Jean-Louis Richard

Adolphe

2002 | Drama, Historische film

Frankrijk 2002. Drama van Benoît Jacquot. Met o.a. Isabelle Adjani, Stanislas Merhar, Jean Yanne, Romain Duris en Jean-Louis Richard.

Drama van Jacquot waarin een vrouw (Adjani) verliefd wordt op een jongere man. Zij besluit zelfs haar kinderen voor hem te verlaten.

Les misérables

2001 | Drama, Historische film, Actiefilm

Frankrijk/Duitsland/Spanje/Verenigde Staten/Italië/Verenigd Koninkrijk 2001. Drama van Josée Dayan en Lewis Milestone. Met o.a. Gérard Depardieu, John Malkovich, Virginie Ledoyen, Christian Clavier en Enrico LoVerso.

Miniserie in vier delen met mooie hoofdrollen, bewerking van de beroemde gelijknamige roman van Victor Hugo uit 1862. Depardieu kruipt in de huid van Jean Valjean, de ex-gevangene die zijn leven betert, maar desondanks 17 jaar lang door de Franse justitie wordt achtervolgd. Malkovich speelt de rol van Javert en Moreau is een ideale Moeder Innocence.

J'ai faim !!!

2001 | Romantiek

Frankrijk 2001. Romantiek van Florence Quentin. Met o.a. Catherine Jacob, Michèle Laroque, Garance Clavel, Isabelle Chandelier en Alessandra Martines.

De ijdele Barnab[KA1]e (Le Bolloc`h) heeft Lily (Jacob) in de steek gelaten voor de slanke den Ana[KA3]is (Martines). Lily is de veertig al gepasseerd en heeft geen jongemeisjesfiguur meer. Zij wil Barnab[KA1]e heroveren door te vermageren om haar rivale te evenaren. Haar vriendinnen Yolande (Clavel), Corinne (Candelier) en Arlette (Laroque) helpen haar een handje. Ze vervangen haar op het werk, plegen bedreigende telefoontjes en proberen Barnabé terug te lokken met zoete praat. De vermageringskuur valt niet mee, vooral als de diëtist zelf ook wel een paar pondjes mag verliezen. Het regiedebuut van scenarioschrijfster Quentin, die uiteraard haar eigen scenario schreef, is mager uitgevallen. Haar regie is schools en stijf, terwijl ze het komische talent van haar hoofdrol Jacob onvoldoende uitbuit. De overige rolverdeling doet zonder meer zijn best. De film is te episodisch en slechts sporadisch grappig. Quentin die o.a. hoog gescoord heeft met LA VIE EST UNE FLEUVE TRANQUILLE en LE BONHEUR EST DANS LE PRÉ kan beter achter haar computer blijven zitten dan achter de camera te staan. Het camerawerk van Bruno de Keyzer is overigens tiptop; hij heeft goed gebruik gemaakt van de Parijse locaties. Je honger zal deze film niet stillen.

Le prof

2000 | Komedie

Frankrijk 2000. Komedie van Alexandre Jardin. Met o.a. Jean-Hugues Anglade, Yvan Attal, Hélène de Fougerolles, Odette Laure en Jean-Marie Winling.

Regisseur Jardin is van huis uit auteur en hij debuteerde in 1993 met zijn film FANFAN, waarin de mooie, maar oervervelende Sophie Marceau de hoofdrol speelde. Ze deed het niet slecht en de rolprent was gebaseerd op zijn gelijknamige boek dat in een record aantal talen vertaald was, maar de film was heel erg matig. Met deze film herhaalt Jardin de exercitie; het scenario van hemzelf is wederom gebaseerd op zijn eigen boek, getiteld [KL]Le petit sauvage[KLE]; nogmaals een slap liefdesverhaal met opnieuw geen slechte spelers, maar er is weer niets aan. Het titelpersonage heet Alexandre Sauvage (Anglade). Hij is leraar op een groot lyceum. Hij heeft persoonlijke problemen: zijn vader (Richard) heeft een proces aan zijn broek en Alexandre`s vrouw wil van hem scheiden. Met een promotie op school wil het ook al niet vlotten en hij gaat uit pure ellende in het huis van zijn grootmoeder (Laure) wonen. Hij wordt verliefd op Manon (De Fougerolles), de dochter van zijn eerste grote liefde, Fanny, die inmiddels is overleden. Zou het wat worden? Wie geen raad weet met zijn tijd en meer dan anderhalf uur te besteden heeft, kan gaan kijken. Zeg, nooit dat je niet gewaarschuwd was. Het camerawerk is van Manuel Téran.

La Grande Béké

1998 | Drama

Frankrijk 1998. Drama van Alain Maline. Met o.a. Line Renaud, Anthony Delon, Jean-Claude Brialy, Philippe Clay en Sonja Codhant.

Fleur Mase de la Joucquerie (Renaud), in het zonnige Martinique door iedereen bijgenaamd `La Grande B[KA1]ek[KA1]e`, eigenares van een plantage, wil haar landgoed niet overdragen aan haar kinderen, maar aan haar onwettige kleinzoon Marc (gespeeld door Anthony Delon, zoon van Alain Delon). Dat betekent wel dat Marc zich moet plooien naar de normen van de blanke burgerij op de Antillen. Zijn relatie met zwarte journaliste Camilla (de Kermadec) wordt allerminst geaccepteerd. Camilla wordt met substantieel bedrag door Fleur naar Frankrijk gestuurd en onder druk van Fleur trouwt Marc met haar nicht Irina (Codhant). Zakelijk gaat het Marc als nieuwe plantage-baas ook niet voor de wind. Vooral een sinistere St[KA1]ephane Gudschieck (Boissery) speelt bij dit alles een vuile rol. Totaal ongeloofwaardige toestanden, geschreven door Roland Brival en regisseur Maline naar gelijknamig boek van Marie-Reine de Jaham. Tweedelige tv- film wordt gered door enkele ervaren acteurs, mooie in Martinique geschoten beelden en wat naief goed humeur, vooral in het eerste deel.

L'école de la chair

1998 | Drama, Romantiek

Frankrijk/Luxemburg/België 1998. Drama van Benoît Jacquot. Met o.a. Isabelle Huppert, Vincent Martinez, Vincent Lindon, Marthe Keller en François Berléand.

Gebaseerd op een roman van Yukio Mishima. De welgestelde Parijse Dominique (Huppert) wordt ondanks het leeftijds- en klassenverschil hopeloos verliefd op de biseksuele dekhengst Quentin (Martinez). Hun wederzijdse passie kan echter niet voorkomen dat Quentin zijn heil blijft zoeken bij zowel mannen als (jonge) vrouwen. Weelderig in beeld gebracht en appetijtelijk broeierig schampt Jacquot langs grote emoties als Passie, Jaloezie en Obsessie met niet seks maar een titanische machtsstrijd in de hoofdrol. Met Nederlandse ondertiteling.

Cantique de la racaille

1998 | Misdaad

Frankrijk 1998. Misdaad van Vincent Ravalec. Met o.a. Yvan Attal, Virginie Lanoué, Yann Collette, Marc Lavoine en Claire Nebout.

Over de avonturen van Gaston (Attal), een verachtelijk helertje, dat van alles en nog wat versjachert. Hij woont in de weinig chique Parijse voorstad Saint-Denis. Zijn maat is Sa[KA3]id die een bar runt, waar het schuim der natie zich komt laven. Gaston leert Marie-Pierre (Lanoue) kennen en algauw gaat ze bij hem hokken. Vervolgens begint hij de onderneming Extramill, die algauw te goeder naam en faam bekend staat en zich gunstig ontwikkelt. De levensstandaard van Gaston verbetert aanzienlijk en hij kan zich veroorloven om in dure restaurants te gaan eten en nachtclubs te bezoeken. Een jeugdzonde haalt hem echter in, zijn vriendin laat hem stikken en hij verliest alles. Debuterend scenarioschrijver-regisseur Ravalec bewerkte zijn eigen debuutroman voor het witte doek. Het resultaat is een vertelling, die het moet hebben van de voice-over en het intimistische beeld dat hij geschapen heeft. De dialogen zijn even gemakkelijk als indringend, die in combinatie met de doldwaze streken van de held onvoldoende kracht geven aan de vertelling, die beheerst wordt door de gekunstelde logica van het noodlot. Helaas riekt deze eersteling van Ravalec te veel naar ijdeltuiterij. Het camerawerk is van Philippe Lesourd.

Post coïtum, animal triste

1997 | Romantiek

Frankrijk 1997. Romantiek van Brigitte Roüan. Met o.a. Brigitte Roüan, Patrick Chesnais, Borris Terral, Nils Tavernier en Françoise Arnoul.

Diane Clovier (Ro[KA3]uan) houdt zielsveel van haar man (Chesnais), haar kinderen en haar werk bij een kleine uitgeverij. Ze kan haar leven geslaagd noemen. Haar pad kruist toevallig dat van Emilio (Terral) een jonge idealist die voor een humanitaire organisatie werkt. Diane laat al haar zekerheden vallen voor een hartstochtelijke liefdesaffaire. Zo beleeft ze met Emilio een tweede jeugd. Hij krijgt echter genoeg van Diane en ze blijft alleen achter in de puinhopen van de zevende hemel. Weinig interessant romantisch drama dat ten onder gaat aan de goede bedoelingen en stijf staat van de dialogen. Het lot van Diane laat de kijker tamelijk koud, laat staan boeien. Dit komt door de zwakke dramatische opbouw. Roüan heeft heel duidelijk capaciteiten, maar met deze film heeft ze teveel hooi op de vork genomen. Ze regisseerde, speelde de hoofdrol en schreef bovendien nog het scenario, samen met Santiago Amigorena, Jean-Louis Richard, Guy Zilberstein en Philippe Le Guay. Fotografie is van Pierre Dupouey, Arnaud Leguy en Bruno Mistretta.

Messieurs les enfants

1997 | Komedie, Familiefilm

Frankrijk 1997. Komedie van Pierre Boutron. Met o.a. Pierre Arditi, François Morel, Zinedine Soualeme, Catherine Jacob en Jean-Louis Richard.

Drie kinderen, Pope (Arditi), Pierre (Morel) en Isma[KA3]el (Soualeme) zijn de drijfveren van deze grapjesfilm. Ze vormen samen met hun leraar Crastaing (Richard) een explosief kwartet. Om hen uit te dagen geeft Crastaing hen op een opstel te schrijven met als onderwerp: als je wakker wordt, merk je dat je ouders kinderen zijn geworden. De volgende morgen worden de opstellen ingeleverd en wat blijkt: de ouders zijn weer kinderen en hun kinderen zijn volwassen. Het wordt nog veel zotter als Crastaing bij een van de leerlingen komt en zelf ook een kind blijkt te zijn. Er verschijnt een deurwaarder die beslag wil leggen op de meubelen, maar de kinderen die nu volwassenen zijn geworden, zetten een val en ontwijken de zaak met een list: ze verplichten Crastaing een nieuw onderwerp op te geven zodat ze weer terug kunnen in hun eigen omhulsel. Scenarioschrijver Daniel Pennac is specialist in een dergelijk genre en het lijkt allemaal zeer veelbelovend en hij haalt ons een wereld binnen, waarin alles op zijn kop staat. Helaas steunt de regie veel teveel op het overdreven en afwijkende gedrag, waardoor de verveling algauw toeslaat. Die eerder genoemde regie heeft namelijk het zwakke spel niet goed in de hand, terwijl de hoofdrollen toch spelers van formaat zijn. Waarschijnlijk heeft men zich blind gestaard op de speciale effecten en is men blijven steken in de enscènering; dat is heel erg jammer, want normaal gesproken maak je met een goed idee, een goede film. De fotografie is van François Cantonné.

Le prix de l'espoir

1997 | Romantiek, Drama

Frankrijk 1997. Romantiek van Josée Yanne. Met o.a. Pierre Arditi, Evelyne Bouix, Philippe Volter, Françoise Christophe en Jean-Louis Richard.

Pierre (Arditi) en Benjamin (Volter) zijn onderzoekers in een belangrijk hospitaal in Parijs. Op een dag krijgen ze het bezoek van Christine (Bouix), die de symptomen vertoont van de mysterieuze ziekte die ze sinds jaren onderzoeken. Pierre voelt zich aangetrokken tot de jonge vrouw en in overleg met haar besluit hij haar een nieuwe, nog experimentele behandeling te geven. Een film die een andere kijk geeft op het beroep van dokter. Arditi is een menselijke figuur voor wie het welzijn van de patiënt boven de financiële vergoeding gaat. Voor hem komt emotie voor de wetenschap. Toch kan de film niet helemaal overtuigen, daarvoor komt de liefdesgeschiedenis te geforceerd over. Medisch journalist Hervé Hamon schreef het scenario samen met Chantal de Rudder. Achter de camera nam Dominique Le Rigoleur plaats.

La dernière fête

1996 | Historische film

Duitsland/Frankrijk 1996. Historische film van Pierre Granier-Deferre en Denys Granier-Deferre. Met o.a. Charlotte Rampling, Stéphane Freiss, Manfred Andrae, Thomas Kretschmann en Célia Granier-Deferre.

De markiezin, Madame De Prie (Rampling) was jarenlang de favoriete minnares van de Franse regent. Bij zijn aantreden laat Lodewijk XV haar echter resoluut verbannen uit het slot van Versailles. Ze is genoodzaakt zich terug te trekken op haar kasteel in Courbe-Épine. Daar smeedt ze plannen om haar machtspositie te heroveren. Een spel van macht en corruptie aan het Franse hof, terwijl het land geleidelijk afstevent op de revolutie. Ondanks de schitterende decors en dito kostuums en het zeer behoorlijke spel van de hoofdrollen blijft het geheel erg oppervlakkig. Het scenario van Madeleine Chapsal en Granier- Deferre evenaart op geen enkel punt de symboliek en dubbele bodems van de novelle van Stefan Zweig die in het Frans is verschenen onder de titel Histoire d'une échéance waarop de film gebaseerd is. Het resultaat lijkt op LIAISONS DANGEREUSES, maar met het niveau van treinlektuur. Mooie fotografie van Robert Alazraki.

Radetzkymarsch

1995 | Drama, Historische film

Oostenrijk/Duitsland/Frankrijk 1995. Drama van Axel Corti en Gernot Roll. Met o.a. Max von Sydow, Charlotte Rampling, Claude Rich, Julia Stemberger en Tilman Günther.

Het verlangen van schrijver Joseph Roth (1894-1939) naar vader en vaderland loopt als een rode draad door deze indrukwekkende verfilming van het boek dat de eeuwige reiziger in 1932 publiceerde. In Radetzkymarsch beschrijft Roth de opkomst en ontmanteling van de Oostenrijks-Hongaarse monarchie (1867-1918) aan de hand van drie generaties van de fictieve familie Trotta. Max von Sydow speelt de burgerlijke beambte Franz von Trotta und Sipolje, de zoon van een omhooggevallen boer en vader van een onwillige soldaat (Günther). Een prachtige verfilming dankzij solide acteerwerk, fraai camerawerk op locatie en aandacht voor historisch detail. Deze 255 minuten durende miniserie werd oorspronkelijk uitgebracht in drie delen.

N'oublie pas que tu vas mourir

1995 | Drama

Frankrijk 1995. Drama van Xavier Beauvois. Met o.a. Xavier Beauvois, Chiara Mastroianni, Roschdy Zem, Bulle Ogier en Jean-Louis Richard.

Beno[KA4]it studeert kunstgeschiedenis. Hij komt uit een gegoed milieu en leeft er vrolijk op los. Er komt een oproep voor de militaire dienst, waarvoor Beno[KA4]it geen spatje voelt. Hij simuleert homo en verslaafd te zijn; hij veinst een zelfmoordpoging door een snee in zijn polsen, waardoor hij in het ziekenhuis belandt. Daar vertelt de dokter hem dat hij seropositief is (de kijker wist het allang) en dat zijn dagen geteld zijn.

L'appât

1995 | Misdaad, Drama, Thriller

Frankrijk 1995. Misdaad van Bertrand Tavernier. Met o.a. Marie Gillain, Olivier Sitruk, Bruno Putzulu, Richard Berry en Philippe Duclos.

Nathalie (Gillain) is nog geen 18. Ze werkt in een boetiek en gaat `s avonds naar chique gelegenheden, waar ze contacten zoekt met oudere heren die haar kunnen helpen bij haar carriere als tv-omroepster, filmactrice o.i.d. Haar vriendje Eric (Sitruk) is nauwelijks ouder en hangt rond met zijn simpele side-kick Bruno (Putzuhu) en droomt ervan om een keten met kledingzaken in de V.S. te openen.

Fiesta

1995 | Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk 1995. Oorlogsfilm van Pierre Boutron. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Marc Lavoine, Laurent Terzieff, Dayle Haddon en Jean-Philippe Écoffey.

Oktober 1936. De Spaanse burgeroorlog. Rafael (Colin), de zoon van een aristrocraat studeert in Frankrijk. Hij is nauwelijks 17 jaar. Zijn vader laat hem van het internaat halen om dienst te doen aan de zijde van Franco, zodat hij een man kan worden. Hij vraagt aan kolonel Massagual (Trintignant) die hij kent, zijn zoon op te nemen in diens garnizoen. De titel slaat op de executie voor het vuurpeleton, die volgens de kolonel een feest moet zijn...

Farce noire

1995 | Misdaad, Komedie

Frankrijk 1995. Misdaad van Olivier Panchot. Met o.a. Jean-Louis Richard, Françoise Brion, Luc Gentil, Antoine Carillon en Mireille Herbstmeyer.

Herv[KA1]e (Richard) leeft alleen, afgezonderd, zonder zich met iemand te bemoeien. Ooit was hij gelukkig getrouwd en had hij een mooie baan. Maar dan is hij die job eensklaps kwijt en vanaf dat ogenblik voelt hij hoe de relatie met zijn vrouw (Brion) verkoelt. Ze lijkt hem te minachten en laat geen gelegenheid voorbij gaan om hem te vernederen. Hij kan dit niet langer verdragen en denkt aan zelfmoord. Op het laatste moment bedenkt hij zich echter. Het is toch beter haar te laten verdwijnen! Vraag is enkel: hoe? Gruwelijk satirische fabel over een man die alles in het leven kwijt is. Het verhaal wordt in flash-back verteld zodat het geheel voorzien kon worden van huiveringwekkende koele commentaar van die man die moord doet voorkomen alsof het de meest normale gang van zaken is. Knap scenario geschreven door Panchot zelf samen met zijn broer Cyrille. De afstandelijkheid van het vertellen zal zeker niet in ieders smaak vallen. Achter de camera nam Jérôme Israël plaats. Meermaals bekroond op festivals van korte films.

Les vacances de l'Inspecteur Lester

1994 | Misdaad

Hongarije/Frankrijk/België 1994. Misdaad van Alain Wermus. Met o.a. Claude Rich, Agi Margitai, Clotilde de Bayser, François-Régis Marchasson en Maryvonne Schiltz.

In het onooglijke Wermusheim wordt de auto van politie- inspecteur Lester (gespeeld door Rich) gestolen. De dief heeft pech: hij rijdt zich te pletter. Rich vermoedt dat er meer achter de gebeurtenissen zit en zet een onderzoek op. Margitai, zijn buurvrouw in het hotel, bemoeit zich er van de meet af aan mee, en de inspecteur vraagt zich terecht af wat deze oude Hongaarse vrouw in Wermusheim van plan was of is. Dankzij de plaatselijke zuipschuit Ballet vindt de inspecteur een spoor van de dader. Wanneer Ballet wordt vermoord, gaat de bal pas echt aan het rollen en ontpopt Rich zich als een listige politie-inspecteur. Doordeweekse detective, geschreven door Pascal Laine.

La vie de Marianne

1994 | Drama

Frankrijk 1994. Drama van Benoît Jacquot. Met o.a. Virginie Ledoyen, Melvil Poupaud, Sylvie Milhaud, Marcel Bozonnet en Nathalie Krebs.

Titelpersonage, gespeeld door de mooie Ledoyen, werd als weeskind door een priester en zijn zus opgevoed. Wanneer die sterven staat zij alleen op de wereld. Op een dag ontmoet zij de galante Poupaud. Maar aangespoord door een oom van deze laatste wijst zij de jongeman af en zoekt rust in een klooster. Milhaud betaalt ongevraagd de onkosten die Ledoyen maakt. Zij is de moeder van Poupaud en heeft duidelijk voor haar zoon een betere `partij` op het oog. Toch moet zij zich neerleggen bij de relatie van haar zoon met het weesmeisje. Maar wanneer in mondaine kringen het nieuws de ronde doet dat Ledoyen het kind zou zijn van onbekende ouders, wordt weer alles in het werk gesteld om haar van Poupaud weg te houden. Gebaseerd op de gelijknamige roman (1731-1741) van Marivaux waarin een gravin in een reeks brieven haar leven verhaalt: hoe zij als vondelinge haar edele afkomst ontdekt. Mooie dialogen, mooie, getalenteerde jonge acteurs maar ontzettend sentimenteel met veel aandacht voor costumes, decors, fotografie (van Erwin Sanders) en muziek van Pergolesi.

L'année Juliette

1994 | Komedie

Frankrijk 1994. Komedie van Philippe Le Guay. Met o.a. Fabrice Luchini, Valérie Stroh, Marine Delterme, Didier Flamant en Jean-Louis Richard.

Tweede avondvullende film van Le Guay, die het vak leerde bij meesterfilmer Fran[KA10]cois Truffaut. Het is een lichte, zwarte komedie geworden over een jonge anesthesist uit Bordeaux, Camille Prader (Luchini), die een onbezorgde, intieme relatie heeft met de getrouwde Cl[KA1]ementine (Stroh). Cl[KA1]ementine wil echter meer. Ze verlaat haar echtgenoot en trekt bij Camille in wanneer hij naar een medisch congres is. Als ze hem afhaalt op het vliegveld M[KA1]erignac, overvalt ze Camille hiermee door hem het goede nieuws te vertellen. Ze wil ook een baby van hem. Camille is hiervan zo beduusd dat hij per abuis de koffers (die er identiek uitzien) pakt van een ander - fluitiste Juliette Graveur, die 's avonds in Bordeaux moet optreden, maar ze komt niet opdagen. Camille maakt dankbaar gebruik van de gelegenheid door Clémentine wijs te maken dat hij een relatie met Juliette heeft in de hoop van haar af te komen. Tegelijkertijd wordt Juliette een obsessie voor hem en wil hij haar ontmoeten. Enige tijd later worden Camille's koffers in de achterbak van Juliette's auto gevonden. De politie arresteert hem, want Juliette zat vermoord achter het stuur. Camille bevindt zich in een lastig parket. Aardig gespeeld door de aantrekkelijke hoofdrollen en een leuke tijdspassering. Het scenario is van Jean-Louis Richard en regisseur Le Guay. De fotografie is van Pierre Novion.

Children in The Trees

1994 | Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk 1994. Oorlogsfilm van Pierre Boutron. Met o.a. Robin Renusci, Isabel Otero, Jean-Louis Richard, Constance Engelbert en Robin Renucci.

Een oude boerderij in het ZW van Frankrijk, niet ver van de Spaanse grens, dient tijdens WO II (1939-45) als onderkomen voor joodse vluchtelingetjes om vandaar te ontsnappen aan de klauwen van de racistische nazi`s die een groot deel van Europa bezet houden, naar het land van Franco dat gelukkig niet antisemitisch is. De vriendin van een voormalige oudstrijder (1940) zwaait er de scepter, maar als de plaatselijke militie, die optreden als gewetenloze knechten van de bezetter, erachter komen wat er gaande is op de afgelegen hoeve, moeten er maatregelen genomen worden. De kinderen worden in een boomhut verstopt en weten zo te ontsnappen aan een transport naar de concentratiekampen. Onderwijl heeft de vriendin het met de politie, die heult met de vijand, zwaar te verduren gehad. Naar een waar gebeurd voorval gedraaide tv-film, die niet uitzonderlijk is, maar het onderwerp is schrijnend genoeg.

Jeanne la pucelle

1993 | Historische film

Frankrijk 1993. Historische film van Jacques Rivette. Met o.a. Sandrine Bonnaire, André Marcon, Philippe Morier-Genoud, Jean-Louis Richard en Bernard Sobel.

In de 14e eeuw bevindt Frankrijk zich op het dieptepunt van een crisis. Door de eindeloze oorlogen heersen in het land ellende en hongersnood. Daarbij komt de pestepidemie van 1347, die de verzwakte bevolking dreigt uit te roeien. Wanneer ook nog koning Karel IV sterft zonder een mannelijke troonopvolger, is de malaise compleet. Dan staat er uit het volk een jonge vrouw - eigenlijk nog een tiener - op die beweert het land te zullen redden. Eindeloze geschiedenisles, gebracht op de eigenzinnige manier van Rivette die vooral de feministische kant van Jeanne d`Arc (gespeeld door Bonnaire) benadrukt. Hij ontdoet haar van haar aureool van heiligheid en brengt een klein, bleek, eenvoudig, gelovig meisje ten tonele. De film werd uitgebracht in twee delen, getiteld LES BATAILLES (160m) en LES PRISONS (176m). Drastische inkorting had de film ongetwijfeld veel goeds gedaan. Scenario van Pascal Bonitzer en Christine Laurent. Fotografie van William Lubtchansky.

François Truffaut : Portraits volés

1993 | Documentaire, Biografie

Frankrijk 1993. Documentaire van Serge Toubiana en Michel Pascal. Met o.a. Gérard Depardieu, Eva Truffaut, Claude Chabrol, Jean-Louis Richard en Jean Gruault.

Degelijk portret van de grote regisseur Fran[KA10]cois Truffaut (1932-1984) waarin alle aspecten van zijn talent belicht worden. Vanaf zijn jeugd, waarin hij zich voor het medium film ging interesseren tot en met de eerste stappen als assistent en scenarist. Over zijn grote doorbraak met LES 400 COUPS inclusief de apotheose van de prijsuitreiking op het Festival van Cannes en zijn grote bewondering voor Alfred Hitchcock. De film bevat zeldzame opnamen van Truffaut met de Master of Suspense. Ook het verhaal van zijn alter-ego Antoine Doinel, in de films steeds vertolkt door Jean-Pierre Léaud. Tot slot een resem fragmenten uit zijn bekendste films. Het geheel wordt van commentaar voorzien door een hele reeks bekende namen uit de Franse cinema die allen vrienden waren van - of gewerkt hebben met Truffaut. Pure hulde waardoor de film wellicht kritiekloos lijkt. Toubiana en Pascal schreven het scenario en beeldmateriaal werd bijeengeschoten door Maurice Fellous, Jean-Yves Le Mener en Michel Sourioux.

La sentinelle

1992 | Thriller

Frankrijk 1992. Thriller van Arnaud Desplechin. Met o.a. Emmanuel Salinger, Thibault de Montalembert, Jean-Louis Richard, Valérie Dréville en Marianne Denicourt.

In het stervensuur van de Koude Oorlog wordt aankomend student forensische pathologie Mathias opgescheept met een gemummificeerd mensenhoofd. Terwijl hij de identiteit van de eigenaar tracht te achterhalen blijken schimmige organisaties geïnteresseerd in Mathias en zijn nieuwe artefact. Bizar thrillerverhaal wordt door debuterend regisseur Desplechin vervormd tot diffuus portret van een solitaire figuur met obsessie voor het verleden. Evenals Bring me the Head of Alfredo Garcia, die andere film met een levenloze kop in de hoofdrol, contra-mainstream, morbide en fascinerend. Bijrol Emmanuelle Devos, César 1993 voor Salinger.

Le gang des tractions: Dernier round

1991 | Oorlogsfilm, Misdaad

Frankrijk 1991. Oorlogsfilm van François Rossini en Josée Dayan. Met o.a. Jacques Bonnaffé, Stéphane Ferrara en Jean-Louis Richard.

WO II nadert zijn einde en in het bevrijde Frankrijk begint de heksenjacht op de collaborateurs. Nicolaud, een rijke Parijzenaar, voelt zich niet op zijn gemak en probeert aan zijn vervolgers te ontkomen door naar de Verenigde Staten te emigreren, maar dat blijkt zelfs met veel geld niet gemakkelijk te zijn! Bovengenoemde serie ter ere van het beroemde automerk Citroën. Veel actie in een eerlijke reconstructie van het betreffende tijdperk.

Adieu Marin

1991 | Thriller, Misdaad

Frankrijk/Zwitserland 1991. Thriller van Alain Schwarzstein. Met o.a. Jean-Philippe Écoffey, Pierre Vaneck, Jessica Forde, Cathérine Alcover en Marisa Pavan.

Officier van een Frans koopvaardijschip Escoffey komt, op weg van huis terug naar zijn schip, een knappe vrouw tegen die pech heeft met haar auto. Hij biedt haar een lift aan naar een hotel. De vrouw is duidelijk bang. Na een etentje gaat hij met haar mee naar de kamer. De volgende ochtend vertrekt hij vroeg, maar plotseling staat de politie voor zijn neus. De vrouw is vermoord en hij is de enige verdachte. Klassiek opgebouwde thriller waarbij de toeschouwer zelf niet weet of de officier schuldig is of niet. De film zit vol met ongure typen en goede plotwendingen houden de aandacht vast. Het scenario dat Schwazstein en Patrick Laurent baseerden op de roman Murder On Room 13 van Marvin Albert levert geen grote filmkunst op, wel aangename spanning. Gefilmd door Eddy van der Enden.

Les Deux Fragonards

1989 | Biografie, Drama

Frankrijk 1989. Biografie van Philippe Le Guay. Met o.a. Joaquim de Almeida, Robin Renucci, Philippine Leroy-Beaulieu, Sami Frey en Jean-Louis Richard.

Pas sinds 1984 is bekend dat de beroemde 18e eeuwse Franse schilder Honoré Fragonard een broer had. Cyprien oefende het naargeestige beroep van anatoom-patholoog uit. Rond dit gegeven hebben Le Guay en Jérôme Tonnerre een scenario bedacht, gewijd aan de dualiteit van eind 18e eeuw. Het was de tijd van losbandigheid en de aristocraten die in de ban verkeerden van hun eigen nabije dood ten behoeve van de goede zaak. Het kost enige moeite beide tegenstrijdige thema's met elkaar in verband te brengen. Het gaat hier dan ook om een eigenaardige film die zowel innemend als afstotend is. Ook zit er iets theatraals en dromerigs in, en dat is zeldzaam in de hedendaagse Franse cinema.

Le provincial

1989 | Komedie

Frankrijk 1989. Komedie van Christian Gion. Met o.a. Roland Giraud, Gabrielle Lazure, Michel Galabru, Maurice Vaudaux en François Rollin.

Een rijke Parijse kaasboer (Galabru), afkomstig uit een dorp in de Pyreneeën besteedt zijn geld aan een reclamefilmpje over zijn geboortestreek. Stadskat en producente met een aardig snuitje Lazure gaat het spotje draaien en ze wordt in raad en daad bijgestaan door plaatselijke berggids en weerkundig correspondent Giraud, die prompt verliefd wordt op haar. Galabru komt te overlijden en Giraud krijgt de zaak, die hij in zijn dorp voortzet. Lazure met haar arrogante, jaloerse vriend in het kielzog komt voor hem werken. Onbenullig liefdesverhaaltje met zoutloze grappen, dat hooguit een beetje ironisch is. Winnaar van de film: de toeristische plaatjes. Jean-Louis Richard schreef het scenario met regisseur Gion en het camerawerk is van Jean-Jacques Tarbes.

L'île

1987 | Avonturenfilm, Historische film

Zwitserland/Canada/België/Frankrijk 1987. Avonturenfilm van François Leterrier. Met o.a. Bruno Cremer, Gérard Darrieu, Serge Dupire, Jean-Pierre Castaldi en Karina Lombard.

Een bewerking van de gelijknamige roman van Robert Merle naar een historische gebeurtenis, de bewogen zwerftocht van een van de muiters van de `Bounty`, in 1799. De filmer heeft het gruwelijke verhaal (dat begint met een kapitein die een scheepsjongen doodt omdat deze hem in opspraak bracht, en op zijn beurt wordt gedood door zijn eerste officier, hetgeen uitloopt op een wederzijdse afslachting van muiters en Tahitianen) aanzienlijk afgezwakt: programmatijdstip verplicht! Een degelijk in elkaar zittende televisiefilm, waarin het accent vooral op avontuur ligt, met acteurs die hun best doen om hun personages zo goed mogelijk gestalte te geven.

Hôtel de France

1986 | Drama

Frankrijk 1986. Drama van Patrice Chéreau. Met o.a. Jean-Louis Richard, Ivan Desny, Roland Amstuz en Jean-Paul Roussillon.

Zoals altijd in zijn bewerkingen (LA CHAIR DE L'ORCHIDEE) houdt Patrice Chéreau, die veel meer theater- dan filmregisseur is, zich op geen enkele wijze aan het oorspronkelijke werk. Hij gaat hier aan de haal met Platonov van Tsjechov. De handeling is eenvoudigweg overgeplaatst naar een hedendaags Frans streekhotel! Zijn eerste geslaagde film heeft veel te danken aan het oprechte, spontane en intelligente spel van de komedianten - allen van het Théatre des Amandiers uit Nanterre - die zodoende een zeer literaire tekst onder een uitbundige regie weten over te brengen.

Le Déclic

1984 | Erotiek

Frankrijk 1984. Erotiek van Jean-Louis Richard. Met o.a. Florence Guérin, Bernard Kuby, Jasmine Maimone, Lisa Marks en Crofton Hardester.

Bewerking van het gelijknamige stripalbum van Milo Manara. Het album (uitgegeven bij Albin Michel in Parijs) is een succes op het gebied van erotiek, verdorvenheid en satire. De film, daarentegen, behoudt totaal niet de kwaliteiten van het origineel. De karaktertypes verliezen hun mysterieuze aard en bovendien behoort men geen lange film te maken met als basis slechts [KA1]e[KA1]en idee zoals dat hier het geval is. Het gevolg is dat er een aaneenschakeling van overbodige toeristische en pittoreske beelden voorbij flitst (waarom men het verhaal in Louisiana plaats heeft laten vinden in plaats van in de Alpen is een raadsel). Tenslotte blijkt het album veel gewaagder en de film zwakker alleen om niet gerangschikt te hoeven worden onder de categorie X. Alweer een mislukking zoals dat telkens weer het geval is wanneer men figuren uit stripverhalen in levende lijve presenteert.

Le Declic

1984 | Erotiek

Frankrijk 1984. Erotiek van Jean-Louis Richard. Met o.a. Bernie Kuby, Florence Guérin en Jean-Pierre Kalfon.

Bewerking van het gelijknamige stripalbum van Milo Manara. Het album (uitgegeven bij Albin Michel in Parijs) is een succes op het gebied van erotiek, verdorvenheid en satire. De film, daarentegen, behoudt totaal niet de kwaliteiten van het origineel. De karaktertypes verliezen hun mysterieuze aard en bovendien behoort men geen lange film te maken met als basis slechts [KA1]e[KA1]en idee zoals dat hier het geval is. Het gevolg is dat er een aaneenschakeling van overbodige toeristische en pittoreske beelden voorbij flitst (waarom men het verhaal in Louisiana plaats heeft laten vinden in plaats van in de Alpen is een raadsel). Tenslotte blijkt het album veel gewaagder en de film zwakker alleen om niet gerangschikt te hoeven worden onder de categorie X. Alweer een mislukking zoals dat telkens weer het geval is wanneer men figuren uit stripverhalen in levende lijve presenteert.

Fort Saganne

1984 | Drama, Oorlogsfilm, Avonturenfilm

Frankrijk 1984. Drama van Alain Corneau. Met o.a. Gérard Depardieu, Philippe Noiret, Catherine Deneuve, Michel Duchaussoy en Sophie Marceau.

Een jonge militair neemt tijdens WO I (1914-18) deel aan de Franse invasie van de Sahara, waardoor hij carrière maakt. Hij raakt echter steeds meer betrokken bij het lot van de Arabieren die worden geofferd aan militaire ambities en kolonialisme. Dit zorgvuldig gemaakte, kostbare koloniale drama - naar de succesroman van Louis Gardel - mist door de te episodische aanpak en de overmatige concentratie op de rol van Depardieu een epische adem, waardoor de individuele scènes en rollen sterker zijn dan hun optelsom. De fotografie - van Bruno Nuytten - en de aankleding zijn perfect. Scenario van Henri De Turenne, Louis Gardel en Alain Corneau.

Vivement dimanche!

1983 | Mysterie, Thriller, Misdaad

Frankrijk 1983. Mysterie van François Truffaut. Met o.a. Fanny Ardant, Jean-Louis Trintignant, Philippe Laudenbach, Jean-Pierre Kalfon en Philippe Morier-Genoud.

Truffaut nam de Amerikaanse roman 'The Long Saturday Night' van Charles Williams en situeerde het verhaal waarin de lijken zich opstapelen in een charmant Zuid-Frans dorpje. Zo verenigt de regisseur zijn grote liefde voor Hitchcock met het romantisch realisme dat hij zo bewonderde aan Jean Renoir, in een van de laatste films die hij maakte voor zijn dood in 1984. Trintignant is een makelaar die wordt verdacht van moord op zijn echtgenote. Zijn devote secretaresse (Ardant) probeert zijn onschuld te bewijzen. Prettige, zwarte komedie werd in sfeervol zwart-wit gedraaid door Néstor Almendros.

J'ai bien l'honneur

1983 | Misdaad

Frankrijk 1983. Misdaad van Jacques Rouffio. Met o.a. Eddie Constantine, Mylène Demongeot, Marie Wiart, Paul Blain en Jean-Louis Richard.

Een verfilming van de roman van Yvan Dailly uit de `S[KA1]erie Noire` van Gallimard. Speelt zich af in het New York van de daklozen, met als hoofdpersoon een tamelijk boeiende oude rot in het vak (Constantine). Deze filmer, nu toevallig televisieregisseur, brengt een menselijk tintje aan in een stereotiep scenario.

Le gendarme et les gendarmettes

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Jean Girault en Tony Aboyantz. Met o.a. Louis de Funès, Michel Galabru, Maurice Risch, Claude Gensac en Catherine Serre.

De intrede der agentes in de gendarmerie van Saint-Tropez zorgt voor opwinding onder de manschappen. Vervolgens worden kokette Christine, Jo, Marianne en Isabelle pardoes één voor één ontvoerd. Waarop Ludovic Cruchot en Co., teneinde hun protégées te bevrijden, tegenover een staatsgevaarlijke crimineel komen te staan. Tijdens de opnamen van dit graptechnisch nalatige, maar toch weer lucratieve slotdeel in de succesreeks overleed regisseur Girault; assistent Aboyantz voltooide de film. Het was eveneens De Funès' zwanenzang: de driftkikkerende grimassenmeester stierf op 27 januari 1983, amper vier maanden na de Parijse première.

Le choc

1982 | Misdaad, Thriller, Actiefilm

Frankrijk 1982. Misdaad van Robin Davis en Alain Delon. Met o.a. Alain Delon, Catherine Deneuve, Stéphane Audran, Etienne Chicot en François Perrot.

Een beroepskiller wil uit het vak stappen en komt daarmee op de zwarte lijst van zijn opdrachtgever te staan. Hij duikt onder op een boerderij in Bretagne waar een commando hem komt liquideren. Hij weet samen met de gastvrouw wier man is gedood, te ontkomen en gaat op jacht naar de verrader. Bekwame regie vol vaart maakt het scenario dat lijkt op tientallen andere, niet boeiender of verrassender en de slappe film met veel sterren laat Delon binnen een eigen behandeling van de tekst en geeft Deneuve weinig kansen. De combinatie is ook minder explosief dan de titel suggereert. Audran steelt in een kleine rol de show als Delon's tipgeefster. Naar de roman La position du tireur couché van Jean-Patrick Manchette.

Le professionnel

1981 | Thriller, Actiefilm

Frankrijk 1981. Thriller van Georges Lautner. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Robert Hossein, Elisabeth Margoni, Jean Desailly en Cyrielle Claire.

Joss Beaumont (Belmondo) wordt door de Franse geheime dienst naar een Afrikaans land gestuurd om een dictator te vermoorden. Hij wordt gepakt en in een showproces veroordeeld tot dwangarbeid. Maar dan ontsnapt hij, en keert terug naar Parijs om het karwei af te maken en een appeltje te schillen met zijn oude superieuren. Inmiddels is de politieke wind gedraaid. Op het hoogtepunt van Belmondo's carrière als testosteronheld was hij opnieuw afwisselend charmant en très cool. De muziek van Ennio Morricone werd genomineerd voor een César.

Le dernier métro

1980 | Oorlogsfilm, Drama, Romantiek

Frankrijk 1980. Oorlogsfilm van François Truffaut. Met o.a. Catherine Deneuve, Gérard Depardieu, Jean Poiret, Heinz Bennent en Andréa Ferréol.

Catherine Deneuve is de onbetwiste ster van deze 'kroniek van het theater tijdens de oorlog, gezien door de ogen van een kind' (zoals Truffaut zijn film zelf noemde). Als echtgenote van een ondergedoken, joodse theaterdirecteur (Bennent) probeert Deneuve de 'troupe' bij elkaar te houden en het lopende toneelproject tot een goed einde te brengen. Truffaut vond Deneuve zonder meer fantastisch: 'een gepassioneerde actrice die nu haar echte kunnen kon tonen'. En 'de kei' Gérard Depardieu (Deneuve's minnaar in Le dernier metro) werd meteen gecontracteerd als hoofdrolspeler van Truffauts volgende film, La femme d'à côté (1981).

Emmanuelle

1974 | Erotiek, Drama, Romantiek

Frankrijk 1974. Erotiek van Just Jaeckin. Met o.a. Sylvia Kristel, Alain Cuny, Marika Green, Daniel Sarky en Jeanne Colletin.

Een jonge diplomatenvrouw voegt zich bij haar man in Bangkok, waar de Europese kolonie de ledigheid verdrijft met libertijnse seks, die filosofisch wordt gemotiveerd door een bejaarde intellectueel. Deze initieert haar in een orgie met inboorlingen in een opiumkit, waarna ze exclusieve paarvorming definitief afzweert. Het record-succes - tien jaar prolongatie in Parijs - blijft nog steeds een raadsel, omdat de film nauwelijks gewaagder en met prentbriefkaarten-erotiek zeker niet beter gemaakt is dan veel andere. Dus toch de ster-kwaliteit van Kristel die alles ondergaat met een combinatie van gelatenheid en bijna verongelijkte verbazing, waardoor ze ook een gewoon en aardig mens blijft.

La nuit américaine

1973 | Komedie, Drama, Romantiek

Frankrijk/Italië 1973. Komedie van François Truffaut. Met o.a. Jacqueline Bisset, Jean-Pierre Léaud, Nathalie Baye, Jean-Pierre Aumont en Valentina Cortese.

In en om de studio's van Nice probeert een filmregisseur (gespeeld door Truffaut zelf) de opnamen van een melodrama tot een goed einde te brengen, ondanks tegenslagen, de temperamenten van de internationale sterbezetting en intriges en conflicten bij de acteurs en technici. Truffaut houdt zijn liefdesverklaring aan zijn vak luchtig met anekdotes en ironische observaties. En passant geeft hij een inkijkje in het productieproces van een speelfilm. Een prachtige rol van Valentina Cortese als een oudere ster die haar tekst niet kan onthouden. Oscar voor beste buitenlandse film.

Des enfants dans les arbres

1969 |

Frankrijk 1969. Pierre Boutron. Met o.a. Jean-Louis Richard, Isabel Otero en Robin Renucci.

In en om de studio's van Nice probeert een filmregisseur (gespeeld door Truffaut zelf) de opnamen van een melodrama tot een goed einde te brengen, ondanks tegenslagen, de temperamenten van de internationale sterbezetting en intriges en conflicten bij de acteurs en technici. Truffaut houdt zijn liefdesverklaring aan zijn vak luchtig met anekdotes en ironische observaties. En passant geeft hij een inkijkje in het productieproces van een speelfilm. Een prachtige rol van Valentina Cortese als een oudere ster die haar tekst niet kan onthouden. Oscar voor beste buitenlandse film.

Le Corps de Diane

1968 | Drama

Frankrijk/Servië en Montenegro 1968. Drama van Jean-Louis Richard. Met o.a. Jeanne Moreau, Charles Denner, Elizabeth Wiener, Joëlle Latour en Henri-Jacques Huet.

Architect leert in Praag theaterdecoratrice kennen op wie hij verliefd wordt. Na hun huwelijk ontwikkelt hij ziekelijke jaloezie waarvoor zij ook wel aanleiding geeft. Moreau - geregisseerd door ex-echtgenoot - en Denner doen hun best, maar rollen en scenario zijn erg zwak geschreven.

La mariée était en noir

1967 | Drama, Actiefilm, Film noir, Thriller

Frankrijk 1967. Drama van François Truffaut. Met o.a. Charles Denner, Claude Rich, Alexandra Stewart, Daniel Boulanger en Serge Rousseau.

Op de trappen van de kerk wordt een kersverse bruidegom dodelijk getroffen door een geweerschot. Zijn bruid zal haar leven wijden aan het vinden en doden van de schuldigen. Deze wraakfilm kreeg een episodische aanpak waarbij elk van de vijf schuldigen in zijn levenssituatie wordt getekend en Moreau zich in wisselende, aangepaste gedaantes daarin binnendringt. De delen zijn boeiender dan het geheel. Opmerkelijke muziek van Bernard Herrmann. Het scenario is van regisseur Truffaut en Jean-Louis Richard naar het boek van William Irish.

Fahrenheit 451

1966 | Sciencefiction, Experimenteel, Actiefilm

Verenigd Koninkrijk/Frankrijk/Australië 1966. Sciencefiction van François Truffaut. Met o.a. Julie Christie, Oskar Werner, Cyril Cusack, Anton Diffring en Jeremy Spenser.

In een onbekend land uit een niet nader bepaalde toekomst, is het lezen van boeken streng verboden. De brandweer krijgt de taak alle boeken te verbranden. Een plichtsbewuste brandweerman (Werner) kwijt zich van zijn taak, maar hij ontmoet een fervente lezeres (Christie) die liever de doodstraf trotseert dan het lezen op te geven. Een indrukwekkend beeld van een fascistische staat die onder het mom van gelijkheid voor iedereen, de individuele geestelijke ontplooiing verbiedt. De wereldliteratuur stimuleert immers de geest en de culturele bewustwording en is dus een gevaar voor de staat. Knappe vertolking van beide hoofdrolspelers. Regisseur Truffaut en Jean-Louis Richard bewerkten de roman van Ray Bradbury. Schitterende fotografie van Nicolas Roeg. Ondanks de gedateerde sfeer van de jaren 1960 nog steeds een zeer boeiende film.

Mata Hari, agent H21

1964 | Historische film, Drama, Romantiek, Thriller

Frankrijk/Italië 1964. Historische film van Jean-Louis Richard. Met o.a. Claude Rich, Jeanne Moreau, Franck Villard, Jean-Louis Trintignant en Henri Garcin.

Margaretha Geertruida Zelle, die tijdens WO I als exotisch danseres Mata Hari voor de Duitsers spioneert, wordt verliefd op een Franse officier, en besluit voor de andere kant te gaan werken. Een riskante keuze. Op maat gesneden vehikel voor regisseur Richards ex-echtgenote Moreau, gebaseerd op een half-ironisch, half-tragisch scenario van François Truffaut, de man die normaal gesproken juist de scenario's van Richard (Fahrenheit 451, La nuit américaine) verfilmde. Richard is een betere scenarist dan regisseur, maar toch wel de moeite waard.

La peau douce

1964 | Drama

Frankrijk/Portugal 1964. Drama van François Truffaut. Met o.a. Jean Desailly, Françoise Dorléac, Daniel Ceccaldi, Nelly Benedetti en Laurence Badie.

'Ik zou over La peau douce weinig meer kunnen zeggen dan dat het gaat om het meest banale thema dat je je kunt voorstellen: Hij, Zij en de Andere. En verder? Dat zijn details.' Fraai verfilmde details overigens: een close-up van de veelbetekenende blik waarmee 'Hij' (een getrouwde uitgever) kijkt naar de manier waarop 'de Andere' (zijn aanstaande vriendin) haar stewardessenpumps verruilt voor hooggehakte damesschoenen, en een effectief gesneden slotsequens waarin 'Zij' (de jaloerse echtgenote) voorbereidingen treft om definitief een eind te maken aan de 'driehoeksrelatie'. Adequate score van Truffauts huiscomponist Georges Delerue.

Candide Ou L'optimisme Au 20e Siecle

1960 | Komedie

Frankrijk 1960. Komedie van Norbert Carbonnaux. Met o.a. Jean Poiret, Jean-Louis Richard, Nadia Gray, Daliah Lavi en Michel Serrault.

'Ik zou over La peau douce weinig meer kunnen zeggen dan dat het gaat om het meest banale thema dat je je kunt voorstellen: Hij, Zij en de Andere. En verder? Dat zijn details.' Fraai verfilmde details overigens: een close-up van de veelbetekenende blik waarmee 'Hij' (een getrouwde uitgever) kijkt naar de manier waarop 'de Andere' (zijn aanstaande vriendin) haar stewardessenpumps verruilt voor hooggehakte damesschoenen, en een effectief gesneden slotsequens waarin 'Zij' (de jaloerse echtgenote) voorbereidingen treft om definitief een eind te maken aan de 'driehoeksrelatie'. Adequate score van Truffauts huiscomponist Georges Delerue.

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2002	Adolphe
2001	Les misérables
2001	J'ai faim !!!
2000	Le prof
1998	La Grande Béké
1998	L'école de la chair
1998	Cantique de la racaille
1997	Post coïtum, animal triste
1997	Messieurs les enfants
1997	Le prix de l'espoir
1996	La dernière fête
1995	Radetzkymarsch
1995	N'oublie pas que tu vas mourir
1995	L'appât
1995	Fiesta
1995	Farce noire
1994	Les vacances de l'Inspecteur Lester
1994	La vie de Marianne
1994	L'année Juliette
1994	Children in The Trees
1993	Jeanne la pucelle
1993	François Truffaut : Portraits volés
1992	La sentinelle
1991	Le gang des tractions: Dernier round
1991	Adieu Marin
1989	Les Deux Fragonards
1987	L'île
1986	Hôtel de France
1984	Fort Saganne
1983	Vivement dimanche!
1983	J'ai bien l'honneur
1982	Le gendarme et les gendarmettes
1982	Le choc
1981	Le professionnel
1980	Le dernier métro
1969	Des enfants dans les arbres
1960	Candide Ou L'optimisme Au 20e Siecle

Scenarist		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1994	L'année Juliette
1989	Le provincial
1974	Emmanuelle
1973	La nuit américaine
1967	La mariée était en noir
1966	Fahrenheit 451
1964	Mata Hari, agent H21
1964	La peau douce

op televisie
0 uitzendingen

Reageer