Vincent Martin

Vincent Martin is acteur.
Er zijn 23 films gevonden.

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2011	Tout le monde descend
2006	Sarah Bernhardt: Une étoile en plein jour
2000	Le battement d'ailes du papillon
1999	Plus qu'hier moins que demain
1999	Merci mon chien
1999	Les Cordier, juge et flic : Trahie par les siens
1998	This Could Be the Last Time
1997	L'enfant des Terres Blondes
1997	Bébé volé
1996	Le groom
1996	Anne Le Guen : Du fil à retordre
1995	Belle époque
1995	Anne Le Guen : Les raisons de la colère
1994	Un jour avant l'aube
1994	Novacek: Un château en Bohème
1993	Maigret se défend
1993	Les cinq dernières minutes : Meurtre à ciel ouvert
1993	La patience de Maigret
1993	Julie, bientôt 12 ans et demi
1990	Appelez-moi tonton
1987	Les jupons de la révolution - Marat
1985	Spécial police
1984	Ni avec toi ni sans toi

Tout le monde descend
Renaud Bertrand, 2011

Sarah Bernhardt: Une étoile en plein jour
Laurent Jaoui, 2006

Merci mon chien
Philippe Galland, 1999

Les Cordier, juge et flic : Trahie par les siens
Paul Planchon, 1999

This Could Be the Last Time
Gavin Millar, 1998

L'enfant des Terres Blondes
Edouard Niermans, 1997

Bébé volé
Florence Strauss, 1997

Le groom
Paul Racer, 1996

Anne Le Guen : Du fil à retordre
Stéphane Kurc, 1996

Belle époque
Gavin Millar, 1995

Anne Le Guen : Les raisons de la colère
Stéphane Kurc, 1995

Un jour avant l'aube
Jacques Ertaud, 1994

Novacek: Un château en Bohème
Andrzej Kostenko, 1994

Maigret se défend
Andrzej Kostenko, 1993

Les cinq dernières minutes : Meurtre à ciel ouvert
Bernard Dumont, 1993

La patience de Maigret
Andrzej Kostenko, 1993

Julie, bientôt 12 ans et demi
Olivier Langlois, 1993

Appelez-moi tonton
Dominique Baron, 1990

Les jupons de la révolution - Marat
Monique Annaud, 1987

Ni avec toi ni sans toi
Alain Maline, 1984

Tout le monde descend

2011 |

Frankrijk 2011. Renaud Bertrand. Met o.a. Thierry Neuvic, Lubna Azabal, Jules-Angelo Bigarnet, Daphné Chollet en Pasquale D'Inca.

Hoe hoger op de ladder, des te dieper de duikeling. Pierre-Alain Kessler (Neuvic) behoort tot de bovenmodale stropdassenklasse en leidt met zijn gezin een zorgenvrij leven aan de zonzij. Totdat de chefs van het dure adviesbureau waarvoor hij werkt wegens fraude worden gearresteerd en de tent abrupt sluit. Opnieuw een baan vinden blijkt vies tegen te vallen: de werkloze ziet zich gedwongen een positie in een achtergestelde voorstad te accepteren. Qua vorm dertien-in-een-dozijn-televisiefilm (titelvertaling: ‘Iedereen uitstappen!’) raakt inhoudelijk een open zenuw in crisistijd.

Sarah Bernhardt: Une étoile en plein jour

2006 | Drama

Frankrijk 2006. Drama van Laurent Jaoui. Met o.a. Ludmila Mikaël, Julie Debazac en Vincent Martin.

Ludmila Mikaël speelt Sarah Bernhardt, oftewel: één van de elegantste Franse film- en theateractrices van deze tijd vertolkt de beroemdste en wellicht meest geëxalteerde bühnepersoonlijkheid van de Belle Époque. Zoals iedere zomer kondigt zich juni 1914 op Belle-ÎÎle-en-Mer de komst aan van de tragédienne en haar entourage. Voor 'Mademoiselle' Bernhardt (1844-1923), die er een oud fort bezit, wordt het echter geen Bretonse eilandretraite zoals alle voorgaande. Op casting heeft regisseur Jaoui al gewonnen en het scenario voor zijn fraai ogende tv-film is van geen geringere dan eeuwige querulant Claude Faraldo (Themroc, Deux lions au soleil).

Le battement d'ailes du papillon

2000 | Komedie

Frankrijk 2000. Komedie van Laurent Firode. Met o.a. Audrey Tautou, Faudel, Eric Feldman, Eric Savin en Lysiane Meis.

De gedachte die achter deze film ligt, is dat een vlinder boven de Atlantische Oceaan een orkaan kan veroorzaken boven de Stille Oceaan (en omgekeerd). Met andere woorden regisseur Firode heeft met een aaneenschakeling van gebeurtenissen en diverse personages een film gemaakt die tot een climax komt zonder een echt hecht verhaal. Normaal gesproken gaat zo`n vlieger niet op, maar in dit geval is het Firode best gelukt dankzij de hoofdpersonages van Ir[KA2]ene (Tautou), die in de metro te horen krijgt dat d[KA1]it de dag is waarop ze de grote liefde zal ontmoeten - het is Youn[KA2]es (Faudel), die op dezelfde dag jarig is en praktisch naast haar zit, maar de wagon uitstapt en de andere kant opgaat. Vervolgens spelen zich allerlei gebeurtenissen af, waardoor het tweetal bij elkaar komt. Ook de bijrollen, die hier bijna even belangrijk zijn als de hoofdrollen, schenken de kijker voldoening als hij kennis maakt met hun dagelijkse, gewone leven. Voordat je het weet, is de tijd voorbij. De muziek van Peter Chase ondersteunt het geheel op een efficiënte wijze. Tautou zou een jaar later heel bekend worden als Amélie in de fantastische hit LE FABULEUX DESTIN D'AMÉLIE POULAIN. Faudel is van huis uit een begenadigd zanger en in Frankrijk populair; hij speelt hier zijn eerste filmrol en doet het goed. Het scenario is van regisseur Firode. Het camerawerk is van Jean-René Duveau.

Plus qu'hier moins que demain

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Laurent Achard. Met o.a. Martin Mihelich, Laëtitia Legrix, Mireille Roussel, Pascal Cervo en Lily Boulogne.

Vlijmscherp portret van een gezin uit de Franse provincie, waarin twee zusters centraal staan: Fran[KA10]coise (Legrix), nog een tiener en haar getrouwde zuster Sonia (Roussel). Fran[KA10]coise die aardig uit de kluiten gegroeid is, lonkt een beetje naar haar zelfzuchtige neef Bernard (Cervo). Sonia keert dan juist terug naar huis met haar man en een baby. Sonia heeft een moeilijk verleden achter de rug (o.a. een poging tot zelfmoord) en rijt nu allerlei oude wonden open, waardoor de drankzucht van hun vader een ondraaglijk extra probleem wordt voor hun vastberaden moeder. De film met een scenario van regisseur Achard en Ricardo Muños, is doolfhofachtig, maar wie het geduld opbrengt om het te volgen, heeft achteraf een tamelijk voldaan gevoel. Een mooie rolprent met behoorlijke spelprestaties, die op het festival van Rotterdam bekroond werd met de Tiger Award. Hij is echter niet voor iedere kijker weggelegd. Het camerawerk is van Philippe van Leeuw.

Merci mon chien

1999 | Drama, Komedie

Frankrijk 1999. Drama van Philippe Galland. Met o.a. Atmen Kelif, Jean Benguigui, Yolande Moreau, Laurent Olmédo en Abbes Zahmani.

Amir (Kelif) is een illegale immigrant uit Pakistan, die voor Jo (Olmedo) al acht jaar in de Parijse confectiewijk werkt. Jo heeft zijn manusje van alles beloofd dat hij hem zal legaliseren, maar hij heeft het nog steeds niet gedaan. Onder druk van de publieke opinie gaat de overheid strikter optreden tegen zwartwerkers en illegalen. Amir is bang om opgepakt en afgeschoven te worden, terwijl Jo een torenhoge boete vreest. Ralph (Jean Benguigui) is een niet al te snuggere collega- concurrent met speelschulden bij Jo. Om de rekening te vereffenen schuift Jo Amir af naar Ralph. Een jaar later bloeien Ralphs zaken op, terwijl Jo`s zaken slecht gaan. Amir maakt tijdig een volte om zelfstandig te worden en een nestje te bouwen met zijn vriendin Malika (Kaddour). De personages zijn levendig, de dialogen in het scenario van Jean-Pierre Hasson en regisseur Galland zijn raak en het spel is leuk. Voor liefhebbers van typische Franse toestanden in een kluchtig kader. Het camerawerk is van Stéphane Nigentz Gumuschian.

Les Cordier, juge et flic : Trahie par les siens

1999 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1999. Drama van Paul Planchon. Met o.a. Pierre Mondy, Bruno Madinier, Charlotte Valandrey, Antonella Lualdi en Stéphane Ferrara.

Bekend crimineel Silva (Maurel) en kompaan Moretti (Ferrara) plannen met medeplichtigheid van bank-kassier Orsini (Martin) bankoverval. Goed voorbereide zaak loopt uit de hand wanneer Silva veiligheidsagent neerschiet. De schoften slaan op de vlucht en nemen Orsini voor de schijn mee als gegijzelde. Orsini wordt door Silva neergeknald wanneer die paniekeert. Vader en zoon Cordier (Mondy en Madinier) leiden onderzoek. Dochter van Orsini ontdekt medeplichtigheid van haar vader en Silva wil haar elimineren vooraleer zij naar de politie stapt. Door misverstand doodt Silva echter Marion (Nouat), vriendin van Orsini`s dochter. Moretti blijkt bovendien geprezen figuur te zijn binnen Italiaanse gemeenschap van Parijs en zelfs een verre familievriend van Lucia Cordier (Lualdi), de eega van onze commissaris. Ongeloofwaardige toestanden verknallen scenario van regisseur Planchon.

This Could Be the Last Time

1998 | Familiefilm, Misdaad, Komedie

Verenigd Koninkrijk 1998. Familiefilm van Gavin Millar. Met o.a. Joan Plowright, Jonathan Burteaux, Penelope Wilton, Dorothy Tutin en Keith Barron.

De Britse Plowright, zo mooi in films als Enchanted April en Peter Greenaway's Drowning by numbers, speelt een levendige dame op leeftijd die uit haar bejaardentehuis ontsnapt. In Parijs ontmoet ze een eveneens voortvluchtige, elfjarige jongen. In deze sympathieke komedie beleeft het tweetal de nodige avonturen. (RdL/VPRO Gids)

L'enfant des Terres Blondes

1997 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk/Zwitserland 1997. Drama van Edouard Niermans. Met o.a. Jean Yanne, Veronika Varga, Lucie Barret, Julien Rivière en Hervé Pierre.

In 1944 vallen enkele Duitsers binnen in een schuur waar H[KA1]el[KA2]ene (Varga) en Mathieu (Citti) in het stro liggen. Mathieu wordt genadeloos afgemaakt en H[KA1]el[KA2]ene verkracht. Tien jaar later wordt de tienjarige Vincent (Rivi[KA2]ere) uit het weeshuis gehaald door Gustave (Pierre), de pachter van Terres Blondes, die op het punt staat te trouwen met H[KA1]el[KA2]ene, die na haar oorlogservaren stom is achtergebleven. Het weerzien van moeder en zoon is niet bepaald hartelijk. Ook in het dorp laaien haatgevoelens weer op, want Vincent is voor hen het symbool van de gehate nazi`s. Op school wordt de jongen gepest. De enige waarmee hij vriendschap sluit is het kleindochtertje van C[KA1]elestin (Yanne), de burgemeester, een oude norse man die Gustave en Hélène niet bepaald op handen draagt. Ondertussen sterft de eigenares van Terres Blondes en Gustave dreigt zijn land te verliezen als hij niet over de brug komt met de aankoopsom. Een drama van onverdraagzaamheid en onbegrip, gesitueerd in het landelijke zuid-west Frankrijk. Het lijkt misschien allemaal wat overdreven nu, maar wie de naweeën van WOII kent zal best in het verhaal kunnen geloven. De acteurs leveren goed werk af, vooral de kleine Rivière als Vincent. Niermans, Béatrice Rubinstein en Alain Le Henry baseerden het scenario op de roman van Christian Signol. Fotografie is van Bruno Privat.

Bébé volé

1997 | Drama

Frankrijk 1997. Drama van Florence Strauss. Met o.a. Christine Boisson, Mélanie Leray, Lilah Dadi, Bernard Ballet en Marc Citti.

Anita (Leray), een twintig-jarige alleenstaande vrouw, wil absoluut een kind. Ettelijke misvallen hebben haar echter al duidelijk gemaakt dat ze de droom om moeder te worden best kan laten varen. Nadat ze in het ziekenhuis weer eens gehoord heeft dat ze het kind dat ze verwacht niet zal houden maakt Anita kennis met Mathilde (Boisson), een veertig-jarige journaliste die zwanger is. Mathilde staat er alleen voor en is verheugd met de belangstelling die de jonge vrouw voor haar koestert. Erg blij is Mathilde niet met het vooruitzicht om in deze omstandigheden moeder te worden, dus groeit er in Anita een idee. Zo gauw Mathilde bevallen is gaat ze er met de baby vandoor. Met veel realisme wordt hier het portret gebracht van twee vrouwen die niets gemeen hebben, maar die elkaar toch vinden. Leray steelt moeiteloos elke scène waarin ze te zien is door de speelse benadering van haar dramatische rol. Catherine Hoffmann schreef het scenario en Carlo Varini was verantwoordelijk voor de fotografie.

Le groom

1996 | Komedie

Frankrijk 1996. Komedie van Paul Racer. Met o.a. Renaud Menager, Thérèse Léotard, Jean-Pierre Bisson, Claude Piéplu en Mallaury Nataf.

Alexandre (Menager) is herstellende nadat hij werd overvallen door een lawine. Dan blijkt echter dat hij aan een volledige amnesie lijdt. Hij herkent niet eens zijn vrouw Elise (L[KA1]eotard) en beseft evenmin dat hun zoon de catastofe niet overleefde. Om hem weer bij zinnen te brengen volgt ze de raad op van de dokter en ze neemt hem mee naar het [KL]Grand Hotel[KLE] aan de kust, waar ze destijds hun wittebroodsweken doorbrachten. De piccolo Julien (Bisson) maakt ook juist een moeilijke tijd door. Zijn vader zit in de gevangenis en dat ligt hem zwaar op de maag. Bovendien is zijn zuster onhandelbaar geworden. Menselijke tragedies bij de vleet en toch wordt alles op luchtige toon gebracht. De jonge Bisson steelt moeiteloos elke scène waarin hij zit en zijn naïeve psychologische overpeinzingen maken hem de meester van de situatie. Bernard Granger en Eric Kristy baseerden hun scenario op een roman van Jacques Zelde. Fotografie van Martial Thury en Noël Véry. Stereo.

Anne Le Guen : Du fil à retordre

1996 | Drama

Frankrijk 1996. Drama van Stéphane Kurc. Met o.a. Fanny Cottençon, Patrick Raynal, Dominique Sarrazin, Olivier Granier en Léa Drucker.

Anne Le Guen (Cotten[KA10]con) is schepen en eerste adjoint van de burgemeester in een provinciestadje in het departement Nord. Wanneer een lokale weefspinnerij bedreigd wordt met sluiting breekt er een spontane staking los. Zij onderzoekt het dossier. Zo ontdekt ze dat de zaakvoerder, die beschuldigd wordt van wanbeheer, een jeugdvriend is van de burgemeester (Raynal) en vanuit de prefectuur wordt druk uitgeoefend om de fabriek zo vlug mogelijk te ontzetten. Gelijktijdig breekt er in een nabijgelegen rusthuis een hongerstaking uit, daar het eten van een minderwaardige kwaliteit is. Eerste aflevering van een reeks met sociale inslag of hoe een schepen zich inzet om de bevolking te helpen, in plaats van de politiek te laten primeren. Cottençon speelt haar rol ontwapenend. Marie Guilmineau, Philippe Le Dem en Frédéric Krivine schreven het scenario. Achter de camera stond Roberto Venturi. Formaat 16/9. Nicam Stereo.

Belle époque

1995 | Drama

Frankrijk/Hongarije/Spanje/Duitsland/Verenigd Koninkrijk/Italië/België/Canada 1995. Drama van Gavin Millar. Met o.a. André Dussollier, Kristin Scott Thomas, Benno Fürmann, Isabelle Carré en Yves Jacques.

Parijs rond 1900. Uitvinder/zakenman Dussollier redt, op de trein, Scott-Thomas die door haar geesteszieke man met de dood bedreigd wordt. Hij wordt op haar verliefd maar zij weigert haar zieke man te verlaten. Fürmann, een anarchist, krijgt de opdracht Dussollier te vermoorden. Zijn aanslag mislukt echter en Dussollier vraagt de jongeman voor hem te werken. Enkele maanden later stelt Dussollier zijn nieuwe uitvinding voor: een roltrap, ontworpen door Fürmann, naar een idee van hemzelf. Deze laatste ontmoet Carré, het nichtje van een kunsthandelaar. Nadat hij haar zijn liefde bekend heeft verdwijnt het meisje. De echtgenoot van Scott-Thomas sterft in het hospitaal in een brand die hijzelf veroorzaakt heeft. De weduwe wil echter niet onmiddellijk een nieuwe relatie beginnen. Fürmann verneemt dat de aandeelhouders Dussollier uit de zaak willen zetten en hij raadt hem aan naar Oostende te gaan voor een conferentie. Hier ontmoet hij Carré en vraagt haar ten huwelijk. Ze accepteert. Hiermee drijft hij een wig tussen zichzelf en zowel Scott-Thomas als Fürmann. Romantische avonturen in de hogere klasse begin twintigste eeuw. De tijdssfeer werd uitstekend gerecreëerd en de overvloedige cast werd met zorg geselecteerd. Een 'Euro-pudding' van grote klasse gemaakt naar een nooit verwezenlijkt scenario dat François Truffaut begin jaren 1980, kort voor zijn dood, schreef samen met Jean Gruault. De verbindende teksten worden gesproken door Jeanne Moreau. Prachtige fotografie van William Lubtchansky. Uitgezonden in drie delen. Formaat 16/9. Stereo.

Anne Le Guen : Les raisons de la colère

1995 | Drama

Frankrijk 1995. Drama van Stéphane Kurc. Met o.a. Fanny Cottençon, Patrick Raynal, Dominique Sarrazin, Bruno Slagmulder en Paul Allio.

Cottençon speelt de titelpersonage, Anne Le Guen. Zij is locoburgermeester van een Franse stad. In een bepaalde wijk, waar veel werklozen en immigranten wonen, heerst grote sociale spanning. Anne heeft zich zeer ingespannen om er een cultureel jongeren centrum gevestigd te krijgen, ondanks de lankmoedige houding van de gemeenteraadsleden, die de politieke meerderheid vormen. Op de dag van de officiële opening loopt een eenvoudige tasjesroof uit de hand. Daarop verbiedt de prefect de opening. Anne maakt zich sterk op het centrum toch te laten opengaan omdat een geweldsexplosie onder de sociaal achtergestelde jongeren op ieder moment kan uitbreken. Ze ontdekt daarbij en passant ook nog even dat de burgermeester gesjoemeld heeft met de funderingen van het gebouw. Eigentijdse Franse tv- film, waarvoor je sociale problematiek in dat land wel wel moet kennen, hoewel dergelijke problemen zich in andere vormen ook in zich op eigen boedem voordoen. Het scenario is van Marie- Françoise Sepulchre en de fotgrafie werd verzorgd door Roberto Venturi.

Un jour avant l'aube

1994 | Oorlogsfilm

Frankrijk 1994. Oorlogsfilm van Jacques Ertaud. Met o.a. Jean-Pierre Bouvier, Xavier Deluc, Maurice Barrier, Yan Epstein en Pierre-Octave Arrighi.

Engeland, juni 1944. Meer dan vierhonderd Fransen hebben zich vrijwillig gemeld om deel uit te maken van de S.A.S. (Special Air Service). Ze volgen een training in een militaire basis. De officieren Deluc en Epstein worden samen met een tien andere soldaten boven Bretagne gedropt. Zij hebben als missie de opmars van de Duitse legers te saboteren tijdens de invasie in Normandië. De film werd gemaakt als eerbetoon aan de dikwijls miskende heldendaden van de Franse para's in een beslissende eindfase van WO II. Het scenario van Bruno Tardon en Ertaud, naar een verhaal van Georges Caitucoli, is net iets te chauvinistisch en te Frans om internationaal aan te slaan. Een dergelijke hulde mag niet ontsporen in een verheerlijking. Fotografie van Jean-Claude Hugon.

Novacek: Un château en Bohème

1994 | Misdaad, Actiefilm

Portugal/Tsjechoslowakije/België/Frankrijk 1994. Misdaad van Andrzej Kostenko. Met o.a. Patrick Catalifo, Ann-Gisel Glass, Jean-Paul Roussillon, Philippe Demarle en Ottokar Brousek.

Een Franse schrijver verdwijnt spoorloos tijdens een rondreis door Tsjechi[KA3]e. De hulp van Novacek (Catalifo) wordt ingeroepen. Hij begeeft zich naar Praag, waar hij geconfronteerd wordt met een land dat zich nog onzeker voelt in de veranderde politieke situatie. Routine-misdaadverhaal dat met veel bravour en visuele rijkdom gebracht wordt. Regisseur Kostengo is duidelijk tot beter werk in staat en voelde zich wat verloren met dit clichématige scenario van Simon Michael, dat hij nog wat heeft bijgewerkt. Dat kon echter niet verhinderen dat het vol hiaten zit. De acteurs spelen hun rol zonder veel overtuiging, maar cameramannen Jiri Machane en Eric Guichard zorgden voor prachtige beelden van het historische Praag en omgeving.

Maigret se défend

1993 | Misdaad, Thriller

Frankrijk/België/Zwitserland 1993. Misdaad van Andrzej Kostenko. Met o.a. Bruno Cremer, Agnès Soral, Claude Faraldo, Eric Prat en Anne Bellec.

Maigret wordt door de Minister van Binnenlandse Zaken verzocht zijn ontslag in te dienen omdat hij geprobeerd zou hebben een meisje uit de hoogste kringen te verleiden. Maigret weigert, maar probeert ondertussen zelf uit te zoeken wie dit complot tegen hem heeft opgezet. Naar de gelijknamige, in 1964 verschenen roman van Georges Simenon.

Les cinq dernières minutes : Meurtre à ciel ouvert

1993 | Misdaad

Frankrijk 1993. Misdaad van Bernard Dumont. Met o.a. Pierre Santini, Pierre Hoden, Cathérine Aymerie, Cathérine Bidaud en François Dyrek.

Er heerst een explosieve stemming in een zuidelijk mijnstadje. De belangen van milieu-activisten en mijnwerkers zijn tegengesteld. De activisten verwijten de mijndirectie dat ze het milieu onherstelbare schade toebrengen, maar de arbeiders zijn bang zonder werk te raken. Op een avond wordt een aanslag gepleegd op de mijn, Aymerie roept de hulp in van commissaris Santini, omdat ze bang is dat haar man Rizoud de schuld krijgt. De politieman is amper gearriveerd of Rizoud's lichaam wordt in de mijn gevonden. Goed gemaakte policier, die van het begin tot het einde boeit en die bovendien een interessant onderwerp heeft. Het scenario is van Muriel Arnault en Laurence Fructus, van dialogen voorzien door Patrick Pesnot. Het geeft de gespannen sfeer goed weer. Het camerawerk is van Serge Palatsi en is knap gedaan. Aflevering nummer 73 van totaal 81. Mono.

La patience de Maigret

1993 | Misdaad, Thriller

Frankrijk/België/Zwitserland 1993. Misdaad van Andrzej Kostenko. Met o.a. Bruno Cremer, Agnès Soral, Claude Faraldo, Eric Prat en Vincent Martin.

Commissaris Maigret (Cremer) tracht al jaren een bende juwelendieven te ontmaskeren. Hij is van mening dat een beruchte gangster (Faraldo) bij de zaak betrokken is. Deze leidt echter een teruggetrokken leven in zijn appartement en zijn enige contact met de buitenwereld verloopt via de ex-prostituee Aline (Soral). Ondanks permanente politiebewaking wordt de crimineel vermoord en Maigret is ervan overtuigd dat de twee zaken met elkaar te maken hebben. Naar de gelijknamige, in 1965 verschenen roman van Georges Simenon. Cremer zorgt voor een traditionele Maigret en Soral als het ex-hoertje past goed binnen het kader van de film.

Julie, bientôt 12 ans et demi

1993 | Familiefilm

Frankrijk 1993. Familiefilm van Olivier Langlois. Met o.a. Evelyne Bouix, Jean-Marie Winling, Candide Lefranc, Sébastien Chamaillard en Bernard Graczyk.

Pierre (Winling) is reder van een drietal vissersbootjes. Zes jaar geleden werd hij door een ongeval op een van de scheepjes blind. Kort erop liet zijn vrouw hem en hun zes-jarige dochter Julie (Lefranc) zitten. Al die tijd heeft Julie haar vader geholpen en haar moeder in de huishouding vervangen. Nu is ze twaalf en de resultaten op school laten te wensen over. Pierre denkt dat het beter voor Julie zou zijn als zij naar een internaat gaat. Julie is hierover ongerust en ongelukkig. Ze wil een list bedenken. Haar kameraad Mathieu (Chamaillard) heeft een idee: zoek naar een geschikte vrouw voor Pierre. Ondertussen gaan de zaken door de daling van de visprijzen slecht en Pierre moet met bankkrediet werken. Op de bank leert hij Florence (Bouix) kennen, die daar stage loopt en zijn rekening behandelt. Door weer een ongeluk van Pierre, trekt Florence zich het lot van het gezinnetje aan. Verschrikkelijk sentimenteel gedoe dat echter een uitschieter is door de levenslustige, spontane vertolking van de jonge Lefranc. Het scenario van Langlois, Pierre Fauquet, Emmanuelle Sardou en regisseur Langlois staat echter bol van de clich[KA1]es, maar die weten af en toe de (jonge) kijk(st)er een fikse brok in de keel te bezorgen. Camerawerk van Jacques Guerin en Dominique Bonnot.

Appelez-moi tonton

1990 | Komedie, Experimenteel

Frankrijk 1990. Komedie van Dominique Baron. Met o.a. Dominique Rialet, Tristan Richier, Dimitri Rougeul, Olivia Capeta en Annick Alane.

Tot grote wanhoop van vader en moeder, die zo graag opa en oma waren geworden, heeft hun enige zoon voor het priesterambt gekozen. Hij hoopte echter benoemd te worden in een rustige plattelandsparochie, maar in plaats daarvan belandt hij in een explosief weeshuis, waar hij o.a. pedagoog, voetballer, bokser, beschermer van mishandelde vrouwen en `vader` van een grote familie wordt (tot grote tevredenheid van zijn ouders). Het scenario van Jean L'Hote, zelf een tv-regisseur van naam, is logisch en inventief. We treffen er alle humanistische gedachten in aan van deze auteur, die op de tv van een groot scheppend vermogen heeft blijk gegeven en die ons tijdens zijn lange carrière nog nooit heeft teleurgesteld. Prima vertolking, vooral van Rialet in de rol van de pastoor.

Les jupons de la révolution - Marat

1987 | Historische film, Erotiek

Frankrijk 1987. Historische film van Monique Annaud. Met o.a. Richard Bohringer, Marie Trintignant, François Négret, Wladimir Yordanoff en Sylvie Granotier.

De eerste aflevering van de tv-serie over de pikante kantjes van de Franse Revolutie. Historisch zijn de feiten niet altijd even juist, maar ze belichten het heel aardig, zodat het ook na de viering van de Twee Honderd Jaar nog heel genietbaar is. Deze aflevering gaat over Marat, de Jacobijnse schrijver van eenvoudige afkomst, ten tijde van de bestorming van de Bastille. Ondanks zijn radikale instelling, verloor hij nimmer oog voor de aangename kanten van het leven. Hij leefde van 1743 tot 1793. Ook bekend als MARAT.

Spécial police

1985 | Thriller, Misdaad

Frankrijk 1985. Thriller van Michel Vianney. Met o.a. Richard Berry, Carole Bouquet, Fanny Cottençon, Jean-Pierre Malo en Benoît Régent.

Politieman Berry, verzot op electronica, verslaat uiteindelijk een bende professionele moordenaars dankzij zijn hobby. Goed opgebouwd, met prachtig camerawerk (Claude Agostini), sterk gespeeld en vol kanttekeningen bij de alledaagse werkelijkheid. Deze politiefilm bevat desondanks niets nieuws; we hebben het allemaal al eens eerder gezien. Een aardig serieproduct dat de aandacht weet vast te houden dankzij een personage dat weinig overeenkomst vertoont met de traditionele smeris: hij heeft een baard en een bril. Scenario van Michel Vianey.

Ni avec toi ni sans toi

1984 | Komedie

Frankrijk 1984. Komedie van Alain Maline. Met o.a. Philippe Léotard, Evelyne Bouix, Tanya Lopert, Charles Gérard en Karim Ouldarama.

Twee bevriende echtparen, [KA1]e[KA1]en met een zoon, zijn het onderwerp van deze film. Een van de mannen raakt zijn baan kwijt, de ander niet, [KA1]e[KA1]en drinkt, de ander niet, [KA1]e[KA1]en verlaat zijn vrouw, de ander niet, een van de vrouwen schrijft haar levensverhaal (dat ook uitgegeven wordt) en de andere niet. Een opeenvolging van clichés en beuzelarijen en even melodramatisch als de boeket-reeks. De regisseur is een assistent van Claude Lelouch, en heeft kennelijk alleen diens slechte eigenschappen overgenomen. De cameraman, Joël Davids, heeft daarentegen vakkundig werk geleverd.

imdb: Zoek Vincent Martin op IMDB

nog geen vpro account?

op televisie
0 uitzendingen

name

email