Martine Simonet: cast.
Er zijn 6 films gevonden.

Simone Barbès ou la vertu

1980 | Romantiek, Drama

Frankrijk 1980. Romantiek van Marie-Claude Treilhou. Met o.a. Ingrid Bourgoin, Martine Simonet, Michel Delahaye, Noël Simsolo en Raymond Lefevre.

Simone Barb[KA2]es (Bourgoin), een ouvreuse in een porno- bioscoop, op Montparnasse troost een collega met liefdesverdriet, gaat met een lesbische vriendin naar een vrouwenclub en krijgt in de nacht een lift van een vereenzaamde croupier van middelbare leeftijd uit het casino, maar is te moe om aan zijn toenadering gevolg te geven. Deze met zeer weinig geld gemaakte debuutfilm geeft door minutieuze aandacht de morsige milieus en personages een vanzelfsprekend bestaansrecht zonder moralisme of sensatie. Boeiende observaties wegen ruimschoots op tegen het ontbreken van een echt verhaal. Alle mannenrollen worden gespeeld door filmcritici. Het scenario is van Michel Delahaye (die de rol van de versierder speelt) en regisseuse Treilhou. Het camerawerk is van Jean-Yves Escoffier. Eastmancolor, Mono.

Simone Barbes ou la vertu

1979 |

Frankrijk 1979. Marie-Claude Treilhou. Met o.a. Michel Delahaye, Martine Simonet en Ingrid Bourgoin.

Simone Barb[KA2]es (Bourgoin), een ouvreuse in een porno- bioscoop, op Montparnasse troost een collega met liefdesverdriet, gaat met een lesbische vriendin naar een vrouwenclub en krijgt in de nacht een lift van een vereenzaamde croupier van middelbare leeftijd uit het casino, maar is te moe om aan zijn toenadering gevolg te geven. Deze met zeer weinig geld gemaakte debuutfilm geeft door minutieuze aandacht de morsige milieus en personages een vanzelfsprekend bestaansrecht zonder moralisme of sensatie. Boeiende observaties wegen ruimschoots op tegen het ontbreken van een echt verhaal. Alle mannenrollen worden gespeeld door filmcritici. Het scenario is van Michel Delahaye (die de rol van de versierder speelt) en regisseuse Treilhou. Het camerawerk is van Jean-Yves Escoffier. Eastmancolor, Mono.

Les Belles manières

1978 | Drama

Frankrijk 1978. Drama van Jean-Claude Guiguet. Met o.a. Hélène Surgère, Emmanuel Lemoine, Martine Simonet, Hervé Duhamel en Nicolas Silberg.

Arbeidersjongen wordt bediende in huis van rijke vrouw en moet haar zoon verzorgen die zijn moeder weigert te zien. In kalm en comfortabel bestaan wordt werkgeefster voor jongen een tweede moeder of object voor romantischer gevoelens, tot hij tijdens haar afwezigheid woning in brand steekt. Broze film wordt bepaald door contrast tussen gesloten impulsiviteit van niet-acteur Lemoine en elegante gekunsteldheid van Surgère. Regie van andere spelers is zwak en scenario ontspoort tegen het einde, maar niettemin interessant debuut.

Le théâtre des matières

1977 | Experimenteel

Frankrijk 1977. Experimenteel van Jean-Claude Biette. Met o.a. Sonia Saviange, Howard Vernon, Philippe Chemin, Martine Simonet en Brigitte Jacques.

Het thema is niet van belang en gemakkelijk in twee zinnen samen te vatten: de tegenspoed van een voormalig harpiste die toneelspeelster wil worden. Na desillusie op desillusie keert zij terug naar haar harp. Het enige dat telt is de filmstijl, die de minimalistische schoonheidsleer in zijn waarde herstelt. Het woord voert van begin tot eind de boventoon en het geheel doet enigszins denken aan Marguerite Duras. Een calvinistische mise- en-scène met kale en lege decors, waarin besluiteloze figuren heen en weer rennen en zich allerlei onbeduidende verwikkelingen voordoen. Biette valt in geen enkele categorie onder te brengen.

Mélodrame

1976 | Romantiek, Komedie

Frankrijk 1976. Romantiek van Jean-Louis Jorge. Met o.a. Martine Simonet, Vicente Criado, Maud Molyneux, Benoît Ferreux en Manuela Miranda.

Een zowel grappige als nostalgische reconstructie van de Hollywood-liefdesgeschiedenis tussen Pola Negri en Rudolph Valentino, die uiteindelijk een homoseksueel blijkt te zijn, inclusief de grappige aanslag van Pola op een regisseur. Terecht gebruik van zwart-wit dus. Een vrij gecompliceerde opbouw die de kijker voortdurend op het verkeerde spoor zet maar een ontroerende film met meer dan één titel. Tot op heden helaas de enige film van deze cineast. Ook bekend als VALENTINO.

Les Enfants du placard

1976 | Drama

Frankrijk 1976. Drama van Benoît Jacquot. Met o.a. Brigitte Fossey, Lou Castel, Jean Sorel, Georges Marchal en Isabelle Weingarten.

De nauwe band tussen een broer en zijn zus, nog versterkt door de zelfmoord van de moeder, vindt tijdens hun volwassenheid voortzetting in de rituele spelletjes van weleer. De vrouw, die met de zakenpartner van de verachte vader is getrouwd, probeert incest te vermijden (of plaatsvervangend te realiseren) door te trachten haar broer aan haar beste vriendin te koppelen. Na de mislukking daarvan vlucht ze en gaat overstag voor de moraal en de materiële zekerheid van het huwelijk. Deze ingetogen maar gespannen psychologische studie krijgt emotionele lading door intens spel van Fossey en Castel, die worden afgezet tegen opzettelijk aangebrachte elementen uit een driestuiversroman. Schitterende fotografie van Pierre Lhomme.