Charles Gassot: regie, scenario en productie.
Er zijn 24 films gevonden.

Voir la mer

2011 | Drama

Frankrijk 2011. Drama van Patrice Leconte. Met o.a. Clément Sibony, Nicolas Giraud, Pauline Lefèvre, Jacques Mathou en Gilles Cohen.

Na enkele opdrachtprojecten hervond zestigplusser Leconte zijn draaiplezier dankzij deze, lumineus door Jean-Marie Dreujou gefotografeerde onderwegfilm. Het scenario, waarin de twee nogal verschillende broers Clément en Nicolas vanuit de Bourgogne naar hun moeder in het Frans-Baskische Saint-Jean-de-Luz boemelen, is het eerste dat de regisseur solo schreef. Daarin is de sleutelrol weggelegd voor Prudence, zonnig-avontuurlijke jongedame die nog nooit de zee heeft gezien. Het Jules et Jim-achtige verhaal ontrolt zich als een plezant planloze zomerdag - licht, loom, sensueel, een zweem van melancholie achterlatend. Ex-Canal+-weermeisje Lefèvre is zowel jongensdroom als acteeropenbaring.

Erreur de la banque en votre faveur

2009 | Komedie

Frankrijk 2009. Komedie van Gérard Bitton en Michel Munz. Met o.a. Jean-Pierre Darroussin, Barbara Schulz en Jennifer Decker.

Julien, als maître d'hôtel bij een exclusieve zakenbank verantwoordelijk voor elk diner achter gesloten deuren, kijkt tegen zijn ontslag aan. Met kompaan Étienne droomt hij al lang van een restaurant, maar na zeventien jaar 'bij de zaak' weigert die zaak hem genadeloos een lening. Wanneer hij de maatpakken hoort converseren over ondernemingen waarvan de aandelen zullen stijgen, krijgt de aspirant-restaurateur een interessant alternatief aangereikt. Vlot weghappende komedie met Robin Hood-boventoon wordt ietwat opgehouden door amoureuze tussenstops. Magnan piekt als schaamteloos fielterige bankier.

La très très grande entreprise

2008 | Komedie

Frankrijk 2008. Komedie van Pierre Jolivet. Met o.a. Roschdy Zem, Jean-Paul Rouve, Marie Gillain en Adrien Jolivet.

Als amusante caper verpakte steek richting het cynisch grootkapitaal dat over lijken gaat. Mélanie, Zak, Kevin en Denis wonen vlakbij een meer dat grondig is verziekt door Naterris, producent van landbouwpesticiden. Het viertal laat zich niet afschepen met de gerechtelijk bepaalde fooi schadevergoeding, maar beraamt een inbraak in het Parijse hoofdkantoor van de multinational teneinde bewijzen voor malversatie te halen. Titel knipoogt naar Jolivets succes Ma petite entreprise, waarin een zelfstandige meubelmaker met kunst en vliegwerk het faillissement tracht te ontwijken.

Saint-Jacques... La Mecque

2005 | Drama, Komedie

Frankrijk 2005. Drama van Coline Serreau. Met o.a. Muriel Robin, Artus de Penguern, Jean-Pierre Darroussin, Pascal Légitimus en Marie Bunel.

Twee broers en een zus die elkaar liever kwijt dan rijk zijn moeten van Puy-en-Velay naar Santiago de Compostella wandelen om de erfenis van wijlen hun moeder te toucheren. In deze sympathieke road movie-te-voet verwerkte de scenarist/regisseur van Trois hommes et un couffin weer een aantal van haar vaste thema's (vrouwenemancipatie, multicultiverbroedering). Behalve snedige dialogen en inventieve droomscènes verlenen de warme beelden van Jean-François Robin de koddige pelgrimage een meerwaarde. Darroussin munt uit in zijn klaplopersrol.

Le cou de la girafe

2004 | Drama

Frankrijk​/​​België 2004. Drama van Met o.a. Sandrine Bonnaire, Claude Rich, Louisa Pili, Maurice Chevit en Darry Cowl.

De negenjarige Mathilde (Pili) besluit op een dag met haar grootvader (Rich) op zoek te gaan naar haar grootmoeder, al lang uit zicht verdwenen. Het meisje heeft brieven gevonden waaruit een pijnlijke familiegeschiedenis blijkt. In dit drama met louterend effect volgen we de tocht, naar het zuiden van Frankrijk en uiteindelijk naar Spanje, van het assertieve meisje dat veel overhoop haalt. En we zien hoe haar moeder (Bonnaire) misschien wel haar eigen levensverhaal moet gaan herschrijven. Prima acteurs, waaronder de kleine Pili, zorgen voor warme momenten.

La confiance règne

2004 | Komedie

Frankrijk 2004. Komedie van Étienne Chatiliez. Met o.a. Cécile de France, Vincent Lindon, Éric Berger en Jacques Boudet.

'Vertrouwen' staat niet hoog in het vaandel bij hen. Chrystèle en Christophe nemen huishoudelijke baantjes aan, lichten hun bazen op en gaan vrolijk weer verder. Een prima zorgeloos leven. Maar nu ze verliefd op elkaar raken moeten ze de betekenis van 'vertrouwen' misschien toch herzien. Matige komedie van schrijver-regisseur Chatiliez (La vie est un long fleuve tranquille), die en passant de kloof tussen arm en rijk onderstreept, blijft hooguit overeind door de aardige hoofdrolspelers: Lindon en de Belgische De France. De film werd opgenomen in de Elzas.

Immortel (ad vitam)

2004 | Fantasy, Drama

Frankrijk​/​​Italië​/​​Verenigd Koninkrijk 2004. Fantasy van Enki Bilal. Met o.a. Linda Hardy, Thomas Kretschmann, Charlotte Rampling en Thomas M. Pollard.

Derde speelfilm van de Joegoslavisch-Franse striptekenaar Enki Bilal is losjes gebaseerd op zijn veelgeprezen Nikopol-trilogie. Helaas. Het resultaat is hemeltergend humorloos, en slecht geacteerd bovendien.

7 ans de mariage

2003 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 2003. Komedie van Didier Bourdon. Met o.a. Didier Bourdon, Catherine Frot, Yan Duffas en Jacques Weber.

Na zeven jaar huwelijk is de spanning er wel een beetje vanaf in het echtelijk bed van Audrey (Frot) en Alain (Bourdon). Op aanraden van een bevriende seksuoloog besluiten ze, aanvankelijk wat onwennig, naar middelen te zoeken om het vuur weer wat op te rakelen. Het wordt een wondere tocht door de wereld van de moderne erotiek, met onverwachte resultaten. Mild geestige erotische komedie van de Frans-Algerijnse Bourdon, die een leuke sukkel neerzet. Frot is ook prima als langzaam onttruttende Parisienne.

À la folie... pas du tout

2002 | Romantiek, Thriller, Mysterie, Drama

Frankrijk 2002. Romantiek van Laetitia Colombani. Met o.a. Audrey Tautou, Samuel Le Bihan, Isabelle Carré, Sophie Guillemin en Clément Sibony.

Deze romantische thriller kwam een jaar na Tautou's doorbraak als het lieftallige feetje Amélie. Die context geeft haar hoofdrol een interessante dimensie: Angélique, een kunstacademiestudente die een moeizame affaire heeft met een getrouwde arts, lijkt in eerste instantie al net zo'n zonnig typje. Het is echter zeer de vraag of die waarneming klopt. Debuterend regisseur/scenarist Colombani speelt een onderhoudend spel met verwachtingen en conventies, maar zodra de clou duidelijk is, wordt het originele uitgangspunt al gauw wat geforceerd.

Tanguy

2001 | Komedie

Frankrijk 2001. Komedie van Étienne Chatiliez. Met o.a. André Dussollier, Éric Berger, Hélène Duc, Aurore Clément en Jean-Paul Rouve.

Hij is achtentwintig, slim en heel vriendelijk, maar toch willen zijn ouders van hem af: Tanguy (Berger) heeft zijn ouderlijk nest in Parijs nog steeds niet verlaten en daar krijgen Edith (Azéma) en Paul (Dussolier) inmiddels behoorlijk genoeg van. Terwijl Tanguy rustig Chinees en Japans studeert broeden zijn ouders op een plan. Komedieschrijver-regisseur Étienne Chatiliez (La vie est un long fleuve tranquille) heeft zijn acteurs goed gekozen, maar blijft wat te gretig aan de amusante premisse hangen. En passant maakt hij een vergelijking met de gangbare gezinssituaties in China.

Intimacy

2001 | Drama, Romantiek, Experimenteel

Frankrijk​/​​Verenigde Staten​/​​Spanje​/​​Duitsland​/​​Verenigd Koninkrijk 2001. Drama van Patrice Chéreau. Met o.a. Mark Rylance, Kerry Fox, Timothy Spall, Alastair Galbraith en Philippe Calvario.

De camera zweeft over een slapende man in een rommelig bed. Het melancholische stemgeluid van Stuart Staples (Tindersticks) zwelt traag aan. De man schrikt wakker en struikelt naar de deur. Op de drempel kijkt een vrouw hem vragend aan. De twee wisselen enkele onwennige woorden en gaan prompt over tot machinale seks. De toon is gezet voor twee uur emotionele én fysieke roofbouw. De man is Jay, met overgave en trieste sensualiteit gespeeld door theateracteur Mark Rylance. Iedere woensdag komt de vrouw langs en herhaalt zich het ritueel. Nooit blijft ze slapen. Er wordt nauwelijks gepraat. De communicatie blijft beperkt tot seks. Toch worstelt Jay met de ongrijpbare vrijblijvendheid. Lust wordt afkeer terwijl zijn fascinatie voor de vrouw hem innerlijk verteert. Een confrontatie is noodzakelijk en hij besluit haar te volgen. En zo, als op voorspraak van Stuart Staples' poëtische frasen, stevent hij af op de gapende leegte van zijn bestaan. De film veroorzaakte nogal wat beroering vanwege enkele expliciete seksscènes.

Merci pour le geste

2000 | Drama

Frankrijk 2000. Drama van Claude Faraldo. Met o.a. Jacques Hansen, Marie Rousseau, Agathe De la Boulaye, Erick Deshors en Françoise Arnoul.

De camera zweeft over een slapende man in een rommelig bed. Het melancholische stemgeluid van Stuart Staples (Tindersticks) zwelt traag aan. De man schrikt wakker en struikelt naar de deur. Op de drempel kijkt een vrouw hem vragend aan. De twee wisselen enkele onwennige woorden en gaan prompt over tot machinale seks. De toon is gezet voor twee uur emotionele én fysieke roofbouw. De man is Jay, met overgave en trieste sensualiteit gespeeld door theateracteur Mark Rylance. Iedere woensdag komt de vrouw langs en herhaalt zich het ritueel. Nooit blijft ze slapen. Er wordt nauwelijks gepraat. De communicatie blijft beperkt tot seks. Toch worstelt Jay met de ongrijpbare vrijblijvendheid. Lust wordt afkeer terwijl zijn fascinatie voor de vrouw hem innerlijk verteert. Een confrontatie is noodzakelijk en hij besluit haar te volgen. En zo, als op voorspraak van Stuart Staples' poëtische frasen, stevent hij af op de gapende leegte van zijn bestaan. De film veroorzaakte nogal wat beroering vanwege enkele expliciete seksscènes.

Le goût des autres

2000 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 2000. Komedie van Agnès Jaoui. Met o.a. Jean-Pierre Bacri, Anne Alvaro, Alain Chabat, Brigitte Catillon en Gérard Lanvin.

Actrice Agnès Jaoui schreef samen met partner en hoofdrolspeler Bacri haar lichtvoetige regiedebuut. Materieel komt zakenman Castella (Bacri), getrouwd met een interieurontwerpster, niets tekort. Maar dat hij iets mist merkt hij wanneer hij actrice Clara ontmoet, die hem Engels moet leren. Langzaamaan gaat er een nieuwe wereld voor hem open: met zijn eerste Engelse woorden flanst hij zowaar een liefdesgedicht in elkaar. Wordt hij nu een bohémien? Deze lichtvoetige kijk op de midlife crisis en op culturele smaak werd genomineerd voor een Oscar in de categorie beste niet-Engelstalige film. Jaoui speelt zelf een bardame die tevens in de hasjhandel zit.

Michael Kael contre la World News Company

1998 | Komedie

Frankrijk​/​​Verenigde Staten 1998. Komedie van Christophe Smith. Met o.a. Benoît Delépine, Marine Delterme, Victoria Principal, Mickey Rooney en Elliott Gould.

Een ongetalenteerde journalist wordt door een Amerikaanse nieuwszender naar Katango in Afrika gestuurd om er verslag te doen van een dansfestival. De man weet niet dat de zender een publiciteitsstunt voor de herverkiezing van de zittende Amerikaanse president uitvoert

Le Poulpe

1998 | Mysterie, Misdaad

Frankrijk 1998. Mysterie van Guillaume Nicloux. Met o.a. Jean-Pierre Darroussin, Clotilde Courau, Stephane Boucher, Julie Delarme en Aristide Demonico.

Een ongetalenteerde journalist wordt door een Amerikaanse nieuwszender naar Katango in Afrika gestuurd om er verslag te doen van een dansfestival. De man weet niet dat de zender een publiciteitsstunt voor de herverkiezing van de zittende Amerikaanse president uitvoert

Ceux qui m'aiment prendront le train

1998 | Komedie, Drama

Frankrijk 1998. Komedie van Patrice Chéreau. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Valeria Bruni Tedeschi, Pascal Greggory, Charles Berling en Vincent Perez.

Als Patrice Chéreau de condition humaine fileert, kun je erop wachten: zwarte romantiek, cynisme over intieme relaties, clichés over de herenliefde, ongeremde verering van de zoete dood. In Ceux volgen we een vijftiental treinreizigers die op weg zijn naar Limoges om 'vriend' en schilder Jean-Baptiste te begraven. Tussen de rails blijkt het goed reflecteren over al die onderwerpen die Chéreau na aan het hart liggen. Voor flitsende gebeurtenissen is weinig ruimte, de film speelt zich voor tweederde in de trein af. Schitterende (dubbel)rol van Jean-Louis Trintignant.

Romaine

1997 | Komedie

Frankrijk 1997. Komedie van Agnès Obadia. Met o.a. Agnès Obadia, Eva Ionesco, Martine Delumeau, Laurence Côte en Gérald Laroche.

Als Patrice Chéreau de condition humaine fileert, kun je erop wachten: zwarte romantiek, cynisme over intieme relaties, clichés over de herenliefde, ongeremde verering van de zoete dood. In Ceux volgen we een vijftiental treinreizigers die op weg zijn naar Limoges om 'vriend' en schilder Jean-Baptiste te begraven. Tussen de rails blijkt het goed reflecteren over al die onderwerpen die Chéreau na aan het hart liggen. Voor flitsende gebeurtenissen is weinig ruimte, de film speelt zich voor tweederde in de trein af. Schitterende (dubbel)rol van Jean-Louis Trintignant.

Un air de famille

1996 | Komedie, Drama

Frankrijk 1996. Komedie van Cédric Klapisch. Met o.a. Jean-Pierre Bacri, Jean-Pierre Darroussin, Agnès Jaoui, Catherine Frot en Claire Maurier.

Met frisse tegenzin verschijnt de bourgeois familie Ménard op vrijdagavond ter verjaarsviering in het muffige buurtcafé van broer/zoon Henri (Bacri). Henri's wederhelft is er zojuist vantussen, voorbode van wat komen gaat. Co-scenarist Klapisch regisseerde het disfunctionele avondje in 'Au Père Tranquille' - vader is dood, vandaar - als azijnzure zedenkomedie. Evenals in Cuisine et dépendances, de eerste theaterstukverfilming van het dramaturgenspan Jaoui-Bacri, vliegen de vonken van het ensemblespel af. Helaas mist het verhaal de relativerende empathie van het latere J-B-werk en struikelt herhaaldelijk over zijn eigen cynisme. Césars voor de scenaristen, Darroussin en Catherine Frot als het weinig snuggere feestvarken.

Beaumarchais l'insolent

1996 | Historische film, Komedie

Frankrijk 1996. Historische film van Edouard Molinaro. Met o.a. Fabrice Luchini, Manuel Blanc, Sandrine Kiberlain, Michel Serrault en Michel Piccoli.

Het turbulente leven van de Parijse societyschrik, entrepreneur en schrijver Pierre-Augustin Caron de Beaumarchais (1732-1799) is een schelmenroman tjokvol woordduels, valkuilen en rake pointes. Luchini, in cinema en theater dé pleitbezorger der klassieke Franse letteren, was dan ook de ideale keuze voor de titelrol in deze even 'talige' als dynamische filmbiografie. Met veel zin voor theater werkt de aristocraat annex revolutionair zich steeds in de nesten, om zich daar telkens toch ook weer uit te redden. Scenario wortelt in toneelstuk van Sacha Guitry, zelf een romaneske figuur die taalvirtuositeit niet vreemd was. Schatkamer van knipogen en leuke bijrollen.

Le bonheur est dans le pré

1995 | Komedie

Frankrijk 1995. Komedie van Étienne Chatiliez. Met o.a. Michel Serrault, Eddy Mitchell, Sabine Azéma, Carmen Maura en Virginie Darmon.

Francis Bergeade, getrouwd met een verwend nest, is veelgeplaagd directeur van een semi-failliete wc-brillenfabriek waarvan de mannenhatende arbeidsters staken. Dankzij een bizarre speling van het lot piept hij ertussenuit en valt in een nieuw leven als andervrouws echtgenoot. Confuus? Allerminst: in deze heerlijke, pre-politiek correcte komedie van Chatiliez (La vie est un long fleuve tranquille) dansen logica en toeval de horlepiep. De grote Michel Serrault (1928-2007) vlamt als vanouds, geflankeerd door zijn César-bekroonde kompaan Mitchell, plus de wulpse Azéma en de Madrileense Carmen Maura.

Au Petit Marguery

1995 | Komedie

Frankrijk 1995. Komedie van Laurent Bénégui. Met o.a. Stéphane Audran, Michel Aumont, Alain Begel, Marie Bunuel en Thomas Chabrol.

Au Petit Marguery is de naam van een bistro in Parijs, waar voor de laatste keer een diner geserveerd wordt aan een bont gezelschap voordat het zijn poorten sluit. Een sfeervolle film die deels uit clichés bestaat omdat hij opzettelijk bevolkt is met stereotiepe personages en deels gevoelig is omdat de menselijke zwakheden en tragiek aan het daglicht komen.

Méchant Garçon

1991 | Thriller

Frankrijk 1991. Thriller van Charles Gassot. Met o.a. Joachim Lombard, Catherine Hiegel, Donald Sumpter, Patty Hannock en Géraldine Alexander.

Goede herverfilming van BAD RONALD van Buzz Kulik uit 1974 naar het gelijknamige boek van Jack Vance, gevierd auteur van SF- verhalen die ook een klein aantal verdienstelijke thrillers schreef. De invalshoek is hier veranderd: Ronald, gespeeld door Lombard, is eerder het slachtoffer (van chantage) en een opgejaagde in een benarde positie dan een psychopatische bruut en een jager. In deze film moet hij zwaar boeten voor de dood door een ongeluk van zijn vriendinnetje als zijn schuilplaats na het overlijden van zijn moeder ontdekt wordt door de nieuwe bewoners en hun dochters. Scenario van de regisseur en de fotografie was in handen van Jean-Jacques Bouhon en Catherine Foussordier.

Tatie Danielle

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Étienne Chatiliez. Met o.a. Tsilla Chelton, Catherine Jacob, Isabelle Nanty, Neige Dolsky en Eric Prat.

Tweede film van de Franse cineast Étienne Chatiliez is een zwarte komedie over de oude tante Danielle (glansrol van de 71-jarige actrice Tsilla Chelton) die na de dood van haar huishoudster intrekt bij haar achterneef en zijn gezin in Parijs. Veel plezier hebben ze daar niet van de nieuwe 'logee': Danielle maakt jong en oud in haar omgeving methodisch het leven zuur. Wat moet ze anders? Lief zijn voor de kinderen? Dat boeit niet. Pas als de wanhopige familie naar Kreta afreist om even van tante af te zijn, krijgt ze haar trekken thuis.

La vie est un long fleuve tranquille

1988 | Komedie, Drama

Frankrijk 1988. Komedie van Étienne Chatiliez. Met o.a. Benoît Magimel, Valérie Lalande, Daniel Gélin, Patrick Bouchitey en Denis Barbier.

In de (weinig talrijke) gelederen van satirische cineasten is het wegvallen van een Jacques Tati extra goed te merken terwijl Pierre Etaix erg weinig filmt sinds 1971. Deze debuutfilm verraadt een bijzonder temperament. De beschrijving van het dagelijks bestaan van twee families: een 'fatsoenlijk' burgergezin en een ander gezin waar de domheid en slechte smaak van afstraalt. Chatiliez en zijn co-scenariste Florence Quentin hebben naar hartelust zoveel mogelijk wrange, sarcastische en pikante sketches bij elkaar gezocht. Deze schets van de Fransen is niet erg vrolijk en niet bepaald vriendelijk, maar in elk geval kan er gelachen worden.