Eric Woreth

En quête d'identité

Zwitserland​/​​Frankrijk​/​​België 1998. Misdaad van Eric Woreth. Met o.a. Pascale Arbillot, Frédéric Pellegeay, Arno Chevrier, Vinciane Millereau en Thomas Chabrol.

Une femme dans la nuit

Frankrijk​/​​Canada 1995. Drama van Eric Woreth. Met o.a. Natascha Lindinger, Frédéric Pierrot, Jean-Michel Tinivelli, Beata Nilska en Frédéric Pellegeay.

Laetitia (Lindinger) is een jonge vrouw die `s avonds op de parkeerplaats van de metro in een Parijse voorstad wordt overvallen door een aanrander, die haar verkracht. Bij de aangifte blijkt dat er een serie-verkrachter aan het werk is. Hij valt op een bepaald soort vrouwen (Laetitia was zijn type) en zoekt zijn slachtoffers onder de passagiers van dezelfde lijn van de ondergrondse. Hoewel Laetitia geschokt is en door een hel gaat, besluit ze zich te weren. Als de inspecteur die het onderzoek leidt tegen de engerd, haar voorstelt om als lokaas te dienen, kijkt ze er behoorlijk van op, maar ze accepteert het toch. Redelijk simpele tv-film die grotendeels in de gangen van een metrostation speelt, en met enkele spannende momenten als Laetitia het contact met haar beschermers/begeleiders op een cruciaal moment verliest. Praatgroepen voor slachtofferhulp kunnen zich van deze film bedienen om getroffenen uit hun isolement te helpen verlossen. Behoorlijk spel. Het scenario is van Laurent Dussaux, Michel Martens, Nicolas Cuche en regisseur Woreth en is gebaseerd op authentieke getuigenissen van vrouwen die dit droeve lot troffen. Het camerawerk is van Manuel Teran, Thierry Pouget, Ali Lakrouf en Marc Tévanian. Formaat 16/9.

Cauchemar d'une mère

Frankrijk 1994. Drama van Eric Woreth. Met o.a. Hélène de Saint-Père, Jean-Claude Adelin, Diane Laske, Sandrine Caron en Marianne Groves.

Gescheiden kassi[KA2]ere Natalie Servin (De Saint-P[KA2]ere) zorgt alleen voor haar negen-jarige dochtertje Olivia (Laske). Hoewel de omstandigheden bescheiden zijn, leven moeder en dochter in goede harmonie en weten zij zich heel behoorlijk te redden. Nadat Natalie heel lang niets meer had gehoord van Olivia`s vader Guy Renau (Adelin), meldt hij zich onverwacht en eist de voogdij over Olivia op. Guy is een gewiekste schurk, die zijn zaken financiert met het geld van zijn bedrogen ex-echtgenotes. Natalie komt in verzet en weigert Guy zelfs het bezoekrecht, waarop hij een advocaat (Guillo) in de arm neemt, de sociale dienst (Andr[KA1]eoni) inschakelt en de zaak voor de kinderrechter (Le Masne) brengt. Het verslag van de zoveelste dramatische dwaling van de op hol geslagen mallemolen van ambtelijke instanties en justitie, die in de beginjaren 1990 Frankrijk in opschudding bracht. Helaas worden de gebeurtenissen met een overdosis aan sentiment opgelepeld. Het scenario is van Laurent Dussaux, Michel Martens en regisseur Woreth. Het camerawerk is van Manuel Teran.

Oostende

Frankrijk​/​​België 1991. Komedie van Eric Woreth. Met o.a. Isabelle Ferrari, Jean-Claude Adelin, Marc Andréoni, Isabelle Antoine en Emmanuelle Maridjan.

Jeugdvrienden Jim (Adelin) en Jeannot (Andr[KA1]eoni) hebben elkaar al tien jaar uit het oog verloren. Wanneer ze elkaar per toeval terugzien besluiten ze dit te vieren met een weekendje in de badplaats Oostende. Ze hebben niets meer met elkaar gemeen. Jeannot is een praatgrage kleine dikkerd, gehuwd en vader van twee kinderen, terwijl de grote Jim meer van het gesloten type is, getekend door diverse intimistische kwetsuren. Ze houden zich bezig met het plagen van Britse toeristen tot ze een triest ogend meisje opmerken. Lyota (Ferrari) is een vreemde jonge vrouw die de twee kerels tegen elkaar uitspeelt tijdens een rondje in het nachtelijke Oostende. Een mengeling van dramatiek en poëzie. Drie vrijgevochten jonge mensen worden opgeslorpt door een stad die leeft van het toerisme. Ze ontmoeten dan ook mensen van verschillende nationaliteiten die allen een ding gemeen hebben: ze trachten hun dagelijkse zorgen te verbergen achter een masker dat vakantie heet. Een niet helemaal geslaagde, maar wel onderhoudende debuutfilm van Woreth, die tevens het verhaal schreef dat door Alain Adijes tot scenario werd omgevormd. Achter de camera stond Thierry Arbogast.