Kiti Manver

La Casa de Papel

2017. Actie van Álex Pina. Met o.a. Úrsula Corberó, Itziar Ituño, Álvaro Morte, Pedro Alonso en Alba Flores.

Te doy mis ojos

Spanje 2003. Drama van Icíar Bollaín. Met o.a. Laia Marull, Luis Tosar, Candela Peña, Rosa Maria Sardà en Kiti Manver.

Te doy mis ojos schetst een door geweld getekende huwelijksrelatie die alleen kan bestaan doordat bij de partners zoveel tegenstrijdige gevoelens leven. Antonio kan een gewelddadige lomperik zijn, terwijl hij ook oprecht lijkt in zijn verlangen zijn vrouw terug te winnen. Pilar weet dat ze bij hem weg moet blijven, en valt tegelijk steeds opnieuw voor zijn onhandige verzoeningspogingen. Aan de acteurs de taak die paradoxale emoties te laten werken. Het lukt. Ook wanneer het script in herhalingen vervalt en de jaloezie en verwijten voorspelbaar worden, blijft het spel fascineren. Oa bekroond met Goya's, de Spaanse filmprijzen, in alle belangrijke categorieën.

La comunidad

Spanje 2000. Thriller van Álex de la Iglesia. Met o.a. Carmen Maura, Eduardo Atuña, Jesús Bonilla, Paca Gabaldón en Sancho Gracia.

Te doy mis ojos schetst een door geweld getekende huwelijksrelatie die alleen kan bestaan doordat bij de partners zoveel tegenstrijdige gevoelens leven. Antonio kan een gewelddadige lomperik zijn, terwijl hij ook oprecht lijkt in zijn verlangen zijn vrouw terug te winnen. Pilar weet dat ze bij hem weg moet blijven, en valt tegelijk steeds opnieuw voor zijn onhandige verzoeningspogingen. Aan de acteurs de taak die paradoxale emoties te laten werken. Het lukt. Ook wanneer het script in herhalingen vervalt en de jaloezie en verwijten voorspelbaar worden, blijft het spel fascineren. Oa bekroond met Goya's, de Spaanse filmprijzen, in alle belangrijke categorieën.

Jara

Spanje 1999. Manuel Estudillo. Met o.a. Kiti Manver, Sergio Peris-Mencheta en Olivia Molina.

Te doy mis ojos schetst een door geweld getekende huwelijksrelatie die alleen kan bestaan doordat bij de partners zoveel tegenstrijdige gevoelens leven. Antonio kan een gewelddadige lomperik zijn, terwijl hij ook oprecht lijkt in zijn verlangen zijn vrouw terug te winnen. Pilar weet dat ze bij hem weg moet blijven, en valt tegelijk steeds opnieuw voor zijn onhandige verzoeningspogingen. Aan de acteurs de taak die paradoxale emoties te laten werken. Het lukt. Ook wanneer het script in herhalingen vervalt en de jaloezie en verwijten voorspelbaar worden, blijft het spel fascineren. Oa bekroond met Goya's, de Spaanse filmprijzen, in alle belangrijke categorieën.

Una pareja perfecta

Spanje 1997. Francisco Betriu. Met o.a. Chus Lampreave, Kiti Manver en Antonio Resines.

Te doy mis ojos schetst een door geweld getekende huwelijksrelatie die alleen kan bestaan doordat bij de partners zoveel tegenstrijdige gevoelens leven. Antonio kan een gewelddadige lomperik zijn, terwijl hij ook oprecht lijkt in zijn verlangen zijn vrouw terug te winnen. Pilar weet dat ze bij hem weg moet blijven, en valt tegelijk steeds opnieuw voor zijn onhandige verzoeningspogingen. Aan de acteurs de taak die paradoxale emoties te laten werken. Het lukt. Ook wanneer het script in herhalingen vervalt en de jaloezie en verwijten voorspelbaar worden, blijft het spel fascineren. Oa bekroond met Goya's, de Spaanse filmprijzen, in alle belangrijke categorieën.

Cosas que dejé en La Habana

Spanje 1997. Komedie van Manuel Gutiérrez Aragón. Met o.a. Jorge Perugorría, Violeta Rodríguez, Kiti Manver, Broselianda Hernandez en Isabel Santos.

Te doy mis ojos schetst een door geweld getekende huwelijksrelatie die alleen kan bestaan doordat bij de partners zoveel tegenstrijdige gevoelens leven. Antonio kan een gewelddadige lomperik zijn, terwijl hij ook oprecht lijkt in zijn verlangen zijn vrouw terug te winnen. Pilar weet dat ze bij hem weg moet blijven, en valt tegelijk steeds opnieuw voor zijn onhandige verzoeningspogingen. Aan de acteurs de taak die paradoxale emoties te laten werken. Het lukt. Ook wanneer het script in herhalingen vervalt en de jaloezie en verwijten voorspelbaar worden, blijft het spel fascineren. Oa bekroond met Goya's, de Spaanse filmprijzen, in alle belangrijke categorieën.

Cosas que deje en la Habana

Spanje 1997. Manuel Gutiérrez Aragón. Met o.a. Kiti Manver, Violeta Rodriguez en Jorge Perugorría.

Te doy mis ojos schetst een door geweld getekende huwelijksrelatie die alleen kan bestaan doordat bij de partners zoveel tegenstrijdige gevoelens leven. Antonio kan een gewelddadige lomperik zijn, terwijl hij ook oprecht lijkt in zijn verlangen zijn vrouw terug te winnen. Pilar weet dat ze bij hem weg moet blijven, en valt tegelijk steeds opnieuw voor zijn onhandige verzoeningspogingen. Aan de acteurs de taak die paradoxale emoties te laten werken. Het lukt. Ook wanneer het script in herhalingen vervalt en de jaloezie en verwijten voorspelbaar worden, blijft het spel fascineren. Oa bekroond met Goya's, de Spaanse filmprijzen, in alle belangrijke categorieën.

La flor de mi secreto

Frankrijk​/​​Spanje 1995. Komedie van Pedro Almodóvar. Met o.a. Marisa Paredes, Juan Echanove, Imanol Arias, Carmen Elias en Rossy de Palma.

Leo (Paredes) schrijft kasteelromans onder het pseudoniem Amanda Gris. Ze is getrouwd met Paco (Arias) die bij de NATO zit. Op het moment dat ze geen inspiratie meer heeft voor de pulp die ze contractueel moet schrijven, laat Paco haar in de steek. Ze belandt in een diepe depressie, waar haar beste vriendin en bewonderaarster Betty (Elias) haar uit wil helpen. Ze moet gaan schrijven voor het cultureel supplement van de statige Spaanse krant [KL]El Pais[KLE] en Betty introduceert haar bij de redacteur Angel (Echanove). Leo grijpt echter meer naar de fles dan dat ze haar pen in de inkt doopt en het resultaat is dat ze in plaats van een damesroman een gothic novel produceert, dat haar uitgever niet wil publiceren; het manuscript belandt in de prullenbak, waaruit het wordt opgevist en voor een fortuin verkocht voor een film. Ondanks al haar tegenslag werkt Leo zich toch uit haar weinig benijdenswaardige positie. Een onderhoudende film, waardig aan vorige successen van Almodóvar, die zijn eigen scenario schreef en zijn sterren optimaal laat spelen, inclusief de kleurrijke entourage van Leo in de bijrollen. Het camerawerk is van Alfonso Beato, Dolby-geluid.

Todos los hombres sois iguales

Spanje 1994. Romantiek van Manuel Gómez Pereira. Met o.a. Imanol Arias, Antonio Resines, Cristina Marcos, María Barranco en Pastora Vega.

Drie mannen zijn gescheiden. Hun echtgenotes hebben uit wraak de kinderen tegen hen opgezet en zitten hen constant achterna voor de alimentatie. Ze hopen hun leven zoveel mogelijk te verzuren uit zoete wraak. Een vrolijke en onderhoudende relatiekomedie die qua sfeer doet denken aan AY CARMELA! en JAMON JAMON.

Todo por la Pasta

Spanje 1991. Misdaad van Enrique Urbizu. Met o.a. María Barranco, Kiti Manver, Antonio Resines en Pepe Amezola.

Weinig originele film over corruptie bij de politie en de buit van een overval, die per ongeluk in de verkeerde, resp. de goede handen valt. Kan men bekijken.

La seducción del Caos

Spanje 1991. Drama van Basilio Martín Patino. Met o.a. Adolfo Marsillach, Kiti Manver, Rosalía Dans, Ricardo Solfa en María Galiana.

Ondanks de uitstekende beveiliging van het huis werd een jonge actrice samen met haar minnaar vermoord in een villa nabij Madrid. De man van de actrice, de schrijver Hugo Escribano (Marsillach), wordt gearresteerd voor de moord. Wat was het motief: jaloezie, geld of reputatie? Door een montage van tv- fragmenten wordt een beeld gebracht van de schrijver, zijn werk en zijn relatie met het slachtoffer. Het geheel wordt doorweven met fragmenten van de onvoltooide documentaire tv-reeks [KL]Las galas del emperador[KLE] waaraan hij werkte op het ogenblik van de moord. Door niet chronologisch gebrachte flarden uit het leven van Hugo Escribano leren we de man kennen. Dit is niet de enige verwijzing naar Orson Welles, want de film opent met de slotsc[KA2]ene (in het spiegelpaleis) van THE LADY FROM SHANGHAI. Deze half-experimentele film wil trouwens een spiegel ophangen van de Spaanse cultuur van de laatste dertig jaar van de 20e eeuw. Zoals bij de aanvang gezegd wordt zijn film, theater of literatuur elk een spiegel van de mensheid op een bepaald moment in de geschiedenis. Het geheel is te chaotisch om echt geslaagd te zijn, maar bevat zeker interessante elementen en heeft het voordeel van een unieke, originele vertelstijl. Patino schreef het scenario samen met Pablo Martín Pascual. De fotografie is van Augusto Balsuena.

Mujeres al borde de un ataque de nervios

Spanje 1988. Drama van Pedro Almodóvar. Met o.a. Carmen Maura, Antonio Banderas, Julieta Serrano, María Barranco en Rossy de Palma.

De Spaanse cineast Almodóvar (Volver, Hable con ella) werd bekend met fantastische drama's over kleurrijke zelfkant-types, van drugsverslaafde nonnen tot giftige reality-tv presentatrices. 'Vrouwen op de rand van een zenuwinzinking' is ook zo'n film. Madrileense penthousebewoner Pepa (Maura) is ten einde raad als haar minnaar Iván per antwoordapparaat afscheid neemt. Vriendin Candela verergert de stress als ze bij Pepa onderduikt vanwege contact met een sjiitische terrorist. De komst van Iváns psychisch zieke ex-vrouw Lucía (Serrano) maakt de waanzin compleet. Iváns zoon Carlos (een opmerkelijke rol van twintiger Banderas) probeert ondertussen de onvermijdelijke schade te beperken. Intelligente hilariteit.

Rumbo Norte

Spanje 1987. José Miguel Ganga. Met o.a. Omero Antonutti, Kiti Manver, Terele Pavez en Carlos Zabala.

Een oude vrachtwagenschauffeur met een woelig verleden komt in contact met twee jongelui (jongen en meisje) en samen vervoeren zij flessen met een vrachtwagen. Onderweg ontstaan er spanningen. Het was de bedoeling een drama te maken, gesitueerd in de wereld van een vrachtwagenchauffeur, maar het werd slechts een vervelende film: slecht gesitueerd en nog slechter vertolkt (geen wonder met de onuitstaanbare Antonutti in de hoofdrol)

Luna de lobos

Spanje 1987. Drama van Julio Sánchez. Met o.a. Santiago Ramos, Antonio Resines, Alvaro de Luna en Kiti Manver.

Aan het einde van de Spaanse Burgeroorlog proberen drie revolutionairen onder te duiken in Frankrijk, maar de Guardia Civil vindt hen. De tweede film van de regisseur, die niet het verwachte succes heeft gehad, vooral vanwege de geringe middelen waarmee de film werd gemaakt. Al met al niet zo slecht.

¿Qué he hecho yo para merecer esto?!!

Spanje 1985. Komedie van Pedro Almodóvar. Met o.a. Chus Lampreave, Verónica Forqué, Carmen Maura, Luis Hostalot en Gonzalo Suárez.

Een echtpaar raakt verwikkeld in duistere zaken door een buitenlandse zangeres. De veelbesproken Almodóvar laat in deze film zijn homoseksuele geaardheid weer de vrije teugel. Camerawerk van Angel Luis Fernandez. Ook bekend als WHAT HAVE I DONE TO DESERVE THIS?

Chicas de club

Spanje 1970. Drama van Jorge Grau. Met o.a. Elisa Laguna, Fernando Hilbeck, Kiti Manver en Fernando Rey.

De film vertelt het verhaal van enkele prostituées en van één in het bijzonder: Elisa. Een lofwaardige film van niveau, met veel kenmerken van een documentaire.