Jean-Michel Ribes (1946): regie, cast, scenario en productie.
Er zijn 10 films gevonden.

Brèves de comptoir
Frankrijk 2014. Komedie van Jean-Michel Ribes. Met o.a. André Dussollier, Yolande Moreau, Bruno Solo, Chantal Neuwirth en Didier Benureau.
Jean-Michel Ribes: Regie, scenario, productie
vpro cinema
bezoekers
Ik
Coeurs
Frankrijk/​Italië 2006. Drama van Alain Resnais. Met o.a. Sabine Azéma, Isabelle Carré, Laura Morante, Pierre Arditi en André Dussollier.
Jean-Michel Ribes: Scenario
vpro cinema
bezoekers
Ik
Le pont des soupirs
Frankrijk 1991. Komedie van Jean-Michel Ribes. Met o.a. Pierre Catala en Valérie Chevalier.
Jean-Michel Ribes: Regie
vpro cinema
bezoekers
Ik
Le pont des soupirs
 Jean-Michel Ribes, 1991
Palace
Frankrijk 1989. Komedie van Jean-Michel Ribes. Met o.a. Pierre Arditi, Michel Blanc, Jean Carmet, Darry Cowl en Eva Darlan.
Jean-Michel Ribes: Regie
vpro cinema
bezoekers
Ik
Palace
 Jean-Michel Ribes, 1989
Signé Charlotte
Frankrijk 1985. Drama van Caroline Huppert. Met o.a. Isabelle Huppert, Niels Arestrup, Christine Pascal, Nicolas Wostrikoff en Jean-Michel Ribes.
Jean-Michel Ribes: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
La galette du Roi
Frankrijk 1985. Komedie van Jean-Michel Ribes. Met o.a. Jean Rochefort, Roger Hanin, Jacques Villeret, Claude Piéplu en Eddy Mitchell.
Jean-Michel Ribes: Regie
vpro cinema
bezoekers
Ik
Circulez y'a rien à voir
Frankrijk 1983. Komedie van Patrice Leconte. Met o.a. Michel Robbe, Gaëlle Legrand, Michel Blanc, Luis Rego en Dominique Faysse.
Jean-Michel Ribes: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
Ma femme s'appelle Reviens
Frankrijk 1981. Komedie van Patrice Leconte. Met o.a. Michel Blanc, Anémone, Xavier Saint-Macary, Catherine Gandois en Pascale Rocard.
Jean-Michel Ribes: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
Rien ne va plus
Frankrijk 1979. Komedie van Jean-Michel Ribes. Met o.a. Jacques Villeret, Roland Blanche, Evelyne Bouix, Patrick Chesnais en Eva Darlan.
Jean-Michel Ribes: Regie
vpro cinema
bezoekers
Ik
Laisse aller... c'est une valse
Italië/​Frankrijk 1971. Komedie van Georges Lautner. Met o.a. Jean Yanne, Mireille Darc, Bernard Blier, Michel Constantin en Nanni Loy.
Jean-Michel Ribes: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik

Brèves de comptoir

2014 | Komedie

Frankrijk 2014. Komedie van Jean-Michel Ribes. Met o.a. André Dussollier, Yolande Moreau, Bruno Solo, Chantal Neuwirth en Didier Benureau.

Twintig jaar lang tekende Jean-Marie Gourio, ooit begonnen bij het satirische tijdschrift Hara-Kiri dat later Charlie Hebdo werd, op wat hij hoorde in café's en bistro's. Oogst: de bloemlezingen Brêves de comptoir ('Toogkortjes'). Daaruit distilleerde Ribes deze sprankelend vertolkte film. Tussen openings- en sluitingstijd van het fictieve voorstadcafé l'Hirondelle ('De Zwaluw') trekt al taalpingpongend zo'n beetje de gehele levenstragikomedie van buitengewoon gewone mensen langs. Een ad fundum-feest voor Franse-taal- en -filmfijnproevers. Gourio stopte de dag na de islamistenmoordpartij op de Charlie-redactie met de Brêves.

Coeurs

2006 | Drama, Romantiek

Frankrijk​/​​Italië 2006. Drama van Alain Resnais. Met o.a. Sabine Azéma, Isabelle Carré, Laura Morante, Pierre Arditi en André Dussollier.

Net als Paris je t'aime, die andere romantische Parijse ensemblefilm uit 2006, schept de opzet van Coeurs verwachtingen die niet helemaal worden ingelost. Aan de basis ligt het toneelstuk Private Fears in Public Places van de Britse schrijver Alan Ayckbourn, dat door nouvelle-vague-veteraan Resnais, 84 inmiddels, werd verplaatst naar Frankrijk. Of het aan de vertaling ligt is moeilijk te zeggen, maar de diverse tragikomische verhaallijnen willen maar niet tot leven komen. Dat de film toch grote prijzen won (oa in Venetië) moet vooral te danken zijn aan het fraaie acteer- en camerawerk.

Le pont des soupirs

1991 | Komedie, Muziek

Frankrijk 1991. Komedie van Jean-Michel Ribes. Met o.a. Pierre Catala en Valérie Chevalier.

Verfilming van een komische opera in vier bedrijven van Offenbach. Het verhaal speelt zich natuurlijk af rond de beroemde brug van Veneti[KA3]e. In 1321 keert de doge als bedelaar vermomd terug van een grote zeeslag, omdat hij denkt dat zijn vloot vernietigd is en zich daarom vernederd voelt. Hij gaat echter naar zijn paleis en ziet daar hoe zijn vrouw een serenade aangeboden krijgt door de page van wie ze houdt en de neef en rivaal van de doge, die tot alles in staat is om aan de macht te komen. Als we hier geen enkele historisch waarheid in proberen te ontdekken wordt wat een tragedie van Shakespeare had kunnen zijn een leuke of zelfs fantastische komedie. Met zijn soepele en luchtige regie stoft de voormalige bioscoopfilmregisseur (slechts één film tot nu toe) een aantal verouderde aspecten van het origineel af. De muziek is natuurlijk meeslepend.

Palace

1989 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1989. Komedie van Jean-Michel Ribes. Met o.a. Pierre Arditi, Michel Blanc, Jean Carmet, Darry Cowl en Eva Darlan.

Dit gedrocht bestaat uit een aantal scenes waartussen de titel het enige verband vormt, aangezien ze zich in een etablissement met een aantal zeer gevarieerde en vooral seksueel provocerende attracties afspelen. De totale afwezigheid van een scenario kan niet goedgemaakt worden door de acteurs, die te goed zijn voor deze logge en vulgaire komedie. De auteur komt uit de wereld van het toneel of, om precies te zijn, het kleinkunsttheater, maar niets van wat hij op het witte doek of de TV geproduceerd heeft voegt ook maar iets aan zijn toneelwerk, dat hem terecht beroemd gemaakt heeft, toe. Daar komt dan nog eens de verschrikkelijk vlakke regie bij, waardoor de film meer weg heeft van een soort revue, waarin iedereen drie korte optredens doet om vervolgens weer te verdwijnen. Meer verbijsterend dan

Signé Charlotte

1985 | Drama

Frankrijk 1985. Drama van Caroline Huppert. Met o.a. Isabelle Huppert, Niels Arestrup, Christine Pascal, Nicolas Wostrikoff en Jean-Michel Ribes.

Mathieu leeft gelukkig met zijn vrouw en zoon als Charlotte, een ex-minnares opeens voor de deur staat. Haar metgezel is volgens haar vermoord. Later geeft zij toe hem gedood te hebben. Zij komt bij hen inwonen, Mathieu wordt weer verliefd op haar maar zij vlucht naar Spanje en laat hem achter met zijn gezin. Een film vol clichés en onwaarschijnlijkheden, zonder enige samenhang en bovendien is de regie erg onpersoonlijk. Caroline Huppert is even vervelend als vroeger. Scenario van Caroline Huppert, Luc Béraud en Joëlle Goron. Camerawerk van Bruno de Keyzer.

La galette du Roi

1985 | Komedie

Frankrijk 1985. Komedie van Jean-Michel Ribes. Met o.a. Jean Rochefort, Roger Hanin, Jacques Villeret, Claude Piéplu en Eddy Mitchell.

Een ratjetoe waarin de spot gedreven wordt met de oliesjeiks, de adel, de hoge financi[KA3]ele kringen, de maffia, commerci[KA3]ele televisie en zelfs Hamlet. Topor is voor het scenario (?) verantwoordelijk maar heeft weinig succes geoogst met deze heterogene verzameling. Niet iedereen heeft het talent van Monty Python, en de Franse filmindustrie heeft weinig geluk met het burleske genre: deze 'galette' is moeilijk te verteren. Camerawerk van François Catonne.

Circulez y'a rien à voir

1983 | Komedie

Frankrijk 1983. Komedie van Patrice Leconte. Met o.a. Michel Robbe, Gaëlle Legrand, Michel Blanc, Luis Rego en Dominique Faysse.

Een routineonderzoek brengt een politieman in contact met een aantrekkelijke weduwe die hij met allerlei verzonnen aanleidingen onder zijn permanente toezicht brengt, zonder door te krijgen dat ze betrokken is bij een aantal kunstdiefstallen. De charme van Birkin en Blanc's opvallende gebrek daaraan compenseren een ietwat slordig uitgewerkt scenario en matige grappen. Een tegenvaller na VIENS CHEZ MOI J'HABITE CHEZ UNE COPINE. Scenario van de regisseur en Martin Veyron.

Ma femme s'appelle Reviens

1981 | Komedie

Frankrijk 1981. Komedie van Patrice Leconte. Met o.a. Michel Blanc, Anémone, Xavier Saint-Macary, Catherine Gandois en Pascale Rocard.

De door zijn vrouw verlaten arts en een fotografe, die ook door haar minnaar in de steek is gelaten, wonen in hetzelfde flatgebouw en zoeken - na kortstondige affaires die weinig soelaas bieden - steun bij elkaar in een verhouding zonder verliefdheid, maar gebaseerd op de solidere basis van vriendschap. De uit het café-theater voortgekomen acteurs en regisseur veranderen ietwat van genre door de uitbundige vrolijkheid te vervangen door melancholieke zelfspot, maar het resultaat is nogal halfzacht en bovendien toneelmatig. Het lef van de fysiek weinig aantrekkelijke hoofdrollen is onvoldoende om de film te redden. Scenario van Joseph Morhaim.

Rien ne va plus

1979 | Komedie

Frankrijk 1979. Komedie van Jean-Michel Ribes. Met o.a. Jacques Villeret, Roland Blanche, Evelyne Bouix, Patrick Chesnais en Eva Darlan.

Een 12-episodenfilm, met Villeret in de hoofdrol, over de modieuze uitwassen van de samenleving: van ecologie, psycho-analyse, ziekenhuisbureaucratie tot en met alternatief politieoptreden. De schrijver van absurde toneelkomedies maakt zijn regiedebuut met een serie op film gezette moppen, waaraan de clou òf ontbreekt òf onmiddellijk voorspelbaar is. Leuk is het in ieder geval niet. De dikke komiek Villeret heeft talent, maar zijn veelzijdigheid wordt te hoog aangeslagen, zodat de verschillende creaties niet meer worden dan verkleedpartijen.

Laisse aller... c'est une valse

1971 | Komedie, Misdaad

Italië​/​​Frankrijk 1971. Komedie van Georges Lautner. Met o.a. Jean Yanne, Mireille Darc, Bernard Blier, Michel Constantin en Nanni Loy.

Een uit de gevangenis ontslagen inbreker wordt zowel door gangsters als door een politiecommissaris opgejaagd, die willen weten waar hij de poet van zijn laatste kraak heeft gelaten. Het parodistische scenario van Bertrand Blier kreeg van de regie minder scherpte dan mogelijk was, maar wordt met vaart en verve gespeeld. Het scenario is van Joel Blasberg. Het camerawerk is van Maurice Fellous.

imdb: Zoek Jean-Michel Ribes op IMDB