Sacha Horler: cast.
Er zijn 5 films gevonden.

My Year Without Sex

2009 | Drama, Komedie

Australië 2009. Drama van Sarah Watt. Met o.a. Sacha Horler, Matt Day, Maud Davey en Portia Bradley.

Een dertigplus moeder in Melbourne moet na een hersenbloeding stoppen met 'zwaar tillen, persen op de wc, niezen inhouden en seks'. Regisseur en scenarist Watt schetst de alledaagse worstelingen voor het buitenwijkgezin dat dreigt af te zakken van 'mensen met een boot' richting 'de man in de goot', zoals de jongste dochter het verwoordt. Het verhaal leent zich voor treurnis maar filmmaker Watt hield het speels en teder. De opzichtige seksualisering van media en reclame vormt het subtiele leidmotief tijdens het jaar van onthouding voor de echtelieden.

Halifax f.p: Takes two

2002 | Thriller

Australië 2002. Thriller van Ken Cameron. Met o.a. Sacha Horler, Rebecca Gibney en Mary Docker.

Een dertigplus moeder in Melbourne moet na een hersenbloeding stoppen met 'zwaar tillen, persen op de wc, niezen inhouden en seks'. Regisseur en scenarist Watt schetst de alledaagse worstelingen voor het buitenwijkgezin dat dreigt af te zakken van 'mensen met een boot' richting 'de man in de goot', zoals de jongste dochter het verwoordt. Het verhaal leent zich voor treurnis maar filmmaker Watt hield het speels en teder. De opzichtige seksualisering van media en reclame vormt het subtiele leidmotief tijdens het jaar van onthouding voor de echtelieden.

Halifax F.P.: Takes Two

2001 | Thriller, Misdaad

Australië 2001. Thriller van Ken Cameron. Met o.a. Rebecca Gibney, Sacha Horler, Mary Docker, David Roberts en Michael Robinson.

Een dertigplus moeder in Melbourne moet na een hersenbloeding stoppen met 'zwaar tillen, persen op de wc, niezen inhouden en seks'. Regisseur en scenarist Watt schetst de alledaagse worstelingen voor het buitenwijkgezin dat dreigt af te zakken van 'mensen met een boot' richting 'de man in de goot', zoals de jongste dochter het verwoordt. Het verhaal leent zich voor treurnis maar filmmaker Watt hield het speels en teder. De opzichtige seksualisering van media en reclame vormt het subtiele leidmotief tijdens het jaar van onthouding voor de echtelieden.

Walk the Talk

2000 |

Australië 2000. Shirley Barrett. Met o.a. Robert Coleby, Carter Edwards, Nikki Bennett, Sacha Horler en Salvatore Coco.

Een dertigplus moeder in Melbourne moet na een hersenbloeding stoppen met 'zwaar tillen, persen op de wc, niezen inhouden en seks'. Regisseur en scenarist Watt schetst de alledaagse worstelingen voor het buitenwijkgezin dat dreigt af te zakken van 'mensen met een boot' richting 'de man in de goot', zoals de jongste dochter het verwoordt. Het verhaal leent zich voor treurnis maar filmmaker Watt hield het speels en teder. De opzichtige seksualisering van media en reclame vormt het subtiele leidmotief tijdens het jaar van onthouding voor de echtelieden.

Soft Fruit

1999 | Komedie, Drama

Australië​/​​Verenigde Staten 1999. Komedie van Christina Andreef. Met o.a. Jeanie Drynan, Linal Haft, Geneviève Lemon, Sacha Horler en Alicia Talbot.

Australische filmmakers lijken er een punt van te maken vooral geen Hollywoodse stereotyperingen te gebruiken. In Soft Fruit komen de vier kinderen van een vrouw (Drynan) met kanker voor het eerst in vele jaren samen onder één dak. Niemand van de familie is een beetje aangepast. Zo is zoon Bo een junk vers uit de bak, schiet pa Vic appels uit de boom en steelt dochter Vera sperma uit het ziekenhuis waar ze werkt. De kijkers krijgen niet de bekende familiestrubbelingen gevolgd door verzoening te zien, maar echte ruzies, masturbatie, het schoonmaken van nagels en het vouwen van de was. In de ogen van debuterend scenariste-regisseuse Andreef (leerlinge van de beroemde Australische Jane Campion) is de mens afstotelijk, dom en gemeen. En dat mag getoond worden. Maar soms zijn haar personages gekwetst, aandoenlijk en mooi en ook dat laat Andreef zien: Vera wil zo graag een kindje, Vic gaat zijn vrouw missen en ma ziet voor het eerst haar kinderen als onafhankelijke volwassenen. Geen mens in Soft Fruit heeft een soapig uiterlijk, maar Andreef laat met gevoel voor humor de kijker achter façades naar binnen kijken en toont hiermee - beter dan makers van veel gelikte films - de essentie van menselijkheid. De cynisch-Australisch toon, gecombineerd met een excellerende cast en een mooie soundtrack, maken van Soft Fruit een gevoelige, enerverende maar ook grappige film. Of zoals Andreef zegt: 'Een film waarin je een emotionele reis maakt, en voelt wat het is om mens te zijn.'