Philippe Khorsand: regie en cast.
Er zijn 36 films gevonden.

L'affaire Marcorelle

2000 | Drama, Fantasy, Thriller

Frankrijk 2000. Drama van Serge Le Péron. Met o.a. Jean-Pierre Léaud, Irène Jacob, Mathieu Amalric, Hélène Surgère en Dominique Reymond.

Ongeluk komt graag in gezelschap, ontdekt magistraat François Marcorelle, generatie '68, gehuwd en neurotisch aangelegd. De charmante Poolse die hij zojuist heeft ontmoet, blijkt een gehaaide prostituee. In een handgemeen met een man die misschien haar vader is, legt de laatste het loodje. Of waren het toch weer nachtmerries? Ondertussen heeft een jonge advocaat Marcorelle in het vizier, want ontmaskering van een smetteloos gerechtsdienaar betekent een carrièrespurt. Amusante Hitchcockiaanse genrepotpourri van ex-Cahiers du Cinéma-redacteur Le Péron, met fraaie Léaud-pechvogelrol en nogal wat cinefiele knipoogjes.

Si je t'aime... prends garde à toi

1998 | Drama

Frankrijk 1998. Drama van Jeanne Labrune. Met o.a. Nathalie Baye, Hubert Saint-Macary, Philippe Khorsand, Daniel Duval en Elisabeth Commelin.

Muriel (Baye) is schrijfster van romans en scenario`s. Ze heeft succes, maar niet in de liefde, want haar oudere minnaar heeft haar laten vallen. Als ze in de trein zit en op weg naar huis is, ontmoet ze Samuel (Duval), die haar opsmoest. Als ze uitstapt op haar station, scheiden hun wegen. Samuel, een weinig succesvolle verkoper van vloerbedekking, belt haar op en zegt dat hij langs komt met verse croissants, die ze met een koffie voor ontbijt samen zullen nuttigen. Inderdaad staat hij voor de deur en als hij eenmaal binnen is, wordt onmiddellijk de liefde bedreven en Muriel geniet ervan. Ze geniet nog meer, want ze weet dat zij geestelijk sterker is dan Samuel, die echter een karakter met hele duistere trekken blijkt te hebben. Het duurt echter enige tijd voordat Muriel het in de gaten heeft. Het scenario van regisseuse Labrune windt er geen doekjes om, maar de boodschap die zij heeft willen brengen met de film roept zowel voor mannen als vrouwen vragen op, want ze zegt: 'Ik geloof niet in de gemeenschap tussen twee schepsels'; en ze vervolgt: 'er ontbreekt een schakel. Mijn film is de missing link'. We geloven er geen snars van, maar Baye is heel goed, de scène's zijn niets verhullend en mooi en de hoofdpersonages vormen puzzels, waarover je nog een lange tijd nadenkt.

Don Juan

1998 | Romantiek, Avonturenfilm, Historische film

Frankrijk​/​​Spanje​/​​Duitsland 1998. Romantiek van Jacques Weber. Met o.a. Jacques Weber, Michel Boujenah, Emmanuelle Béart, Penélope Cruz en Ariadna Gil.

Muriel (Baye) is schrijfster van romans en scenario`s. Ze heeft succes, maar niet in de liefde, want haar oudere minnaar heeft haar laten vallen. Als ze in de trein zit en op weg naar huis is, ontmoet ze Samuel (Duval), die haar opsmoest. Als ze uitstapt op haar station, scheiden hun wegen. Samuel, een weinig succesvolle verkoper van vloerbedekking, belt haar op en zegt dat hij langs komt met verse croissants, die ze met een koffie voor ontbijt samen zullen nuttigen. Inderdaad staat hij voor de deur en als hij eenmaal binnen is, wordt onmiddellijk de liefde bedreven en Muriel geniet ervan. Ze geniet nog meer, want ze weet dat zij geestelijk sterker is dan Samuel, die echter een karakter met hele duistere trekken blijkt te hebben. Het duurt echter enige tijd voordat Muriel het in de gaten heeft. Het scenario van regisseuse Labrune windt er geen doekjes om, maar de boodschap die zij heeft willen brengen met de film roept zowel voor mannen als vrouwen vragen op, want ze zegt: 'Ik geloof niet in de gemeenschap tussen twee schepsels'; en ze vervolgt: 'er ontbreekt een schakel. Mijn film is de missing link'. We geloven er geen snars van, maar Baye is heel goed, de scène's zijn niets verhullend en mooi en de hoofdpersonages vormen puzzels, waarover je nog een lange tijd nadenkt.

Messieurs les enfants

1997 | Komedie, Familiefilm

Frankrijk 1997. Komedie van Pierre Boutron. Met o.a. Pierre Arditi, François Morel, Zinedine Soualeme, Catherine Jacob en Jean-Louis Richard.

Muriel (Baye) is schrijfster van romans en scenario`s. Ze heeft succes, maar niet in de liefde, want haar oudere minnaar heeft haar laten vallen. Als ze in de trein zit en op weg naar huis is, ontmoet ze Samuel (Duval), die haar opsmoest. Als ze uitstapt op haar station, scheiden hun wegen. Samuel, een weinig succesvolle verkoper van vloerbedekking, belt haar op en zegt dat hij langs komt met verse croissants, die ze met een koffie voor ontbijt samen zullen nuttigen. Inderdaad staat hij voor de deur en als hij eenmaal binnen is, wordt onmiddellijk de liefde bedreven en Muriel geniet ervan. Ze geniet nog meer, want ze weet dat zij geestelijk sterker is dan Samuel, die echter een karakter met hele duistere trekken blijkt te hebben. Het duurt echter enige tijd voordat Muriel het in de gaten heeft. Het scenario van regisseuse Labrune windt er geen doekjes om, maar de boodschap die zij heeft willen brengen met de film roept zowel voor mannen als vrouwen vragen op, want ze zegt: 'Ik geloof niet in de gemeenschap tussen twee schepsels'; en ze vervolgt: 'er ontbreekt een schakel. Mijn film is de missing link'. We geloven er geen snars van, maar Baye is heel goed, de scène's zijn niets verhullend en mooi en de hoofdpersonages vormen puzzels, waarover je nog een lange tijd nadenkt.

Le plus beau métier du monde

1996 | Komedie, Familiefilm

Frankrijk 1996. Komedie van Gérard Lauzier. Met o.a. Gérard Depardieu, Michèle Laroque, Souad Amidou, Ticky Holgado en Guy Marchand.

Muriel (Baye) is schrijfster van romans en scenario`s. Ze heeft succes, maar niet in de liefde, want haar oudere minnaar heeft haar laten vallen. Als ze in de trein zit en op weg naar huis is, ontmoet ze Samuel (Duval), die haar opsmoest. Als ze uitstapt op haar station, scheiden hun wegen. Samuel, een weinig succesvolle verkoper van vloerbedekking, belt haar op en zegt dat hij langs komt met verse croissants, die ze met een koffie voor ontbijt samen zullen nuttigen. Inderdaad staat hij voor de deur en als hij eenmaal binnen is, wordt onmiddellijk de liefde bedreven en Muriel geniet ervan. Ze geniet nog meer, want ze weet dat zij geestelijk sterker is dan Samuel, die echter een karakter met hele duistere trekken blijkt te hebben. Het duurt echter enige tijd voordat Muriel het in de gaten heeft. Het scenario van regisseuse Labrune windt er geen doekjes om, maar de boodschap die zij heeft willen brengen met de film roept zowel voor mannen als vrouwen vragen op, want ze zegt: 'Ik geloof niet in de gemeenschap tussen twee schepsels'; en ze vervolgt: 'er ontbreekt een schakel. Mijn film is de missing link'. We geloven er geen snars van, maar Baye is heel goed, de scène's zijn niets verhullend en mooi en de hoofdpersonages vormen puzzels, waarover je nog een lange tijd nadenkt.

Une femme explosive

1995 | Thriller, Komedie

Frankrijk​/​​Duitsland 1995. Thriller van Jacques Deray. Met o.a. Roger Hanin, Laure Killing, Claude Brosset, Christophe Moosbrugger en Mallaury Nataf.

Mr. M[KA3]Muller (Hanin) heeft alle reden om gelukkig te zijn. Een boeiende baan bij een privébank in Genève, een luxueus huis aan de rand van een meer en een intelligente zoon. Een gelukkig en rijk gevuld bestaan. Dan verschijnt er ineens een geheimzinnige vrouw in zijn leven. Hij kent haar nergens van, maar zij weet blijkbaar een en ander uit zijn verleden dat hij liever verborgen wil houden. Speels opgebouwde thriller met heel wat knipoogjes, duidelijk verteld door talentvolle filmmakers met ervaring. Voor Hanin een welkome afwisseling van zijn NAVARRO-personage. Jean-Claude Carrière schreef een scenario vol verrassende wendingen. De fotografie was in handen van Guillaume Schiffman. Formaat 16/9. Nicam Stereo.

Les misérables

1995 | Drama

Frankrijk 1995. Drama van Claude Lelouch. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Michel Boujenah, Alessandra Martines, Salomé Lelouch en Annie Girardot.

Lelouch die zijn eigen scenario schreef, verplaatste het epoque-verhaal van Victor Hugo naar de 20e eeuw. Belmondo speelt met verve een drievoudige rol: de chauffeur Henri Fortin die vlak na de eeuwwisseling in 1900 ten onrechte wordt veroordeeld, diens analfabete zoon Roger en verweerde Jean Valjean. De actie gaat dan naar de jaren 1930 en WO II (1939-45).

Une famille formidable : Nicolas s'en va-t-en guerre

1994 | Familiefilm, Komedie

Frankrijk 1994. Familiefilm van Joël Santoni. Met o.a. Anny Duperey, Bernard Le Coq, Béatrice Agenin, Milena Vukotic en Cécile Caillaud.

De Beaumonts trekken in hun nieuwe woonst in en treffen, tot hun groot genoegen Reine (Agenin, die de rol van Spaak overneemt) terug, die herstellende is van een zwaar auto-ongeval. Ze is een relatie begonnen met een advocaat, de vader van Audrey (Caillaud). Nicolas (Sarfati) verwaarloost zijn vrouw. Hij verdwijnt heel der nachten om zich aan het pokerspel over te geven. Met deze zevende aflevering verzinkt deze Franse soap helemaal in het onbenullige. Wat begon als een charmant familieportret is een derderangs stationsrommanetje geworden. Het scenario is van Santoni en Corinne Atlas. Voor de fotografie tekende Claude Robin. Nicam Stereo. Formaat 16/9.

Une famille formidable : L'amour en vacances

1994 | Familiefilm, Komedie

Frankrijk​/​​Portugal 1994. Familiefilm van Joël Santoni. Met o.a. Anny Duperey, Bernard Le Coq, Béatrice Agenin, Maxime Leroux en Milena Vukotic.

Na een moeilijk jaar trekt Catherine, samen met haar zus Paule en de kinderen, naar Portugal om de vakantie door te brengen bij haar vader. Ze komt er echter terecht in een wervelstorm van emoties. De vriendin van haar vader trekt weg omdat ze het beu is dat er steeds naakte modellen in zijn schildersatelier staan. Catherine maakt gebruik van haar bemiddelingstalent om overal wat trachten bij te schaven, tot ze er zelf onderdoor gaat en troost zoekt bij Eric (Leroux), een Franse tourist. Een reeks die al veel te lang gerokken wordt, zodat de scenario`s zichzelf gaan herhalen. Flauw, voorspelbaar en melig dat is het script dat Santoni schreef, samen met Corinne Atlas en Natalie Carter. Gelukkig is dit de achtste en (voorlopig?) voorlaatste aflevering. Gefotografeerd door Claude Robin.

Une famille formidable : De père en fils

1994 | Komedie, Familiefilm

Frankrijk 1994. Komedie van Joël Santoni. Met o.a. Anny Duperey, Bernard Le Coq, Béatrice Agenin, Daniel Gélin en Milene Vukotic.

Het overlijden van Juliens moeder komt als een schok aan in het leven van de Beaumonts. Julien en Audrey trekken tijdelijk in het huis van de moeder in, maar de broers en zusters van Julien kunnen de autoriteit van Audrey maar moeilijk aanvaarden. Om de vrede te handhaven sluit Julien terug vrede met Jacques en ze zullen weer samenwerken aan de [KL]Guide Beaumont[KLE]. De onverwachte verschijning van Jacques` vader, Edouard (Gélin) gaat gepaard met spanningen. Deze laatste aflevering van de populaire tv-reeks is kwalitatief weer beter dan de voorgaanden, vooral dank zij de schitterende prestatie van Gélin. Het einde is natuurlijk voorspelbaar in al zijn sentimentaliteit. Santoni schreef het scenario samen met Corinne Atlas en Claude Robin stond weer in voor de fotografie.

La vengeance d'une blonde

1994 | Komedie

Frankrijk 1994. Komedie van Jeannot Szwarc. Met o.a. Christian Clavier, Marie-Anne Chazel, Clémentine Célarié, Thierry Lhermitte en Annie Cordy.

Verslaggever bij regionale tv-zender wordt tot zijn stomme verbazing nieuwslezer bij belangrijke commerciële omroep. De promotie heeft grote gevolgen voor zijn gezin, dat hij genadeloos begint te verwaarlozen. Totdat zijn liefhebbende echtgenote even genadeloos terugslaat. Sarcastische kijk op het tv-wereldje van oudgediende Jeannot Szwarc, die dat wereldje van binnen en buiten kent (Szwarc regisseerde tientallen afleveringen van oa Ally McBeal, CSI, JAG, etc.). De film is grappig bedoeld, maar slaat de plank veel te vaak mis, en is bovendien te oppervlakkig om als satire op televisie en roem te kunnen boeien.

Une famille formidable : Dure, dure, la rentrée

1993 | Familiefilm, Komedie

Frankrijk 1993. Familiefilm van Joël Santoni. Met o.a. Anny Duperey, Bernard Le Coq, Catherine Spaak, Milena Vukotic en Cécile Caillaud.

Na haar terugkeer uit Portigal valt Catherine in een grote leegte. De hele familie is het huis uit en Jacques is meestal bezig met zijn werk, verplaatsingen naar het buitenland, zakendiners, enz. Reine (Spaak) leidt het geheel met vaste hand. De in de liefde ontgoochelde Nicolas verhuist naar een loft boven het appartement van Alexis (Montes) en Marc. Deze laatste zit in de moeilijkheden. Zijn homosexualiteit werd ontdekt door een van zijn leerlingen en nu loopt zijn aanstelling als leraar gevaar. Het verhaaltje van de familie Beaumont kabbelt rustig verder, maar de hele crew werkt zuiver op routine. Nu we de personages kennen zijn hun belevenissen minder leuk. Het scenario voor deze zesde aflevering werd geschreven door Corinne Atlas, Alain Layrac en David Pharao. Claude Robin stond achter de camera.

Une famille formidable : Des vacances mouvementées

1993 | Familiefilm, Komedie

Portugal​/​​Frankrijk 1993. Familiefilm van Joël Santoni. Met o.a. Anny Duperey, Bernard Le Coq, Catherine Spaak, Milena Vukotic en Cécile Caillaud.

Duperey en Le Coq verheugen zich over het feit dat ze eindelijk op vakantie kunnen gaan naar Portugal waar bijna de hele familie verenigd zal zijn, want ook Duperey's zus, Vukotic gaat naar Portugal om er haar vriend te zien. Vader en moeder zijn van plan er een tweede huwelijksreis van te maken. Wanneer haar vriend niet op het rendez-vous verschijnt ontdekt Vukotic dat deze gehuwd en vader van drie kinderen is. Ze poogt zelfmoord te plegen. Alle bekende ingrediënten zitten weer netjes op een rij om de kijker te doen huilen en lachen in deze vijfde aflevering van een reeks waarbij je in geen geval mag nadenken. De kwaliteit gaat zienderogen achteruit. Corinne Atlas, Alain Layrac en Jean-Louis Tribes schreven het scenario. Fotografie is van Claude Robin.

Une famille formidable : Bonnes et mauvaises surprises

1993 | Familiefilm, Komedie

Frankrijk 1993. Familiefilm van Joël Santoni. Met o.a. Anny Duperey, Bernard Le Coq, Catherine Spaak, Milena Vukotic en Philippe Khorsand.

Na de geboorte van een tweeling heeft de familie Beaumont het drukke stadsleven vaarwel gezegd om te genieten van de rust van het platteland. Het huiselijk geluk duurt echter niet lang. Eerst verliest Khorsand, de vriend van Le Coq, zijn baan. Wat later verneemt Le Coq zelf dat zijn guide overgenomen werd door een financiële groep en dat ook hij voor zijn diensten bedankt wordt. Dan besluiten Le Coq en Khorsand om een boerenbedrijf op te starten. Ruzie in het gezin en werkloosheid staan centraal in deze vierde aflevering van de reeks, waarvan de titel de lading helemaal dekt. Erg interessant is het allemaal niet. Een avond in je eigen gezin is minstens even boeiend. Geschreven door Corinne Atlas en Alain Layrac en in beeld gezet door Claude Robin.

La soif de l'or

1993 | Komedie, Actiefilm

Frankrijk 1993. Komedie van Gérard Oury. Met o.a. Christian Clavier, Tsilla Chelton, Catherine Jacob, Philippe Khorsand en Marine Delterme.

Clavier is een ongelooflijke vrek. Met zijn onderneming heeft hij een fortuin verduisterd dat hij omzet in goud. Samen met zijn geldzieke oma beraamt hij een plannetje om het edele metaal naar Zwitserland te brengen. Zijn vrouw en zijn chauffeur hebben in de gaten wat er aan de hand is en zijn van plan er een stokje voor te steken om zelf om de buit een luxe leventje te gaan leiden. Verschrikkelijk flauwe komedie waarbij niet te lachen valt. Clavier werkt hooguit op de zenuwen. De ellenlange openingsscène waarin hij een wegwaaiend briefje van vijfhonderd franc achternazit is gewoonweg idioot en de rest van de film blijft op dat niveau. Oury - van wie we beter gewend zijn - schreef het scenario samen met Clavier en Muriel Jullian. Fotografie van Tonino Delli Colli. Dolby Stereo. Panavision.

Une famille formidable: Les parents disjonctent

1992 | Drama, Komedie, Familiefilm

Frankrijk 1992. Drama van Joël Santoni. Met o.a. Anny Duperey, Bernard Le Coq, Milena Vukotic, Cécile Caillaud en Roméo Sarfati.

Stormachtige tijden voor de familie Beaumont. Moeder Catherine (Duperey) is arts en haar man Jacques (Le Coq) is een bekend culinair criticus. Ze hebben drie kinderen, de 21-jarige Audrey (Caillaud), de achttien-jarige Nicolas (Sarfati) en de twaalf-jarige Fr[KA1]ed[KA1]erique (Lauret). Tussen vader en moeder botert het al enige tijd niet meer. Jacques heeft een verhouding met aantrekkelijke Nelly (Renauld) die een meester- banketbakkersdiploma heeft. Nelly wordt er gek van en stort haar hartje uit bij haar zus Paule (Vukotic), die astrologe is. Dochter Audrey ontdekt dat haar papa een ander is dan Jacques, als zij toevallig een stel brieven vindt in de slaapkamer van haar moeder Catherine. Een vriend van Jacques, Richard Mathis (Khosand) wordt in de steek gelaten door zijn vriendin, waarop Jacques hem voor onbepaalde tijd in huis haalt. De eerste aflevering van anderhalf uur van totaal negen van een in Frankrijk enorm populaire familie-soap-serie. In de eerste aflevering worden - hoe kan het ook anders - de diverse personages gepresenteerd, waarvan sommigen stout zijn, maar niemand echt slecht is. Een gaat het nog acht delen verder. Pascale Breugnot schreef het scenario voor deze pulp en Claude Robin deed het camerawerk.

Une famille formidable : Des vacances orageuses

1992 | Familiefilm, Komedie

Portugal​/​​Frankrijk 1992. Familiefilm van Joël Santoni. Met o.a. Anny Duperey, Bernard Le Coq, Milena Vukotic, Cécile Caillaud en Roméo Sarfati.

Catherine en Jacques vertrekken met hun dochters Paule en Frédérique op vakantie naar Portugal. Nicolas blijft in Parijs waar hij een job als museumbewaker heeft gevonden. Bovendien wil hij van de afwezigheid van zijn ouders gebruik maken om zijn maagdelijkheid te verliezen en die kans krijgt hij tijdens een verjaardagsfeestje waarop hij een mooie Italiaanse ontmoet. Onschuldig amusement dat allerlei amoureuse verwikkelingen toont in Parijs maar ook in Portugal waar zowel de ouders als hun dochters met liefdesperikelen te maken krijgen. Scenario van Alain Layrac, Santoni en Sylvie Dervin, naar de personages van Pascale Breugnot. Claude Robin stond in voor het beeldmateriaal. Deel twee in de reeks.

Une famille formidable : Des jours ça rit, des jours ça pleure

1992 | Familiefilm, Komedie

Frankrijk 1992. Familiefilm van Joël Santoni. Met o.a. Anny Duperey, Bernard Le Coq, Milena Vukotic, Cécile Caillaud en Roméo Sarfati.

Nu ze de ex-verslaafde gaat ontmoeten met wie ze correspondeerde toen deze in de gevangenis zat is Ophélie erg zenuwachtig. Ondertussen bereidt Audrey zich koortsachtig voor op haar examens. Jacques is bereid de verslaafde vriend van Ophélie gratis rechtsbijstand te verlenen. Frédérique volgt een intensieve tennisstage, terwijl Nicholas en zijn vriendinnetje hun intrek nemen in de kamer van de dienstmeid. Weer heel wat verwikkelingen in de derde aflevering van deze reeks, die echter de frisse kwaliteiten van vorige delen mist. Het wordt allemaal meer episodisch en de personages worden niet meer uitgediept. Eve Deboise en Laurent Vachaud schreven het scenario, dat door Claude Robin verfilmd werd.

Des cadavres à la pelle

1991 | Thriller, Misdaad, Komedie

Frankrijk 1991. Thriller van Eric Le Hung. Met o.a. Albert Minski, Philippe Khorsand, Hélène Duc, Patrick Serraf en Noëlle Kervoas.

Drie mannen runnen een nogal obscure King Club, waarvan de eigenares de verschrikkelijke tante van een van hen is. In feite zijn de drie vrienden tamelijke sympathieke kleine criminelen en houden ze zich alleen bezig met kleine zaakjes waarmee ze niemand kwaad doen. Alles verandert wanneer hun exacte tegenpool, een echte peetvader van de mafia, in de King Club door rasechte huurmoordenaars een aanslag laat uitvoeren op een van zijn jonge luitenanten, die er met zijn eigen dochter vandoor is gegaan. Daar moeten lijken van komen, maar het hele verhaal wordt met veel zwarte humor op de toon van een klucht behandeld. De naar het tv-scherm afgezakte regisseur zonder faam of temperament heeft zich geheel en al in dienst van het scenario en de nogal grappige dialogen van Albert Minski gesteld en de acteurs passen qua types prima in de kluchtige context van het geheel. Tamelijk

Sésame, ouvre-toi!

1990 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1990. Misdaad van Agnès Soral, Philippe Khorsand en Isabelle Noah.

Chris is veroordeeld wegens autodiefstal, maar hij is onschuldig. Twee van zijn kameraden gaan proberen dat aan te tonen, waarbij ze geholpen worden door zijn vriendinnetje. De maker van deze film is een ex-criticus en een opmerkelijke jonge cineast (LAISSE BETON), die zich wijdt aan het maken van films met behulp van spaarzame middelen. Met veel gevoeligheid weet hij aantrekkelijke jonge personages te creëren. Zijn gave om te observeren en zijn gevoel voor spotternij combineert hij op basis van zelfgeschreven scenario's en dialogen die eerlijk en geloofwaardig klinken. De ronddraaiende camera weet een hoop belangrijke details in de gedragingen van de personages vast te leggen.

La femme fardée

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van José Pinheiro. Met o.a. Jeanne Moreau, Jacqueline Maillan, Laura Morante, Anthony Delon en Jean-Marc Thibault.

Een (middelmatige) roman van Françoise Sagan plus een zwerm bewerkers levert een onverteerbare snertfilm op over bont gezelschap dat een pleziervaart op een schip gaat maken: Moreau is een voormalige diva, Maillan is door het huwelijk steenrijk geworden en vormt het middelpunt; ze heeft veel te veel belangstelling voor homo Khorsand; verder zijn er de hoofdredacteur van een linkse krant, die een rijke drankzuchtige, opzichtige burger juffer heeft getrouwd, een filmer met een aankomend actricetje, een gigolo en een oplichter. Zoiets levert stof op voor oninteressant dialoog. De film is onbeholpen geregisseerd en is bovendien slecht gecut en gemonteerd. Het camerawerk is banaal en de acteurs vervelen zich flink... en dat is te begrijpen! Pinheiro is het prototype van de opzichtige regisseur wiens misplaatste lef op geen enkele wijze serieus gerechtvaardigd wordt.

L'aventure extraordinaire d'un papa peu ordinaire

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Philippe Clair. Met o.a. Aldo Maccione, Laura del Sol, Michael Clair en Philippe Khorsand.

Een tweederangsacteur keert terug van een buitenlandse toernee, en bemerkt dat zijn vrouw en jonge zoon voor hem een leeg appartement hebben achtergelaten. Van een detective verneemt hij, dat zij in Venezuela zijn en onze vriend haast zich erheen. Clair heeft dit thema vanuit komische invalshoek benaderd. De pech is, dat hij een van de meest waardeloze oeuvres van de hedendaagse Franse cinema op zijn naam heeft gebracht, en dat deze vage film nog niet eens tweederangs genoemd kan worden.

Fantôme sur l'oreiller

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Pierre Mondy. Met o.a. Marie-Anne Chazel, Christian Clavier, Michel Aumont, Martin Lamotte en Philippe Khorsand.

Een tamelijk banaal verfilmde bewerking van het stuk Taking Steps van Alan Ayckbourn, gewijd aan het onvermijdelijke Britse thema van het spookkasteel, met diverse niet zo nieuwe verwikkelingen, snedige dialogen - die aan deze zijde van het Kanaal nauwelijks overkomen - en zeer onevenwichtige acteerprestaties. In dit genre zijn uiteraard wel betere films gemaakt, zoals THE GHOST GOES WEST van René Clair. Mondy, die is overgestapt naar de televisie, schittert bepaald niet.

Palace

1989 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1989. Komedie van Jean-Michel Ribes. Met o.a. Pierre Arditi, Michel Blanc, Jean Carmet, Darry Cowl en Eva Darlan.

Dit gedrocht bestaat uit een aantal scenes waartussen de titel het enige verband vormt, aangezien ze zich in een etablissement met een aantal zeer gevarieerde en vooral seksueel provocerende attracties afspelen. De totale afwezigheid van een scenario kan niet goedgemaakt worden door de acteurs, die te goed zijn voor deze logge en vulgaire komedie. De auteur komt uit de wereld van het toneel of, om precies te zijn, het kleinkunsttheater, maar niets van wat hij op het witte doek of de TV geproduceerd heeft voegt ook maar iets aan zijn toneelwerk, dat hem terecht beroemd gemaakt heeft, toe. Daar komt dan nog eens de verschrikkelijk vlakke regie bij, waardoor de film meer weg heeft van een soort revue, waarin iedereen drie korte optredens doet om vervolgens weer te verdwijnen. Meer verbijsterend dan

Mes meilleurs copains

1989 | Komedie

Frankrijk 1989. Komedie van Jean-Marie Poiré. Met o.a. Gérard Lanvin, Christian Clavier, Jean-Pierre Bacri, Louise Portal en Philippe Khorsand.

Terugblikfilm van en met veertigers waarin liefdevol wordt gemijmerd over verkwanselde idealen en principes. Centraal staan vijf Franse mannen van de generatie '68 die weer bij elkaar komen naar aanleiding van het bezoek uit Canada van hun oude vriendin en muze Bernadette. In de jaren 60 vormden ze een bandje maar de heren verzandden liederlijk in oeverloze protestpop terwijl zij solo beroemd werd. Een pretentieloos blijspel waarin filmmaker en co-scenarist Poiré soepel schakelt tussen verschillende sferen (van honingzoet tot azijnzuur) en tijden (jaren 60 tot en met de jaren 80).

David Lansky: Le gang des limousines

1989 | Misdaad

Frankrijk 1989. Misdaad van Hervé Palud. Met o.a. Johny Hallyday, Jean-Marc Truong, Jean-Paul Pitolin, André Wilms en Mouss.

Een trieste en onduidelijke geschiedenis over gestolen auto's en een uit de hand gelopen kidnapping, waaraan nota bene drie scenarioschrijvers hebben gewerkt. Het resultaat is wanstaltig, waarvan er duizenden in een dozijn gaan. Een brokkelige film, speciaal gemaakt voor Hallyday die zich poogt om te scholen tot tv-filmacteur. Hij heeft zich vergist in het beroep, want zijn spel stelt niets voor en hij zou zich tevreden moeten stellen met zingen. Kortom, niet de moeite waard.

Les années sandwiches

1988 | Familiefilm, Drama

Frankrijk 1988. Familiefilm van Pierre Boutron. Met o.a. Wojtek Pszoniak, Clovis Cornillac, Thomas Langmann, Michel Aumont en Nicolas Giraudi.

Victor, een joodse jongen van vijftien jaar, leeft in de jaren van vlak na WO II. Hij is teruggekomen van het platteland en voelt zich helemaal alleen in zijn buurt in Parijs want zijn ouders zijn in een kamp omgekomen. Een handelaar in oude rommel neemt hem onder zijn hoede en hij raakt bevriend met iemand van zijn leeftijd. Trouwe bewerking van de grotendeels autobiografische roman van Serge Lentz. Een vriendelijke film die optimistisch van aard is. Opvallend natuurlijk spel, ook de muziek is de moeite waard. Scenario van de regisseur en Jean- Claude Grumberg. Camerawerk van Dominique Brabant.

Corps z'a corps

1988 | Komedie

Frankrijk 1988. Komedie van André Halimi. Met o.a. Philippe Khorsand, Stéphane Audran, Xavier Saint-Macary, Jean-Pierre Kalfon en Jean-Luc Bideau.

Als gevolg van een reorganisatie van zijn uitgeverij, waar Jean Chabert hoofdredacteur is van een serieus economisch tijdschrift, wordt hij tot uitgever van een erotisch blad gebombardeerd. De hele film draait om dit magere gegeven. Het verhaal zit vol banale grappen, uitermate vulgair en weinig geïnspireerd. Halimi die ook het scenario schreef, is een middelmatig regisseur met een oppervlakkig en nietszeggend oeuvre. Hij werkt voornamelijk voor de tv; dit is zijn tweede bioscoopfilm. De dialogen zijn ook van de regisseur, maar hij werd daarbij geholpen door Jacques Vilfrid en Christian Watton.

Soigne ta droite

1987 | Experimenteel

Frankrijk​/​​Zwitserland 1987. Experimenteel van Jean-Luc Godard. Met o.a. Jean-Luc Godard, Jacques Villeret, François Périer, Jane Birkin en Michel Galabru.

Een regisseur die vroeger in de mode was, is nu gedwongen opdrachtfilms te maken om zijn brood te verdienen. Hij neemt het vliegtuig om een project (of een film?) af te leveren bij een vage opdrachtgever. Het script is een voorwendsel om stil te staan bij de pogingen, mislukkingen en het concept van de film in kwestie. Het geheel eindigt in een soort absurde klucht met Godard in de rol van de betreffende cineast. Een quasi- surrealistische collage met humor à la Tati, naar wie Godard opzettelijk verwijst. Het is een film van ongelijkmatige kwaliteit, soms voor de hand liggend maar nergens oninteressant. Godard blijft experimenteren en zoeken naar mogelijkheden voor visuele weergave.

Si t'as besoin de rien...fais-moi signe

1986 | Komedie

Frankrijk 1986. Komedie van Philippe Clair. Met o.a. Manuel Gélin, Riton Liebman, Elisabeth Sender, Henri Garcin en François Perrot.

Charles, een regisseur die (niet helemaal onbegrijpelijk) geen producenten kan vinden, breekt in bij een bank om zijn film te kunnen maken. Hij ontvangt hiervoor de Gouden Leeuw van Veneti[KA3]e (sic!). Hij verdient veel geld terwijl zijn vriendin Sylvie tot vedette wordt gebombardeerd en de bank heimelijk alles krijgt teruggestort. Dit zeldzaam smakeloze scenario wordt ondersteund door een regie van hetzelfde kaliber: lomp, onbeholpen, zonder enige eigenheid en met uitgekauwde grappen en niet te vergeten een opmerkelijke alledaagsheid. Ook is deze produktie een gemene, ondeugende, goedkope en hatelijke satire op het filmwereldje. Zonder twijfel troost de regisseur zich zo met het feit dat hij een mislukkeling in het vak is. Nooit ging het spreekwoord zo vader (René Clair) zo zoon zo slecht op!

Sauve-toi Lola

1986 | Drama

Canada​/​​Frankrijk 1986. Drama van Michel Drach. Met o.a. Carole Laure, Sami Frey, Jeanne Moreau, Dominique Labourier en Robert Charlebois.

Een serieus onderwerp want het gaat om het van dag tot dag bijgehouden verslag van een behandeling die acht vrouwen in het ziekenhuis tegen kanker krijgen: sommigen sterven, anderen niet. Een moeilijk onderwerp dat Drach correct heeft aangepakt, ook al vallen enkele tussengevoegde komische momenten - zonder twijfel om de sfeer wat minder sinister te laten zijn - teveel uit de toon, met betrekking tot waar het om gaat in de film. Deze scènes lijken duidelijk achteraf toegevoegd terwijl het spel eerder wat wisselvallig van kwaliteit is. Het totaal komt niettemin sympathiek over.

La vengeance du serpent à plumes

1984 | Komedie

Frankrijk​/​​Mexico 1984. Komedie van Gérard Oury. Met o.a. Maruschka Detmers, Coluche, Luis Rego, Farid Chopel en Josiane Balasko.

Oury heeft een komedie in elkaar gebrouwen met een zwaar scenario tegen de achtergrond van het terrorisme in Mexico. Zoals gebruikelijk een logge, vulgaire en platvloerse film. Kortom: tekenend voor de ondergang van het Franse komische genre. Een slechte vertolking van Coluche, en afschuwelijke muziek van Michel Polnareff. Een film van nul en generlei waarde. Scenario van Oury en Danièle Thompson. Fotografie van Henri Decae.

Zig Zag Story

1983 | Komedie

Frankrijk 1983. Komedie van Patrick Schulmann. Met o.a. Diane Bellego, Christian François, Fabrice Luchini, Ronny Coutteure en Philippe Khorsand.

Schulmann (ET LA TENDRESSE BORDEL) is iemand die volkomen breekt met de traditionele humor en soms de onconventionele en vernietigende dwaasheden van de cartoon (deze film bevat een hommage aan de tekenfilmer Tex Avery) benadert. Hoewel hij er wel in slaagt de stompzinnige wereld en het gemene karakter van het tijdschrift [KL]Hara Kiri[KLE] over te brengen, is zijn scenario een opeenvolging van onbetamelijke voorvallen, satire en zo grof mogelijke ingevingen (een baas die niet van het lawaai houdt, plaatst een schot tussen hem en de gastarbeiders). Bovendien is er sprake van veel stijlwisselingen. De twee hoofdpersonen vinden de dood in deze wanordelijke geschiedenis.

Les compères

1983 | Komedie, Drama

Frankrijk 1983. Komedie van Francis Veber. Met o.a. Pierre Richard, Gérard Depardieu, Anny Duperey, Michel Aumont en Stéphane Bierry.

Wanneer haar zestienjarige zoon Tristan ervan tussen gaat met zijn vriendinnetje, en vader noch politie de zoektocht naar de jonge weglopers als urgent beschouwt, verzint moeder Christine (Duperey) een list. Ze vertelt aan twee ex-geliefden, eerst aan hardgekookte reporter Jean (Depardieu) en daarna aan beroepsdepressieveling François (Richard), dat ze de vader zijn van Tristan, teneinde hen op de speurtocht te zetten. Vebers derde film is een voortreffelijk geschreven goedgevoelkomedie met acteurs die hun al stevig aangezette personages nog eens lekker breed spelen. Hollywood-remake: Fathers' Day (1997, Ivan Reitman).

T'empêches tout le monde de dormir!

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Gérard Lauzier. Met o.a. Daniel Auteuil, Catherine Alric, Anne Jousset, Philippe Khorsand en Tanya Lopert.

Een aartsluie profiteur heeft woning noch inkomen. Hij is niet tevreden met het feit dat hij alleen maar mag logeren bij een aantrekkelijke jongedame; uiteindelijk laat zij hem in haar bed om van het gezeur af te zijn. Ook bij haar huisgenote weet hij medelijden te wekken, wat met de komst van andere bezoekers tot steeds grotere complicaties leidt. Striptekenaar Lauzier maakt zijn regiedebuut met deze verfilming van een eigen toneelstuk, dat zich eigenlijk alleen door satirisch bekeken quasi-nonformisme onderscheidt van gemiddelde boulevardkluchten. Er wordt met de nodige verve (door Auteuil méér dan nodig) geacteerd, maar de vormgeving is weinig inventief en de enkele originele grappen staan los van de context.

Lâche-moi les valseuses...

1977 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1977. Komedie van Alain Nauroy. Met o.a. Linda Guégan, Hervé Palud, Roland Blanche, André Chazel en Philippe Khorsand.

Stompzinige avonturen, verboden pleziertjes en gangster-onzin rond een jong stel. Hij komt uit een buitenwijk van Parijs en zij heeft een rijke vader. Het totale niets.