Pauline Lafont: cast.
Er zijn 12 films gevonden.

Dernier banco

1989 | Komedie

Frankrijk 1989. Komedie van Claude de Givray. Met o.a. Jean-Pierre Cassel, Michel Duchaussoy, Dominique Constanza, Pascale Petit en Pauline Lafont.

Een variatie op ROMAN D`UN JOUEUR, waarin de vedette Georges Nancy (Cassel) alles wat hij verdient vergokt, zodat hij onophoudelijk achterna wordt gezeten door de belastingontvanger. Een leuke, zorgvuldig geregisseerde komedie, waarin prettig geacteerd wordt. Het is echter werkelijk zonde dat de talentvolle ex-criticus en filmmaker De Givray wegens gebrek aan succes vanaf 1965 geen speelfilms meer mocht maken en zich sindsdien bezighoudt met tv-produkties, hoe goed die ook zijn.

L'amoureux en pantoufles

1988 | Misdaad

Frankrijk 1988. Misdaad van Marc Simenon en Marchand Jacques. Met o.a. Alain Sachs, Pauline Lafont, Norman Bowler, Dave King en Stephen Boxer.

Een politieonderzoek van Jacques Dollent, gebaseerd op een boek van Georges Simenon, de vader van de regisseur. Natuurlijk lost hij de raadselachtige moord op. Simenon zou echter wel wat meer originaliteit aan de dag kunnen leggen met betrekking tot de visualisatie van het verhaal, in plaats van simpelweg zijn vaders verhaal te na te vertellen.

Deux minutes de soleil en plus

1988 | Drama, Film noir

Frankrijk 1988. Drama van Gérard Vergez. Met o.a. Christophe Malavoy, Pauline Lafont en Catherine Wilkening.

Gewetensvolle bewerking van de roman van Francis Ryck door Vergez, die na lange tijd weer eens een speelfilm maakte, hetgeen te wijten is aan het mislukken van zijn eerste films. Is het om die reden dat hij er van heeft afgezien een persoonlijk maar door het grote publiek onbegrepen dan wel door de censuur verminkt werk te maken? Hoe het ook zij, DEUX MINUTES DE SOLEIL EN PLUS wijkt niet af van de gebaande paden van de psychologische 'suspense' maar is een sterke film met drie zowel boeiende als erg vage personages.

Soigne ta droite

1987 | Experimenteel

Frankrijk​/​​Zwitserland 1987. Experimenteel van Jean-Luc Godard. Met o.a. Jean-Luc Godard, Jacques Villeret, François Périer, Jane Birkin en Michel Galabru.

Een regisseur die vroeger in de mode was, is nu gedwongen opdrachtfilms te maken om zijn brood te verdienen. Hij neemt het vliegtuig om een project (of een film?) af te leveren bij een vage opdrachtgever. Het script is een voorwendsel om stil te staan bij de pogingen, mislukkingen en het concept van de film in kwestie. Het geheel eindigt in een soort absurde klucht met Godard in de rol van de betreffende cineast. Een quasi- surrealistische collage met humor à la Tati, naar wie Godard opzettelijk verwijst. Het is een film van ongelijkmatige kwaliteit, soms voor de hand liggend maar nergens oninteressant. Godard blijft experimenteren en zoeken naar mogelijkheden voor visuele weergave.

Sale destin!

1987 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1987. Komedie van Sylvain Madigan. Met o.a. Victor Lanoux, Pauline Lafont, Marie Laforêt, Jacques Penot en Michel Aumont.

Niet voor niets heeft Madigan Chabrol een rolletje gegeven in zijn eerste lange speelfilm: hij bedient zich van dezelfde wrede, sarcastische spot. In deze film zijn een hoop niet echt gekke, maar wel bizarre mensen te zien, die met elkaar ruziën, elkaar kwetsen, beminnen en afmaken. Mensen bovendien, zonder verleden en zonder toekomst. Madigan bewijst eveneens met deze film dat hij geen scenarist is. Zijn onsamenhangende film blijft een zwakke poging, met hier en daar zeer grappige scènes. Vergeefse moeite van een veelbelovend talent.

L'été en pente douce

1987 | Komedie, Drama

Frankrijk 1987. Komedie van Gérard Krawczyk. Met o.a. Jean-Pierre Bacri, Jacques Villeret, Pauline Lafont, Guy Marchand en Jean Bouise.

Stuurloze Stéphane 'Fane' Leheurt trekt met zwoele paramour Lilas naar de Haute-Garonne in het huis van zijn zojuist overleden moeder. Daar ontfermt hij zich over broer Mo, die een hersenbeschadiging heeft. Mooie kleine acteursfilm naar de roman van genreliteratuurcoryfee Pierre Pelot toont een verlaat zelfreddende nieuwkomer in een vijandige dorpsgemeenschap. Bacri oefent hier voor zijn latere Bromsnor-persona. Schoonheid Lafont (1963-1988) verdween tijdens een impromptu Cevennen-wandeling en werd drie maanden later in een ravijn gevonden: een val was haar fataal geworden.

Je hais les acteurs

1986 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1986. Komedie van Gérard Krawczyk. Met o.a. Jean Poiret, Michel Blanc, Bernard Blier, Patrick Floersheim en Michel Galabru.

Ben Hecht, een van Hollywoods meest gerespecteerde scenarioschrijvers (His Girl Friday, Notorious) schreef in 1944 het boek I Hate Actors!, een komisch Hollywood-achter-de-schermen verhaal over een agent die stapelgek wordt van de lastige, nuffige, onzekere, ijdele acteurs in zijn kaartenbakje. In deze Franse bewerking speelt Poiret de agent, Orlando Higgins, die ook nog eens wordt verdacht nadat op de set van een van zijn klanten een moord is gepleegd. Amusante whodunit-komedie waarin het zoeken is naar bekende Franse gezichten. Let op onder meer Gérard Depardieu en regisseurs Bernard Blier en Claude Chabrol.

Poulet au vinaigre

1985 | Drama, Misdaad, Thriller

Frankrijk 1985. Drama van Claude Chabrol. Met o.a. Jean Poiret, Michel Bouquet, Stéphane Audran, Lucas Belvaux en Jean Topart.

Chabrol was een van de eerste nouvelle vague-filmers, maar hij excelleerde ook in zwart-komische moordmysteries zoals deze, naar een roman van Dominique Roulet. In een provinciaal dorpje loopt een ruzie over onroerend goed uit de hand, met een aantal moorden als gevolg. Inspecteur Jean Lavardin (Poiret), een nog brutere Dirty Harry, komt de zaak oplossen. De film is dan al een poos op gang, maar Lavardin bleek zo memorabel dat Chabrol hem een jaar later nog een film schonk (Inspecteur Lavardin) en daarna zelfs een televisieserie. Na 1992 zagen we Lavardin niet meer terug omdat vertolker Poiret overleed aan een hartaanval.

Le pactole

1985 | Komedie, Thriller

Frankrijk 1985. Komedie van Jean-Pierre Mocky. Met o.a. Richard Bohringer, Pauline Lafont, Bernadette Lafont, Marie Laforêt en Roland Blanche.

Een jong stel leidt een probleemloos leven, maar wordt getraumatiseerd door de dood van een collega, die net na haar pensionering overleden is. Zij besluiten van het leven te genieten zolang het nog kan en beroven de plaatselijke supermarkt.

La galette du Roi

1985 | Komedie

Frankrijk 1985. Komedie van Jean-Michel Ribes. Met o.a. Jean Rochefort, Roger Hanin, Jacques Villeret, Claude Piéplu en Eddy Mitchell.

Een ratjetoe waarin de spot gedreven wordt met de oliesjeiks, de adel, de hoge financi[KA3]ele kringen, de maffia, commerci[KA3]ele televisie en zelfs Hamlet. Topor is voor het scenario (?) verantwoordelijk maar heeft weinig succes geoogst met deze heterogene verzameling. Niet iedereen heeft het talent van Monty Python, en de Franse filmindustrie heeft weinig geluk met het burleske genre: deze 'galette' is moeilijk te verteren. Camerawerk van François Catonne.

Vive les femmes

1984 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1984. Komedie van Claude Confortès. Met o.a. Maurice Risch, Roland Giraud, Catherine Leprince, Michèle Brousse en Pauline Lafont.

Regisseur Confort[KA2]es bewerkte het gelijknamige stripalbum van (J.M.) Reiser, terwijl deze laatste de dialogen schreef. Het satirische feminisme van deze vooral in de jaren 1975-1985 zeer populaire strips, bleek een te grote opgave en het resultaat is een onbenullige seksklucht over jongens en meisjes op de versiertoer tijdens een vakantie. Met wisselend succes weet dan wel de ene of de andere zijde te domineren. Leprince springt er nog een beetje uit als de pittige Viviane, maar in het geheel bezien schreef deze bezetting geen filmgeschiedenis. Het camerawerk is van Renato Berta.

Vincent mit l'âne dans un pré

1976 | Komedie, Drama

Frankrijk 1976. Komedie van Pierre Zucca. Met o.a. Michel Bouquet, Fabrice Luchini, Bernadette Lafont, Jeanne Dodgson en Virginia Thévenet.

De debuutfilm van deze cineast, die eerder enkele opmerkelijke korte films maakte, en hiermee bevestigt dat hij een volwaardig regisseur is. Heel subtiel beschrijft hij de lange dooltocht van een puber met een ziekelijke fantasie, zoon van een even fantasierijke vader, die hem doet geloven dat hij blind is. Een project over de onttrekking aan de ouderlijke macht, met als uitgangspunt een aantal klassieke psychiatrische thema's. Sedertdien vervolgde Zucca een moeizame carrière. Innemend en geraffineerd camerawerk, dat soms iets surrealistisch heeft. Ook bekend onder de titel VINCENT MIT L'ANE DANS UN PRE ET S'EN VINT DANS L'AUTRE.