Jacques Demy (1931-1990): regie, cast en scenario.
Er zijn 16 films gevonden.

La naissance du jour

1991 | Drama

Frankrijk 1991. Drama van Jacques Demy. Met o.a. Jean Sorel, Danielle Delorme en Dominique Sanda.

Deze film is gebaseerd op de gelijknamige roman van Colette, die zij op haar levensavond in La Treille Muscate schreef, waar ook de film is gedraaid. Het betreft vrouwen, die allemaal op rijpere leeftijd een probleem hebben: zij zijn niet meer aantrekkelijk voor mannen. Daar moeten ze niet over in zitten, want de wereld heeft - net zoals het ochtendgloren - nog veel meer te bieden dan alleen maar 'kerels'.

Trois places pour le 26

1988 | Musical, Komedie, Biografie, Muziek

Frankrijk 1988. Musical van Jacques Demy. Met o.a. Yves Montand, Mathilda May, Françoise Fabian, Patrick Fierry en Catriona Macoll.

'Ivo, monta!' riep mevrouw Livi als het tijd was dat haar zoontje Ivo van de straat kwam. Dat werd al snel Yves Montand toen de boerenfamilie het fascistische Italië de rug toekeerde en neerstreek in Marseilles. De goudomrande quasi biografie Trois places pour le 26 laat zien hoe de geboren Italiaan uitgroeide tot Frankrijks meest geliefde acteur/chansonnier. In 1988, het productiejaar van de film, was Yves Montand al 67 maar desondanks wist de viriele man (zijn toen 28-jarige vriendin schonk hem in hetzelfde jaar een kind) de hoofdrol uitstekend te vervullen. We beginnen in Marseilles waar Montand na jaren afwezigheid de planken opgaat. Terwijl hij een persoonlijke show voorbereidt overdenkt hij zijn rijke leven waarin de hunkering naar jeugdliefde Mylène (Françoise Fabian) een belangrijke rol speelt. Echtgenote Simone Signoret en minnaressen Edith Piaf en Marilyn Monroe passeren ook de revue. Regisseur Demy maakte er een opgewekte film van met af en toe een liedje en een dansje.

Parking

1985 | Drama, Musical

Frankrijk 1985. Drama van Jacques Demy. Met o.a. Francis Huster, Laurent Malet, Keiko Ito, Gérard Klein en Marie-France Pisier.

Een vrije bewerking van Orpheus waarin Orpheus een popster is. Eurydice pleegt zelfmoord met een overdosis heroïne. Het had een meesterwerk kunnen worden, ware het niet dat Michel Legrand ongeïnspireerd was bij het schrijven van de muziek en dat Francis Huster van zingen totaal geen kaas heeft gegeten. Blijven nog de mooie plaatjes, zoals die van de hel.

Une chambre en ville

1982 | Drama, Musical

Frankrijk​/​​Italië 1982. Drama van Jacques Demy. Met o.a. Dominique Sanda, Danielle Darrieux, Richard Berry, Michel Piccoli en Fabienne Guyon.

In het Nantes van 1955 wordt stakende arbeider François halsoverkop verliefd op Edith, een zich in louter een bontmantel prostituerende aristocratendochter. De amour fou zet een meervoudige tragedie in gang. Dit geheel gezongen drama is het verlate, donkere contrastuk tot de kleurige sprookjes waarmee Franse bioscoopbezoekers Demy tot dan toe associeerden. Terwijl de film flopte, ontstond een verhitte discussie over de kloof tussen verondersteld elitaire cinema en de zogenaamde 'publieksfilm'. Demy verwerkte heel wat jeugdherinneringen en cinefiele knipogen in zijn verhaal. Tevens met Michel Piccoli. Met Nederlandse ondertiteling.

Lady Oscar

1978 | Komedie, Historische film, Romantiek

Frankrijk​/​​Japan 1978. Komedie van Jacques Demy. Met o.a. Catriona MacColl, Barry Stokes, Christina Böhm, Jonas Bergström en Terence Budd.

De zoveelste dochter van een 18de-eeuwse Fransman zonder stamhouder wordt als man opgevoed en brengt het als 'Oscar' tot lijfwacht van Koningin Marie-Antoinette. In de jaren vóór de revolutie wordt ze hierdoor steeds heen en weer geslingerd tussen met elkaar overhoop liggende klassen en seksuele identiteiten. De stijlvolle aanpak en de afwisselend ironische en gevoelige spelregie behoeden de film voor ANGÉLIQUE-kitsch, ondanks de curieuze productie-opzet: een Japanse productie - naar een Japans stripverhaal -met overwegend Britse acteurs, maar authentieke Franse locaties. Het scenario is van de regisseur en Patricia L. Knop naar de roman Rose of Versailles van Riyoko Okeda. Het camerawerk is van Jean Penzer.

L' Evénément le plus important depuis que l'homme a marché sur la lune

1973 |

Frankrijk​/​​Italië 1973. Jacques Demy. Met o.a. Catherine Deneuve, Micheline Presle, Marcello Mastroianni, Marisa Pavan en Raymond Gérôme.

Rijleraar is getrouwd met kapster en krijgt opeens klachten die na doktersconsult zwangerschapssymptomen blijken te zijn. Hij wordt studieobject voor medische wetenschap en reclame-object voor prenatale industrie tot op moment van bevalling het alleen hysterische schijnzwangerschap blijkt. Gegeven is voor meer films gebruikt en dient vooral als aanleiding voor kleurrijke reacties van buurtbewoners en satire op gretige publiciteit, maar door triviale voorspelbaarheid blijven ook die elementen wat slap. Film lijkt op musical waaruit alle muzikale elementen zijn verwijderd.

The Pied Piper

1972 | Familiefilm, Fantasy

Verenigd Koninkrijk 1972. Familiefilm van Jacques Demy. Met o.a. Donovan, Donald Pleasence, Jack Wild, Diana Dors en John Hurt.

Huiveringwekkend verhaal over de fluitspeler, die een verdorven gehucht van ratten bevrijdt. Hoewel de film oorspronkelijk was bedoeld voor kinderen, zette regisseur Demy een grimmig beeld van de middeleeuwen neer, waardoor hij voor kinderen minder geschikt is.

Peau d'âne

1970 | Fantasy, Jeugdfilm, Musical, Familiefilm, Romantiek

Frankrijk 1970. Fantasy van Jacques Demy. Met o.a. Catherine Deneuve, Jean Marais, Jacques Perrin, Micheline Presle en Delphine Seyrig.

Wanneer in het Blauwe Koninkrijk de beeldschone koningin sterft, zweert de koning (Marais) dat hij niet met iemand zal trouwen die minder knap is; de enige die in aanmerking komt is zijn dochter. Peau d'âne (Ezelsvel) is een van de minder bekende sprookjes van Charles Perrault, de 17de-eeuwse auteur van 'Sprookjes van moeder de gans'. Regisseur Demy (Les parapluies de Cherbourg) maakte binnen de nouvelle vague films vol verbeelding en spektakel. Zijn Peau d'âne werd een fraaie en bontgekleurde sprookjesmusical, met een dubbelrol voor een zingende Deneuve als koningin én haar dochter.

Borsalino

1970 | Misdaad, Thriller

Frankrijk​/​​Italië 1970. Misdaad van Jacques Deray en Jacques Demy. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Alain Delon, Cathérine Rouvel, Michel Bouquet en Françoise Christophe.

Delon komt in 1930 in Marseille op vrije voeten na een straf van zes maanden. De jonge, op macht beluste gangster stelt tot zijn ontzetting vast dat zijn vriendinnetje ondertussen warmte en genegenheid is gaan zoeken bij Belmondo. Hij wil de kerel mores leren. Vermakelijke gangsterfilm met leuke momenten en een goede sfeertekening. De maker heeft duidelijk gekeken naar Amerikaanse voorbeelden, maar hij heeft zijn film niet de spontaniteit kunnen geven die we kennen uit de Cagney-, Raft- of Bogart-films. Het scenario is van Deray, Jean-Claude Carrière, Claude Sautet en Jean Cau. Jean-Jacques Tarbès stond in voor de fotografie. Gevolgd door BORSALINO & CO.

The Model Shop

1969 | Drama

Frankrijk​/​​Verenigde Staten 1969. Drama van Jacques Demy. Met o.a. Gary Lockwood, Anouk Aimée, Alexandra Hay, Carole Cole en Severn Darden.

Vierentwintig uur in het leven van een gedesillusioneerde jonge architect (Lockwood) en zijn verhouding met een in de steek gelaten fotomodel (Aimée). Regisseur Demy heeft een goed oog voor de betreffende locaties, Los Angeles, maar de algehele benadering van de plot is ambivalent.

Les demoiselles de Rochefort

1967 | Musical, Komedie

Frankrijk 1967. Musical van Jacques Demy en Agnès Varda. Met o.a. Catherine Deneuve, Françoise Dorléac, Danielle Darrieux, George Chakiris en Gene Kelly.

Swingende lofzang op Hollywood-musicals. Deneuve en haar real life zus Françoise Dorléac zijn een tweeling in Rochefort-aan-zee, die verlangen naar het grotestadsleven. De meiden en hun caféhoudende moeder lopen hun voorbestemde liefdes tijdens de jaarmarkt steeds mis, maar de onvermijdelijke ontmoetingen blijven niet uit. Demy verwijst veelvuldig naar Hollywood-musicals als West Side Story, An American in Paris en Gentlemen Prefer Blondes, maar de vindingrijke vormgeving en de voorbijdansende Michel Piccoli en Jacques Perrin laten er geen twijfel over bestaan: dit is een Franse productie. Muziek: Michel Legrand.

Les parapluies de Cherbourg

1964 | Musical, Romantiek, Familiefilm, Drama

Frankrijk​/​​Duitsland 1964. Musical van Jacques Demy. Met o.a. Catherine Deneuve, Nino Castelnuovo, Marc Michel, Anne Vernon en Ellen Farner.

Geneviève (Deneuve) is verliefd op de eenvoudige garagehouder Guy (Castelnuovo). Maar de rijke Roland Cassard (Michel) heeft weer een oogje op Geneviève. Als Guy in dienst moet zal ze hem twee jaar niet zien. En blijkt ze zwanger. Musicalliefhebber Demy deed met zijn derde speelfilm een stijlvaste poging om het genre in Frankrijk nieuwe impulsen te geven. In zijn subtiel vormgegeven 'film en chanté' worden alle dialogen gezongen. Michel Legrand componeerde de score, inclusief de 'recitatieven'. Les parapluies de Cherbourg lanceerde de carrière van Deneuve, werd genomineerd voor vier Oscars en won de Gouden Palm.

La nouvelle vague par elle-même

1964 | Documentaire

Frankrijk 1964. Documentaire van Robert Valey. Met o.a. Claude Chabrol, Jacques Demy, Georges Franju, Jean-Luc Godard en Henri Langlois.

In 1964 maakte regisseur/scenarioschrijver Valey een balans van de nouvelle vague op, vijf jaar na de geboorte, op het moment dat de grote namen, die deze stroming hadden voortgebracht, hun eerste commerciële flops hadden en door de kritiek waren neergesabeld. Valey laat de scheppers van de nieuwe golf aan het woord komen, die in 1962 zijn hoogtepunt beleefde. Ze praten honderduit over hun eerste film, hoe deze tot stand kwam, de moeilijkheden die ze ondervonden, enz. enz. Tevens toont Valey een beeld van het filmfestival van Cannes in 1959 waar de term nouvelle vague ontstond. Een hoop hoogdravend gelul, dat de gewone filmliefhebber siberisch laat. Hooguit interessant voor filmstudenten en -historici. Het commentaar wordt ingesproken door François Maistre. Het camerawerk is van Jean Isnard. In 1995 werd deze documentaire bewerkt door Janine Bazin en André Labarthe tot een film van een uur met nieuw commentaar van Jean-Claude Dauphin.

La Baie des Anges

1963 | Romantisch drama

Frankrijk 1963. Romantisch drama van Jacques Demy. Met o.a. Jeanne Moreau, Claude Mann, Paul Guers, Henri Nassiet en André Certes.

De jonge bankemployé Jean (Mann) hoort hoe collega Caron (Guers) diens magere salaris aanvult in het casino. Dat lijkt Jean ook wel wat. En inderdaad: na een uurtje roulette heeft hij al een half jaarsalaris bij elkaar verdiend. Hij reist af naar Nice, begint daar de dure casino's te bezoeken en ontmoet daar de mooie, intrigerende Jackie (Moreau), die ook wel van een gokje houdt. De hoogblonde Moreau laat het prachtig uit de klauwen lopen, in stemmig zwart-wit, met mooie muziek van Michel Legrand op de achtergrond.

Les sept péchés capitaux

1962 | Komedie

Frankrijk 1962. Komedie van Sylvain d' Homme, Philippe de Broca, Jacques Demy, Claude Chabrol en Edouard Molinaro. Met o.a. Jean-Pierre Aumont, Claude Brasseur, Jean-Claude Brialy, Jean-Pierre Cassel en Eddie Constantine.

Het nouvelle vague-antwoord op het onder dezelfde titel gemaakte zevenluik van de gearriveerde regisseurs uit de jaren vijftig geeft door het beperkt bestek de beroemde regisseurs, acteurs en schrijvers weinig speelruimte, waardoor het resultaat vlak en nauwelijks onderhoudend is. Een aardige sketch van Godard met Constantine, die zelfs te lui is om op de avances van een starlet in te gaan, en zowaar een uitschieter van Vadim, die een overspelrelatie laat stuk lopen op de verongelijkte hoogmoed van de gelieven ten aanzien van hun huwelijkspartners. Een gaaf klein verhaal dat de barokke ontsporingen van zijn lange films mist.

Lola

1961 | Romantiek, Drama

Frankrijk​/​​Italië 1961. Romantiek van Jacques Demy. Met o.a. Anouk Aimée, Marc Michel, Elina Labourdette, Jacques Harden en Margo Lion.

De toevalspoëzie regeert in dit cinemirakel dat, ongelooflijk maar waar, de debuutregie was van Demy (1931-1990). Cécile, alleenstaande moeder van een zevenjarig jongetje, werkt als animeermeisje Lola. Mannen stappen haar leven binnen, en er ook weer uit. Diverse vrouwenfiguren lijken Cécile/Lola in verschillende levensfases te verpersoonlijken. Raoul Coutard fotografeerde de jongensdroom Aimée in een tijdloos Nantes; met hun zwart-witte cinematover vervolmaken de havenstadbeelden de superieur speelse regie. Demy droeg zijn sprookje op aan meester Max Ophüls. Restauratie 2012 op basis van een teruggevonden BFI-kopie.