Alice Tissot: cast.
Er zijn 23 films gevonden.

Quai du Pont du Jour

1959 | Drama, Komedie

Frankrijk 1959. Drama van Jean Faurez. Met o.a. Raymond Bussières, Dany Carrel, Philippe Lemaire, Paul Frankeur en Yves Massard.

Een simpele, oude vrijgezel ontfermt zich over een jonge prostituée en haar kind, dat ontvoerd wordt door de bende van haar vroegere souteneur. Samen met zijn vrienden weet de man de onverlaten af te straffen, waarna hij met zijn beschermelinge kan trouwen. Deze populistische tragikomedie heeft een ontwapenende naïviteit - in een door Bussières geschreven scenario. Er wordt op de juiste toon geacteerd, maar de filmvorm is uitermate vlak en sloom.

Porte des lilas

1957 | Misdaad, Komedie, Thriller

Frankrijk​/​​Italië 1957. Misdaad van René Clair. Met o.a. Pierre Brasseur, Georges Brassens, Henri Vidal, Dany Carrel en Raymond Bussières.

Een goedhartige nietsnut brengt een voortvluchtige gangster onder bij een bevriende bohémien, maar kan niet nalaten over zijn heldendaad op te scheppen, zodat de dochter van een caféhouder op de vreemdeling verliefd wordt. Als deze het meisje wil overhalen tot diefstal voor geld om te vluchten, doodt de nietsnut degene die hij had willen redden. Deze volkse tragi- komedie mist de elegantie en humor van Clairs vroegere werk, maar tilt door de treffende spelregie de overtuiging boven het al te simpele scenario uit. Brassens is voortreffelijk in het enige filmoptreden van zijn loopbaan. Scenario van regisseur Clair en Jean Aurel naar motieven van de roman La Grande Ceinture van René Fallet. Camerawerk van Robert Le Febvre.

La Joyeuse prison

1956 | Komedie

Frankrijk 1956. Komedie van André Berthomieu. Met o.a. Michel Simon, Ded Rysel, Paulette Dubost, Lisette Lebon en Michel Roux.

Een goedmoedige hoofdcipier weet van alle gedetineerden zijn vrienden te maken. En nieuwe gevangene weigert deze verbroedering, maar gebruikt de cipier wel om te ontsnappen. Een op ware gebeurtenissen in een Normandische gevangenis gebaseerde komedie, waarin opgewekt wordt geacteerd; de regie is helaas niet meer dan routineus.

La Pocharde

1952 | Drama

Frankrijk 1952. Drama van Georges Combret. Met o.a. Pierre Brasseur, Monique Mélinand, Alfred Adam, Sophie Leclair en François Patrice.

Een vrouw die door haar omgeving voor alcoholiste wordt aangezien, wordt ervan beschuldigd haar echtgenoot te hebben vergiftigd. Een aan lager wal geraakte advocaat ontdekt samen met haar aanstaande schoonzoon dat zowel de dood van de man als de dronkenschapssymptomen van de vrouw te wijten zijn aan gasvergiftiging, ontstaan door experimenten van een naburige chemicus. Als smartlap gepresenteerde who-done-it geeft de acteurs de gelegenheid om breed uit te pakken, maar enige ironie zou de film verteerbaarder hebben gemaakt.

L'île aux femmes nues

1952 | Erotiek, Komedie

Frankrijk 1952. Erotiek van Henri Lepage. Met o.a. Jane Sourza, Armand Bernard, Felix Oudart, Lili Bontemps en Jean Tissier.

Frans onding dat bij het begin van de jaren vijftig de aandacht trok door wat onschuldig naakt. Ontstellend slecht. Je moet eigenlijk deze film gezien hebben om te weten wat bedoeld wordt met 'puinhoop'.

L' Auberge du péché

1949 | Film noir, Misdaad

Frankrijk 1949. Film noir van Jean de Marguenat. Met o.a. Ginette Leclerc, Alice Tissot, Christiane Barry, Madeleine Suffel en Jean-Pierre Kérien.

Gedateerde bewerking van de misdaadroman Café noir van de vergeten Georges-André Cuel. Het was de laatste film van De Marguenat.

Blanc comme neige

1948 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1948. Komedie van André Berthomieu. Met o.a. Paulette Dubost, Mona Goya, Alice Tissot, Pauline Carton en Marcelle Rexiane.

Een politiekomedie rond een juwelendiefstal en een onschuldige die onwetend uit de provincie aankomt in Parijs. Hij wordt uiteindelijk van alle blaam gezuiverd door degene die zijn vrouw zal worden: zij openen een kruidenierswinkel. Als hij niet een uitmuntend oeuvre (LE MORT EN FUITE) had achtergelaten, zou de zeer vruchtbare Berthomieu herontdekking niet verdienen. Hij blinkt uit in de komedie, de satire zonder hatelijkheid en vooral de wrange schildering van de kleine burgerij. Bourvil is in topvorm in de rol van dienstklopper.

Amours, délices et orgues

1946 | Familiefilm, Muziek

Frankrijk 1946. Familiefilm van André Berthomieu. Met o.a. Giselle Pascal, Catherine Erard, Alice Tissot, Janine Mareil en Jean Desailly.

De `serieuze` kritiek heeft Andr[KA1]e Berthomieu - meestal terecht - de grond ingeboord. Voor deze film schreef echter Julien Duvivier het scenario en dat is te merken. Voor wie van jazz houdt, is dit verhaal over een rector van een lyceum in de provincie, die zijn enthousiasme voor de muziek (in dit geval van Misraki) op zijn leerlingen wil overbrengen, een alleraardigste tijdspassering.

Cyrano de Bergerac

1945 | Komedie, Avonturenfilm

Frankrijk 1945. Komedie van Fernand Rivers. Met o.a. Ellen Bernsen, Alice Tissot, Claude Dauphin, Pierre Bertin en Christian Bertola.

Dit is de zoveelste verfilming van het ijzersterke toneelstuk van Edmond Rostand. Het stuk wordt heel trouw - veel te trouw zelfs - nagespeeld. De acteurs doen hun best, maar aan de regie zit kraak nog smaak. Dan helpen zelfs enige buitenopnames niet.

Adieu chérie

1945 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1945. Komedie van Raymond Bernard. Met o.a. Danielle Darrieux, Gabrielle Dorziat, Alice Tissot, Germaine Stainval en Rolande Forest.

Een jonge heer van gegoede afkomst doet een leuke jonge dame het voorstel tot zijn hoogstaande, deftige familie toe te treden. Zij moet zich eerst gewaardeerd zien te maken met het doel hem te trouwen. De truc slaagt perfect maar het jonge meisje zal in een onbewaakt ogenblik (of uit wroeging) de waarheid zeggen. Het huwelijk vindt echter toch plaats maar 'lieveling', de jonge vrouw, verlaat definitief deze omgeving. Het is onterecht dat Raymond Bernard in de vergetelheid is geraakt. Zijn films, zoals deze aardige, bitterzoete komedie, geheel in zijn stijl, zijn opnieuw een ontdekking, ondanks langdradige stukken.

Le Merle blanc

1944 | Komedie

Frankrijk 1944. Komedie van Jacques Houssin. Met o.a. Saturnin Fabre, Georges Rollin, Julien Carette, Jean Tissier en Robert Dhéry.

Een geschiedenis over een verduisterde erfenis, uitbuiting van arbeiders en fabrieken. Maar de kwelgeesten staan zelf aan kwellingen bloot en deze komedie, naar een verhaal van Frédéric Boulet, eindigt in een huwelijk. Vrolijke personages. Als directeur van een schoensmeerfabriek heeft Saturnin Fabre als devies: 'De glans, dat ben ik!' Zijn zoon Jean Tissier verzamelt schoenen op z'n Buñuels en Carette is onvergetelijk in de rol van arbeider. Dankzij dit drietal acteurs is de film - zoals overigens al het werk van deze regisseur - nauwelijks verouderd.

Le Capitaine Fracasse

1942 | Historische film, Romantiek, Avonturenfilm

Frankrijk 1942. Historische film van Abel Gance. Met o.a. Fernand Gravey, Assia Noris, Jean Weber, Maurice Escande en Roland Toutain.

Een berooide jonge baron sluit zich uit liefde voor een actrice aan bij een gezelschap rondtrekkende komedianten en komt in conflict met een rivaal die zijn geliefde laat ontvoeren maar uiteindelijk haar halfbroer blijkt te zijn. Deze vaak verfilmde romantische avonturenroman - van Theophile Gautier - kreeg een decoratieve maar weinig dynamische verfilming van pionier Gance, die zijn aandacht vooral richt op het theatermilieu. Het experiment met de dialogen-op-rijm zou hij in latere films herhalen, maar het blijkt hier weinig effectief.

Ils étaient 5 Permissionnaires

1940 | Oorlogsfilm, Komedie

Frankrijk 1940. Oorlogsfilm van Pierre Caron. Met o.a. Ginette Leclerc, Alice Tissot, Jeanne Fusier-Gif, Oléo en Sylvia Bataille.

Vijf verlofgangers laten gedurende een 'rustige periode aan het front' in een klein stadje in het zuiden van Frankrijk de bruiloft van een charmant meisje en een rijke stinkerd van wie zij niet houdt mislukken. Een komedie met ergens op de achtergrond de oorlog die nauwelijks ter sprake wordt gebracht want het was de laatste film die in z'n geheel voor de nederlaag in 1940 werd opgenomen. Met andere woorden, hij zit boordevol illusies. Het is ook de voorlaatste film die de sombere Caron maakte.

Mon père et mon papa

1938 | Komedie

België 1938. Komedie van Gaston Schoukens. Met o.a. Gustave Libeau, Jules Berry, Blanche Christeler, Alice Tissot en Paul Gury.

Een meisje dat geboren is uit de vluchtige liefde van een toerist uit Parijs en een dorpelinge uit Wallonië wordt geadopteerd door de man met wie haar jong gestorven moeder zou trouwen. Ze is dol op haar 'papa', maar op een dag, als ze al een grote meid is, komt haar echte vader op bezoek. Hij wil haar natuurlijk meenemen, en dan beginnen de problemen, al loopt alles goed af. Uit de lucht gegrepen scenario en dialogen, en de regie is volkomen plat. Waarom worden de prullen van de deerniswekkende Schoukens steeds opnieuw uitgezonden? Antwoord: omdat het niks kost! Niet helemaal nul dankzij de aanwezigheid van Libeau en vooral de immer door en door slechte Berry, maar voor de rest heel zwak.

Ignace

1937 | Komedie, Musical, Drama

Frankrijk 1937. Komedie van Pierre Colombier. Met o.a. Fernandel, Alice Tissot, Saturnin Fabre, Nita Raya en Claude May.

Een dienstplichtig soldaat is ingedeeld bij een groep dragonders die in een kuuroord zijn gestationeerd. Ondanks een reeks persoonsverwarringen brengt hij het tot ordonnans van de kolonel, wiens uniform hij op een dag per ongeluk aantrekt. Deze muzikale militaire klucht blijkt het juiste vehikel voor de hoofdrolspeler Fernandel die tegenspel krijgt van een befaamde, vooroorlogse acteur van het tweede plan. Scenario Jean Manse.

François Premier

1937 | Komedie, Avonturenfilm

Frankrijk 1937. Komedie van Christian-Jaque. Met o.a. Fernandel, Mona Goya, Alexandre Rignault, Alice Tissot en Aimé Simon-Gérard.

Een op maat gemaakte klucht voor Fernandel. Hij speelt een acteur die moet invallen in de rol van Frans I in een historisch melodrama, omdat de hoofdrolspeler ziek is. Hij sterft van de zenuwen en laat zich hypnotiseren. Tijdens de hypnose gaat hij terug in de tijd naar het Franse hof. Fernandel redt zich prima en de levendige regie zit vol met niet altijd even fijnzinnige maar toch wel geslaagde grappen. Zo wordt bijvoorbeeld de koning de toekomst voorspeld met behulp van een encyclopedie! Fernandel als rivaal van Cagliostro mag men natuurlijk niet missen! Let op: de scenarioschrijver Paul Fékété was niet zo maar iemand in die tijd.

Ces dames aux chapeaux verts

1937 | Komedie

Frankrijk 1937. Komedie van Maurice Cloche. Met o.a. Micheline Cheirel, Marguerite Moreno, Pierre Larquey en Alice Tissot.

Enkele details daargelaten is de roman van Germaine Acremant, een provinciale zedenschets, nog best leuk om te lezen. Het succes van het boek was de aanleiding tot deze bewerking voor film, die het louter van de acteerprestaties moet hebben. Cloche was namelijk niet meer dan een weliswaar produktieve maar matige regisseur.

Les Deux Gamines

1936 | Drama

Frankrijk 1936. Drama van René Hervil en Maurice Champreux. Met o.a. Alice Tissot, Fanely Révoil, Maurice Escande, Abel Tarride en Jacqueline Daix.

Remake van de zwijgende film van Louis Feuillade, die op zijn beurt LES DEUX ORPHELINES (twaalf delen, 1920) had geplagieerd. Twee zusjes staan aan verschillende kwellingen bloot maar alles loopt goed af. Een soort stuiverroman, die toen wellicht op de sentimenten werkte maar vandaag de dag slechts op de lachspieren.

Le Contrôleur des wagons-lits

1934 | Komedie

Frankrijk 1934. Komedie van Richard Eichberg. Met o.a. Danielle Darrieux, Albert Préjean, Lucien Baroux en Alice Tissot.

Een treincontroleur is amateuruitvinder en wordt daardoor door een vrouwelijke passagier verward met een gelijknamige autofabrikant. Dat geeft hem de kans om met zijn eigen auto-ontwerpen een hoofdprijs te winnen, waardoor hij met zijn flirt kan trouwen. Het vooroorlogse succespaar Darrieux-Préjean acteert in deze simpele vaudeville, waarin voorspelbare intriges en persoonsverwisselingen voor een geanimeerde vrolijkheid zorgen. De regie en vooral de fotografie zijn bijna amateuristisch te noemen.

L' Or dans la rue

1934 | Komedie, Musical

Frankrijk 1934. Komedie van Curtis Bernhardt. Met o.a. Albert Préjean, Danielle Darrieux, Raymond Cordy, Wanda Gréville en Alice Tissot.

Een succesvolle avonturier verliest een weddenschap om een meisje met verzinsels over maatschappelijk succes te imponeren, maar wordt wel geloofd door een kleine uitvinder die van lood goud denkt te kunnen maken. Daardoor krijgt hij inderdaad het grote bedrijf dat hij het meisje voorspiegelde en bewijst daarmee voldoende ondernemersgeest te hebben om voortaan een respectabele carrière op te bouwen. Deze film van uitgeweken Duitsers - met Hermann Kosterlitz als schrijver - probeert aan te sluiten bij de komedies van René Clair, maar werd vooral een vehikel voor het sterduo Préjean-Darrieux, wier charme onverminderd werkzaam blijft.

Madame Bovary

1933 | Drama

Frankrijk 1933. Drama van Jean Renoir. Met o.a. Pierre Renoir, Alice Tissot, Valentine Tessier, Héléna Manson en Max Dearly.

Verfilming van het meesterwerk van Gustave Flaubert uit 1857 over de oogverblindende mevrouw, die zich in haar huwelijk verveelt en allerlei vormen van overspel bedrijft totdat het haar ru[KA3]ineert en tragisch met haar afloopt. Op basis van een van de weinige romans die de fatsoenlijke bewerking van Renoir het hoofd weten te bieden. Hij is daarbij zeer trouw gebleven aan de tekst wat dialogen en beelden betreft (de hier aangegeven lengte is die van de originele versie waarvan onbekend is wat er van over is, want er zijn een paar uiteenlopende kopie[KA3]en in omloop), en maakt veelvuldig gebruik van afstand en vervreemding. Alle personages spelen en nemen zichzelf in de maling alsof het om een komedie over hun eigen leven gaat. Zo is Madame Bovary (een bewonderenswaardige Tissot) tot aan haar eigen dood toe, tegelijk geloofwaardig en ongeloofwaardig. Door er van zo dichtbij naar te kijken, blijkt deze film uiteindelijk veel griezeliger dan de nieuwste horrorfilms. De film werd destijds dan ook niet begrepen en was een commerciële flop. De recente bewerking van Claude Chabrol mag dan nog zo goed zijn, dit werk, waarin het gezichtspunt totaal anders is, mag niet worden vergeten. Kort nadat de film in roulatie gebracht werd heeft Renoir de film enigszins bekort. Jean Bachelet deed het camerawerk.

La maternelle

1933 | Romantiek, Drama

Frankrijk 1933. Romantiek van Jean Benoît-Levy, Marie en Jean Benoit-Levy. Met o.a. Epstein, Madeleine Renaud, Alice Tissot, Paulette Elambert en Sylvette Fillacier.

Een met veel inzicht en begrip gemaakt drama over het lot van minder bedeelde in een dagverblijf op Montmartre. Het gaat over de angst en verwarring van de kleine Marie Coeuret (Elambert) en de steun die ze zoekt bij Rose (Renaud). Marie krijgt extra aandacht van Rose, maar als zij gaat trouwen met Dr. Libois (Debain), voelt Marie zich verraden. De film laat zien hoe kinderen indrukken verwerken, en dat heeft niets aan actualiteit ingeboet. Het scenario regisseur Benoît-Lévy en mederegisseuse Epstein naar de roman Leon Frapie. Het camerawerk is van Georges Asselin. Mono.

Les Deux Gamines

1921 | Drama

Frankrijk 1921. Drama van Louis Feuillade. Met o.a. Sandra Milowanoff, Olinda Mano, Biscot, Blanche Montel en Violette Jyl.

Wekelijkse serial in twaalf afleveringen, die een heel tijdperk besloeg! Feuillade heeft hier LES DEUX ORPHELINES duidelijk tot voorbeeld genomen. In deze melodramatische films hebben twee onschuldige jonge meisjes een heleboel pech maar uiteindelijk trouwen ze gelukkig. Mede door oprechtheid en frisse aanpak van tal van scènes nog steeds de moeite waard. Knappe montage en mooie beelden van Maurice Champreux.