Een FBI-agent krijgt opdracht om handel in verdovende middelen op te rollen. Het gebruikelijke Eddie-recept, maar met meer accent op de humor dan in zijn films uit de periode 1950-60. De grappen zijn helaas al te zeer opgelegd. Scenario van Michel Lebrun.

L' Empire de la nuit

Frankrijk 1962. Actiefilm van Pierre Grimblat. Met o.a. Eddie Constantine, Geneviève Grad, Elga Andersen, Harold Nicholas en Guy Bedos.

Een potige Amerikaanse revueschrijver krijgt een opdracht in Parijs en raakt betrokken bij een machtsstrijd tussen nachtclubs. Deze persiflage op de gebruikelijke Eddie-knokfilms heeft een reeks bizarre typeringen en dolle scènes, maar verwaarloost de wetmatigheden van het genre, zodat het resultaat toch een ratjetoe is. De regie is meer vlot dan fantasierijk.

Cléo de 5 à 7

Frankrijk​/​​Italië 1962. Drama van Agnès Varda. Met o.a. Corinne Marchand, Antoine Bourseiller, Michel Legrand, José Luis de Villalonge en Dorothée Blanck.

Ingetogen drama van 'la grand-mère de la nouvelle vague' brengt twee uur uit het leven van de jonge zangeres Cléo (Marchand) in beeld. Terwijl ze wacht op de uitslag van een kankeronderzoek, zwerft ze door de straten van Parijs. Ze bezoekt haar geliefde, die haar eventuele ziekte niet onder ogen wil zien, koopt een hoed, raadpleegt een waarzegster en ontmoet een soldaat met verlof. Cléo de 5 à 7 betekende de doorbraak van Varda. Let op de gastrollen van Jean-Luc Godard, Eddie Constantine en Anna Karina in het zwart-wit slapstickfilmpje dat Cléo weer wat opvrolijkt.

Ça va être ta fête

Frankrijk 1961. Actiefilm van Pierre Montazel. Met o.a. Eddie Constantine, Barbara Laage, Stephan Schnabel, Claude Cerval en Saro Urzì.

Eddie moet in Lissabon een dubbelspion uitschakelen, maar is door zijn opdrachtgevers onvoldoende ingelicht, zodat hij voor onverwachte complicaties komt te staan. Een standaard Eddie-film waaraan geen touw valt vast te knopen, maar waarin de te verwachten harde klappen vallen.

Une Grosse tête

Frankrijk 1961. Actiefilm van Claude de Givray. Met o.a. Eddie Constantine, Alexandra Stewart, Georges Poujouly, Pierre Étaix en Liliane David.

Een verstokte vrijgezel transformeert met een jonge skelter-kampioen een noodlijdend sportvliegveld tot skelter-circuit. Plannen dreigen door rivalen te worden gesaboteerd, terwijl de terugkeer van een ex-geliefde de vriendschap verstoort. Ongewone variant op de Eddie-formule en daarom interessant, maar komt als film-op-zich niet boven de onderhoudende middelmaat uit.

Mani in alto

Italië​/​​Frankrijk 1961. Actiefilm van Giorgio Bianchi. Met o.a. Eddie Constantine, Renato Rascel, Dorian Gray, Fabienne Dali en Pierre Grasset.

Eddie moet een handel in drugs oprollen, waarbij de assistentie van een Italiaanse collega de zaak in het honderd dreigt te doen lopen. De introductie van de komiek is een variant op de standaardformule. De film is over het geheel nogal sloom uitgevallen.

Lemmy pour les dames

Frankrijk 1961. Actiefilm van Bernard Borderie. Met o.a. Eddie Constantine, Françoise Brion, Yvonne Monlaur, Claudine Coster en Guy Delorme.

Lemmy Caution ontmoet tijdens zijn vakantie vier aantrekkelijke dames, van wie er één vermoord wordt in een spionagekomplot. De gebruikelijke Lemmy-toestand, met een minder vette knipoog en meer echte ironie dan gewoonlijk. Videotitel: LEMMY WAAGT HET EROP.

Destination Fury

1961. Giorgio Bianchi. Met o.a. Dorian Gray, Renato Rascel en Eddie Constantine.

Lemmy Caution ontmoet tijdens zijn vakantie vier aantrekkelijke dames, van wie er één vermoord wordt in een spionagekomplot. De gebruikelijke Lemmy-toestand, met een minder vette knipoog en meer echte ironie dan gewoonlijk. Videotitel: LEMMY WAAGT HET EROP.

Cause toujours, mon lapin

Frankrijk 1961. Thriller van Guy Lefranc. Met o.a. Eddie Constantine, Renée Cosima, François Chaumette, Claudine Coster en Marielle Gozzi.

Een man, die door een valse getuigenverklaring van moord is beschuldigd, onsnapt uit de gevangenis en wil de ware daders opsporen. De enige getuige is een klein meisje dat hij onder zijn hoede neemt, terwijl hij een bende handelaars in verdovende middelen onschadelijk maakt. Deze Eddie-film, die boven het gemiddelde ligt, krijgt door de zorg voor het kind een ander reliëf. De spectaculaire achtervolging in een bananendepot is zeer geslaagd.

Me faire ça à moi

Frankrijk 1960. Actiefilm van Pierre Grimblat. Met o.a. Eddie Constantine, Bernadette Lafont, Rita Cadillac en Henri Cogan.

Eddie moet een in een sigaret verstopte microfilm van Marokko naar Marseille brengen, maar krijgt onderweg tegenwerking van spionnen. Zij brengen een mooie vrouw op zijn pad, die zich al spoedig tot zijn zijde bekeert. Het scenario volgens vaststaand recept kreeg een verfilming in vlot tempo door een debutant die ook aan de fotografische kwaliteit zorgvuldige aandacht geeft. De ironische rol van Lafont past beter in deze toon dan die van Eddies gebruikelijke stoeipoezen.

Comment qu'elle est

Frankrijk 1960. Actiefilm van Bernard Borderie. Met o.a. Eddie Constantine, Françoise Brion, Françoise Prévost, André Luguet en Alfred Ad.

Lemmy Caution moet de Franse geheime dienst bijstaan in een smokkelzaak, maar komt door zijn eigenzinnige aanpak steeds in conflict met zijn superieuren. Niettemin weet hij met vrouwelijke assistentie een spionage complot te ontmaskeren. De terugkeer van Eddie als de held van Peter Cheney betekent een vooruitgang op de reeks eerdere knokfilms, ook dankzij de ironische dialoog en goede rolbezetting. Videotitel: MOORD AAN DE LOPENDE BAND.

Bomben auf Monte Carlo

Duitsland 1960. Komedie van Georg Jacoby. Met o.a. Eddie Constantine, Marion Michael, Gunther Philipp, Gunnar Möller en Barbara Laage.

Wel een heel droevige nieuwe versie van de Albers- Rühmann-klucht uit 1931.

Treasure of San Teresa

Duitsland​/​​Verenigd Koninkrijk 1959. Actiefilm van Alvin Rakoff. Met o.a. Dawn Addams, Nadine Tallier en Eddie Constantine.

Wel een heel droevige nieuwe versie van de Albers- Rühmann-klucht uit 1931.

The Treasure of San Teresa

Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk​/​​Duitsland 1959. Misdaad van Alvin Rakoff. Met o.a. Christopher Lee, Eddie Constantine, Dawn Addams, Nadine Tallier en Marius Goring.

Een Duitse generaalsdochter, aan lager wal geraakt als call girl, maakt aanspraak op een juwelenerfenis, die de criminelen uit haar milieu haar afhandig proberen te maken. Een OSS-agent komt haar te hulp en redt haar ook nog uit het leven. Deze internationale Eddie-film heeft een wat degelijker uitgewerkt scenario dan gewoonlijk, maar de gebruikelijke pikante toespelingen en ironisch aangedikte knokpartijen doen in deze context nogal misplaatst aan. Ondanks bekwame fotografie middelmatig uitgevallen.

S.O.S. Pacific

Verenigd Koninkrijk 1959. Drama van Guy Green. Met o.a. Richard Attenborough, Eddie Constantine, Pier Angeli, Eva Bartok en Jean Anderson.

Een vliegtuig met passagiers van divers pluimage crashlandt in de wateren voor een eilandje in de Stille Oceaan. Het is erg moeilijk om het eilandje te bereiken vanwege onderlinge problemen en externe gevaren, maar eenmaal op het mysterieus verlaten eiland aangekomen blijken de vorige barricades nietige hobbeltjes vergeleken bij wat komen gaat. S.O.S. Pacific is een voorloper van de rampenfilms die in de jaren zeventig zo populair waren. Gelukkig ligt de nadruk op psychologische ontwikkeling, zodat de goede acteurs (vooral Attenborough) uit de verf kunnen komen.

Du rififi chez les femmes

Frankrijk 1959. Misdaad van Alex Joffé. Met o.a. Nadja Tiller, Robert Hossein, Sylvia Montfort, Roger Hanin en Françoise Rosay.

Concurrerende gangsterbendes, waarin vrouwelijke nachtclubexploitanten een dominerende rol spelen, begraven de strijdbijl voor een gezamenlijke bankroof. Onderlinge tegenwerking en bedrog worden uiteindelijk iedereen noodlottig. Een sfeervol gefotografeerde en uitstekend geacteerde variant op Dassins succesfilm - opnieuw gefilmd naar de roman van Auguste le Breton - met een gedetailleerde en geraffineerde inbraak. De gastrol van Constantine is een onnodige en overbodige commerciële garantie.

Passport To Shame

Verenigd Koninkrijk 1958. Misdaad van Alvin Rakoff. Met o.a. Odile Versios, Diana Dors, Herbert Lom, Eddie Constantine en Brenda De Banzie.

Een jonge vrouw die naar Londen gelokt is wordt uit handen van pooiers gered door de taxichauffeur, met wie ze getrouwd is om het Engelse staatsburgerschap te krijgen. Jammer van de vaak belachelijk slechte dialogen, want Dors is verbazingwekkend goed en de regie durft stylistische risico's te nemen. Ook bekend als ROOM 43.

Le Grand bluff

Frankrijk 1957. Avonturenfilm van Patrice Dally. Met o.a. Eddie Constantine, Dominique Wilms, Mireille Granelli, Moustache en Bernard Dhéran.

Een berooide gokker wijkt van Amerika uit naar Frankrijk, waar hij zich als een gefortuneerd man met connecties voordoet, zodat alle deuren voor hem opengaan en niet alleen hijzelf maar ook alle anderen er wel bij varen. Gangsters die op zijn veronderstelde rijkdom afkomen, weet hij ook uit te schakelen. Door geestig uitgewerkt scenario (van Louis Martin en de regisseur) komt deze Eddie-film boven de middelmaat, waarbij de komedie-elementen meer aandacht krijgen dan de knokscènes. Het camerawerk is van Armand Thirard.

Incognito

Frankrijk 1957. Actiefilm van Patrice Dally. Met o.a. Eddie Constantine, Danik Pattison, Gaby André, Tilda Thamar en Darío Moreno.

Een Amerikaan die tijdens WO II geheim agent in Frankrijk was, keert daar terug als consul. In werkelijkheid werkt hij voor de FBI en moet hij de organisatie oprollen die valse dollars fabriceert. Een Eddie-film volgens het bekende recept, met een iets beter en geestiger scenario dan gewoonlijk en een redelijk vlotte regie. Gedateerd, maar genietbaarder dan veel latere films van Constantine.

Ces dames préfèrent le mambo

Frankrijk 1957. Drama van Bernard Borderie. Met o.a. Lino Ventura, Eddie Constantine, Lise Bourdin, Jacques Castelot en Pascale Roberts.

Goedgemutst politiedrama waarin Eddie Constantine zich ontpopt als een joviale avonturier nadat hij is ontslagen uit de Amerikaanse marine vanwege drugsgebruik. In de Golf van Mexico wordt hij aangenomen als kapitein om toeristen rond te varen. Maar Eddie vermoedt dat er meer speelt wanneer de boot wordt bevolkt door heren met pistolen en bijpassende galgentronies. Terwijl Eddie wordt vermaakt door een schare schaars geklede dames ontdekt hij de ware toedracht van de bootreis. Met muziek van Aznavour.

Ces dames prèferent le mambo

Frankrijk 1957. Misdaad van Bernard Borderie. Met o.a. Eddie Constantine, Lise Bourdin, Pascale Roberts, Véronique Zuber en Jacques Castelot.

Een kapitein die wegens drugsgebruik uit dienst werd ontslagen, is nu een zwervende avonturier die zich ophoudt in een sjieke jachthaven, waar hij een paspoort probeert te bemachtigen. Hij ontpopt zich als Lemmy Caution die zo een smokkelkomplot probeert op te rollen. Deze met veel geld gemaakte, maar ook nogal voorspelbare 'Eddie-film' heeft een opvallend slechte bijrol van Ventura als de krachtpatsende gangsterhulp. Van het muzikale vermaak die de titel en de medewerking van Aznavour op de geluidsband beloven, komt weinig terecht.

Les Truands

Frankrijk 1956. Komedie van Carlo Rim. Met o.a. Junie Astor, Lucien Baroux, Eddie Constantine, Robert Dalban en Héléna Manson.

De 101-jarige voorzitter van een gangstervakbond zoekt uit vele kandidaten een waardige opvolger, nadat die eerst enkele proeven van bekwaamheid hebben moeten afleggen. Deze satirische gangsterkomedie in episoden, met te vaak valse humor zonder meer, is slechts bij vlagen écht geestig.

L' Homme et l'enfant

Italië​/​​Frankrijk 1956. Misdaad van Raoul André. Met o.a. Eddie Constantine, Juliette Gréco, Folco Lulli, Grégoire Aslain en Michèle Philippe.

Een Amerikaanse oud-strijder is directeur van een Franse cosmetica-fabriek. Na de ontvoering van zijn pleegdochtertje ontdekt hij, dat met zijn parfum verdovende middelen worden meegesmokkeld en komt hij ook nog een handel in blanke slavinnen op het spoor. Deze Eddie-film begint serieuzer dan gewoonlijk en geeft hem vaderliefde als de voornaamste motivatie, maar komt al gauw uit bij de standaardformule vol knokpartijen. Als zodanig iets onderhoudender dan gemiddeld, al toont Gréco weinig animo als femme fatale.

Folies Bergère

Frankrijk 1956. Musical van Henri Decoin. Met o.a. Zizi Jeanmaire, Eddie Constantine, Nadia Gray, Yves Robert en Pierre Mondy.

Amerikaanse G.I. met verlof bezoekt Folies Bergère en wordt verliefd op danseres. Hij besluit vroegere Broadwaycarrière in Parijs voort te zetten, maar zowel loopbaan als liefde ontmoet obstakels, rivaliteit en intriges. Beroemde revue is uitgangspunt voor musical naar Hollywoodvoorbeeld, maar muziek en chroreografie zijn middelmatig en vormgeving houterig. Constantine is geen Gene Kelly, maar mag af en toe ook knokken. Talenten van Jeanmaire verdienden betere film.

Vous pigez

Frankrijk​/​​Italië 1955. Actiefilm van Pierre Chevalier. Met o.a. Eddie Constantine, Maria Frau, François Perrot, Yorick Royan en Michel Etcheverry.

Lemmy Caution komt in Italië een professor te hulp op wiens uitvinding een gangsterbende het heeft voorzien. Behalve dat hij de zaak tot klaarheid weet te brengen, adopteert hij ook nog een klein weesmeisje. Het scenario is beter en met meer humor uitgewerkt dan veel latere Constantine-avonturen, maar de regie blijft matig.

Silenzio ... si spara!

Italië​/​​Frankrijk 1955. Misdaad van John Berry. Met o.a. Eddie Constantine, May Britt en Lila Rocco.

Een vrolijke film over boeven die elkaar bedriegen, oplichten, bezwendelen en bejatten. Een slimme, niets ontziende oplichter wordt er door de baas van een smokkelaarsbende op uitgestuurd om uit te zoeken wie er achter de wapendiefstal zit die zo schitterend bedacht en perfect uitgevoerd werd.

Je suis un sentimental

Italië​/​​Frankrijk 1955. Actiefilm van John Berry. Met o.a. Eddie Constantine, Bella Darvi, Walter Chiari, Cosetta Greco en Olivier Hussenot.

Een journalist wordt door zijn hoofdredacteur te hulp geroepen om de moord op diens minnares op te lossen. Een van de aardiger Eddie-films, zowel door de vaardige regie als door het niet al te gezocht scenario - waardoor het gebrek aan echte vondsten en fantasie niet storen - maar de ironie en de knokpartijen zijn volgens standaardrecept, evenals de uitdagende dames. Het scenario is geschreven door Lee Gold, Tamar Hovey en John Berry. Het camerawerk is van Jacques Lemare.

Headlines Of Destruction

1955. John Berry. Met o.a. Bella Darvi, Paul Frankeur en Eddie Constantine.

Een journalist wordt door zijn hoofdredacteur te hulp geroepen om de moord op diens minnares op te lossen. Een van de aardiger Eddie-films, zowel door de vaardige regie als door het niet al te gezocht scenario - waardoor het gebrek aan echte vondsten en fantasie niet storen - maar de ironie en de knokpartijen zijn volgens standaardrecept, evenals de uitdagende dames. Het scenario is geschreven door Lee Gold, Tamar Hovey en John Berry. Het camerawerk is van Jacques Lemare.

Ça va barder

Frankrijk 1954. Avonturenfilm van John Berry. Met o.a. Eddie Constantine, May Britt, Jean Danet, Jean Carmet en Monique Van Vooren.

Avonturier moet van reder wapensmokkel ophelderen, maar de opdrachtgever blijkt zelf de smokkelaar te zijn en wil hem uit de weg ruimen. Vroege Eddie-film is met meer zorgvuldigheid en vaart gemaakt dan veel latere. Verhaal laat zich nauwelijks volgen en is alleen alibi voor knokpartijen en ontmoetingen met mooie dames.

Votre dévoué Blake

Frankrijk 1954. Actiefilm van Jean Laviron. Met o.a. Eddie Constantine, Danielle Godet, Colette Déréal, Gil Delamaire en Robert Hirsch.

Een Amerikaanse piloot helpt mee de onschuld te bewijzen van een filmster die van moord op een collega wordt beschuldigd. Een Peter Cheney-verfilming volgens het gebruikelijke Constantine- stramien, met parodistische overdrijving, meer vlot dan dynamisch gefilmd.

Les Femmes s'en balancent

Frankrijk 1953. Actiefilm van Bernard Borderie. Met o.a. Eddie Constantine, Nadia Gray, Dominique Willms, Jacques Castelot en Robert Berri.

Lemmy Caution zoekt de herkomst van valse dollar-fabricage uit en ontmaskert een verleidelijke weduwe als de dader. Deze gangbare Eddie-film is met meer dynamiek dan vaart gemaakt, maar houdt zijn parodistische toon zonder al te veel nadrukkelijkheid vol. Videotitel: LEMMY STAAT OP SCHERP.

Cet homme est dangereux

Frankrijk 1953. Mysterie van Jean Sacha. Met o.a. Eddie Constantine, Colette Déréal, Grégoire Aslain, Claude Borelli en Jacqueline Pierreux.

Geheim-agent Lemmy Caution heeft lucht gekregen van een komplot om een miljonairsdochter te ontvoeren en infiltreert in de gangsterbende, die echter achter zijn ware identiteit komt. Deze vroege 'Eddie-film' heeft de gebruikelijke knokscènes en meer ironie in het scenario dan gewoonlijk, maar de regie is nogal ondermaats, al blijft de vaart erin.

Avanzi di galera

Frankrijk​/​​Italië 1953. Drama van Vittorio Cottafavi. Met o.a. Richard Basehart, Walter Chiari, Eddie Constantine, Valentina Cortese en Flora Lillo.

Een drietal gangsters komt uit de gevangenis en wordt in een poging om een nieuw leven op te bouwen geconfronteerd met oude schulden, rivalen en vooroordelen, hetgeen resulteert in een tragische afloop. Een onderhoudende combinatie van sociaal drama en gangstermelodramatiek met een sterke bezetting. In een dramatische rol valt Constantine als acteur overigens door de mand.

La Môme vert-de-gris

Frankrijk 1952. Avonturenfilm van Bernard Borderie. Met o.a. Eddie Constantine, Dominique Wilms, Howard Vernon, Jean-Marc Tennberg en Darío Moreno.

Geheim agent Lemmy Caution wordt naar Casablanca gestuurd om een verdwenen goudvoorraad op te sporen. Een geraffineerde nachtclubzangeres weet hem van zijn doel af te houden, maar kiest uiteindelijk zijn zijde tegen de gangsters. De eerste film met Constantine als de romanheld van Peter Cheney komt door alle ontwikkelingen in het genre sindsdien in de actie-scènes weinig pittig over, maar er is meer aandacht aan humor dan in de meeste volgende films.

La Mome Vert-de-gris

Frankrijk 1952. Thriller van Bernard Borderie. Met o.a. Darío Moreno, Jean-Marc Tennberg en Eddie Constantine.

Geheim agent Lemmy Caution wordt naar Casablanca gestuurd om een verdwenen goudvoorraad op te sporen. Een geraffineerde nachtclubzangeres weet hem van zijn doel af te houden, maar kiest uiteindelijk zijn zijde tegen de gangsters. De eerste film met Constantine als de romanheld van Peter Cheney komt door alle ontwikkelingen in het genre sindsdien in de actie-scènes weinig pittig over, maar er is meer aandacht aan humor dan in de meeste volgende films.