Gianmarco Tognazzi

Excellent Cadavers

Verenigde Staten​/​​Italië 1999. Drama van Ricky Tognazzi. Met o.a. Chazz Palminteri, F. Murray Abraham, Anna Galiena, Andy Luotto en Lina Sastri.

Tutti gli anni una volta l'anno

Frankrijk​/​​Italië​/​​België 1994. Komedie van Gianfrancesco Lazotti. Met o.a. Giorgio Albertazzi, Paolo Bonacelli, Lando Buzzanca, Carla Cassola en Paolo Ferrari.

Acht mensen, die inmiddels op de leeftijd zijn aangeland dat ze met pensioen gaan of gegaan zijn, zien elkaar eenmaal per jaar, telkens op hetzelfde tijdstip in het restaurant Trastevere in Rome. Een gewoonte, uitgegroeid tot een jaarlijks ritueel dat een traditie is geworden. Een van hen is onlangs overleden en heeft in zijn testament een leegstaand klooster aan hen nagelaten en wenst uitdrukkelijk dat ze er gaan wonen. Dat idee spreekt niemand aan, maar die avond komen alle problemen en frustraties boven water. Zo ontdekt Lorenzo (Albertazzi) door de clown van het gezelschap Raffaele (Rochefort) dat zijn vrouw eigenlijk zeer ongelukkig is; de weelderige Annamaria (Cassola) blijkt eigenlijk overwerkt te zijn en de voorzitter van de jaarclub Giuseppe (Gassman) komt pas als men al aan het dessert is begonnen, en bekent dat hij huisarrest heeft omdat hij verdacht wordt van belastingontduiking. Zo passeert iedereen de revue. Een ouderwetse komedie, eigenlijk meer een toneelstuk, maar prachtige types en een uiterst geslaagd dialoog, waardoor de film een groot festijn is. Het scenario is van regisseur Lazotti en Cecilia Calvi naar een verhaal van Paola Scola. Het camerawerk is van Sebastiano Celeste. Liefhebbers van snelle actie met imponerende speciale effecten moeten beslist niet gaan kijken; voor hen is deze rolprent veel te bescheiden van opzet en aanpak.

Teste rasate

Italië 1993. Drama van Claudio Fragasso. Met o.a. Gianmarco Tognazzi, Franca Bettoja, Fabienna Gueye, Giulio Base en Flavio Bucci.

Marco (Tognazzi) is 22 jaar oud en zeven keer van school gewisseld. Hij heeft ruzie met zijn inhoudsloze vrienden en zijn moeder, vanwege haar tirades over het zoeken van een baan. Hij brengt zijn tijd in bars door en heeft een verhouding met een Somalische hulp in de huishouding (Gueye). Hij ontmoet in de buurt een neo-nazistische skinhead, die bekend staat als de F[KA3]uhrer (Base). Deze treedt zijn zinloze bestaan binnen. Zonder veel overreding, sluit hij zich aan bij de groep skinheads en is bereid zijn haar in model te laten knippen. Marco jongleert tussen zijn dubbelle bestaan maar als zijn fascistische hartstocht toeneemt, ontstaan er onoplosbare conflicten. Het scenario is niet evenwichtig genoeg in het aantonen van plaatselijke spijbelaars als volslagen hopeloze figuren met als contrast de skinheads, die model staan voor een organisatie met een doel en onderlinge steun. De film slaagt er evenwel wel in de opkomst van het neo-fascisme aan te vallen waarbij een tastbare jeugdcultuur in het Italië van de jaren 1990 ontbreekt. Tognazzi, Bettoja en Base geven goed acteerwerk ten beste. Regie en cameravoering zijn zwak. Ook bekend als SKINHEADS.

Un bambino in fuga - Tre anni dopo

Italië 1991. Drama van Mario Caiano. Met o.a. Marco Vivio, Anne Canovas, Pamela Villoresi, Ray Lovelock en Gianfranco Tondini.

Domenico (Vivio), loopt op zijn veertiende weg uit het liefdeloze gezin en stelt zich onder de hoede van Matteo (Tondini), die samen met zijn vriendin een opvanghuis runt voor drugsverslaafden. Dominico hoopt dat zijn moeder, kroongetuige in het proces tegen misdaadkoning Caruso (Maire), de waarheid zal zeggen, zodat de moordenaars van zijn vader en broertje veroordeeld kunnen worden. De moeder, onder druk gezet door de rechterhand van Caruso, die dreigt Domenico iets aan te doen, besluit helemaal niet te getuigen, zodat Caruso vrijuit gaat. Teleurgesteld in zijn moeder verlaat Domenico zijn geboortestreek Calabrië. Eersteklas film met prachtig spel. Een realistische kijk op het door de misdaad verziekte Calabrië waar in de periode 1989-1990 542 mensen werden vermoord. Tv-film in drie afleveringen van elk 90 minuten.

Crack

Italië 1991. Sportfilm van Giulio Base. Met o.a. Giulio Base, Gianmarco Tognazzi, Pietro Genuardi, Giuseppe Pianviti en Franco Bertini.

Deze speelfilm, die gebaseerd is op het gelijknamige toneelstuk van Franco Bertini, koppelt het ellendige leven van de arbeidersklasse aan de nieuwste drug, crack. Deze drug, cocaïne in geconcentreerde vorm, heeft Italië op het moment van schrijven nog niet overspoeld, maar Bertini en Base lijken er te zeer benieuwd naar, zonder te weten wat het nou eigenlijk inhoudt. Hun film is een sociale tragedie over veelbelovende jonge boksers in de buitenwijken van Rome, wier leven beheerst wordt door naijver, jaloezie, intrige en crack.

Ultrà

Italië 1990. Drama van Ricky Tognazzi. Met o.a. Giuppy Izzo, Alessandro Tiberi, Fabrizio Vidale, Fabrizio Franceschi en Antonello Morroni.

Een buitengewoon werkje, deze tweede regie van Ricky Tognazzi, snel, goed gespeeld en puur gewelddadig. De Ultras zijn Italiaanse relschoppers die hun voetbalelftal volgen naar de uit- wedstrijden en op de vuist gaan met supporters van andere clubs. Hun lage komaf wordt op een eenvoudige manier duidelijk gemaakt, ze spreken schuttingtaal en er zijn scenes die de tolerantiegrens ruimschoots overschrijden, maar vulgair wordt de film nooit. Tognazzi heeft de film opgedragen aan zijn vader Ugo, de in 1990 gestorven Italiaanse acteur. Meervoudig bekroond en zou op iedere middelbareschool moeten worden vertoond. Ook bekend als ULTRAS.

Senza scampo

Italië 1990. Misdaad van Paolo Poeti. Met o.a. Kim Rossi Stuart, Natasha Hovey, Maria Fiore, Gerardo Amato en Gianmarco Tognazzi.

Een jong stel houdt vakantie op een eiland en ontdekt een verlaten huis. Ze komen in contact met gangsters die een meisje vermoord hebben. De jongeman wordt van de moord verdacht, gearresteerd en tot levenslang veroordeeld. Een van de rechters gelooft in zijn alibi, maar ook hij wordt vermoord. De jongen ontsnapt en verbergt zich bij zijn vriend. Als er gevaar dreigt voor zijn ouders gaat hij, onder de naam van zijn vriend, als journalist terug naar het eiland om de waarheid te achterhalen.

Arrivederci e grazie

Italië 1988. Komedie van Giorgio Capitani. Met o.a. Ugo Tognazzi, Ricky Tognazzi, Gianmarco Tognazzi, Anouk Aimés en Catherine Alric.

Een komedie over een vader en een zoon die niet met elkaar overweg kunnen. De oude man verlaat zijn vrouw in zijn 'tweede jeugd', terwijl de zoon door zijn vrouw verlaten wordt. Hij gaat onsuccesvolle toneelstukken schrijven. De een juicht, de ander treurt. De rollen worden uitstekend vertolkt, er zitten een paar geestige scènes in, en toch is de film net niet echt amusant.