Nella Banfi: productie.
Er zijn 2 films gevonden.

La seconda volta

1996 | Drama, Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1996. Drama van Mimmo Calopresti. Met o.a. Nanni Moretti, Valeria Milillo, Roberto De Francesco, Marina Confalone en Simona Caramelli.

Alberto Sajevo (Moretti), professor in Turijn, ontmoet per toeval Lisa Venturi (Bruni-Tedeschi), de vrouw die twaalf jaar ervoor gepoogd had hem te doden. Hij herkent haar onmiddellijk, zij niet. Zij wil haar verleden als terroriste vergeten en doet zich voor als administratief medewerkster op een kantoor. Hij is echter vastbesloten uit te zoeken waarom ze juist op hem een aanslag pleegde. Hij probeert haar als een onbekende het hof te maken, waarop zij pretendeert het te geloven, maar als Alberto de waarheid boven tafel brengt, geeft ze haar halve vrijheid op en trekt zij zich terug in haar cel. Ze bevindt zich in een eindeloos conflict en zucht onder de zware last van haar jeugdzonden, waarvan zij toen de consequenties niet kon overzien. Alberto koestert nog immer een wrok en begrijpt niet waarom de beweging van toen zo kon dwalen. Toch is er tussen beiden een band ontstaan en heeft bij hen een verandering teweeg gebracht die ze niet goed kunnen verklaren, maar waardoor ze zich verplicht voelen met elkaar te blijven communiceren. Het scenario van Calopresti, Heidrun Schleef en Franceso Bruni is intelligent, geloofwaardig en weigert een gemakkelijke oplossing te kiezen. Het spel is behoorlijk goed en Calopresti's regiedebuut is lovenswaardig. Wie plaats en tijd van deze Italiaanse turbulente tijden uit de jaren 1970 niet kent, begrijpt van de film heel weinig en heeft de neiging hem vaag te vinden en meent dat de film met twee sterren minder gewaardeerd had moeten worden. Het camerawerk van Alessandro Pesci is dik in orde - daarover zijn alle partijen het eens.

Les nuits fauves

1992 | Drama, Biografie

Frankrijk 1992. Drama van Cyril Collard. Met o.a. Romane Bohringer, Cyril Collard, Carlos Lopez, Corine Blue en Clémentine Célarié.

Collard, een jongeman die seropositief is bevonden, maakte een verfilming van zijn eigen grotendeels autobiografische roman. Dit leverde een film vol ongebruikelijke emoties, geweld en kracht op. Jean is dertig jaar en geniet met volle teugen van het leven, als ook van zijn relaties met zowel jongens als meisjes. Dan ontmoet hij de zeventien-jarige Laura en beleeft met haar een heftige en hartstochtelijke romance. Pas na de liefde te hebben bedreven, vertelt hij dat hij seropositief is. Met Laura leert hij wat ware liefde is. Deze ode aan het leven is verfilmd in de vorm van een reportage, en het spoedeisende karakter ervan is merkbaar. De kijker maakt kennis met het zweverige nachtleven van Parijs en wordt deelgenoot van de wanhoop en de ontreddering in een bestaan, waarin niet te kiezen valt en geen onderscheid wordt gemaakt. De tragiek van de ziekte aids is voelbaar aanwezig maar toch ook vooral de schoonheid en de kracht van de liefde. Bohringer en Collard vormen een overtuigend stel.