Riccardo Giagni: muziek.
Er zijn 3 films gevonden.

Viva Zapatero!

2005 | Documentaire

Italië 2005. Documentaire van Sabina Guzzanti.

De Italiaanse comédienne Sabina Guzzanti maakte in november 2003 het satrische programma RaiOt voor de nationale televisiezender RaiTre, waarin zij de politieke vaudeville in Italië en met name premier Berlusconi op de korrel nam. Na één aflevering werd de show van de buis gehaald. Volgens Rai was hier geen sprake van censuur, omdat Guzzanti's show geen satire was, maar een belediging aan het adres van Berlusconi. In het chaotische, maar onderhoudende egodocument Viva Zapatero! gaat Guzzanti langs bij Italiaanse politici en bestuurders. Gewapend met een camera - de methode van Michael Moore - stelt zij de mannen in pakken rethorische vragen over de monopolisering van de media en de beperkingen van de vrijheid van meningsuiting.

Buongiorno, notte

2003 | Drama

Italië 2003. Drama van Marco Bellocchio. Met o.a. Luigi Lo Cascio, Maya Sansa, Giovanni Calcagno, Roberto Herlitzka en Pier Giorgio Bellocchio.

Op 16 maart 1978 ontvoert een cel van de extreem-linkse Brigate Rosse in hartje Rome de premier, christendemocraat Aldo Moro. Al snel ondervinden echter de drie mannen, en vooral de jonge vrouw die het appartement heeft geregeld waar Moro wordt opgesloten, dat ze niet de zegen hebben van 'het volk' waarvoor ze strijden. Perfect vervlecht veteraan Bellocchio historische reconstructie en archiefbeelden in zijn socio-politieke tijdsbeeld annex terroristenpsychogram. Drukkende sfeer, groeiende ontgoocheling, ideologische waanzin - een indringende momentopname uit de 'Loden Jaren' van Italië. Op de soundtrack: Pink Floyd en Schubert.

L'ora di religione

2002 | Drama

Italië 2002. Drama van Marco Bellocchio. Met o.a. Sergio Castellitto, Jacqueline Lustig, Chiara Conti, Gigio Alberti en Gianfelice Imparato.

Ernesto is atheïst en hij haat zijn overleden moeder. De verbazing en irritatie zijn dan ook van zijn gezicht te lezen, wanneer een afgezant van de katholieke kerk hem uitnodigt langs te komen voor een gesprek over haar naderende heiligverklaring. L'ora di religione is een cynische reflectie over de rampzalige invloed van het geloof op het Italiaanse gezinsleven. In een puntige vertelstijl, waarin scènes elkaar verrassend opvolgen, en met gebruikmaking van clair-obscur.