Michel Goglat: muziek.
Er zijn 3 films gevonden.

La rose noire

1992 | Drama

Frankrijk 1992. Drama van Jean Sagols. Met o.a. Elisa Servier, Gérard Klein, Alain Doutey, Rémy Roubakha en Gérard Lebrun.

Lily Lagarde (Servier) heeft zich diep in de schulden gestoken om de zwarte roos, geteeld door haar inmiddels overleden vader, te perfectioneren. Nu wordt ze belaagd door schuldeisers en door haar notaris die haar ertoe wil aanzetten de roos te verkopen. Paul (Doutey), een bankier van twijfelachtig allooi, tracht haar ook te overtuigen om het kleinood van de hand te doen. Dan maakt Lily kennis met Arthur (Klein), een geniale computertechnicus. Zwak melodrama met veel dialogen en weinig actie. De geforceerde verhaaltrant roept slechts een emotie op: verveling. Het amper gestructureerde scenario werd geschreven door Jean-Bernard Pouy, Christian Biegalski, Claire Alexandrakis en Jean-Jacques Gaffie, gebaseerd op een verhaal van Jean-Michel Nakache. Achter de camera nam Yves Dahan plaats.

Tango Bar

1991 | Misdaad

Frankrijk 1991. Misdaad van Philippe Setbon. Met o.a. Bruno Cremer, Corinne Touzet, André Araujo, Thierry Redler en Antonella Lualdi.

Een frisser scenario dan gebruikelijk, gemaakt door Tito Topin, meester in het schrijven van detectives. Het gaat om een politiecommissaris die zijn vriendin gewurgd aantreft in een hotelkamer. Hij wist vervolgens alle sporen uit, die tot haar identificatie zouden kunnen leiden, en gaat op onderzoek uit. Een regie die in niets eruit springt, ook niet ten nadele. Gedegen spel van Cremer in de rol van commissaris Ziani en geloofwaardige acteurs.

Mes meilleurs copains

1989 | Komedie

Frankrijk 1989. Komedie van Jean-Marie Poiré. Met o.a. Gérard Lanvin, Christian Clavier, Jean-Pierre Bacri, Louise Portal en Philippe Khorsand.

Terugblikfilm van en met veertigers waarin liefdevol wordt gemijmerd over verkwanselde idealen en principes. Centraal staan vijf Franse mannen van de generatie '68 die weer bij elkaar komen naar aanleiding van het bezoek uit Canada van hun oude vriendin en muze Bernadette. In de jaren 60 vormden ze een bandje maar de heren verzandden liederlijk in oeverloze protestpop terwijl zij solo beroemd werd. Een pretentieloos blijspel waarin filmmaker en co-scenarist Poiré soepel schakelt tussen verschillende sferen (van honingzoet tot azijnzuur) en tijden (jaren 60 tot en met de jaren 80).