Michel Le Royer: regie en cast.
Er zijn 9 films gevonden.

Dans la peau de Jacques Chirac

2006 | Documentaire, Biografie

Frankrijk 2006. Documentaire van Michel Le Royer en Karl Zéro.

Uit archiefmateriaal bijeengeknipte cinebiografie met imitator Gustin in de commentaarstemrol van het lijdend voorwerp: ex-president Chirac. Weliswaar noemen de makers hun narrige kindje een documentaire, het ongegeneerd tendentieuze knip-en-plakwerk is de facto een soort fictie. Hoe dan ook vormen curriculum en optreden van de oerchauvinistische bon vivant-aartsleugenaar-beroepsnepotist Chirac een bron van satirische vreugde. Coscenarist Éric Zemmour publiceerde negen jaar later de essaybestseller Le suicide français, zijn analyse van veertig jaar linksprogressieve en centrumrechtse catastrofepolitiek.

La traversée du phare

1998 | Drama, Fantasy

België​/​​Frankrijk 1998. Drama van Thierry Redler. Met o.a. Jim Redler, Kathy Loisel, Corinne Touzet, Thierry Redler en Luc Bernard.

Uit archiefmateriaal bijeengeknipte cinebiografie met imitator Gustin in de commentaarstemrol van het lijdend voorwerp: ex-president Chirac. Weliswaar noemen de makers hun narrige kindje een documentaire, het ongegeneerd tendentieuze knip-en-plakwerk is de facto een soort fictie. Hoe dan ook vormen curriculum en optreden van de oerchauvinistische bon vivant-aartsleugenaar-beroepsnepotist Chirac een bron van satirische vreugde. Coscenarist Éric Zemmour publiceerde negen jaar later de essaybestseller Le suicide français, zijn analyse van veertig jaar linksprogressieve en centrumrechtse catastrofepolitiek.

Le Bal des voyous

1967 | Misdaad

Italië​/​​Frankrijk 1967. Misdaad van Jean-Claude Dague. Met o.a. Jean-Claude Bercq, Marc Briand, Donna Michelle, Michel Le Royer en Linda Veras.

Een jonge bankdirecteur raakt verliefd op een covergirl, die hem met hulp van haar bedenkelijke vrienden bij louche zaken betrekt. Na een uiterst traag begin ontpopt dit werkje zich als een heel verzorgde, kleine misdaadfilm met prima acteerwerk en een paar sterke schiet- en vechtscènes.

L' Harem

1967 | Komedie

Italië 1967. Komedie van Marco Ferreri. Met o.a. Carroll Baker, Gastone Moschin, Renato Salvatori, William Berger en Michel Le Royer.

Een vrouw verdeelt haar aandacht over drie uiteenlopende minnaars die ieder voor zich aan andere behoeften voldoen, en een homoseksuele vertrouweling. Haar onvermogen om hen anders dan in een beperkte object-rol te zien leidt eerst tot rivaliteit en dan tot saamhorigheid, waarmee ze haar gevieren tijdens vakantie van een rots laten tuimelen. Satire op seksisme en opgelegde rolpatronen over en weer, krijgt geleidelijk aan steeds tragischer dimensies die minder overtuigen dan Ferreri's latere werk, omdat de film pas tijdens de opnamen van commerciële opdracht naar persoonlijke aanpak groeide. Daarom vooral belangwekkend als breekpunt in zijn filmoeuvre.

Un Soir, par hasard

1964 | Mysterie

Frankrijk 1964. Mysterie van Yvan Govar. Met o.a. Annette Stroyberg, Michel Le Royer, Jean Servais, Pierre Brasseur en Gil Delamare.

Een jonge kerngeleerde wordt na een motor-ongeval tijdens zijn vakantie opgenomen in een geheimzinnig landhuis waarvan de bewoners niet ouder worden en dat omgeven is door radio-actieve terreinen die door een meteoriet-inslag zijn ontstaan. Achteraf gelooft hij aan een droom en vindt het kasteel onbewoond, maar hij krijgt toch een telegram van zijn mooie gastvrouw. Dit met onvoldoende middelen en fantasie gemaakt mysterie heeft ook nog eens uiterst zwakke hoofdrollen, zodat tot aan de logische ontknoping de film meer irriteert dan intrigeert.

Le Chevalier de Maison-Rouge

1963 | Avonturenfilm, Historische film, Romantiek

Frankrijk 1963. Avonturenfilm van Claude Barma. Met o.a. Michel Le Royer, Jean Desailly, Anne Doat, Annie Ducaux en Dominique Paturel.

Revolutionair wordt door de getrouwde vrouw op wie hij verliefd is, bedrogen om de ontsnapping van Marie-Antoinette te kunnen organiseren. Herhaalde mislukking van het complot doet haar op de guillotine eindigen, waarbij de held uit liefde zich naast haar voegt. Eerste door de Franse tv geproduceerde serie - naar Dumas - viel als bioscoopfilm in twee delen door de mand als weinig spectaculair en dynamisch, hoewel snellere montage ook voor come-back op de beeldbuis een voordeel is. Naast goed acteren van Comédie Française-spelers steekt Le Royer als de romantische held uitermate kleurloos af.

Château en Suède

1963 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1963. Komedie van Roger Vadim. Met o.a. Monica Vitti, Curd Jürgens, Jean-Claude Brialy, Jean-Louis Trintignant en Suzanne Flon.

Een naïeve neef bezoekt zijn familie in een afgelegen kasteel, wordt verliefd op de kasteelvrouwe en ontdekt dat de eerste vrouw van de heer des huizes nog leeft en opgesloten wordt gehouden. Françoise Sagans eerste toneelstuk is weinig meer dan een verzameling excentrieke personages die in de film wat ongelukkig voor hun rollen gekozen zijn, waaronder de als comédienne nog onderontwikkelde Vitti en de humorloze Jürgens. De verve van andere spelers gaat verloren in de barokke vormgeving van Vadim.

La Fayette

1961 | Historische film, Avonturenfilm

Italië​/​​Frankrijk 1961. Historische film van Jean Dréville. Met o.a. Michel Le Royer, Pascale Audret, Michel Galabru, Jack Hawkins en Folco Lulli.

De biografie van deze historische figuur, vanaf de rol die hij in de Amerikaanse onafhankelijkheidsoorlog speelde tot aan zijn terugkeer naar Frankrijk, waar hij een heleboel weerstand moet overwinnen voor de erkenning van de onafhankelijkheid van de Verenigde Staten. Het gaat dus slechts om het eerste deel van zijn leven (het vervolg was minder gelukkig...). Verwacht geen historische betrouwbaarheid, want het personnage is geen typische Dumas-held. Daarentegen is het spektakel meesterlijk uitgevoerd en in scène gezet met een scherp gevoel voor epiek. Het zwartwit stoort niet want de beelden van Claude Renoir en Roger Hubert zijn prachtig. Een geslaagd project in het romantische genre.

Cyrano de Bergerac

1960 | Komedie

Frankrijk 1960. Komedie van Claude Barma. Met o.a. Daniel Sorano, Françoise Christophe, Michel Le Royer, Jean Topart en Michel Galabru.

Een van de zeldzame tv-producties uit die tijd, die veertig jaar later nog 'kan'. Dit is te danken aan de knappe enscenering die de toneelmatige aard van het geheel wat verluchtigt. Eveneens dragen de decors van Paul Pelisson, die de tijd waarin het speelt opvallend goed weergeven, en het uitmuntende spel van met name Sorano in de rol van de ridderlijke Cyrano met de lange neus, die zo verlangt naar vrouwelijk schoon, daartoe bij. In ieder geval beter dan de films die van het stuk zijn gemaakt, met uitzondering van CYRANO ET D'ARTAGNAN van Abel Gance.