Josephine Baker: cast en muziek.
Er zijn 5 films gevonden.

Va mourire

1995 | Drama

Frankrijk 1995. Drama van Nicolas Boukhrief. Met o.a. Marc Duret, Jules Nassah, Roland Marchisio, Florence Madec en Georges Blaness.

De gebeurtenissen spelen zich in vier achtereenvolgende dagen af in twee delen. De plaats van handeling: de Franse Rivi[KA2]era tussen Nice en Cannes, Antibes. De tijd: van 31 augustus tot en met 3 september, aan het eind van het vakantieseizoen dus. De personages: een drietal nietsnuttende klaplopers die op de zak van een vriendin leven, een grootmoeder, en de WW als zakcentje gebruiken. Wat ze tekort komen rollen of snollen ze zonder al te kieskeurig te zijn bij elkaar; vooral Duitse toeristes zijn het slachtoffer. Komt op het toneel de oogverblindende Madeleine, de dochter van Maurice (Blaness), een Pied-noir met een armzalig caf[KA1]etje aan de waterkant. Zowel Yoyo (Duret), die zijn vrouw met een koter liet zitten, Marcel (Nassah), een Harki die met zijn familie gebrouilleerd is als Raoul (Marchisio) van Italiaanse origine, hebben een oogje op femme-fatale Madeleine, die hen echter netjes voor haar karretje spant en een bloederige wraakactie tegen de locale gangsterkoning laat ondernemen. Met snelle, soms springerige, maar afwisselende beelden van Jean-Max Bernard wordt dit verhaal vlotjes aan de kijker verteld naar een scenario van regisseur Boukhrief, al moet je niet teveel op details gaan letten. Deze eerste avondvullende speelfilm is aardig, maar zeker niet meer dan dat, al is het Boukhrief niet gelukt zijn gestelde ambitie te vervullen: een stuk Pagnol te maken - gelukkig maar. Een noot voor vrouwelijke kijkers: meer mannelijk bloot dan vrouwelijk bloot! Een pre, misschien?

Princesse Tam Tam

1935 |

1935. Edmond Greville. Met o.a. Georges Peclet, Germaine Aussey, Albert Préjean, Josephine Baker en Robert Arnoux.

De gebeurtenissen spelen zich in vier achtereenvolgende dagen af in twee delen. De plaats van handeling: de Franse Rivi[KA2]era tussen Nice en Cannes, Antibes. De tijd: van 31 augustus tot en met 3 september, aan het eind van het vakantieseizoen dus. De personages: een drietal nietsnuttende klaplopers die op de zak van een vriendin leven, een grootmoeder, en de WW als zakcentje gebruiken. Wat ze tekort komen rollen of snollen ze zonder al te kieskeurig te zijn bij elkaar; vooral Duitse toeristes zijn het slachtoffer. Komt op het toneel de oogverblindende Madeleine, de dochter van Maurice (Blaness), een Pied-noir met een armzalig caf[KA1]etje aan de waterkant. Zowel Yoyo (Duret), die zijn vrouw met een koter liet zitten, Marcel (Nassah), een Harki die met zijn familie gebrouilleerd is als Raoul (Marchisio) van Italiaanse origine, hebben een oogje op femme-fatale Madeleine, die hen echter netjes voor haar karretje spant en een bloederige wraakactie tegen de locale gangsterkoning laat ondernemen. Met snelle, soms springerige, maar afwisselende beelden van Jean-Max Bernard wordt dit verhaal vlotjes aan de kijker verteld naar een scenario van regisseur Boukhrief, al moet je niet teveel op details gaan letten. Deze eerste avondvullende speelfilm is aardig, maar zeker niet meer dan dat, al is het Boukhrief niet gelukt zijn gestelde ambitie te vervullen: een stuk Pagnol te maken - gelukkig maar. Een noot voor vrouwelijke kijkers: meer mannelijk bloot dan vrouwelijk bloot! Een pre, misschien?

Zouzou

1934 | Drama, Musical

Frankrijk 1934. Drama van Marc Allégret. Met o.a. Josephine Baker, Jean Gabin, Pierre Larquey, Yvette Lebon en Illa Meery.

Zouzou is een mulatto die in hetzelfde pleeggezin is opgegroeid als een weesjongen op wie ze, eenmaal volwassen, verliefd wordt. Hij wordt ten onrechte van moord beschuldigd, maar Zouzou slaagt erin zijn onschuld te bewijzen. Om een advocaat te kunnen betalen, gaat ze in een revue optreden. Ze wordt een ster, maar de pleegbroer kiest een blanke vrouw boven haar. Deze smartlap staat een gekleurde vrouw geen liefde van een blanke man toe, maar draait wel steeds om dat hete hangijzer heen. De revuescènes met Baker zijn een curieus document, maar ze blijkt niet te kunnen acteren. Ook Gabin barst af en toe in gezang uit.

Zou Zou

1934 |

1934. Marc Allégret. Met o.a. Illa Meery, Yvette Leblon, Pierre Larquey, Josephine Baker en Jean Gabin.

Zouzou is een mulatto die in hetzelfde pleeggezin is opgegroeid als een weesjongen op wie ze, eenmaal volwassen, verliefd wordt. Hij wordt ten onrechte van moord beschuldigd, maar Zouzou slaagt erin zijn onschuld te bewijzen. Om een advocaat te kunnen betalen, gaat ze in een revue optreden. Ze wordt een ster, maar de pleegbroer kiest een blanke vrouw boven haar. Deze smartlap staat een gekleurde vrouw geen liefde van een blanke man toe, maar draait wel steeds om dat hete hangijzer heen. De revuescènes met Baker zijn een curieus document, maar ze blijkt niet te kunnen acteren. Ook Gabin barst af en toe in gezang uit.

La Sirène des tropiques

1927 |

Frankrijk 1927. Mario Nalpas en Henri Étiévant. Met o.a. Régina Thomas, Régina Dalthy, Pierre Batcheff en Josephine Baker.

Zouzou is een mulatto die in hetzelfde pleeggezin is opgegroeid als een weesjongen op wie ze, eenmaal volwassen, verliefd wordt. Hij wordt ten onrechte van moord beschuldigd, maar Zouzou slaagt erin zijn onschuld te bewijzen. Om een advocaat te kunnen betalen, gaat ze in een revue optreden. Ze wordt een ster, maar de pleegbroer kiest een blanke vrouw boven haar. Deze smartlap staat een gekleurde vrouw geen liefde van een blanke man toe, maar draait wel steeds om dat hete hangijzer heen. De revuescènes met Baker zijn een curieus document, maar ze blijkt niet te kunnen acteren. Ook Gabin barst af en toe in gezang uit.