Arnaldo Catinari: regie en camera.
Er zijn 15 films gevonden.

Mia madre

2015 | Drama

Italië​/​​Frankrijk 2015. Drama van Nanni Moretti. Met o.a. Margherita Buy, John Turturro, Nanni Moretti en Giulia Lazzarini.

Regisseur Margherita (het vrouwelijke alter ego van Moretti zelf) is bezig met de opnamen voor een nieuwe film, het is net uit met haar vriendje, haar dochter heeft problemen op school, en veel erger: haar moeder ligt op sterven. Maar de emoties en het verdriet in Mia madre worden nooit overweldigend. Dat staat Moretti niet toe. Als tegenwicht voert hij een onhandelbare Amerikaanse acteur ten tonele (een voortreffelijke Turturro), die voor veel hilarische momenten zorgt. Het resultaat is een meesterlijke mix van humor en verdriet in Moretti's beste film sinds La stanza del figlio (2001).

Baciami ancora

2010 | Drama, Romantiek

Italië 2010. Drama van Gabriele Muccino. Met o.a. Stefano Accorsi, Vittoria Puccini, Pierfrancesco Favino, Claudio Santamaria en Giorgio Pasotti.

Zo’n tien jaar na de gebeurtenissen in de arthouse-hit L'Ultimo bacio keren we terug naar de levens van Carlo, Giulia, en hun vrienden.

Il grande sogno

2009 | Drama

Italië​/​​Frankrijk 2009. Drama van Michele Placido. Met o.a. Riccardo Scamarcio, Jasmine Trinca, Massimo Popolizio, Alessandra Acciai en Laura Morante.

Drama van Michele Placido (‘De Oktopus’) over jonge politieman die tijdens de studentenprotesten van 1968 verliefd wordt op een van de demonstrerende studentes.

Alza la testa

2009 | Drama

Italië 2009. Drama van Alessandro Angelini. Met o.a. Duccio Camerini, Gabriele Campanelli, Sergio Castellitto, Giorgio Colangeli en Gabriel Spahiu.

Drama van Alessandro Angelini over alleenstaande vader van tienerzoon die wijze lessen leert over tieners, racisme en boksen.

Il Caimano

2006 |

Italië​/​​Frankrijk 2006. Nanni Moretti. Met o.a. Silvio Orlando, Margherita Buy, Jasmine Trinca, Michele Placido en Elio De Capitani.

Half gelukte, interessante poging van Nanni Moretti om het fenomeen Silvio Berlusconi te duiden. Het is geen venijnig politiek pamflet - wat gezien Moretti's prominente plek in de linkse politiek wel verwacht kon worden. Berlusconi's combinatie van charme, onbeschoftheid, olijkheid en hardvochtigheid die miljoenen Italianen jarenlang heeft verleid, weet Moretti in zijn film geen seconde te kraken. Il Caimano weerspiegelt meer de wanhoop van een linkse intellectueel in Berlusconi's Italië, die verkondigt dat er bij genoeg verzet nog altijd hoop is.

Agata e la tempesta

2004 | Romantische komedie

Italië​/​​Zwitserland​/​​Verenigd Koninkrijk 2004. Romantische komedie van Silvio Soldini. Met o.a. Licia Maglietta, Giuseppe Battiston, Emilio Solfrizzi en Marina Massironi.

Een romance tussen een jongeman en een boekverkoopster gaat met veel vuurwerk van start. Letterlijk: als de hoofdrolspeelster, steevast gekleed in zomerjurkjes die haar decolleté goed doen uitkomen, langskomt beginnen peertjes te knetteren, slaan stoplichten op tilt en geven computers en broodroosters er de brui aan. Regisseur Soldini maakte vier jaar eerder het bejubelde Pane e tulipani maar haalt dat niveau hier niet. Het magisch-realisme in Agata e la tempesta - genomineerd voor acht Davids, het 'Italiaanse Gouden Kalf' - is een tijdje leuk maar wordt in de loop van de meer dan twee uur speeltijd nogal vermoeiend.

Caterina va in città

2003 | Komedie, Drama

Italië 2003. Komedie van Paolo Virzì. Met o.a. Alice Teghil, Sergio Castellitto, Margherita Buy, Antonio Carnevale en Silvio Vannucci.

Nadat de ouders van de dertienjarige Caterina van het rustige platteland verhuizen naar het hectische Rome verandert er nogal wat. Zo zijn de kinderen uit haar klas in twee kampen verdeeld: aan de ene kant zitten de joelende en schreeuwende ‘communisten’, aan de andere kant de even agressieve ‘fascisten’. De timide Caterina moet kiezen: wordt de vrijgevochten dochter van een schrijfster haar beste vriendin, of het zwaar opgemaakte meisje dat vergezeld door een chauffeur uit winkelen gaat? Boeiende schets van het moderne Italië, alleen is het jammer dat Caterina, toch de hoofdpersoon van de film, nauwelijks boven de ruzies en discussies uitkomt.

Luce dei miei occhi

2001 |

Italië 2001. Giuseppe Piccioni. Met o.a. Toni Bertorelli, Barbara Valente, Silvio Orlando, Sandra Ceccarelli en Luigi Lo Cascio.

Nadat de ouders van de dertienjarige Caterina van het rustige platteland verhuizen naar het hectische Rome verandert er nogal wat. Zo zijn de kinderen uit haar klas in twee kampen verdeeld: aan de ene kant zitten de joelende en schreeuwende ‘communisten’, aan de andere kant de even agressieve ‘fascisten’. De timide Caterina moet kiezen: wordt de vrijgevochten dochter van een schrijfster haar beste vriendin, of het zwaar opgemaakte meisje dat vergezeld door een chauffeur uit winkelen gaat? Boeiende schets van het moderne Italië, alleen is het jammer dat Caterina, toch de hoofdpersoon van de film, nauwelijks boven de ruzies en discussies uitkomt.

Una noche con Sabrina Love

2000 |

Argentinië 2000. Alejandro Agresti. Met o.a. Giancarlo Giannini, Cecilia Roth, Tomas Fonzi, Luis Margani en Norma Aleandro.

Nadat de ouders van de dertienjarige Caterina van het rustige platteland verhuizen naar het hectische Rome verandert er nogal wat. Zo zijn de kinderen uit haar klas in twee kampen verdeeld: aan de ene kant zitten de joelende en schreeuwende ‘communisten’, aan de andere kant de even agressieve ‘fascisten’. De timide Caterina moet kiezen: wordt de vrijgevochten dochter van een schrijfster haar beste vriendin, of het zwaar opgemaakte meisje dat vergezeld door een chauffeur uit winkelen gaat? Boeiende schets van het moderne Italië, alleen is het jammer dat Caterina, toch de hoofdpersoon van de film, nauwelijks boven de ruzies en discussies uitkomt.

Come te nessuno mai

1999 | Romantiek, Familiefilm, Komedie

Italië 1999. Romantiek van Gabriele Muccino. Met o.a. Silvio Muccino, Giuseppe Sanfelice di Monteforte, Giulia Steigerwalt, Giulia Carmignani en Luca De Filippo.

Nadat de ouders van de dertienjarige Caterina van het rustige platteland verhuizen naar het hectische Rome verandert er nogal wat. Zo zijn de kinderen uit haar klas in twee kampen verdeeld: aan de ene kant zitten de joelende en schreeuwende ‘communisten’, aan de andere kant de even agressieve ‘fascisten’. De timide Caterina moet kiezen: wordt de vrijgevochten dochter van een schrijfster haar beste vriendin, of het zwaar opgemaakte meisje dat vergezeld door een chauffeur uit winkelen gaat? Boeiende schets van het moderne Italië, alleen is het jammer dat Caterina, toch de hoofdpersoon van de film, nauwelijks boven de ruzies en discussies uitkomt.

Spanish Fly

1998 | Romantiek, Drama, Komedie

Frankrijk​/​​Spanje​/​​Verenigd Koninkrijk 1998. Romantiek van Daphna Kastner. Met o.a. Daphna Kastner, Toni Canto, Martin Donovan, Danny Huston en Marianne Sägebrecht.

Nadat er positieve reacties waren gekomen op het artikel van Zoe (Kastner) over macho`s in het damesblad [KL]Vanity Fair[KLE] tekende Zoe een contract om een boek over de machocultuur te schrijven. De bakermat ervan bevindt zich in Spanje. Zoe vertrekt van New York naar Madrid om mannen te interviewen. Omdat ze nauwelijks Spaans spreekt, huurt ze als tolk Antonio (Cant[KA1]o) in. Antonio geeft opzettelijk een draai aan de antwoorden op Zoe`s bitcherige vragen. Zoe zoekt in Madrid haar collegeprofessor Carl (Donovan) op, die een Engelse boekwinkel is begonnen, maar hun relatie loopt op niets uit. Zoe laat zich verleiden door de flamencogitarist Julio (Castro), maar dat is zo`n ijdeltuit dat hij in bed in de spiegel kijkt of zijn haar nog wel goed zit en of zijn tanden wit genoeg zijn. Bovendien denkt hij serieus dat hij de beste minnaar ter wereld is. Een regelrechte ramp. Zoe`s ex-vriendje John (Huston) duikt ook nog even op, maar van het aanhalen van de vriendsschapsbanden is geen sprake. Als Zoe in het gezelschap van Antonio naar de Spaanse Costa del Sol gaat, komt het tot een toenadering en een onthulling over Zoe`s jeugd, die veel verklaart. Op dat punt is de film afgegleden naar een moeder-en-dochter verhaal (per telefoon met de stem van Mary McDonell, want Zoe`s moeder krijg je niet te zien). Het weinig opzienbarende scenario van regisseusse/hoofdrol Kastner (in haar tweede film) is idioot, de humor wordt als zout in de wonden gewreven en de romantiek is ver zoek. In cameo's maken Sägebrecht als Rosa en De Medeiros als Rossy hun opwachting. De film draaide een weekje in de Amerikaanse bioscopen, leverde aan de kassa vijftienduizend dollar op, om daarna geruisloos te verdwijnen. Het camerawerk is van Arnaldo Catinari. Dolby.

Radiofreccia

1998 | Drama

Italië 1998. Drama van Luciano Ligabue. Met o.a. Stefano Accorsi, Luciano Federico en Alessio Modica.

Nadat er positieve reacties waren gekomen op het artikel van Zoe (Kastner) over macho`s in het damesblad [KL]Vanity Fair[KLE] tekende Zoe een contract om een boek over de machocultuur te schrijven. De bakermat ervan bevindt zich in Spanje. Zoe vertrekt van New York naar Madrid om mannen te interviewen. Omdat ze nauwelijks Spaans spreekt, huurt ze als tolk Antonio (Cant[KA1]o) in. Antonio geeft opzettelijk een draai aan de antwoorden op Zoe`s bitcherige vragen. Zoe zoekt in Madrid haar collegeprofessor Carl (Donovan) op, die een Engelse boekwinkel is begonnen, maar hun relatie loopt op niets uit. Zoe laat zich verleiden door de flamencogitarist Julio (Castro), maar dat is zo`n ijdeltuit dat hij in bed in de spiegel kijkt of zijn haar nog wel goed zit en of zijn tanden wit genoeg zijn. Bovendien denkt hij serieus dat hij de beste minnaar ter wereld is. Een regelrechte ramp. Zoe`s ex-vriendje John (Huston) duikt ook nog even op, maar van het aanhalen van de vriendsschapsbanden is geen sprake. Als Zoe in het gezelschap van Antonio naar de Spaanse Costa del Sol gaat, komt het tot een toenadering en een onthulling over Zoe`s jeugd, die veel verklaart. Op dat punt is de film afgegleden naar een moeder-en-dochter verhaal (per telefoon met de stem van Mary McDonell, want Zoe`s moeder krijg je niet te zien). Het weinig opzienbarende scenario van regisseusse/hoofdrol Kastner (in haar tweede film) is idioot, de humor wordt als zout in de wonden gewreven en de romantiek is ver zoek. In cameo's maken Sägebrecht als Rosa en De Medeiros als Rossy hun opwachting. De film draaide een weekje in de Amerikaanse bioscopen, leverde aan de kassa vijftienduizend dollar op, om daarna geruisloos te verdwijnen. Het camerawerk is van Arnaldo Catinari. Dolby.

Ritratti d'autore: Cristiano Bortone vs Joe D'Amato

1996 |

Italië 1996. Cristiano Bortone.

Nadat er positieve reacties waren gekomen op het artikel van Zoe (Kastner) over macho`s in het damesblad [KL]Vanity Fair[KLE] tekende Zoe een contract om een boek over de machocultuur te schrijven. De bakermat ervan bevindt zich in Spanje. Zoe vertrekt van New York naar Madrid om mannen te interviewen. Omdat ze nauwelijks Spaans spreekt, huurt ze als tolk Antonio (Cant[KA1]o) in. Antonio geeft opzettelijk een draai aan de antwoorden op Zoe`s bitcherige vragen. Zoe zoekt in Madrid haar collegeprofessor Carl (Donovan) op, die een Engelse boekwinkel is begonnen, maar hun relatie loopt op niets uit. Zoe laat zich verleiden door de flamencogitarist Julio (Castro), maar dat is zo`n ijdeltuit dat hij in bed in de spiegel kijkt of zijn haar nog wel goed zit en of zijn tanden wit genoeg zijn. Bovendien denkt hij serieus dat hij de beste minnaar ter wereld is. Een regelrechte ramp. Zoe`s ex-vriendje John (Huston) duikt ook nog even op, maar van het aanhalen van de vriendsschapsbanden is geen sprake. Als Zoe in het gezelschap van Antonio naar de Spaanse Costa del Sol gaat, komt het tot een toenadering en een onthulling over Zoe`s jeugd, die veel verklaart. Op dat punt is de film afgegleden naar een moeder-en-dochter verhaal (per telefoon met de stem van Mary McDonell, want Zoe`s moeder krijg je niet te zien). Het weinig opzienbarende scenario van regisseusse/hoofdrol Kastner (in haar tweede film) is idioot, de humor wordt als zout in de wonden gewreven en de romantiek is ver zoek. In cameo's maken Sägebrecht als Rosa en De Medeiros als Rossy hun opwachting. De film draaide een weekje in de Amerikaanse bioscopen, leverde aan de kassa vijftienduizend dollar op, om daarna geruisloos te verdwijnen. Het camerawerk is van Arnaldo Catinari. Dolby.

Pugili

1995 | Drama

Italië 1995. Drama van Lino Capolicchio. Met o.a. Gianfelice Imparato, Franco Mescolini, Tiberio Mitri en Pierfrancesco Favino.

Nadat er positieve reacties waren gekomen op het artikel van Zoe (Kastner) over macho`s in het damesblad [KL]Vanity Fair[KLE] tekende Zoe een contract om een boek over de machocultuur te schrijven. De bakermat ervan bevindt zich in Spanje. Zoe vertrekt van New York naar Madrid om mannen te interviewen. Omdat ze nauwelijks Spaans spreekt, huurt ze als tolk Antonio (Cant[KA1]o) in. Antonio geeft opzettelijk een draai aan de antwoorden op Zoe`s bitcherige vragen. Zoe zoekt in Madrid haar collegeprofessor Carl (Donovan) op, die een Engelse boekwinkel is begonnen, maar hun relatie loopt op niets uit. Zoe laat zich verleiden door de flamencogitarist Julio (Castro), maar dat is zo`n ijdeltuit dat hij in bed in de spiegel kijkt of zijn haar nog wel goed zit en of zijn tanden wit genoeg zijn. Bovendien denkt hij serieus dat hij de beste minnaar ter wereld is. Een regelrechte ramp. Zoe`s ex-vriendje John (Huston) duikt ook nog even op, maar van het aanhalen van de vriendsschapsbanden is geen sprake. Als Zoe in het gezelschap van Antonio naar de Spaanse Costa del Sol gaat, komt het tot een toenadering en een onthulling over Zoe`s jeugd, die veel verklaart. Op dat punt is de film afgegleden naar een moeder-en-dochter verhaal (per telefoon met de stem van Mary McDonell, want Zoe`s moeder krijg je niet te zien). Het weinig opzienbarende scenario van regisseusse/hoofdrol Kastner (in haar tweede film) is idioot, de humor wordt als zout in de wonden gewreven en de romantiek is ver zoek. In cameo's maken Sägebrecht als Rosa en De Medeiros als Rossy hun opwachting. De film draaide een weekje in de Amerikaanse bioscopen, leverde aan de kassa vijftienduizend dollar op, om daarna geruisloos te verdwijnen. Het camerawerk is van Arnaldo Catinari. Dolby.

Dall'altra parte del mondo

1992 | Drama, Misdaad

Italië 1992. Drama van Arnaldo Catinari. Met o.a. Massimo Girotti, Marina Berti, Kalubi Kabongo, Issa Seck en Jean Kian Mayala.

Bekwame, in visueel opzicht sterke debuutfilm van regisseur Catinari, waarin rassenproblemen en immigratiekwesties worden aangekaart. De kunstenaar Massimo Girotti lijdt een teruggetrokken bestaan. Hij heeft heimwee naar de jaren die hij in Afrika heeft doorgebracht. Zijn ex-geliefde, Marina Berti, koestert zich eveneens in haar herinneringen en probeert hem terug te krijgen. Als de prostituée Kabongo uit Ivoorkust en haar Senegalese beschermer Issa Seck opeens voor zijn neus staan, wordt zijn kalme leventje ruw verstoord. Nadat Kabongo drugs van andere prostituées heeft gestolen, kloppen ze bij hem aan om hulp. Ze worden achtervolgd en Seck wordt vermoord. Na verloop van tijd ontstaat er tussen Girotti en Kabongo een band. Deze film behandelt op een overtuigende manier de problematiek van immigranten die in de Italiaanse onderwereld terecht zijn gekomen. Eersterangs acteerprestatie met dito techniek. Ook bekend als FROM THE OTHER SIDE OF THE WORLD.