Sebastian Ströbel

Die Hochzeit meiner Schwester

Duitsland 2014. Familiefilm van Marco Serafini. Met o.a. Chiara Schoras, Sebastian Ströbel, Henrike von Kuick en Andreas Thiele.

Joanna Trollope: In Boston liebt men doppelt

Duitsland 2009. Drama van Andi Niessner. Met o.a. Kathrin Kühnel en Sebastian Ströbel.

Frances' eerste eigen tentoonstelling zal in het Bostoner Museum of Fine Arts door de beroemde professor Carter geopend worden. Maar in zijn plaats verschijnt diens zoon Adam, een cowboytype uit Las Vegas. Adam is meteen door Frances gefascineerd. Wanneer Frances op het punt staat op zijn avances in te gaan, komt ze erachter dat hij haar alleen beroepsmatig 'gebruikt' heeft.

Siehst du mich?

Duitsland 2005. Drama van Kathrin Feistl. Met o.a. Victoria Gabrysch, Sebastian Ströbel en Sabine Orléans.

De gezette cosmeticaverkoopster Tiffany wil niet zo eindigen als haar moeder: dik en zonder man. Op een avond leert ze Falk kennen, die zich duidelijk tot haar aangetrokken voelt, maar afhaakt als het intiem dreigt te worden. Tiffany vermoedt dat haar lichaamsomvang haar geluk in de weg staat en ondergaat cosmetische chirurgie. Dit heeft echter niet de gewenste uitwerking.

Polly Blue Eyes

Duitsland 2005. Komedie van Tomy Wigand. Met o.a. Susanne Bormann, Matthias Schweighöfer, Meret Becker, Ulrich Noethen en Sebastian Ströbel.

Komische krimi's met romantische ondertonen doen het goed bij de oosterburen. Zo ook Polly Blue Eyes, een goedlachse misdaadfilm over een crimineel aangelegde blondine op en vooral naast het rechte pad. Voormalige kindster Bormann (1979, Berlijn) levert de opgewekte hoofdpersoon, vers uit de gevangenis en binnen de kortste keren verwikkeld in de criminele praktijken van haar onnozele familie. Op het spel staan haar geliefde baan en huis én de relatie met haar nieuwe vriend, een jonge politieman. Regisseur Wigand schuwt de ernst van criminaliteit en (ex)gevangenschap niet maar de boventoon is luchtig, met de knoeierige familieleden als kolderieke uitschieters.

Geht nicht gibt's nicht

Duitsland 2003. Romantiek van René Hessig en René Heisig. Met o.a. Bernadette Heerwagen, Sebastian Ströbel, Axel Prahl, Saskia Vester en Aline Lederer.

Komische krimi's met romantische ondertonen doen het goed bij de oosterburen. Zo ook Polly Blue Eyes, een goedlachse misdaadfilm over een crimineel aangelegde blondine op en vooral naast het rechte pad. Voormalige kindster Bormann (1979, Berlijn) levert de opgewekte hoofdpersoon, vers uit de gevangenis en binnen de kortste keren verwikkeld in de criminele praktijken van haar onnozele familie. Op het spel staan haar geliefde baan en huis én de relatie met haar nieuwe vriend, een jonge politieman. Regisseur Wigand schuwt de ernst van criminaliteit en (ex)gevangenschap niet maar de boventoon is luchtig, met de knoeierige familieleden als kolderieke uitschieters.

Die Nacht der Engel

Duitsland 2000. Misdaad van Michael Rowitz. Met o.a. Ken Duken, Bernadette Heerwagen, Oliver Korittke, Katharina Böhm en Herbert Knaup.

Komische krimi's met romantische ondertonen doen het goed bij de oosterburen. Zo ook Polly Blue Eyes, een goedlachse misdaadfilm over een crimineel aangelegde blondine op en vooral naast het rechte pad. Voormalige kindster Bormann (1979, Berlijn) levert de opgewekte hoofdpersoon, vers uit de gevangenis en binnen de kortste keren verwikkeld in de criminele praktijken van haar onnozele familie. Op het spel staan haar geliefde baan en huis én de relatie met haar nieuwe vriend, een jonge politieman. Regisseur Wigand schuwt de ernst van criminaliteit en (ex)gevangenschap niet maar de boventoon is luchtig, met de knoeierige familieleden als kolderieke uitschieters.

Die Hässliche

Duitsland 2000. Romantiek van Käthe Niemeyer. Met o.a. Sebastian Ströbel, Cornelia Saborowski, Dietrich Hollinderbäumer, Anja Schiller en David Trovo.

Komische krimi's met romantische ondertonen doen het goed bij de oosterburen. Zo ook Polly Blue Eyes, een goedlachse misdaadfilm over een crimineel aangelegde blondine op en vooral naast het rechte pad. Voormalige kindster Bormann (1979, Berlijn) levert de opgewekte hoofdpersoon, vers uit de gevangenis en binnen de kortste keren verwikkeld in de criminele praktijken van haar onnozele familie. Op het spel staan haar geliefde baan en huis én de relatie met haar nieuwe vriend, een jonge politieman. Regisseur Wigand schuwt de ernst van criminaliteit en (ex)gevangenschap niet maar de boventoon is luchtig, met de knoeierige familieleden als kolderieke uitschieters.