Franz Kafka (1883-1924): scenario en schrijver.
Er zijn 3 films gevonden.

Der Bau

2014 | Drama

Duitsland 2014. Drama van Jochen Alexander Freydank. Met o.a. Axel Prahl, Fritz Roth, Robert Stadlober en Devid Striesow.

Franz Kafka (1883-1924) vond het een uitdaging om zijn wereld als afdoende coherent te ervaren. Zo gebeurde het dat de schrijver, een jaar voordat hijzelf onder de groene zoden verdween, kort verhaal Der Bau pende over een mol-achtig dier dat zich druk maakt over ongenode gasten in het ondergrondse. Debuterende speelfilmregisseur Freydrank spendeerde zijn spaargeld aan deze mensen-versie, met de belegerde eenling in een vijandige wereld van koud beton en dito stervelingen. Het onverfilmbare verfilmd.

Das Schloß

1997 | Drama

Oostenrijk 1997. Drama van Michael Haneke. Met o.a. Frank Giering, Felix Eitner, André Eisermann, Nikolaus Paryla en Dörte Lyssewski.

Een van de zwakste Kafka-verfilmingen aller tijden. Lang, traag, alles behalve intrigerend. Haneke schreef zelf het draaiboek over landmeter K (Mühe), uitgenodigd door een graaf om op diens slot te werken. K wordt duidelijk niet verwacht maar zoekt zelf zijn weg naar het slot. Niemand wil hem helpen. Iedereen lijkt iets tegen hem te hebben. De bureaucratie blijft ondoordringbaar. Ùiteindelijk blijft K wat hij was op de dag van zijn aankomst: een niet gedulde vreemdeling.

Le procès

1962 | Drama, Komedie

Frankrijk​/​​Italië​/​​Duitsland 1962. Drama van Orson Welles. Met o.a. Anthony Perkins, Jeanne Moreau, Romy Schneider, Orson Welles en Elsa Martinelli.

Een kantoorklerk krijgt te horen dat hem een proces te wachten staat, maar waarvan hij beschuldigd wordt, blijft in het midden. Vergeefs probeert hij te ontdekken wat zijn misdaad is, wat hem niet verhindert zich schuldig te voelen. Intussen nadert de dag van zijn executie, terwijl het proces nog van start moet gaan. Welles reisde heel Europa af om locaties te vinden die hij filmisch kon samenvoegen tot een nachtmerrie-achtig labyrint, het labyrint van de bureaucratie. De barokke effecten van Welles' film doen wellicht geen recht aan Kafka's sobere verteltoon, maar de krachtige, bijna expressionistische beeldtaal maken The Trial tot een belevenis.