Rodolfo Arena: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

Xica da Silva

1976 | Avonturenfilm, Erotiek, Komedie

Brazilië 1976. Avonturenfilm van Carlos Diegues. Met o.a. Zézé Motta, Walmor Chagas, Altair Lima, José Wilker en Elke Maraviha.

Een onevenwichtige, kleurrijke film die begint als een soort sociaal-historisch drama maar dan overschakelt naar boertige volkskomedie. Centraal staat Francesca da Silva, een negerin die in het midden van de 18de eeuw als eerste het juk van de slavernij afwierp en een soort volksheldin werd. Diegues, maker van o.a. het schitterende BYE BYE BRAZIL, heeft duidelijk filmische flair maar wil in dit geval té veel kanten tegelijk uit en raakt verstrikt in z'n eigen ambities. Scenario van Carlos Diegues en João Felicio Dos Santos. Camerawerk van José Medeiros.

Joanna Francesa

1973 | Experimenteel, Fantasy

Brazilië 1973. Experimenteel van Carlos Diegues. Met o.a. Jeanne Moreau, Pierre Cardin, Carlos Kroeber, Helber Ranguel en Eliezer Gomez.

Met Franse toeriste Moreau als Joanna, de centrale figuur, is deze film een tragische fabel over het einde van onze beschaving. Deze ondergang vindt plaats tussen de realiteit en de droom, het echte en het ingebeelde, en zou aldus passen in het denkpatroon van de mens. Het merendeel van de legendes hebben een goedaardig einde, maar Diegues` visie is het tegenovergestelde. Een vreemde film met een complex scenario (van Diegues zelf) dat niet in een paar regels kan worden samengevat en verklaard. Dit experiment is eerder interessant dan geslaagd, maar destijds sloeg met deze film de Braziliaanse 'cinema novo' een nieuwe richting in. Diegues wist zijn lievelingsactrice, de 45-jarige Moreau, te strikken, evenals modekoning Pierre Cardin als geldschieter, die bekend stond als mecenas van de avant-garde kunst. Het camerawerk van Dib Lufti is mooi. Mono.

Macunaíma

1969 | Komedie, Drama

Brazilië 1969. Komedie van Joaquim Pedro de Andrade. Met o.a. Grande Otelo, Paulo José, Dina Sfat, Jardel Filmo en Rodolfo Arena.

Al bij zijn geboorte blijkt dat Macunaíma geen gewone sterveling is, als hij volledig volgroeid uit de baarmoeder komt vallen. Op zijn latere reizen ontmoet hij reuzen en heksen, transformeert hij van een zwarte in een witte man en krijgt hij een moot vlees aangeboden, door een bebaarde wildeman gesneden uit diens eigen been. Ook belandt hij in de grote stad, waar hij een aantrekkelijke revolutionaire strijdster ontmoet; onder het kolderieke verhaal en het uitzinnige acteerwerk in dit hallucinante sprookje schuilt een serieuze boodschap, over politiek en culturele identiteit.