Maurice Mons

Maigret : Meurtres dans un jardin potager

Frankrijk​/​​België 1999. Misdaad van Edwin Baily. Met o.a. Bruno Cremer, Geneviève Fontanel, Michèle Simonnet, Rémy Kirch en Christophe Kourotchkine.

Les braconniers de Belledombre

Frankrijk 1997. Drama van Philippe Triboit. Met o.a. Niels Dubost, Benjamin Rataud, Erwan Creignou, Christophe Rault en Agathe De la Boulaye.

Une seconde naissance

Frankrijk​/​​België 1994. Drama van Dominique Tabuteau. Met o.a. Alison Hornus, Thierry Belnet, Laetitia Legrix, Bernard Larmande en Steve Kalfa.

Bij een tien maanden oude baby wordt een ernstige leveraandoening vastgesteld. Als niet snel een donor gevonden wordt voor een levertransplantatie, is de zuigeling ten dode opgeschreven. Uiteindelijk zal de vader donor zijn, ook al zijn de medici sceptisch over een goede afloop. Aangrijpende, soms sentimentele, film die vooral de aandacht vestigt op de ethische en morele problemen waar artsen mee te maken hebben. Het scenario van Luc Jabon is geïnspireerd op een waar gebeurd feit, waarvoor de research werd gedaan door Michèle Leloup. Goed spel van minder bekende acteurs. Vinnige fotografie van Gérald Thiaville.

Le Repos de Bacchus

Frankrijk 1989. Misdaad van Hervé Baslé. Met o.a. Madeleine Robinson, Roger Jendly, Maurice Mons, Pierre Lafont en Annette Marchandou.

Gravin Raffaeli organiseert rondleidingen door haar kasteel om in het onderhoud ervan te kunnen voorzien. Zij wordt op gewelddadige wijze beroofd door een bezoeker die het doek 'Le repos de Bacchus' steelt, dat van Lénardo da Vinci zou zijn. Een onderzoek wordt gestart. Een wel zeer onpersoonlijke produktie, gered door het doorknede vakmanschap van Robinson.

La vie est un long fleuve tranquille

Frankrijk 1988. Komedie van Étienne Chatiliez. Met o.a. Benoît Magimel, Valérie Lalande, Daniel Gélin, Patrick Bouchitey en Denis Barbier.

In de (weinig talrijke) gelederen van satirische cineasten is het wegvallen van een Jacques Tati extra goed te merken terwijl Pierre Etaix erg weinig filmt sinds 1971. Deze debuutfilm verraadt een bijzonder temperament. De beschrijving van het dagelijks bestaan van twee families: een 'fatsoenlijk' burgergezin en een ander gezin waar de domheid en slechte smaak van afstraalt. Chatiliez en zijn co-scenariste Florence Quentin hebben naar hartelust zoveel mogelijk wrange, sarcastische en pikante sketches bij elkaar gezocht. Deze schets van de Fransen is niet erg vrolijk en niet bepaald vriendelijk, maar in elk geval kan er gelachen worden.