Giovanni Visentin: cast.
Er zijn 8 films gevonden.

Qualcuno da amare

2000 | Drama

Italië​/​​Duitsland 2000. Drama van Giuliana Gamba. Met o.a. Veronica Pivetti, Robert Atzorn, Jessica Trani, Mattia Sbragia en Tommaso Politano.

Julius Ferri is gescheiden van zijn Amerikaanse vrouw en teruggekeerd naar zijn Italiaanse geboorteplaats Urbino, waar hij werkt in een gerenommeerde dierenkliniek. Hier ontmoet hij zijn grote jeugdliefde Claudia, die hem nooit heeft vergeven dat hij haar voor een Amerikaanse heeft verlaten. Als Julius' ex-vrouw de zorg voor beide kinderen eist, doet Julius Claudia een verzoek

Commissario Montalbano : La voce del violino

2000 | Misdaad, Mysterie

Italië 2000. Misdaad van Alberto Sironi. Met o.a. Luca Zingaretti, Katharina Böhm, Peppino Mazzotta, Biancamaria D'Amato en Mario Erpichini.

Julius Ferri is gescheiden van zijn Amerikaanse vrouw en teruggekeerd naar zijn Italiaanse geboorteplaats Urbino, waar hij werkt in een gerenommeerde dierenkliniek. Hier ontmoet hij zijn grote jeugdliefde Claudia, die hem nooit heeft vergeven dat hij haar voor een Amerikaanse heeft verlaten. Als Julius' ex-vrouw de zorg voor beide kinderen eist, doet Julius Claudia een verzoek

Les Faucons

1994 | Drama

Duitsland​/​​Frankrijk 1994. Drama van Michel Lang. Met o.a. Véronique Jannot, Bernard Le Coq, Hans Wyprächtiger, Siegfried Rauch en Nicolas Brieger.

De mooie en intellectuele Jannot is vierendertig, gehuwd en moeder van twee kinderen. Ze heeft zich weten op te werken tot directrice van de nucleaire centrale van Krasnoïarsk, het summum van de Russische technologie. Ze brengt alles in gereedheid om een delegatie te ontvangen van de Academie der Wetenschappen uit Moskou. Dan komt haar assistent en vertrouwensman Wigger haar melden dat de koelinstallatie van de kernreactor defect is. De situatie is ernstig, maar toch besluiten ze er geen ruchtbaarheid aan te geven. Een Franse CHINA SYNDROME die zich afspeelt in Rusland van enkele dagen voor de staatsgreep van augustus 1991, met de ramp van Tsjernobyl nog vers in het geheugen. Een redelijk goed gestructureerd scenario houdt de suspense erin, maar brengt weinig nieuws. Fotografie van Daniel Gaudry.

Il tempo del ritorno

1993 |

Italië 1993. Lucio Lunerti. Met o.a. Stefano Abbati, Alberto Di Stasio, Barbara Nay, Fiammetta Carena en Francesco Capitano.

Schrijver-regisseur Lunerti`s rustige benadering van een intelligent verhaal over een voormalig activist die zich opnieuw inlaat met zijn politiek verleden. Het is een mooie, existenti[KA3]ele road-movie, hoewel sommige plots niet duidelijk zijn. Luca (Abbati) werkt als deejay bij de radio en wordt uit zijn zichzelf opgelegde isolement gerukt, als zijn vriend Giovanni (Di Stasio), maker van tv-films en documentaires, zijn hulp vraagt bij het onderzoek voor een film, naar de donkere jaren van het terrorisme, rond 1975 in Itali[KA3]e. Luca bezoekt eerst zijn geboortestad en zijn, van hem vervreemde, ouders, zijn vroegere mede-activisten en zijn oude vriend Matteo (Visentin), die zich schuil houdt, omdat hij terroristen verraden heeft. Het wordt duidelijk dat Giovanni's eigen contact van vroeger met terroristen littekens heeft nagelaten. Goede en beheerste vertolkingen. Lunerti's intelligente debuut bevat belangrijke bijdragen van het camerawerk van Raffaele Mertes en de muziek van gitarist Roberto Ciotti. Ook bekend als TIME OF THE RETURN.

Faccione

1991 | Romantiek, Komedie, Drama

Italië 1991. Romantiek van Christian De Sica. Met o.a. Nadia Rinaldi, Paco Reconti, Agnese Nano, Massimo Bonetti en Lucia Poli.

Een fantastische komedie van de acteur en debuterend regisseur Christian De Sica, zoon van wijlen Vittorio. Het verhaal van een corpulente jonge vrouw van honderd kilo, die in een kunstgalerie werkt. Ze is sympatiek, optimistisch, opgewekt en levenslustig. Een vertelsel over romantiek en vriendschap. Zij wordt verliefd op een kunstenaar uit Calabria, maar is zwanger geraakt van haar vorige vriend, een zwarte musicus uit Senegal. Ze wil het kind houden. De film is gesitueerd in betere kringen van Rome.

L' Assassino é ancora tra noi

1986 | Horror, Mysterie, Thriller

Italië 1986. Horror van Camillo Teti. Met o.a. Mariangela D'Abbraccio, Giovanni Visentin, Luigi Mezzanotte, Yvonne D'Abbraccio en Riccardo Perrotti.

Een systematische reeks moorden door een onbekende dompelt een stad in een nachtmerrie van verschrikking en angst, waarbij de burgers de gevangenen zijn van hun eigen vrees. Slechte regie en gênant spel in de zoveelste ondermaatse moord- en doodslagfilm. Met een grote boog omheen lopen!

I paladini - storie d'armi e d'amori

1983 | Avonturenfilm, Historische film, Romantiek

Verenigde Staten​/​​Italië 1983. Avonturenfilm van Giacomo Battiato. Met o.a. Rick Edwards, Ron Moss, Tanya Roberts, Leigh McCloskey en Barbara De Rossi.

Middeleeuwse kruisridders worden in hun strijd tegen de Saracenen afgeleid door verliefdheden in het vijandelijke kamp, zodat het bloedvergieten wordt opgegeven voor een meervoudig happy end. In deze in visueel opzicht uiterst verzorgde en fantasierijke middeleeuwse spektakelfilm wordt de ironie van de comic strip met de tomeloze verbeelding van de legende gecombineerd. De op haar fotogenieke kwaliteiten gekozen cast past geheel in de lichaamscultuur-rage. De actrices zijn voor het genre soms ongewoon daadkrachtig en een ridderrol is weggelegd voor De Rossi. Gebaseerd op de klassieker uit 1516 Orlando Furioso van Ludovico Ariosto.

Le Mani sporche

1978 | Drama

Italië 1978. Drama van Elio Petri. Met o.a. Marcello Mastroianni, Giuliana de Sio, Giovanni Visentin, Massimo Foschi en Anna Maria Gherardi.

De leider van een communistische verzetsgroep wil onderhandelen met zijn tegenstanders en moet daarom geliquideerd worden door een jonge idealist die eerst zijn vertrouwen probeert te winnen. Uiteindelijk zal hij hem doden op de onware verdenking van een verhouding met zijn vrouw en worden de verfoeide compromissen als officiële partijprincipes aangenomen. Deze zorgvuldig gemaakte en vooral door Mastroianni als de gedesillusioneerde Hoederer goed geacteerde tv-film naar Sartres Les mains sales, is door het ontbreken van een eigen, inhoudelijke interpretatie gedateerder dan het stuk verdient, maar blijft toch boeien.