Sandra da Fonseca: productie.
Er zijn 3 films gevonden.

Un petit frère

2022 | Drama

Frankrijk 2022. Drama van Léonor Serraille. Met o.a. Annabelle Lengronne, Stéphane Bak en Jean-Christophe Folly.

Alleenstaande moeder Rose (Lengronne, onsympathiek maar sterk) gaat met twee van haar vier zoons eind jaren tachtig van Abidjan (Ivoorkust) naar Parijs om een nieuw leven op te bouwen. Maar dat blijkt geen eenvoudige opgave, zeker niet voor de wispelturige en vaak (noodgedwongen?) opportunistische Rose. Die sleept haar tienerzoons Jean en Ernest van relatie naar relatie en van stad naar stad. Onverbiddelijk drama over moederschap, je plek vinden en de ketenen van de liefde dat zich afspeelt over een periode van ruim twintig jaar. Geschreven en geregisseerd door Serraille, die zelf wit is, maar moeder van twee kinderen van een zwarte vader.

Jeune femme

2017 | Drama

Frankrijk 2017. Drama van Léonor Serraille. Met o.a. Laetitia Dosch, Souleymane Seye Ndiaye, Grégoire Monsaingeon, Jean-Christophe Folly en Nathalie Richard.

Coming-of-ageverhaal over de 31-jarige Paula, wier leven dreigt te ontsporen nadat haar oudere minnaar het na tien jaar uitmaakt. Debuutfilm van Serraille, waarin ze laat zien dat het voor de verwende en drammerige Paula niet eenvoudig is om zich aan te passen aan de nieuwe situatie. Dat deze jonge vrouw geen gemakkelijk personage is om je mee te identificeren, werkt wonderwel in deze fijn schurende film. Want hoewel haar kinderlijke en egocentrische gedrag aanvankelijk irriteert, leef je uiteindelijk toch met haar mee. In 2017 uitgeroepen tot beste debuutfilm op het filmfestival van Cannes.

As I Open My Eyes

2015 | Drama

Tunesië​/​​Frankrijk​/​​België​/​​Verenigde Arabische Emiraten 2015. Drama van Leyla Bouzid. Met o.a. Baya Medhaffer, Ghalia Benali, Montassar Ayari en Lassaad Jamoussi.

Tunis, zomer 2010, een half jaar voor het uitbreken van de Jasmijnrevolutie. De jongvolwassen Farah (Medhaffer) is zangeres in een rockbandje dat protestliederen zingt, tot wanhoop van haar bezorgde moeder. Die ziet liever dat haar dochter medicijnen gaat studeren. Een coming of age-parabel over het oude en nieuwe Tunesië, verteld vanuit vrouwelijk perspectief. Meer dan prima debuut met veel levendige en melancholische muziek én een belangrijke film voor een piepjonge democratie die z'n filmcultuur (her)uitvindt. Maar ook een beetje gezwollen in z'n dramatiek.