Alain Fourès

Vidange

Frankrijk 1998. Drama van Jean-Pierre Mocky. Met o.a. Marianne Basler, Jean-Pierre Mocky, Jean Barny, Michel Bertay en Alain Fourès.

Y a-t-il un Français dans la salle?

Frankrijk 1982. Jean-Pierre Mocky. Met o.a. Victor Lanoux, Jacques Dutronc, Marion Peterson, Jean-Luc Bideau en Jacques Dufilho.

De raadsman van een oppositieleider pleegt zelfmoord, waarna ontdekt wordt dat deze sinds WO II een man in zijn woning gevangen had gehouden die hem chanteerde vanwege zijn collaboratie met de Gestapo. De oppositieleider wordt nu zelf belaagd door de politie en sensatiepers. Hij wordt bovendien verliefd op een militante communiste. Deze anarchistische satire gaat met grof geschut corruptie, machtsmisbruik en seksuele stiekemheid te lijf in een door de ster-rolbezetting dik aangezette karikatuur. Het effect van het cynisme wordt enigzins teniet gedaan door de opzettelijk smakeloze vormgeving, terwijl veel toespelingen buiten Frankrijk niet begrepen zullen worden. Frédéric Dard en regisseur Mocky bewerkten het boek van San Antonio en Dard tot scenario. Michel Kelber was cameraman.

Cargo

Frankrijk 1981. Drama van Serge Dubor. Met o.a. Michele Placido, Corinne Dacla, Jean-Pierre Bagot, Alain Fourès en Anne Teyssedre.

Een jonge Italiaanse immigrant werkt als houthakker in de Jura voor een verbitterde baas, die bovendien op hem neerkijkt. Hij voelt zich eenzaam tot hij denkt begrip te vinden bij een scholiere op vakantie. Hij zoekt haar later thuis in Rouen op, dwingt haar mee te gaan naar een verlaten vrachtschip. Uiteindelijk wordt zij zijn verloofde. Originele maar tamelijk magere intrige. Een mengsel van maatschappelijke problemen, romantiek en rauwe erotiek. Een film van wisselende kwaliteit met toch talrijke boeiende scènes. Geen bekende acteurs, maar Placido bezit soms de uitstraling van de jonge Marlon Brando.

L' Amour violé

Frankrijk 1977. Drama van Yannick Bellon. Met o.a. Nathalie Nell, Alain Fourès, Michèle Simonnet, Pierre Arditi en Daniel Auteuil.

Integere themafilm over verkrachting, vrij nadrukkelijk geregisseerd maar gezien het belanghebbende thema toch interessant. Nell speelt het slachtoffer dat na de eigenlijke verkrachting ook nog eens af te rekenen krijgt met de onverschilligheid van het gerecht, de reactie van haar verloofde en de onmacht om het gebeuren psychologisch te verwerken. Ook bekend als PLAISIRS D'AMOUR en VIVRE ENSEMBLE POURTANT.