Véra Norman: cast.
Er zijn 6 films gevonden.

Violettes impériales

1953 | Muziek, Romantiek

Frankrijk 1953. Muziek van Richard Pottier. Met o.a. Luis Mariano, Carmen Sevilla, Simone Valère, Louis Arbessier en Marie Sabouret.

Keizerin Eug[KA1]enie (Val[KA2]ere) is vroeger door een danseres (Sevilla) voor een verkeerd huwelijk behoed. Zij heeft er vervolgens voor gezorgd dat de danseres tot eerste soliste bij de opera werd benoemd. De romance met een graaf dreigt doorkruist te worden door haar niet geheel onberispelijke verleden, maar als ze een aanslag op de keizerin voorkomt, wordt ze gerehabiliteerd. Deze succes-operette is door de historische personages minder wezenloos dan gewoonlijk, hoewel zeer sentimenteel. De verfilming is traag, maar verzorgd.

La Neige était sale

1953 | Drama

Frankrijk 1953. Drama van Luis Saslavsky. Met o.a. Daniel Gélin, Valentine Tessier, Marie Mansart, Antoine Balpêtré en Daniel Ivernel.

Een zoon van een lichtzinnige vrouw heeft nauwelijks een opvoeding genoten, maar de sterke moederbinding zet hem aan tot een al even normloos bestaan. Met psychisch masochisme probeert hij het onschuldige meisje op wie hij verliefd is aan een vriend te verkwanselen, maar ze weet toch zijn 'betere ik' te bereiken, waarna hij tijdens de Tweede Wereldoorlog sneuvelt in het verzet. Deze verfilming van een roman van Simenon maakt het handelen van de hoofdpersonen onvoldoende aannemelijk, zodat het resultaat vooral boeit zijnde een variant op de vooroorlogse, noodlottige film noir. Naast de gekweld acterende Gélin zijn de andere rollen nogal zwak.

Une caprice de Caroline Chérie

1952 | Historische film, Romantiek

Frankrijk 1952. Historische film van Jean Devaivre. Met o.a. Martine Carol, Jacques Dacqmine, Jean-Claude Pascal, Véra Norman en Denise Provence.

Caroline, de echtegenote van een generaal is met haar man in bezet Italië waar hij zich ontpopt als ontoombare rokkenjager. Ze neemt wraak door heftig te flirten met een Italiaan die echter een rebellenleider is en haar ontvoert. Het vervolg op een succesformule waarin de hoofdrollen nog altijd het lonken niet kunnen laten. Dat de vluchtige staten van ontkleding van Carol ooit voor uiterst gewaagd golden is nu veel verbazingwekkender dan al haar avontuurtjes. Scenario van Jean Anouilh naar een roman van Cecil Saint-Laurent. Camerawerk van André Thomas.

Ma pomme

1950 | Komedie, Musical

Frankrijk 1950. Komedie van Jean Boyer. Met o.a. Maurice Chevalier, Sophie Desmarets, Véra Norman, Jean Wall en Jane Marken.

Een clochard blijkt onverwacht mede-erfgenaam van een enorm fortuin. Zijn nieuwe status en de mentaliteit van de andere erfgenamen staan hem zo tegen dat hij van de erfenis zou afzien als hij daarmee niet een meisje benadeelde dat door geldgebrek niet met haar verloofde kan trouwen. Ook bij haar veroorzaakt het geld echter een kloof met de jonge echtgenoot. Deze meer sentimentele dan geestige komedie met de simpele en conformistische moraal dat geld niet gelukkig maakt, heeft een pasklare sterrol voor Chevalier die sindsdien het titellied op zijn repertoire zou houden.

Mission à Tanger

1949 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1949. Komedie van André Hunebelle. Met o.a. Raymond Rouleau, Gaby Sylvia, Mila Parély, Piere Destailles en Bernard Lajarrige.

Een vlotte verslaggever verzaakt zijn journalistieke opdracht om een misdaad te verslaan door zelf op onderzoek te gaan. Ondanks zijn zwak voor de drank, een mooie vrouw en de averechtse hulp van zijn onhandige fotograaf, weet hij de zaak op te lossen. Deze ironische misdaadkomedie met spitsvondige dialogen - van Michel Audiard - had destijds een verrassend nieuwe toon, die nu weinig opmerkelijk zal overkomen door veelvuldige en betere navolging. Het succes leidde tot de vervolgen MÉFIEZ-VOUS DES BLONDES en MASSACRE EN DENTELLES. Ook bekend als JE TIRE MA RÉVÉRENCE.

Lady Paname

1949 | Komedie, Musical

Frankrijk 1949. Komedie van Henri Jeanson. Met o.a. Louis Jouvet, Suzy Delair, Henri Guisol, Monique Mélinand en Raymond Souplex.

Een werkloze zangeres die de kans heeft gekregen in Olympia een ster te vervangen, wordt verliefd op de componist van het lied waarmee ze triomfen oogst. Deze hangt echter al te zeer aan zijn vrijgezellenstatus, waarna de hele omgeving met averechts resultaat samenspant om de gelieven tot elkaar te brengen. Scenarioschrijver Jeanson kruidt zijn dialogen met een pittig cynisme, maar voert een tamelijk vlakke regie. De bezetting met topacteurs maakt veel goed, al is Delair in de titelrol eerder vermoeiend dan aanstekelijk.