Colette Darfeuil: cast.
Er zijn 18 films gevonden.

La fille au fouet

1952 | Avonturenfilm, Komedie, Drama

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Zwitserland 1952. Avonturenfilm van Jean Dréville, René Le Hénaff en Roger Burckhardt. Met o.a. Gaby Morlay, Véronique Deschamps, Michel Barbey, Michel Simon en Colette Darfeuil.

Een bewerking van de melodramatische roman Pietro der Schmuggler van Ernst Zahn. Het verhaal gaat over een meisje dat als jongen verkleed is, over smokkelaars, jaloezie, wraak en een erfenis. De rommeligheid van de film wordt nog versterkt door het feit dat er drie regisseurs aan meewerkten. Le Hénaff werd wegens ziekte vervangen door Dréville die de film redde van de onbetekenendheid, door er een verwarrende, tamelijk erotische sfeer aan te geven, met name in de scènes waar het meisje in een jongensinternaat verblijft. Er is ook een Duitse versie gemaakt, met andere acteurs, DAS GEHEIMNIS VOM BERGSEE.

Les vagabonds du rêve

1949 | Drama

Frankrijk 1949. Drama van Charles-Félix Tavano. Met o.a. Françoise Rosay, Colette Darfeuil, Hélène Garaud, Paulette Laurent en André Claveau.

Een film gemaakt door een van de meest sombere regisseurs die er zijn. Een naargeestige geschiedenis over een directrice van een reizend toneelgezelschap die gebukt gaat onder het lot en onder de concurrentie van radio en film. Op een avond sterft zij tijdens een storm op de drempel van haar theater. Dat is het slot van deze film, die ontroerend had kunnen zijn wanneer Rosay de andere acteurs niet op de achtergrond had gedrukt. Door haar spel lijkt deze film helaas meer op een echt melodrama. Desondanks is de regie fatsoenlijk en staan de dialogen op naam van Jean Faurez, zelf een talentvol regisseur. De film is ook bekend onder de titel LES COMEDIENS ERRANTS.

Les souvenirs ne sont pas à vendre

1948 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1948. Komedie van Robert Hennion. Met o.a. Blanchette Brunoy, Sophie Desmarrets, Martine Carol, Colette Darfeuil en Frank Villard.

Een wel hele doorzichtige aanleiding om maar aan een plot te komen. Alvorens zich definitief terug te trekken loopt een hotelhouder nog eens door zijn zaak. Er komen allerlei herinneringen aan dramatische en doldwaze gebeurtenissen naar boven. Niet minder dan zeven scenarioschrijvers (waaronder Marcel Achard en Michel de Saint-Piere) waren nodig om deze onsamenhangende verzameling goede en minder goede s[KA2]enes, die op goed geluk werden geschoten (wie is dan ook Robert Hennion?), bijeen te krijgen. Wat betreft de acteurs, die komen op en verdwijnen weer. Enkele goede en vooral grappige ideeën maken nog geen film.

Les Malheurs de Sophie

1946 | Komedie

Frankrijk 1946. Komedie van Jacqueline Audry. Met o.a. Madeleine Bousset, José Conrad, Marguerite Moreno, Michel Auclair en André Alerme.

Een bewerking (niet helemaal letterlijk) van de beroemde roman van de gravin de S[KA1]egur, die beter is dan de reputatie die zij heeft verworven. Hetzelfde verhaal gaat op voor het onterecht vergeten werk van Audry (1908-1977), die als assistente een goede leerschool had: Pabst en Ophüls. In feite schetst zij, zoals elders, fijntjes en nauwkeurig de psychologie van de vrouw, het eigenlijke onderwerp van al haar films. Zoals altijd werkte zij nauw samen met haar scenario-schrijver en echtgenoot Pierre Laroche. Nog eens verfilmd in 1980.

Sidi-Brahim

1939 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1939. Drama van Marc Didier. Met o.a. René Dary, Colette Darfeuil, Raymond Aimos, Abel Jacquin en Henri Bosc.

Op het punt om geëxecuteerd te worden wegens vermeende spionage, wordt een commandant van de alpenjagers vrijgepleit door de bekentenissen van een mooie spionne. Een banaal scenario voor een banale film die door een wel zeer obscure regisseur is gedraaid.

Quartier sans soleil

1939 | Avonturenfilm, Komedie, Misdaad

Frankrijk 1939. Avonturenfilm van Dimitri Kirsanov. Met o.a. Antonin Berval, Colette Darfeuil, Jean Servais, Jean Brochard en Charlotte Lyses.

Dimitri Karsanov (1899-1957), een van oorsprong Russische regisseur, heeft een goede reputatie als maker van zwijgende documentaires verworven. Zijn lange speelfilms zijn minder geslaagd. Een somber verhaal (maar met een opgelegd 'happy end') dat zich afspeelt in de leprozenwijken van een grote stad. Deze slecht aangeklede film lijkt op een volks melodrama.

L'amore si fa cosi

1939 | Romantiek, Komedie

Italië 1939. Romantiek van Carlo Ludovico Bragaglia. Met o.a. Enrico Viarisio en Colette Darfeuil.

Onderhoudend romantisch blijspel over jonge ontwerper die zich voordoet als een belangrijk man om zich een positie te verwerven bij een exclusief, trendy modehuis. Hij weet het tot directeur te schoppen, en uiteindelijk slaat hij een vrouwelijke collega aan de haak.

Le Patriote

1938 | Drama, Historische film

Frankrijk 1938. Drama van Maurice Tourneur. Met o.a. Harry Baur, Pierre Renoir, Josette Day, Suzy Prim en Colette Darfeuil.

De afgetakelde tsaar Paul I heeft als enige vertrouweling de kanselier, terwijl de rest van het hof met de tsarevitsj komplotteert om hem tot aftreden te dwingen. De tsaar hervindt zijn waardigheid en staat pal, maar de kanselier wordt gedood door de troonopvolger. Dit historisch drama naar een roman van Alfred Neumann werd tien jaar eerder door Ernst Lubitsch verfilmd (THE PATRIOT). De geluidsversie wordt beheerst door het spel van Baur als de tsaar. Het camerawerk is van Armand Thirard.

Bossemans et Coppenolle

1938 | Komedie

België 1938. Komedie van Gaston Schoukens. Met o.a. Gustave Libeau, Marcel Roels, Colette Darfeuil, Aimos en Charlette Duchesne.

De Bossemans en de Coppenolles zijn twee bevriende Brusselse families. Bossemans (Libeau) is weduwnaar en heeft een zoon (Carny). Coppenolle (Roels) zit onder de plak van zijn vrouw en heeft een dochter, Georgette (Duchesne). Beiden hopen natuurlijk op een huwelijk dat de band tussen de twee families nog meer zal bestendigen. Maar dan slaat het noodlot toe. Door toedoen van een vrouw (Darfeuil) verandert Bossemans van supportersclub en dat kunnen de Coppenolles niet verkroppen. Brusselse volkskomedie die destijds een gigantisch (lokaal) succes kende, maar die nu hopeloos verouderd is, ook al zitten er leuke dialogen in. Het spel is erg amateuristisch, maar liefhebbers van deze nostalgische (verdwenen) Brusselse sfeer zullen er plezier aan beleven. Het scenario van regisseur Schoukens, die op de aftiteling vermeld staat als Félix Bell, is gebaseerd op het gelijknamige toneelstuk van Joris d'Hanswijck en Paul Van Stalle. Vijftig jaar na dato werd de film door de Cinématèque Royale de Belgique gerestaureerd en bewaard voor het nageslacht. Het camerawerk is van Paul Flon en is nogal statisch. Mono.

Tout va très bien, madame la marquise

1936 | Komedie

Frankrijk 1936. Komedie van Henry Wulschleger. Met o.a. Noël-Noël, Colette Darfeuil, Marguerite Moreno, Félix Oudart en Simone Bourday.

Ray Vee uit Bretagne beproeft zijn geluk in Parijs waar hij een rol krijgt in een revue over de Franse provincies. Zijn theatercarrière mislukt en hij zoekt onderdak bij zijn zuster die in plaats van een degelijke huishoudster de maintenée van een rijkaard blijkt te zijn. Deze op zichzelf staande komedie over de provinciaal in het losbandige Parijs speculeert op een vooroorlogse tophit en wisselt aardige scènes af met flauwiteiten. Ook de destijds beroemde show- band van Ray Ventura is te zien en te horen.

Prête-moi ta femme

1936 | Komedie

Frankrijk 1936. Komedie van Maurice Cammage. Met o.a. Pierre Larquey, Pierre Brasseur, Monique Rolland, Suzanne Dehelly en Colette Darfeuil.

Bewerking van een luchtig blijspel van Maurice Desvallières. Klassieke misverstanden en wendingen rond een dubbel huwelijk. De bruid treedt op dezelfde dag met twee mannen in het huwelijk en strijkt daarmee een aardig bedrag op; met alle consequenties van dien.

L' École des journalistes

1936 | Komedie

Frankrijk 1936. Komedie van Christian-Jaque. Met o.a. Armand Bernard, Colette Darfeuil, Pierre Stéphan, Simone Renant en Charles Lemontier.

Een stel provincialen doet zich voor als journalist om met een ster-op-doorreis in contact te komen en veroorzaakt zo het ene misverstand na het andere. De gedateerdheid is de voornaamste bezienswaardigheid van deze doorsnee-klucht, die langs precies dezelfde veelbetreden paden gaat als de routine-films in alle volgende decennia.

Touche à tout

1935 | Komedie

Frankrijk 1935. Komedie van Jean Dréville. Met o.a. Fernand Gravey, Suzy Vernon, Colette Darfeuil, Palau en Jules Berry.

Een van de eerste speelfilms van deze filmer, die zich niet lang daarna zou ontpoppen als een zeer creatief vakman. Deze geschiedenis over een jonge middelbare school-frik, die plotseling een rijke erfgenaam blijkt te zijn en zich in een paleis aan de Côte d'Azur aan liefdadigheid gaat doen, gaat in de fout door telkens in herhalingen te vervallen. Ook het scenario, gemaakt door ene Roger Ferdinand, is weinig fantasierijk. De regie wordt evenwel gered door de redelijke acteurs, die min of meer extravagante personages neerzetten, terwijl - in tegenstelling tot wat men zou kunnen denken - de 'Côte' in zwartwit gefilmd nog heel aanlokkelijk is. De beelden zijn van L.H. Burel.

Le Roi des Champs-Elysées

1934 | Komedie

Frankrijk 1934. Komedie van Max Nosseck. Met o.a. Buster Keaton, Madeleine Guitty, Paulette Dubost, Jim Gérald en Colette Darfeuil.

Door zijn zwijgzame verlegenheid belandt een man zijns ondanks in de meest onverwachte situaties, als toneelspeler en als hoofd van een gangsterbende, maar hij weet zich door datzelfde flegma er ook weer uit te redden. Een Franse film met de door Hollywood uitgerangeerde Keaton wiens vooral mimische humor zich goed blijkt te laten overplaatsen. Zijn onverstoorbaarheid contrasteert aangenaam met de drukdoenerij van zijn medespelers in deze vlotte, maar middelmatige komedie.

Pour être aimé

1933 | Komedie

Frankrijk 1933. Komedie van Jacques Tourneur. Met o.a. Pierre-Richard Willm, Suzy Vernon, Marguerite Moreno, Colette Darfeuil en Paulette Dubost.

Tweede lange speelfilm van Jacques Tourneur, en niet zo best vanwege het scenario vol stoplappen van Jacques Cèrier. Toch is deze film vandaag de dag beslist nog het bekijken waard, omdat er aangenaam in gespeeld wordt en vooral omdat hij niet in gebabbel ontaardt zoals zovele van de eerste geluidsfilms.

Le truc du Brésilien

1932 | Romantiek

Frankrijk 1932. Romantiek van Alberto Cavalcanti. Met o.a. Colette Darfeuil, Yvonne Garat, Germaine Sablon, Robert Arnoux en Mauricet.

Een romantische boulevardkomedie waarin een man, die nog steeds van zijn vrouw houdt, naar middelen zoekt om zich van zijn lastig geworden maitresse te ontdoen. Duidelijk door van Cavalcanti om den brode gemaakt, niettemin zorgvuldig gedaan waardoor het resultaat weliswaar pretentieloos maar toch onderhoudend is. Het scenario is van regisseur Cavalvanti en Paul Armont naar het gelijknamige blijspel dat hij met Nicolas Nanc ey had geschreven. Het camerawerk is van Georges Benoit en Jean-P. Goreaud. Mono.

Le Rosier de Madame Husson

1932 | Komedie

Frankrijk 1932. Komedie van Bertrand Roland. Met o.a. Françoise Rosay, Fernandel, Marguerite Pierry, Mady Berry en Marcel Simon.

Een damescomité kent de jaarlijkse deugdzaamheidsprijs, bij gebrek aan vrouwelijke kandidaten, toe aan een brave 'dorpsidioot', die als gevolg van deze onverwachte eer prompt minder voorbeeldig wordt. Deze satirische komedie, die Fernandel tot ster maakte, heeft weinig aan effectiviteit verloren, mede dankzij de andere rake typeringen. Twintig jaar later werd de komedie opnieuw gefilmd met Bourvil.

La fin du monde

1930 | Sciencefiction

Frankrijk 1930. Sciencefiction van Abel Gance. Met o.a. Colette Darfeuil, Sylvie Grenade, Wanda Vangen, Jeanne Brindeau en Abel Gance.

Jean Novalic (Abel Gance) heeft zichzelf uitgeroepen tot een soort profeet die de aarde van de verdoemenis wil redden. Zijn broer Martial (Francen) is astronoom, een nuchtere man die zich aan de feiten houdt. Martial ziet dat een komeet op de aarde afkoerst en berekent dat hij binnen tien dagen tegen onze planeet zal opbotsen en verwacht dat de aarde uiteen zal spatten. Regisseur Gance schetst een beeld van het gedrag van de mensen als zij weten dat zij nog maar tien dagen te leven hebben. Het is een cynisch beeld, dat wellicht het best ge[KA3]illustreerd wordt door de effectenbeurzen, die tot op het laatste moment openblijven en mensen die op het allerlaatste ogenblik een fortuin bijeen hopen te vergaren. In de finale scheert de komeet langs de aarde en raakt hem slechts lichtjes. De decors zijn naar huidige maatstaven superna[KA3]ief, terwijl het verhaal vaart mist. Indertijd werd er een versie met geluid maar zonder dialogen gemonteerd van Gance en Andr[KA1]e Lang door Eug[KA2]ene Deslaw en was er een ingedubde Spaanse-, Duitse- en Engelse versie. Het scenario is van Camille Flammarion en het camerawerk was in handen van Jules Kr[KA3]uger, Nicolas Roudakoff, Forster en Roger Hubert. In de V.S. circuleerde vanaf 1934 een versie, waarvan het oorspronkelijke verhaal was teruggesneden tot 55 minuten, voorafgegaan door 48 minuten proloog omdat men er `politiek` anders dacht. De meeste versies die men tegenwoordig nog tegenkomt (in Frankrijk) zijn tien miuten korter dan de oorspronkelijke film.