Didier Flamant

J'ai rendez-vous avec vous

Frankrijk 1996. Komedie van Laurent Heynemann. Met o.a. Mireille Darc, François Berléand, Didier Flamant, Gérard Sety en Gisèle Casadesus.

L'année Juliette

Frankrijk 1994. Komedie van Philippe Le Guay. Met o.a. Fabrice Luchini, Valérie Stroh, Marine Delterme, Didier Flamant en Jean-Louis Richard.

Tweede avondvullende film van Le Guay, die het vak leerde bij meesterfilmer Fran[KA10]cois Truffaut. Het is een lichte, zwarte komedie geworden over een jonge anesthesist uit Bordeaux, Camille Prader (Luchini), die een onbezorgde, intieme relatie heeft met de getrouwde Cl[KA1]ementine (Stroh). Cl[KA1]ementine wil echter meer. Ze verlaat haar echtgenoot en trekt bij Camille in wanneer hij naar een medisch congres is. Als ze hem afhaalt op het vliegveld M[KA1]erignac, overvalt ze Camille hiermee door hem het goede nieuws te vertellen. Ze wil ook een baby van hem. Camille is hiervan zo beduusd dat hij per abuis de koffers (die er identiek uitzien) pakt van een ander - fluitiste Juliette Graveur, die 's avonds in Bordeaux moet optreden, maar ze komt niet opdagen. Camille maakt dankbaar gebruik van de gelegenheid door Clémentine wijs te maken dat hij een relatie met Juliette heeft in de hoop van haar af te komen. Tegelijkertijd wordt Juliette een obsessie voor hem en wil hij haar ontmoeten. Enige tijd later worden Camille's koffers in de achterbak van Juliette's auto gevonden. De politie arresteert hem, want Juliette zat vermoord achter het stuur. Camille bevindt zich in een lastig parket. Aardig gespeeld door de aantrekkelijke hoofdrollen en een leuke tijdspassering. Het scenario is van Jean-Louis Richard en regisseur Le Guay. De fotografie is van Pierre Novion.

Le complexe du kangourou

Frankrijk 1987. Komedie van Pierre Jolivet. Met o.a. Roland Giraud, Clémentine Célarié, Stéphane Freiss, Zabou Breitman en François Berléand.

De avonturen van een talentvol maar miskend schilder (met 35 jaar is dat niet zo verwonderlijk), Lo[KA3]ic (Giraud) die in gezelschap van zijn vriend Arthur, een Afrikaan, het bestaan van een bohemien leidt. Maar maakt u zich niet ongerust: hij is van goede familie en zijn zuster heeft een goed huwelijk met een `toffe` bankier (Berleand), die hem zal vragen een grote muurschildering voor zijn bank te maken. Afgezien van het feit dat er in werkelijkheid geen 'toffe' bankiers bestaan, bevat dit te hooi en te gras bij elkaar geraapte scenario geen enkele geloofwaardigheid, terwijl Giraud als schilder wel kan inpakken. Weer een film die de middelmatigheid van de Franse relatiekomedie van het decennium 1980-1990 bevestigt. Het scenario is van Olivier Schatzky en regisseur Jolivet. De fotografie is van Christian Lamarque.